Ραδιενεργά αλεξικέραυνα στα ελληνικά στρατόπεδα;

Χρήστος Μαζάνης

Πέρασαν πάνω από είκοσι χρόνια από τότε που η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, ακολουθώντας τις διεθνείς πρακτικές, απαγόρευσε τη χρήση ραδιενεργών αλεξικέραυνων, λόγω της προφανούς βλάβης που θα μπορούσαν να προκαλέσουν. Ακόμη και σήμερα όμως, φαίνεται ότι υπάρχουν ραδιενεργά αλεξικέραυνα στις Ένοπλες Δυνάμεις, τα οποία δεν έχουν μέχρι στιγμής αποσυρθεί.

Μόλις πρόσφατα, το ΥΠΕΘΑ (μέσω των αρμοδίων υπηρεσιών) εξέδωσε μια απόφαση απόσυρσης ορισμένων εξ αυτών από την Πολεμική Αεροπορία με κόστος 114.300 ευρώ.
Σύμφωνα με το Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων, υπάρχουν και άλλα ραδιενεργά αλεξικέραυνα στις Ένοπλες Δυνάμεις, γεγονός που αποδεικνύεται από το παρακάτω έγγραφο.




Σύμφωνα με τον δρ Θεόδωρο Λιόλιο, διδάκτωρ Πυρηνικής Φυσικής (ΑΠΘ) και διευθυντή του Ελληνικού Κέντρου Ελέγχου Όπλων, τα ραδιενεργά αλεξικέραυνα άρχισαν να χρησιμοποιούνται από το 1970 και είναι κυρίως δύο ειδών, ανάλογα με το αν περιέχουν Αμερίκιο-241 (Am-241) ή Ράδιο-226 (Ra-226).




Τα αλεξικέραυνα με Αμερίκιο-241 εκπέμπουν σωμάτια άλφα που δεν μπορούν να διαπεράσουν τα ρούχα μας, αλλά, όταν εισπνεύσουμε Αμερίκιο-241, αυτό σφηνώνεται στους πνεύμονες και τους ακτινοβολεί, προκαλώντας βλάβες ακόμη και καρκίνο. Το Παλλάδιο που περιβάλλει την πηγή του Αμερίκιου-241 μέσα σε δέκα χρόνια οξειδώνεται και αποκαλύπτει το Αμερίκιο, μολύνοντας την γύρω περιοχή. Μια τυπική ποσότητα ραδιενεργού Αμερίκιου-241 στο αλεξικέραυνο είναι περίπου 100 μιλιγκράμ και αρκεί μια βροχή ή ένας δυνατός αέρας, ώστε μια οξειδωμένη συσκευή να σκορπίσει το υλικό στη γύρω περιοχή και να φτάσει ακόμη και στο έδαφος. Για τον λόγο αυτό πρέπει να αντικαθίσταται έπειτα από μια δεκαετία χρήσης του.

Αφού, λοιπόν, το 1986 με την υπ’ αριθμό 260/030.8 / 27.03.1986 εγκύκλιο της η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας απαγόρευσε πλέον την εγκατάσταση ραδιενεργών αλεξικέραυνων, πώς είναι δυνατόν το έτος 2011 να υπάρχουν ακόμη ραδιενεργά αλεξικέραυνα;