Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Θα απαγορεύσουν το ηλεκτρονκό τσιγάρο γιατί Έρχεται αύξηση-σοκ στην τιμή των τσιγάρων!


Να αυξήσει την τιμή των τσιγάρων κατά 20% προσανατολίζεται η κυβέρνηση, όπως ανακοίνωσε ο γενικός γραμματέας... Δημόσιας Υγείας, Αντώνης Δημόπουλος.

Η αύξηση θα είναι κλιμακωτή, ενώ μελετάται το ενδεχόμενο να ανέβει πάνω από 20% η τιμή του καπνού, με δεδομένο ότι όλο και περισσότερο καπνιστές επιλέγουν τα λεγόμενα στριφτά.

Η σχετική απόφαση των υπουργείων Υγείας και Οικονομικών για την αύξηση της τιμής των τσιγάρων αναμένεται να δημοσιευθεί μέχρι τα Χριστούγεννα.

Επισημαίνεται ότι ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τον Έλεγχο του Καπνίσματος, Παναγιώτης Μπεχράκης, υποστήριξε ότι "αύξηση 2 ευρώ στην τιμή κάθε πακέτου θα μείωνε κατά 460.000 των αριθμό των καπνιστών στη χώρα μας και θα έφερνε στο κράτος έσοδα τουλάχιστον 440 εκατομμυρίων".

Κατά την άποψη του καθηγητή Μπεχράκη, τα ακριβά τσιγάρα μπορούν να αποτρέψουν τουλάχιστον 150.000 νέους να ξεκινήσουν το κάπνισμα και να μειώσουν κατά 235.000 τους πρόωρους θανάτους που σχετίζονται με τη βλαβερή καπνιστική συνήθεια.

Με λίγα λόγια, εκτός από τα οφέλη για τα κρατικά ταμεία, οι ειδικοί θεωρούν ότι η αύξηση στην τιμή των τσιγάρων είναι το πιο αποτελεσματικό μέτρο για την μείωση των καπνιστών. 


Απαγορεύονται στην Ελλάδα τα ηλεκτρονικά τσιγάρα με νικοτίνη

Αθήνα
Στην απαγόρευση της κυκλοφορίας ηλεκτρονικών τσιγάρων που περιέχουν νικοτίνη, έπειτα από γνωμοδότηση του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ), προχώρησε το υπουργείο Υγείας.

Όπως δήλωσε την Πέμπτη ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Υγείας Αντώνης Δημόπουλος, η πώληση ηλεκτρονικών τσιγάρων που απελευθερώνουν νικοτίνη έχει ήδη απαγορευτεί, ενώ εκκρεμεί η απόφαση για τα ηλεκτρονικά τσιγάρα χωρίς νικοτίνη.

Σε κοινή συνέντευξη Τύπου για την καταπολέμηση του καπνίσματος, ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τον Έλεγχο του Καπνίσματος, Π. Μπεχράκης, ανέφερε ότι η απαγόρευση αποφασίστηκε λόγω της έλλειψης επιστημονικών στοιχείων για τις μακροχρόνιες επιπτώσεις.

Είπε όμως ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο φαίνεται να είναι βλαβερό, έστω και λιγότερο από τα κανονικά τσιγάρα. Σύμφωνα με τον κ. Μπεχράκη, μελέτη που έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό δείχνει ότι τοηλεκτρονικότσιγάρο επηρεάζει τις «αντιστάσεις του αναπνευστικού συστήματος και τα στοιχεία φλεγμονής που ανιχνεύονται στην εκπνοή».

«Τα στοιχεία αυτά δεν είναι τόσο έντονα όσο του καπνίσματος με κανονικό τσιγάρο. Ωστόσο, δεν παύει να είναι βλαπτικό και το ηλεκτρονικό τσιγάρο» δήλωσε ο κ. Μπεχράκης στην εφημερίδα Το Βήμα.

Ωστόσο, ο καθηγητής αναγνωρίζει ότι «το ηλεκτρονικό τσιγάρο θα μπορούσε κανείς να το τοποθετήσει σαν μια ενδιάμεση διαδικασία διακοπής του τσιγάρου. Όχι να το μονιμοποιήσει, αλλά να το χρησιμοποιήσει για δύο τρεις μήνες και μετά να διακόψει το κάπνισμα».

Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα είναι συσκευές που προσομοιώνουν το κάπνισμα απελευθερώνοντας ατμό που συνήθως περιέχει νικοτίνη. Διαφημίζονται ως μέσο για τη διακοπή του καπνίσματος, ή αντίθετα ως μέσο που επιτρέπει στο χρήστη να καπνίζει οπουδήποτε.

Γεγονός όμως είναι ότι μέχρι σήμερα καμία χώρα δεν αναγνωρίζει το ηλεκτρονικό τσιγάρο ως ασφαλή μέθοδο διακοπής του καπνίσματος. Αντίθετα, αρκετοί οργανισμοί υγείας έχουν εκφράσει επιφυλάξεις, υποστηρίζοντας ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο ενδέχεται να έχει επιπτώσεις στην υγεία και να ενθαρρύνει το κάπνισμα από τους νέους.

Στις ΗΠΑ, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) αποθαρρύνει τη χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου, τονίζοντας ότι οι κατασκευαστές μπορεί να βάζουν στο στόχαστρο τους νέους χωρίς να προειδοποιούν για τις ενδεχόμενες επιδράσεις στην υγεία.

H FDA έχει επίσης εντοπίσει ηλεκτρονικά τσιγάρα που απελευθερώνουν νικοτίνη σε μεγαλύτερες δόσεις από αυτές που αναγράφει η συσκευασία, καθώς και άλλα χημικά.

Από την άλλη πλευρά, ο Αμερικανικός Σύλλογος Ιατρών Δημόσιας Υγείας αναγνωρίζει το ηλεκτρονικό τσιγάρο ως μέσο διακοπής του καπνίσματος.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, τέλος, ανακοίνωσε το 2008 ότι δεν υπάρχουν επαρκείς μελέτες που να δείχνουν ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι ασφαλής θεραπεία υποκατάστασης νικοτίνης.
Διαβάστε περισσότερα » »

Ο χάρτης του Piri Reis

Το 1929 μια ομάδα ιστορικών ανακάλυψε ένα εκπληκτικό χάρτη αποτυπωμένο σε δέρμα γαζέλας. Η έρευνα έδειξε ότι ο χάρτης είχε σχεδιαστεί το 1513 από τον Piri Reis, γνωστό ναύαρχο του Οθωμανικού στόλου του 16ου αιώνα.

Το πάθος του ήταν η χαρτογραφία και ο βαθμός του επέτρεπε την πρόσβαση στα αρχεία της Αυτοκρατορικής βιβλιοθήκης της Κωνσταντινούπολης. Σε μια σειρά σημειώσεων πάνω στο χάρτη ο Reis παραδέχεται ότι τον σχεδίασε χρησιμοποιώντας στοιχεία από παλαιότερους χάρτες, μερικοί εκ των οποίων ήταν του 4ου αιώνα πΧ και παλαιότεροι.

Τα ερωτηματικά

Ο χάρτης του Piri Reis δείχνει τη δυτική ακτή της Αφρικής, την Ανατολική ακτή της Νοτίου Αμερικής και τη βόρεια ακτή της Ανταρκτικής, η οποία είναι αποτυπωμένη με εξαιρετική ακρίβεια. Το πιο περίεργο δεν είναι το πώς ο Piri Reis κατόρθωσε να απεικονίσει την περιοχή της Ανταρκτικής 300 χρόνια πριν την ανακάλυψή της, αλλά το ότι ο χάρτης παρουσιάζει την ακτογραμμή κάτω από τους πάγους. Τα υπάρχοντα γεωλογικά δεδομένα δείχνουν ότι η πιο πρόσφατη χρονολογία που η Γη της Βασίλισσας Maud ήταν ελεύθερη από πάγους, είναι το 4.000 πΧ.                                                 

Η επίσημη επιστήμη ισχυριζόταν πώς το στρώμα πάγου που καλύπτει την Ανταρκτική έχει ηλικία εκατομμυρίων ετών. Ο χάρτης του Piri Reis αποτελεί απόδειξη πώς το βόρειο τμήμα της ηπείρου είχε χαρτογραφηθεί πριν καλυφθεί με πάγο. Αυτό θα σήμαινε πώς η χαρτογράφηση αυτή θα πρέπει να είχε γίνει εκατομμύρια χρόνια πριν, προτού ακόμα εμφανισθεί ο άνθρωπος στη γη.

Νεώτερες και πιο ακριβείς έρευνες και μελέτες έδειξαν πώς η τελευταία περίοδος κατά την οποία δεν υπήρχε στρώμα πάγου στην Ανταρκτική έληξε περίπου 6.000 πριν. Υπάρχουν ακόμα αμφιβολίες για το πότε ξεκίνησε αυτή η περίοδος καθώς διάφοροι ερευνητές τοποθετούν την αρχή της ανάμεσα στο 13.000 και 9.000 πΧ.

Η εύλογη ερώτηση είναι: Ποιος χαρτογράφησε τη Γη της Βασίλισσας Maud της Ανταρκτικής, 6.000 χρόνια πρίν; Ποιος άγνωστος πολιτισμός είχε την τεχνολογία ή την ανάγκη να το κάνει;

Σύμφωνα με την παραδοσιακή ιστορία ο πρώτος πολιτισμός αναπτύχθηκε στη Μέση Ανατολή, περίπου το 3.000 πΧ. ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν οι πολιτισμοί στην κοιλάδα του Ινδού και στην Κίνα. ’ρα κανένας από αυτούς τους πολιτισμούς δε θα μπορούσε να έχει καταγράψει τα συγκεκριμένα στοιχεία. Ποιος όμως ήταν σε θέση, 4.000πΧ, να κάνει κάτι που είναι δυνατό μόνο σήμερα, με τις τεχνολογίες του 20ου αιώνα;

Κατά το Μεσαίωνα οι ναυτικοί χρησιμοποιούσαν χάρτες ναυσιπλοΐας, τους ονομαζόμενους «πορτολάνους», οι οποίοι ήταν αρκετά ακριβείς χάρτες των πιο γνωστών θαλασσίων οδών, των λιμανιών, ακτών, στενών, κόλπων κλπ. Οι περισσότεροι από τους πορτολάνους είχαν ως αντικείμενό τους τη Μεσόγειο και άλλες γνωστές θάλασσες της εποχής, όπως και το βιβλίο ναυσιπλοΐας που είχε γράψει ο ίδιος ο Piri Reis. Υπήρχαν όμως και μερικοί που παρουσίαζαν άγνωστες περιοχές και κυκλοφορούσαν μόνο μεταξύ λίγων ναυτικών οι οποίοι φρόντιζαν να κρατούν επιμελώς κρυφές τις γνώσεις τους για αυτούς τους χάρτες και τις περιοχές που απεικόνιζαν. Λέγεται πώς ο Κολόμβος ήταν ένας από εκείνους που είχαν γνώση αυτών των πορτολάνων.

Για να σχεδιάσει αυτό το χάρτη ο Piri Reis χρησιμοποίησε πολλές πηγές και πληροφορίες τις οποίες συγκέντρωσε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του. Στις χειρόγραφες σημειώσεις του στο περιθώριο του χάρτη, δίνει μια εικόνα του τρόπου με τον οποίο δούλεψε για να τον φτιάξει. Αναφέρει πώς δεν είναι υπεύθυνος για την πρωτογενή χαρτογράφηση. Αυτό που έκανε ήταν να συνθέσει τις πληροφορίες από ένα μεγάλο αριθμό άλλων χαρτών. Μερικοί από αυτούς τους χάρτες προέρχονταν από σύγχρονούς του ναυτικούς, ενώ άλλοι ήταν ακόμη και του 4ου αιώνα πΧ και προγενέστεροι.

Ο Dr. Charles Hapgood, στο βιβλίο του Maps of the Ancient Sea Kings (Turnstone books, London 1979, πρόλογος), αναφέρει:

«… Φαίνεται πώς ακριβείς πληροφορίες είχαν περάσει από λαό σε λαό. Η αρχική προέλευση των αρχαίων χαρτών που μελέτησε ο Reis είναι άγνωστη. Πιθανότατα, μετά το λαό που τους συνέταξε πέρασαν στους Αρχαίους Κρήτες και του Φοίνικες, οι οποίοι ήταν, για περίπου χίλια χρόνια, οι σπουδαιότεροι ναυτικοί του αρχαίου κόσμου. Υπάρχουν αποδείξεις ότι οι χάρτες είχαν συγκεντρωθεί και αποτελούσαν αντικείμενο μελέτης στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και συνδυασμοί και συνθέσεις τους είχαν παραχθεί από χαρτογράφους που εργαζόντουσαν εκεί.

Οι χάρτες αυτοί, από τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας διαδόθηκαν και σε άλλα κέντρα μελέτης και έρευνας της αρχαιότητας, μεταξύ των οποίων και η Κωνσταντινούπολη, καθώς αναπαρήχθησαν σε αντίτυπα και διαφορετικές εκδόσεις. Όταν το 1204 οι Βενετοί μπήκαν στην Κωνσταντινούπολη κατά την άλωσή της από τους Σταυροφόρους, οι χάρτες άρχισαν να κυκλοφορούν μεταξύ των Ευρωπαίων ναυτικών και κάποια στιγμή, κάποιοι από αυτούς, περιήλθαν στην κατοχή του Piri Reis.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους χάρτες, συνεχίζει ο Hapgood, αφορούσαν τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Όμως διασώθηκαν και χάρτες άλλων περιοχών, όπως της Αμερικής, του Αρκτικού Ωκεανού και της Ανταρκτικής. Είναι προφανές ότι οι αρχαίοι ταξιδιώτες είχαν διαπλεύσει τη γη από το Βόρειο Πόλο μέχρι την Ανταρκτική. Επίσης, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, εξερεύνησαν τις ακτές της Ανταρκτικής όταν δεν υπήρχε εκεί το παχύ στρώμα πάγου. Χωρίς αμφιβολία είχαν κατάλληλα και επαρκή όργανα ναυσιπλοΐας για τον ακριβή προσδιορισμό γεωγραφικών συντεταγμένων, πολύ ανώτερα όσων είχαν χρησιμοποιήθηκαν μέχρι το 2ο μισό του 18ου αιώνα.

Αυτές οι αποδείξεις ανεπτυγμένης τεχνολογίας στο μακρινό παρελθόν έρχονται να προσδώσουν αξιοπιστία στις διάφορες υποθέσεις για την ύπαρξη ενός προηγμένου, άγνωστου πολιτισμού πριν την καταγεγραμμένη ιστορία. Οι μελετητές έχουν απορρίψει τις περισσότερες από αυτές τις θεωρίες λόγω της έλλειψης αποδείξεων, όμως εδώ υπάρχουν σαφείς ενδείξεις που δε μπορούν να αγνοηθούν. Στο φώς αυτών των δεδομένων ίσως είναι αναγκαία η επανεξέταση και όλων των άλλων ενδείξεων, με ανοικτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις …»

Το 1953, ένας αξιωματικός του Τουρκικού Ναυτικού, έστειλε το χάρτη του Piri Reis στο Γραφείο Υδρογραφικών Μελετών του Ναυτικού των ΗΠΑ. Ο αρχιμηχανικός του γραφείου M.I. Walters, ζήτησε τη βοήθεια του Arlington H. Mallery, αυθεντία στους αρχαίους χάρτες με τον οποίον το γραφείο είχε συνεργαστεί και στο παρελθόν, για την αξιολόγηση του χάρτη.

Μετά από αρκετή μελέτη ο Mallery προσδιόρισε τη μέθοδο που είχε χρησιμοποιηθεί για την απεικόνιση των δεδομένων. Για να ελέγξει την ακρίβεια του χάρτη μετέφερε τα δεδομένα του, με τη βοήθεια ενός πλέγματος συντεταγμένων, πάνω σε μια υδρόγειο: ο χάρτης ήταν απόλυτα ακριβής. Η άποψή του ήταν πώς ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να γίνει μια τόσο ακριβής χαρτογράφηση είναι μέσω αεροφωτογραφιών, όμως ποιος, 6.000 χρόνια πριν, μπορούσε να χρησιμοποιεί αεροσκάφη ή άλλες μεθόδους αεροφωτογράφησης; (διαγράμματα του χάρτη με προβολή γεωγραφικών συντεταγμένων: διάγραμμα 1, διάγραμμα 2)

Το Υδρογραφικό Γραφείο δε μπορούσε να πιστέψει τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα της μελέτης, κυρίως δε όταν μπόρεσε, με τη βοήθεια του χάρτη, να διορθώσει κάποια λάθη στους σύγχρονους χάρτες.

Επιπλέον, η ακρίβεια στον προσδιορισμό των γεωγραφικών συντεταγμένων δείχνει ότι όποιος σχεδίασε το χάρτη είχε τη γνώση χειρισμού σφαιροειδούς τριγωνομετρίας, μια διαδικασία η οποία ήταν άγνωστη μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα.

Ο Hapgood έστειλε τη συλλογή του με αρχαίους χάρτες, μεταξύ των οποίων και αυτός του Piri Reis στον Richard Strachan του Massachusetts Institute of Technology. Ήθελε να μάθει ποιο ακριβώς ήταν το απαιτούμενο επίπεδο μαθηματικών γνώσεων για το σχεδιασμό των αρχικών χαρτών. Ο Strachan απάντησε το 1965, λέγοντας ότι το επίπεδο θα έπρεπε να είναι πολύ υψηλό και συγκεκριμένα γνώσεις σφαιροειδούς τριγνωνομετρίας, καμπυλότητας της Γης, προβολικές μεθόδους.

Ο τρόπος με τον οποίο ο χάρτης του Piri Reis απεικονίζει τη Γη της Βασίλισσας Maud, την ακτογραμμή της, τα ποτάμια, τα βουνά, τα οροπέδια, τους κόλπους και όλα τα άλλα μορφολογικά χαρακτηριστικά, επιβεβαιώθηκε από μία Σουηδό-Βρετανική αποστολή στην Ανταρκτική, όπως φαίνεται από την απαντητική επιστολή της αεροπορίας των ΗΠΑ σε μια αίτηση του καθηγητή Charles H. Hapgood του Keene College, για μια εκτίμηση του χάρτη του Piri Reis:

6 Ιουλίου 1960

Θέμα: Χάρτης του Ναυάρχου Piri Reis

Προς: Καθ. Charles H. Hapgood
Keene College
Keene, New Hampshire


Αγαπητέ καθ. Hapgood,

Μετά από τη σχετική σας αίτηση για τη μελέτη ορισμένων παράξενων χαρακτηριστικών του χάρτη του Pire Reis του 1513, η υπηρεσία μας προχώρησε στην επισκόπηση των σχετικών στοιχείων.

Ο ισχυρισμός ότι το κάτω μέρος του χάρτη απεικονίζει την Ακτή της Πριγκίπισσας Martha στην περιοχή Γή της Βασίλισσας Maud της Ανταρκτικής, και τη χερσόνησο Palmer, είναι λογικός. Εκτιμούμε ότι πρόκειται για την πιο λογική και πιθανότατα σωστή ερμηνεία του χάρτη.

Οι γεωγραφικές λεπτομέρειες που παρουσιάζονται στο κάτω μέρος του χάρτη συμπίπτουν εντυπωσιακά με τα αποτελέσματα του σεισμικού προφίλ που καταγράφηκε πάνω από το στρώμα πάγου από τη Σουηδό-Βρετανική αποστολή του 1949.

Αυτό αποτελεί ένδειξη του ότι η ακτογραμμή χαρτογραφήθηκε πριν καλυφθεί από το στρώμα πάγου.

Σήμερα το στρώμα αυτό έχει πάχος περίπου 1 μιλίου.

Δε γνωρίζουμε με ποιο τρόπο τα δεδομένα του χάρτη μπορούν να συμβιβαστούν με το υποτιθέμενο επίπεδο γεωγραφικών γνώσεων το 1513.


Harold Z. Ohlmeyer Αντισμήναρχος, USAF

Το 1953 ο Charles Hapggod, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Earth’s shifting crust: a key to some basic problems of earth science», όπου ανέπτυσσε μια θεωρία για να εξηγήσει πώς η Ανταρκτική ήταν ελεύθερη από πάγους μέχρι το 4.000πΧ. Η περίληψη της θεωρίας έχει ως εξής:

Ο λόγος που η Ανταρκτική ήταν ελεύθερη από πάγους και άρα αρκετά πιο θερμή, οφείλεται στο γεγονός ότι κάποτε δε βρισκόταν στο Νότιο Πόλο, αλλά περίπου 2.000 μίλια βορειότερα. Ο Hapgood λέει πώς αυτό θα την τοποθετούσε έξω από τον Ανταρκτικό κύκλο, σε μια περιοχή με ήπιο, προς το ψυχρό, κλίμα.

Η αιτία της μετακίνησης της Ανταρκτικής δεν είναι άλλη από ένα μηχανισμό που αποκαλείται «μετατόπιση του φλοιού της Γης». Αυτός ο μηχανισμός δεν πρέπει να συγχέεται με τις κινήσεις των τεκτονικών πλακών ή τις μετακινήσεις των ηπειρωτικών πλακών. Η λιθόσφαιρα, ο εξωτερικός φλοιός της Γης, μπορεί σε κάποιες περιόδους να εκτελέσει μετατοπίσεις ολισθαίνοντας πάνω στο εσωτερικό μαλακό σώμα, όπως «η φλούδα του πορτοκαλιού θα μπορούσε να γλιστρήσει πάνω στο εσωτερικό του καρπού εάν δεν ήταν προσκολλημένη σε αυτό» (C. Hapgood «Maps of the ancient sea-kings»).

Ο Hapgood έστειλε τη θεωρία αυτή στον Einstein ο οποίος του απάντησε με πραγματικό ενθουσιασμό. Αν και οι γεωλόγοι δεν αποδέχθηκαν τη θεωρία το Hapgood, ο Einstein έγραψε:

«Στην πολική περιοχή υπάρχει μια συνεχής απόθεση πάγου η οποία δεν είναι συμμετρικά κατανεμημένη γύρω από τον πόλο. Η περιστροφή της Γης επενεργώντας πάνω σε αυτή τη συμμετρικά κατανεμημένη μάζα δημιουργεί μια φυγόκεντρο ορμή η οποία μεταδίδεται στο στερεό φλοιό της Γης. Η συνεχώς αυξανόμενη φυγόκεντρος ορμή που παράγεται με αυτό τον τρόπο, όταν φτάσει μία συγκεκριμένη τιμή, παράγει μια κίνηση ολίσθησης του φλοιού πάνω στο κυρίως σώμα της Γης. (Πρόλογος του Einstein στο βιβλίο του Hapgood «Earth’s shifting crust» σελ.1).

Πάντως είτε η θεωρία του Hapgood είναι σωστή είτε όχι, το μυστήριο του χάρτη εξακολουθεί να υφίσταται. Ο χάρτης του Piri Reis είναι κάτι που δε θα έπρεπε να υπάρχει. Δηλαδή, υποτίθεται πώς κανένας, τόσο παλιά, δε θα μπορούσε να έχει τα μέσα και τις δυνατότητες να σχεδιάσει ένα χάρτη τέτοιας λεπτομέρειας, και τέτοιας ακρίβειας στις γεωγραφικές συντεταγμένες. Το πρώτο όργανο που επέτρεπε τον υπολογισμό του γεωγραφικού μήκους με σχετική ακρίβεια, επινοήθηκε το 1761 από τον ’γγλο John Harrison. Παλιότερα δεν υπήρχε τρόπος ακριβούς προσδιορισμού του και τα σφάλματα υπολογισμού μπορεί να έφταναν κάποιες εκατοντάδες χιλιόμετρα.

Ο χάρτης του Piri Reis είναι ένας από τους πολλούς που απεικονίζουν περιοχές άγνωστες την εποχή του σχεδιασμού τους, με εκπληκτική ακρίβεια και λεπτομέρεια. ’λλωστε και ο ίδιος ο Reis παραδέχεται πώς βασίστηκε σε παλαιότερους χάρτες οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν ως πηγές και ως βάση και από άλλους χαρτογράφους.

Ο πορτολάνος του Dulcert, του 1339, παρουσιάζει τα γεωγραφικά πλάτη της Ευρώπης και της Βορείου Αφρικής και τα μήκη της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας με απόκλιση μισής μοίρας.

Ο ακόμα πιο εντυπωσιακός χάρτης του Zeno, του 1380, απεικονίζει μια περιοχή στα βόρεια, μέχρι και τη Γροιλανδία. Η ακρίβειά του είναι εκπληκτική. «Είναι αδύνατο, λέει ο Hapgood, κάποιος το 14ο αιώνα, να υπολογίσει με ακρίβεια το γεωγραφικό πλάτος και μήκος αυτών των περιοχών.

’λλος ένας περίεργος χάρτης είναι αυτός του Τούρκου Hadji Ahmed, του 1559, ο οποίος δείχνει μια λωρίδα γης πλάτους περίπου 1.600 Km, η οποία ενώνει την Αλάσκα με τη Σιβηρία. Αυτή η φυσική γέφυρα καλύφθηκε από τον ωκεανό όταν ανέβηκε η στάθμη των νερών μετά το τέλος της εποχής των παγετώνων.

Ο Oronteus Fineus ήταν ένας ακόμα χαρτογράφος που απεικόνισε, το 1532, την Ανταρκτική χωρίς το στρώμα πάγου.

Υπάρχουν χάρτες που δείχνουν τη Γροιλανδία ως δύο ξεχωριστά νησιά, κάτι που επιβεβαιώθηκε από μια Γαλλική αποστολή η οποία ανακάλυψε ένα στρώμα πάγου αρκετά παχύ, το οποίο ενώνει τα δύο νησιά.

Υπάρχουν λοιπόν πολλοί χάρτες των αρχαίων χρόνων που θα μπορούσε να πεί κανείς ότι καλύπτουν όλη τη γεωγραφία της Γης. Φαίνεται να είναι κομμάτια ενός πολύ παλιού παγκόσμιου χάρτη, σχεδιασμένου από κάποιο άγνωστο λαό ο οποίος είχε στη διάθεσή του τεχνολογία της σύγχρονης εποχής. Όταν οι άνθρωποι υποτίθεται ότι ζούσαν υπό πρωτόγονες συνθήκες, κάποιος αποτύπωσε τη γεωγραφία ολόκληρου του πλανήτη, Αυτή η γνώση, με κάποιο τρόπο, κατακερματίστηκε και τα κομμάτια της κατέληξαν, μέσα από τους αιώνες, σε διάφορους ανθρώπους ως απλές παραστάσεις τις οποίες αντέγραψαν σε βιβλιοθήκες, λιμάνια αγορές και άλλα μέρη μελέτης και συνάθροισης των ταξιδιωτών ναυτικών.

Μια ακόμα αποκάλυψη του Hapgood οδήγησε ακόμα πιο πέρα. Ανακάλυψε ένα χαρτογραφικό κείμενο του 1137, χαραγμένο σε μια στήλη, στην Κίνα, αντιγραφή από μια παλιότερη πηγή. Υποδήλωνε το ίδιο υψηλό επίπεδο τεχνολογίας με τους δυτικούς χάρτες και την ίδια χρήση της σφαιροειδούς τριγωνομετρίας. Έχει τόσα κοινά στοιχεία με τους δυτικούς χάρτες που είναι βέβαιο ότι προέρχεται από την ίδια αρχική πηγή με αυτούς. Θα μπορούσε να είναι ένας χαμένος πολιτισμός, κάπου στην αυγή της ιστορίας, μερικές χιλιάδες πριν;

Διαβάστε περισσότερα » »

Echelon – Συστήματα παρακολούθησεις και καταγραφής

Θα μπορούσε να είναι οργουελιανό σενάριο φαντασίας, αν δεν ήταν η ίδια η καθημερινότητά μας. Η Αυτοκρατορία μάς παρακολουθεί. Είναι σε θέση να γνωρίζει τα πάντα για μας. Μπορεί να κρυφακούσει όλους τους ηλεκτρονικούς μας ψιθύρους. Τα τηλέφωνά μας μπορούν να υποκλαπούν. Η ηλεκτρονική μας αλληλογραφία (e-mail) να διαβαστεί. Το ίδιο και τα fax ή τα telex μας. Οποιαδήποτε επίσκεψή μας ακόμη και στο πιο ανύποπτο «internet-ικό καταγώγιο» μπορεί να καταγραφεί. Κάθε είδους ηλεκτρονική επικοινωνία μας μπορεί να παρακολουθηθεί.
Ο έλεγχος του πλανήτη από την Αμερικανική Αυτοκρατορία εξαρτάται άμεσα από τον έλεγχο της τεράστιας ροής των πληροφοριών, που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι στις καθημερινές τους επικοινωνίες. Ένα από τα πιο ισχυρά όπλα της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας είναι η δυνατότητά της να παρακολουθεί κάθε στιγμή όλα τα δεδομένα που διακινούνται στον πλανήτη μας. Και μάλιστα όχι μόνον να τα παρακολουθεί, αλλά να διαχωρίζει αυτόματα τις άχρηστες πληροφορίες (infojunk) από τις χρήσιμες, και να επεξεργάζεται και να αποθηκεύει τις δεύτερες. Πρόκειται για μια υποκλοπή πλανητικού επιπέδου, που δεν γίνεται αντιληπτή από τα ανυποψίαστα θύματά της, γι’ αυτό και συνεχίζεται ανενόχλητη. Το σύστημα Echelon, ο παγκόσμιος υποκλοπέας της Αυτοκρατορίας, έχει φέρει το τέλος του ιδιωτικού ηλεκτρονικού μας βίου.

Οι βάσεις για τη δημιουργία του Echelon ετέθησαν αμέσως μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Το 1947 οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία συμφώνησαν από κοινού στην εκμετάλλευση των δεδομένων που προέρχονταν από την υποκλοπή των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (SIGINT -Signal Intelligence). Για το σκοπό αυτό υπέγραψαν τον Ιούνιο του 1948 τη μυστική συμφωνία UKUSA (UK-USA), στην οποία προσχώρησαν στη συνέχεια και οι υπόλοιπες αγγλόφωνες χώρες (Καναδάς, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία), ενώ αργότερα κι άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, η Τουρκία, η Δανία και η Νορβηγία, υπέγραψαν συμφωνίες «ανταλλαγής πληροφοριών». Οι υπηρεσίες που ήταν υπεύθυνες για την υλοποίηση του σχεδίου ήταν από πλευρά ΗΠΑ η NSA (National Security Agency) και από τη Μεγάλη Βρετανία η GCHQ (Government Communications Headquarters). Αργότερα προσχώρησαν στη διαχείριση του δικτύου η καναδική CSE (Communications Security Establishment), η αυστραλέζικη DSD (Defense Signals Directorate) και η νεοζηλανδική GCSB (Government Communications Security Bureau).

Στα χρόνια που ακολούθησαν οι τεχνολογίες των ηλεκτρονικών υποκλοπών βελτιώθηκαν χάρη στην εξέλιξη στο χώρο των υπολογιστών και των δορυφορικών συστημάτων επικοινωνίας. Το Echelon, ως ένα σύστημα υποκλοπής παγκόσμιων επικοινωνιών, αυτόματης ανάλυσης και επεξεργασίας πληροφοριών, ουσιαστικά γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Αιτία ήταν η δημιουργία το 1964 του οργανισμού Intelsat (International Telecommunications Satellite Organization), που αποσκοπούσε στη διαχείριση ενός δορυφορικού δικτύου με δυνατότητα διηπειρωτικών τηλεπικοινωνιών. Τότε οι μυστικές υπηρεσίες των κρατών-μελών της UKUSA συμφώνησαν να εγκαταστήσουν τις δικές τους μυστικές επίγειες βάσεις, έτσι ώστε να υποκλέπτουν τα δεδομένα (φωνητικές συνομιλίες και telex) από τους δορυφόρους Intelsat και Inmarsat.
Η τοποθεσία του κάθε επίγειου σταθμού υποκλοπής δεδομένων επιλέχθηκε έτσι ώστε να μπορεί άνετα να υποκλέπτει σήματα από συγκεκριμένους δορυφόρους και γι’ αυτό προτιμήθηκαν θέσεις σε μικρή απόσταση από τις βάσεις των ραντάρ που επικοινωνούν «νόμιμα» με τους δορυφόρους. Αυτοί οι επίγειοι σταθμοί παρακολούθησης άρχισαν να χρησιμοποιούν και το δίκτυο κατασκοπευτικών δορυφόρων Vortex, που δημιούργησε η NSA τη δεκαετία του 1970. Την ίδια δεκαετία, επειδή οι πρώτοι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι διαχειρίζονταν ταυτόχρονα μόλις 4.000 συνδιαλέξεις, απαιτούνταν μόνον δύο σταθμοί για την υποκλοπή όλων των τηλεπικοινωνιών: ο ένας βρισκόταν στο Yakima (Σίατλ των ΗΠΑ) και ο άλλος στο Morwenstow (δυτική Αγγλία).
Στη σύγχρονή του μορφή το Echelon μετεξελίχθηκε με βάση το Project P-415, που ξεκίνησε το 1985, και σταδιακά διαμόρφωσε τη σημερινή αρχιτεκτονική της αυτοματοποιημένης παρακολούθησης. Με τη συνδρομή 120 δορυφόρων και 4.000 σταθμών εδάφους το Echelon έχει δυνατότητα παρακολούθησης σε όλο τον πλανήτη έξι εκατομμυρίων συνδιαλέξεων το λεπτό, ανεξαρτήτως θέματος, και είναι εφοδιασμένο με συστήματα φωνητικής αναγνώρισης και αυτόματους μεταφραστές που μεταφράζουν σε Αγγλικά όλες τις γλώσσες του κόσμου. Εύκολοι στόχοι θεωρούνται όλοι όσοι δεν χρησιμοποιούν συστήματα κρυπτογράφησης στις επικοινωνίες τους. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά και ο καθηγητής κρυπτογραφίας του MIT Phil Zimmerman: «Aν η ιδιωτική ελευθερία γίνει παράνομη, τότε μόνο αυτοί που κινούνται εκτός νόμου θα μπορούν να απολαμβάνουν αυτό που όλοι καταλαβαίνουμε σαν ατομικό δικαίωμα. Oι υπηρεσίες ασφαλείας διαθέτουν τα καλύτερα προγράμματα κρυπτογραφίας. Tο ίδιο και το οργανωμένο έγκλημα, και οι στρατιωτικοί, και οι μεγάλες εταιρείες. Mονάχα οι απλοί πολίτες και οι πολιτικές- κοινωνικές οργανώσεις δεν έχουν ασφαλείς επικοινωνίες».
Σχεδιασμένο από την NSA (National Security Agency) το σύστημα Echelon (από το αγγλικό echelon, που σημαίνει «κλιμάκιο») είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο υποκλοπής τηλεπικοινωνιών, που μπορεί να συλλαμβάνει τηλεφωνικές συνδιαλέξεις από σταθερά ή κινητά τηλέφωνα, δορυφορικές επικοινωνίες, ασύρματες μεταδόσεις, fax, telex και κάθε είδους internet-ικές επικοινωνίες (e-mail, IRC, News-Groups, Websites κ.ά.) και μάλιστα, με τη βοήθεια υπολογιστών, να αναγνωρίζει, επεξεργάζεται και αποθηκεύει τις «ενδιαφέρουσες» πληροφορίες που περιέχουν όλα αυτά τα μηνύματα. Στην ειδική ορολογία του χώρου το Echelon ονομάζεται και «ComInt», από τα αρχικά της φράσης «Communications Intelligence» (υποκλοπή τηλεπικοινωνιών). Οι χώρες που εμπλέκονται σ’ αυτή την παγκόσμια υποκλοπή είναι οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Μεγάλη Βρετανία, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, δηλαδή το λεγόμενο «αγγλοσαξονικό μπλοκ». 
Αντίθετα με αρκετά ηλεκτρονικά κατασκοπευτικά συστήματα, τα οποία αναπτύχθηκαν κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, το Echelon σχεδιάστηκε εξ αρχής για μη στρατιωτικούς στόχους. Για να παρακολουθεί κυβερνήσεις, οργανισμούς, επιχειρήσεις, ακόμη και μεμονωμένα πρόσωπα σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου. Έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί οποιοδήποτε άτομο επικοινωνεί ηλεκτρονικά ή φωνητικά από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Μπορεί να λειτουργεί χωρίς πρόβλημα «φιλτράροντας» έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών και, χρησιμοποιώντας υπολογιστές, να αναγνωρίζει και να εξάγει αυτές που οι χειριστές του θεωρούν χρήσιμες πληροφορίες.
Το σύστημα του Echelon περιλαμβάνει ένα δίκτυο σταθμών υποκλοπής, δορυφόρους παρακολούθησης, επίγεια δίκτυα τηλεπικοινωνιών και άλλες ασύρματες επικοινωνίες – όλα οργανικά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Σε κάθε σταθμό του δικτύου υπάρχουν ταχύτατοι υπολογιστές που αναζητούν ανάμεσα σε εκατομμύρια υποκλεμμένα μηνύματα εκείνα τα οποία περιέχουν ορισμένες προεπιλεγμένες λέξεις-κλειδιά. Αυτές είναι συνήθως ονόματα, αρχικά, γεωγραφικές ονομασίες, συντομογραφίες, «ζωτικά» θέματα και «ύποπτες» φράσεις. Όταν μια προεπιλεγμένη λέξη εντοπιστεί, με τεχνικές αναγνώρισης φωνής (VOR) ή χαρακτήρων (OCR), τότε καταγράφεται αυτομάτως ολόκληρη η συνομιλία. Κατόπιν τα δεδομένα επεξεργάζονται από συστήματα τεχνητής νοημοσύνης και στη συνέχεια από ειδικούς αναλυτές, οι οποίοι αποφασίζουν και την προώθηση των πληροφοριών που αλίευσαν στους κατάλληλους αποδέκτες.
Το Echelon λειτουργεί σαν ένα «φίλτρο πληροφοριών» τριών επιπέδων. Το πρώτο παρακολουθεί, μέσω πέντε επίγειων σταθμών, το δίκτυο των δορυφόρων Intelsat των διεθνών τηλεπικοινωνιακών εταιρειών. Το δεύτερο στοχεύει τους άλλους δορυφόρους και το τρίτο τις διεθνείς τηλεπικοινωνίες που διεξάγονται μέσω υποθαλάσσιων καλωδίων και μικροκυμάτων.
Κάθε χώρα που συμμετέχει στη διαχείριση του συστήματος καταχωρεί μια λίστα από λέξεις-κλειδιά ή φράσεις σε έναν υπολογιστή που ονομάζεται «Λεξικό» (Dictionary), ο οποίος ελέγχει όλες τις εκπομπές (υπολογίζονται σε πάνω από 100 εκατομμύρια συνδιαλέξεις το μήνα) και αποστέλλει τα αποτελέσματα στα τερματικά των ειδικών αναλυτών. Όταν ένα Λεξικό εντοπίσει κάποιο μήνυμα που περιέχει μια από τις αναζητούμενες λέξεις-κλειδιά, το καταγράφει αυτομάτως και το στέλνει στους κεντρικούς υπολογιστές των ενδιαφερόμενων υπηρεσιών. Για παράδειγμα ο σταθμός δορυφορικών υποκλοπών στο Waihopai της Νέας Ζηλανδίας εντοπίζει, καταγράφει και αποστέλλει μηνύματα για λογαριασμό των υπηρεσιών NSA, GCHQ, DSD και CSE. Το ενδιαφέρον είναι πως μόνον η NSA μπορεί να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες όλων των σταθμών υποκλοπής, που ουσιαστικά λειτουργούν ως υποσταθμοί αυτής της αμερικανικής υπερ-υπηρεσίας.


Μέχρι σχετικά πρόσφατα κανείς δεν ήταν σε θέση να συγκεντρώσει αρκετές αποδείξεις για την ύπαρξη του Echelon. Για καιρό υπήρχαν μόνο ενδείξεις από τα αποτελέσματα της δράσης του δικτύου, κυρίως στο ζήτημα της βιομηχανικής κατασκοπείας και στη σύναψη εμπορικών συμφωνιών. Η ύπαρξη του Echelon είδε για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας στις 12 Αυγούστου του 1988 από τον Βρετανό ερευνητή Duncan Campbell. Το ζήτημα επανήλθε στην επικαιρότητα το 1996, όταν ο Νεοζηλανδός δημοσιογράφος Nicky Hagger παρουσίασε στο βιβλίο του Secret Power την εμπλοκή της πατρίδας του σ’ αυτό το αμφιλεγόμενο σχέδιο. Το Μάρτιο του 2000 ο James Woolsey, πρώην διευθυντής της CIA, παραδέχθηκε πως η χώρα του υποκλέπτει απόρρητες πληροφορίες οικονομικής φύσης από την Ευρώπη, χρησιμοποιώντας την «κατασκοπία, με επικοινωνίες και αναγνωριστικούς δορυφόρους», δηλαδή τις υπηρεσίες του Echelon. Την επομένη ο Γάλλος υπουργός Βιομηχανίας Κριστιάν Περέ εξαπέλυσε δριμύτατες κατηγορίες κατά των ΗΠΑ για κλοπή οικονομικών και αμυντικών πληροφοριών της χώρας του, που οδηγούν σε αθέμιτο ανταγωνισμό.
Ο μεγαλύτερος θόρυβος πάντως δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2000 στην Ευρώπη όταν μια έκθεση της επιτροπής δικαιωμάτων του Ευρωκοινοβουλίου κατήγγειλε πως «όλα τα τηλέφωνα, fax και e-mail μέσα στην Eυρώπη παρακολουθούνται συνεχώς από την NSA των HΠA, μεταφέροντας όλες τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες από τον ευρωπαϊκό χώρο στο αρχηγείο της». Ο Βρετανός ευρωβουλευτής Γκλιν Φορντ, αφού απέρριψε τις κατηγορίες περί «αγγλοσαξονικής συμπαιγνίας», δήλωσε: «Όταν παρακολουθούνται τρομοκρατικές οργανώσεις ή λαθρέμποροι ναρκωτικών, πρόβλημα δεν υπάρχει. Όταν όμως παρακολουθείται η Διεθνής Αμνηστία ή η Greenpeace δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά». Από την πλευρά τους Έλληνες ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων χαρακτήρισαν το Echelon ως ένα «σκάνδαλο μαζικής παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των κανόνων της δημοκρατίας».

Αν θα θέλαμε πλέον να προσωποποιήσουμε το «Μεγάλο Αδελφό», αυτός θα έπαιρνε σίγουρα το πρόσωπο του Echelon, του παγκόσμιου υποκλοπέα της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας. Χάρη σ’ αυτό το σύστημα παρέχεται στην Αυτοκρατορία η δυνατότητα υποκλοπής, καταγραφής και επεξεργασίας όλων των πληροφοριών που διακινούνται μέσα από το παγκόσμιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο. Αυτό αποτελεί το λιγότερο μια εφιαλτική προοπτική καθώς μπορεί να σημάνει και το τέλος της ιδιωτικής μας ζωής, αν ξαφνικά η «φιλελεύθερη» ελίτ της Αυτοκρατορίας αποφασίσει να γίνει πιο αυταρχική. Το Echelon ανοίγει το δρόμο για μια πλανητική κοινωνία που θα φοβάται να μιλήσει ελεύθερα, μια κοινωνία υποψήφιων σκλάβων.


Οι πιο γνωστές τοποθεσίες βάσεων του ECHELON είναι :

ΧώραΠεριοχήΔημιουργία(*)
H.Π.Α.Yakima (Κοντά στο Seattle, Β.Δ. Η.Π.Α.)1972
H.Π.Α.Sugar Grove (Κοντά στην Washington, Β.Α. Η.Π.Α.)τέλη ΄ 70
Ηνωμένο ΒασίλειοMorwenstow (Κοντά στο Plymouth, Δ. Αγγλία)1971-73
Ηνωμένο ΒασίλειοMenwith Hill (Κοντά στο Leeds, Β. Αγγλία)
Ηνωμένο ΒασίλειοCheltenham (Κοντά στο Gloucester, Κ. Αγγλία)
Ηνωμένο ΒασίλειοAscension Island (Ν. Ατλαντικός, κοντά στη Βραζιλία)Δεκαετία ΄ 90
ΚαναδάςLeitrim (Κοντά στην Ottawa, Α. Καναδάς)1984
ΑυστραλίαGeraldton/Kojarena (Δ. Αυστραλία)1993
ΑυστραλίαShoal Bay (Β.Δ. Αυστραλία)
N. ΖηλανδίαWaihopai (Νότια Νήσος)1989
ΓερμανίαBad Aibling (κοντά στο Ρόζενχαϊμ, Ν. Γερμανία)
ΔανίαSkibsbylejren
ΙαπωνίαMisawa (νήσος Χονσού, Β. Ιαπωνία)Δεκαετία ΄ 80
ΓκουάμGuam1992
Κύπρος (νεκρή ζώνη)Βρετανική στρατιωτική βάση στην Αμμόχωστο
Πόρτο ΡίκοSabana Seca

Πηγές :  http://egnatia.ee.auth.gr  -  e-telescope.gr
Blog Widget by LinkWithin
Διαβάστε περισσότερα » »

Το παλιό κανναβουργείο της Έδεσσας

Φωτο: escapegreece.com

Το κανναβουργείο της Έδεσσας βρίσκεται δίπλα στους μύλους, στην τοποθεσία ‘Μεγάλος Κρημνός’ λίγο έξω από το Βαρόσι, την παλιά συνοικία της πόλης.
Πρόκειται για ένα εργοστάσιο που παρήγαγε σχοινιά και σπάγκους από ινδική κάνναβη η οποία εισαγόταν από το Μπενάρες.


escapegreece.com
 Η διαδικασία κατεργασίας της κάνναβης και κατασκευής των σχοινιών ήταν δύσκολη αλλά εξαιρετικά μεθοδική και το εργοστάσιο γνώρισε ημέρες μεγάλης ακμής κατά το Μεσοπόλεμο, οπότε και προμήθευε σχεδόν αποκλειστικά το μεγαλύτερο μέρος της χώρας.

escapegreece.com

Το Κανναβουργείο Έδεσσας αποτέλεσε το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής σχοινιών και σπάγκων στην Ελλάδα, με άλλα μικρότερα στην Κέρκυρα, Βόλο, Πειραιά. Ιδρύθηκε το 1908 από τους: Εταιρεία Τότσκα και Σία και άλλους μικρότερους μετόχους. Η Δ/νση του ανατέθηκε στον έμπειρο Ναουσαίο Βιομήχανο Ηρακλή Χατζηδημούλα. Ο πρώτος μηχανικός του εργοστασίου ήταν ο αυστριακός Λεοπόλδος Άηγκελ. Η λειτουργία του ξεκίνησε το 1913. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις του Κανναβουργείου αναπτύσσονται στη θέση Μεγάλος Γκρεμός σε ένα πλάτωμα αναπτύσσεται ψηλότερα από το επίπεδο του «Λόγγου» και χαμηλότερα από το πάρκο των καταρρακτών. Χαρακτηρίζεται από 9 επαναλαμβανόμενους όγκους από πωρόλιθο διάτρητους από μεγάλα παράθυρα με υπέρθυρα. Οι στέγες είναι δικλινείς ξύλινες «δι’ ευρωπαϊκών κεράμων» και δημιουργούν τριγωνικά αετώματα.

escapegreece.com

Το κτίσμα αποτελείται συνολικά από τέσσερις όγκους: 1. διώροφο κτίσμα συσκευασίας και αποστολής του προϊόντος, 2. το κτίσμα αποθήκευσης της πρώτης ύλης, 3. μονόροφο κτίσμα παραγωγής του προϊόντος 4. το κτίσμα του μηχανουργείου και το λεβητοστάσιου. Στην άνω είσοδο του εργοστασίου βρίσκεται ο σταθμός διευθέτησης της πορείας του νερού για την κίνηση των μηχανών. Δύο φυλάκια υπάρχουν ένα στην είσοδο του εργοστασίου και το άλλο στη βόρεια πλευρά του Σε γραμμική διάταξη από το κτήριο παραγωγής βρίσκονται το διώροφο κτίσμα με τα γραφεία και τους χώρους υγιεινής Το κτήριο παραγωγής διατηρεί όλο το μηχανολογικό εξοπλισμό του και την τουρμπίνα υδροκίνησης.

escapegreece.com

Η λειτουργία των μηχανών στηριζόταν στην υδροκίνηση. Ο αρχικός υδροστρόβιλος δύναμης 400 ίππων και 830 στροφών αντικαταστάθηκε το 1939 από τουρμπίνα τύπου Φράνσις ελβετικής κατασκευής δύναμης 700 ίππων. Οι μηχανές ήταν γερμανικής και αγγλικής προέλευσης. Πρώτη ύλη για την παρασκευή των σχοινιών ήταν το καννάβι που ερχόταν από την περιοχή Μπενάρες των Ινδιών. Για τους σπάγκους χρησιμοποιούσαν σερβικό καννάβι και αργότερα ελληνικό από τον κάμπο των Γιαννιτσών.

Σοφιάννα Αγγελοπούλου   φωτογραφική λέσχη Πάτρας

Το καννάβι ψεκαζόταν με λάδι για να μαλακώσει και στη συνέχεια καθαριζόταν από ξένες ύλες με ένα μηχάνημα που ονομαζόταν «Βαλιβίτσα». Ακολουθούσε το προλανάρισμα και το λανάρισμα, όπου το καννάβι μετατρεπόταν σε ταινία με το επιθυμητό πάχος κάθε φορά. Οι ίνες παραλληλίζονταν με τους «Σύρτες» και με την επεξεργασία τους στους «Πάγκους» γινόταν το πρώτο στρίψιμο (σιτζίμι). Από τους πάγκους τα σιτζίμια μεταφέρονταν στις «Σιτζίμ μηχανές», όπου γινόταν το δεύτερο στρίψιμο (4 σιτζίμια σε ένα). 

Σοφιάννα Αγγελοπούλου   φωτογραφική λέσχη Πάτρας
 Από τις «σιτζίμ μηχανές» το σχοινί μεταφερόταν στις «ξύστρες» που το καθάριζαν από το χνούδι. Ακολουθούσε το κολλάρισμα, το στέγνωμα και το καρούλιασμα. Στις στρεπτικές «ψιλές» μηχανές γινόταν το τελευταίο στρίψιμο. (106) Από τα στοιχεία του εργοστασίου με 107 εργάτες η ημερήσια παραγωγή έφτανε τα 1300 κιλά καννάβινου σχοινιού, 200 κιλά καννάβινου σπάγκου για δέματα και 180 κιλά σπάγκου από λινάρι για το αρμάθιασμα του καπνού. 1 Η διακίνηση της παραγωγής γινόταν από τη Θεσσαλονίκη όπου ήταν και η έδρα του κεντρικού εμπορικού καταστήματος.

Σοφιάννα Αγγελοπούλου   φωτογραφική λέσχη Πάτρας
 Τα χοντρά σχοινιά έφευγαν στην Κρήτη (μεγαλύτερο κέντρο κατανάλωσης), στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία ενώ οι λεπτοί σπάγκοι στην Ανατ. Μακεδονία και Θράκη Κατά την περίοδο Οκτωβρίου – Μαρτίου υπήρχε στασιμότητα ως προς τη διάθεση των προϊόντων. Η ακμή του εργοστασίου τοποθετείται στο χρονικό διάστημα 1928 – 1940 περίοδο που απασχολεί 150 εργάτες (το μεγαλύτερο ποσοστό εργατών ήταν νέες γυναίκες από τα χωριά του κάμπου).

Σοφιάννα Αγγελοπούλου   φωτογραφική λέσχη Πάτρας
 Από το 1950 αρχίζει η παρακμή του. Η απώλεια του κεκτημένου εκμετάλλευσης των υδατοπτώσεων , οι διαφωνίες των μετόχων, το ύψος των οφειλών προς τις τράπεζες, Ι.Κ.Α., Δημόσιο οδηγούν στη διακοπή των εργασιών του τον Μάιο του 1966. Οι 100 εργάτες του Κανναβουργείου ιδρύουν τον «Παραγωγικό συνεταιρισμό η Πέλλα» και αναλαμβάνουν τη διαχείριση του. Το 1967 η διαχειριστική επιτροπή ζητά από την Ε.Τ.Β.Α. δάνειο για να συνεχίσει το εργοστάσιο τη λειτουργία του. Το εργοστάσιο κλείνει και περιέρχεται στο Δημόσιο. Έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο, από το Υπουργείο Πολιτισμού

NOSYPARKER  nosyparker-diadromes.blogspot.com
 Το εργοστάσιο παρήκμασε μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο το 1983. Σήμερα, αναπλάθεται με στόχο να αποτελέσει πόλο έλξης και χώρο μάθησης, που θα συμβάλει στην αναβίωση της ιστορίας της περιοχής.

Nikos Argiropoulos     photogr.gr

Στα τέλη του 19ου αιώνα, αρχίζει να χρησιμοποιείται για πρώτη φορά συστηματικά το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της πόλης, οι άφθονες υδατοπτώσεις.
Στο «φρύδι» του βράχου κτίζονται εργοστάσια, τα οποία αξιοποιούν τη δωρεάν πηγή ενέργειας και φέρνουν οικονομική άνθηση. Πρώτο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας ήταν του Τσίτση (1895). Ακολούθησαν η Άνω και Κάτω Εστία, το Κανναβουργείο και το Σεφέκο.
Ήδη από τη δεκαετία του ’10 και ιδιαίτερα κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, η Έδεσσα είχε αποκληθεί «Μάντσεστερ των Βαλκανίων» και ήταν, μαζί με τη Νάουσα, η κινητήρια δύναμη της βιομηχανίας στη Μακεδονία.

Φωτό από τη φίλη Πηνελόπη
 Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, η Έδεσσα απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό στις 18 Οκτωβρίου του 1912.
Στην οικονομική ανάπτυξη του μεσοπολέμου προσέφεραν σημαντικά οι 2.500 περίπου πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην πόλη με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923-24. Πολλοί από αυτούς είχαν αστική προέλευση και ίδρυσαν βιοτεχνίες. Τη δεκαετία του ’30, εποχή πλήρους ακμής, λειτουργούν θέατρα, κινηματογράφοι, φιλαρμονική και εκδίδονται 4-5 εφημερίδες. Στην έντονη πολιτιστική κίνηση πρωτοστατεί ο σύλλογος «Μέγας Αλέξανδρος», που ιδρύθηκε το 1922 και συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Φωτό από τη φίλη Πηνελόπη
 Η ευημερία της πόλης δέχθηκε ανεπανόρθωτο πλήγμα κατά τη δεκαετία του ’40, με τη γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο που ακολούθησε. Αν και η Έδεσσα δεν βομβαρδίστηκε στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, υπέστη τεράστια καταστροφή ακριβώς λίγες ημέρες πριν από τη λήξη της κατοχής. Το Σεπτέμβριο του 1944, οι Γερμανοί, σε αντίποινα για το φόνο ενός στρατιώτη τους, πυρπόλησαν τη μισή πόλη αφήνοντας χιλιάδες άστεγους. Μεταξύ των κτιρίων που καταστράφηκαν περιλαμβανόταν το Αρρεναγωγείο (κτίσμα του 1862) και ο μητροπολιτικός ναός των Αγίων Αναργύρων.

Φωτό από τη φίλη Πηνελόπη
 Στα χρόνια που ακολούθησαν, η Έδεσσα βρέθηκε στη δίνη του εμφυλίου πολέμου και, κατά περιόδους, κατακλύστηκε από προσωρινούς πρόσφυγες των γύρω χωριών, τα οποία εκκενώνονταν για στρατιωτικούς λόγους. Όταν έληξαν οι συγκρούσεις, το 1949, η πόλη προσπάθησε να επουλώσει τα τραύματα, αλλά οι οικονομικές συνθήκες είχαν αλλάξει. Η εμφάνιση των συνθετικών υφασμάτων (νάιλον, [[ραγιόν]) που ήρθαν από την Αμερική επέφερε σκληρό ανταγωνιστικό κτύπημα στις ελληνικές κλωστοϋφαντουργίες. Ο εξηλεκτρισμός της χώρας αφαίρεσε από τις βιομηχανίες της Έδεσσας το συγκριτικό πλεονέκτημα των υδατοπτώσεων.

varosi.gr
 Η Έδεσσα ήταν η δεύτερη πόλη στην παραγωγή μεταξιού. Είχε εκκοκιστήρια βάμβακος και εργοστάσια ταπητουργίας που γνώρισαν ιδιαίτερη άνθηση. Τα υδροκίνητα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας, σε μεγάλη ακμή κατά το μεσοπόλεμο, ιδρύθηκαν ανάμεσα στο 1874 και το 1912 στις πόλεις του Βερμίου και επωφελήθηκαν από την κινητήρια δύναμη του νερού, τα χαμηλά ημερομίσθια και την πλούσια ντόπια παραγωγή πρώτων υλών. Στην Έδεσσα κάθε εργοστάσιο εκμεταλλεύεται και έναν καταρράκτη. Ο μηχανικός τους εξοπλισμός προέρχεται από την Ευρώπη ενώ η παραγωγή τους καταναλώνεται στην ευρύτατη περιοχή της τότε Ευρωπαϊκής Τουρκίας.
1. Το Νηματουργείο Γρηγορίου Τσίτση και Σία ιδρύθηκε το 1895. Η πρώτη βιομηχανική μονάδα της Έδεσσας εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο νηματουργείο όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ανατολής.2. «Ένωσις Βιομηχανικών Επιχειρήσεων ΕΣΤΙΑ Α.Ε.» είναι η επωνυμία της επιχείρησης που συνενώνει ένα νηματουργείο και ένα κλωστοϋφαντουργείο που παρήγαγε δίμητο, φανέλα και κάμποτο.3. Το «Καναβουργείο Α.Ε. Έδεσσα» άρχισε να λειτουργεί το 1913. Ήταν το καλύτερο από τα τέσσερα καναβουργεία της Ελλάδας και παρήγαγε σχοινιά και σπάγκους. Ιστορικό διατηρητέο μνημείο, σώζει ως σήμερα τον αρχικό του εξοπλισμό.4. Το Καναβουργείο των αδελφών Αποστόλου και Σπυριδωνίδη ουσιαστικά δεν λειτούργησε. Σώζονται μόνο οι εξωτερικοί του τοίχοι από πωρόλιθο.5. Η Εριοβιομηχανία ΣΕ.ΚΟ Α.Ε. ξεκίνησε ως Εριουργείο των αδελφών Σεφερτζή-Κόκκινου, είχε τον τελειότερο μηχανικό εξοπλισμό από όλα τα εργοστάσια της πόλης και παρήγαγε υφάσματα σκωτσέζικα (κασμίρια). Το 1985 αγοράζεται από τον βιομήχανο Σημαιοφορίδη για να μετατραπεί σε εργοστάσιο έτοιμων ενδυμάτων. Στο πλαίσιο της μετατροπής, ο αρχικός εξοπλισμός πουλήθηκε και 36 αργαλειοί έγιναν παλιοσίδερα. 

Σήμερα τα κτίρια και ο περιβάλλων χώρος του Κανναβουργείου, έχουν αξιοποιηθεί ως πολυχώρος πολιτισμού. Είναι βιομηχανικό μουσείο για την ιστορία της υδροκίνησης και χώρος αναψυχής και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ένας καφές στο Κανναβουργείο είναι μια απόλαυση της θαυμάσιας θέας προς τον κάμπο και την ιστορία της βιομηχανικής Έδεσσας.

varosi.gr


varosi.gr


varosi.gr


varosi.gr

Κείμενα και εικόνες:

Σοφιάννα Αγγελοπούλου στη φωτογραφική λέσχη Πάτρας
Χριστίνα Ζαρκάδα-Πιστιόλη στο αρχαιλογία online
Nikos Argiropoulos στο photogr.gr
escapegreece.com
Διαβάστε περισσότερα » »

Τι είναι αυτές οι λωρίδες στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη;


Το ρομπότ Opportunity που βρίσκεται στην επιφάνεια του "κόκκινου πλανήτη", έκανε μία ιδιαιτέρως σημαντική ανακάλυψη, αφού καθώς εξερευνούσε τον Άρη, "σκόνταψε" πάνω σους μακρόστενους σχηματισμούς που βλέπετε στην φωτογραφία, και θυμίζουν έντονα τις λωρίδες διαγράμμιση στους δρόμους των πόλεων!
  Οι πρώτες εκτιμήσεις των ερευνητών της NASA, κάνουν λόγο για μεγάλη πιθανότητα να πρόκειται για γύψο- κάτι που αν επιβεβαιωθεί θα αποτελεί την πιο ισχυρή ένδειξη μέχρι σήμερα, για την ύπαρξη νερού στην επιφάνεια του Άρη, κατά το το παρελθόν.
















 Το ρομπότ Opportunity, εξοπλισμένο με ειδικά όργανα ανάλυσης, έκανε ήδη μία πρώτη προσπάθεια για να διαπιστώσει τη σύσταση αυτών των ευρυμάτων. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι αποτελούνται κυρίως από θειούχο ασβέστιο, που είναι βασικό συστατικό του γύψου. Για να σχηματιστεί όμως ο γύψος, είναι απαραίτητη η παρουσία νερού!
  Αν και όπως τονίζουν απαιτούνται περαιτέρω αναλύσεις, οι επιστήμονες είναι ήδη ενθουσιασμένοι από την ανακάλυψη:
   " Εχουμε να κάνουμε με ένα εξαιρετικό εύρυμα. Αν και έχουμε βρει και στο παρελθόν υλικά που περιείχαν θειούχες ενώσεις, ήταν όλα υλικά που είχαν μεταφερθεί με τον αέρα και προσμιχθεί με άλλα υλικά οπότε δεν ήταν δυνατόν να γίνει σωστή ανάλυση και μελέτη τους. Το συγκεκριμένο υλικό σχηματίστηκε εκεί ακριβώς που εντοπίστηκε και προσωπικά εκτιμώ πως είναι η πιο ισχυρή ένδειξη παρουσίας νερού σε υγρή μορφή στον πλανήτη Άρη", δήλωσε χαρακτηριστικά ένας από τους επικεφαλής της αποστολής του Opportunity, ο Στιβ Σκουίρς
Διαβάστε περισσότερα » »

Ολική έκλειψη Σελήνης το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου. Πού και πότε θα είναι ορατή στην Ελλάδα.


  Το σούρουπο του Σαββάτου 10 Δεκεμβρίου 2011 πρόκειται να συμβεί ολική έκλειψη Σελήνης. Το φαινόμενο θα είναι ορατό από μέρος της Ευρώπης, την Ασία, την Αυστραλία και μέρος της Βορείου Αμερικής.
  Πάνω από τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι του πλανήτη μας θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν το φαινόμενο.
  Οι λάτρεις του έναστρου ουρανού θα μπορέσουν να απολαύσουν το υπέροχο αυτό θέαμα που μας προσφέρει η φύση, αν ο ουρανός είναι απαλλαγμένος από σύννεφα. Δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία ή ειδικά όργανα για τη θέαση του φαινομένου, αρκούν τα μάτια μας.

   Σύμφωνα με το  Αστεροσκοπείο Λάρισας, το όλο φαινόμενο θα εξελιχθεί ως εξής (οι ώρες είναι σε ώρα Ελλάδας):

    Είσοδος στην παρασκιά της Γης 13:31
    Είσοδος στη σκιά της Γης 14:45
    Είσοδος σε ολική έκλειψη 16:05
    Μέσο έκλειψης 16:31
    Έξοδος από ολική έκλειψη 16:58
    Έξοδος από σκιά της Γης 18:18
    Έξοδος από παρασκιά της Γης 19:31

  Από την Ελλάδα, το φαινόμενο θα είναι ορατό μόνο κατά τα τελευταία στάδια, επειδή η Σελήνη στην αρχή θα βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα. Θα ανατείλει στις 17:04 ώρα Ελλάδας, όταν θα βρίσκεται στο στάδιο της μερικής έκλειψης. Όσο πιο ψηλά από τον ορίζοντα θα ανεβαίνει η Σελήνη, τόσο και μεγαλύτερο τμήμα του δίσκου της θα βγαίνει από τη σκιά του πλανήτη μας. Το τμήμα της Σελήνης που θα βρίσκεται στην σκιά της Γης θα έχει αποχρώσεις του κόκκινου και του πορτοκαλί.
Διαβάστε περισσότερα » »

Απόφαση Βόμβα: δεσμευόμαστε σε έναν νέο ευρωπαϊκό ισχυρό δημοσιονομικό κανόνα. Αυτό σημαίνει: τα κράτη μέλη θα το ενσωματώσουν στο σύνταγμα..

Χθες ολοκληρώθηκε η σύνοδος εργασίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Πλήρης επικράτηση της Γερμανίας..
Ενίσχυση του ρόλου του ΔΝΤ στην Ευρώπη..
Τα αποτελέσματα τραγικά τόσο για το μέλλον της Ε.Ε όσο και για την συνοχή της.
Δέκα επτά χώρες συμφώνησαν, έξη προτίθενται να συμμετάσχουν και δυο κυβερνήσεις θα ενημερώσουν τα κοινοβούλια τους. (υπάρχουν και τέτοιες χώρες..)
Η είδηση όμως και ταυτόχρονα βόμβα μεγατόνων είναι ότι...


Οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες της ευρωζώνης θα πρέπει να περάσουν-μεταφερθούν στο σύνταγμα....για να επισημοποιηθούν !!!
Διαβάστε την σχετική ανακοίνωση του Herman Van Rompuy, για την χθεσινή σύνοδο
Επιτρέψτε μου να σας ενημερώσω για τα κύρια αποτελέσματα της πρώτης συνόδου εργασίας μας από αυτό το Ευρωπαϊκό Συμβουλίου. Βραχυπρόθεσμα είχαμε συμφωνήσει σε άμεσες ενέργειες για να ξεπεραστεί η σημερινή κρίση. Μακροπρόθεσμα, συμφωνήσαμε σε μια νέα δημοσιονομική πολιτική για την ευρωζώνη.
Όσον αφορά το βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, έχουμε αύξηση των χρηματοδοτικών πόρων μας για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η ζώνη του ευρώ και τα άλλα κράτη μέλη θα βοηθήσουν να διαθέσουμε πρόσθετους πόρους έως και 200 ​​δισ. ευρώ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Η Ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική Σταθερότητα Διευκόλυνσης (EFSF) θα αναπτυχθεί ταχέως.
Συμφωνήσαμε, επίσης, για την επιτάχυνση της θέσης σε ισχύ του ταμείου διάσωσης του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας (ESM) . Θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ τον Ιούλιο του 2012.
Όσον αφορά τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (PSI), έχουμε κάνει μια σημαντική αλλαγή στο δόγμα μας
: από τώρα και στο εξής θα ακολουθεί πιστά τις αρχές και τις πρακτικές του ΔΝΤ. Ή να το πούμε πιο ωμά: η πρώτη προσέγγιση μας για να PSI, η οποία είχε πολύ αρνητικές επιπτώσεις για το χρέος
αγορές, είναι πλέον επίσημα παρελθόν.
Μέχρι στιγμής για την άμεση δράση σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αλλά είναι επίσης σημαντικό να δώσουμε ένα μέσο και μακροπρόθεσμη προοπτική. Για το λόγο αυτό συμφωνήσαμε σε μια νέα δημοσιονομική πολιτική.
Αυτό σημαίνει: όλοι μας δεσμευόμαστε σε έναν νέο ευρωπαϊκό ισχυρό δημοσιονομικό κανόνα. Αυτό σημαίνει: τα κράτη μέλη θα το ενσωματώσουν στο σύνταγμα ή αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει: ενίσχυση των κανόνων μας για τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος, καθιστώντας τους περισσότερο αυτόματους. Σημαίνει επίσης ότι τα κράτη θα πρέπει να υποβάλουν το σχέδιο προϋπολογισμού τους στην Επιτροπή.
Υπήρξε μια ευρεία συμφωνία επί της ουσίας. Όσον αφορά τη μορφή, όλοι θέλουν να κάνουν αυτή τη νέα δέσμευση επισήμως δεσμευτική.
Βεβαίως, στην ΕΕ – που βασίζεται σε συνθήκες, πρωτόκολλα, νόμους – μιλώντας για τα νομικά μέσα δεν είναι ποτέ εύκολο. Ξεκινήσαμε αυτή τη συζήτηση στο τέλος της πρώτης συνόδου. Το συμπέρασμα είναι ότι 17 μέλη της ευρωζώνης και 6 άλλοι θα υπογράψουν μια διακυβερνητική συνθήκη. Δύο άλλες χώρες δεν έχουν ακόμη την εντολή να συμμετάσχουν.
Η σύνοδος κορυφής του περασμένου Οκτωβρίου, μου δίνει την εντολή να εξετάσω τον τρόπο που μπορούμε να ενισχύσουμε την οικονομική ένωση, μια εντολή σε στενή συνεργασία με τον Πρόεδρο της Επιτροπής και τον Πρόεδρο του Eurogroup. Η δημοσιονομική πολιτική που αποφασίσαμε σήμερα είναι ένα σημαντικό πρώτο αποτέλεσμα.
Δύο άλλα θέματα που εντοπίστηκαν στο πλαίσιο της εντολής: η ενίσχυση της οικονομικής σύγκλισης και εμβάθυνση της οικονομικής ένωσης. Όπως γνωρίζετε, έχω ετοιμάσει μια ενδιάμεση έκθεση και αποφασίσαμε απόψε ότι, με τους δύο συναδέλφους μου, θα εκπονήσω μια επιπλέον έκθεση, τον Ιούνιο, για εμβάθυνση της δημοσιονομικής ενοποίησης.
Για να τελειώσω, μια λέξη για το αύριο.
Το πρωί θα υπογράψουμε τη Συνθήκη προσχώρησης της Κροατίας. Στο ίδιο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όχι μόνο θα συνεχίσουμε τη σημερινή συζήτηση, αλλά επίσης θα εξετάσουμε τις οικονομικές πολιτικές, την ενέργεια, τη διεύρυνση και τις εξωτερικές σχέσεις.
Υ.Γ
Οι αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων της Βουλγαρίας, Δανίας, Λετονίας, Λιθουανίας, Πολωνίας και της Ρουμανίας εξέφρασαν την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στη διαδικασία. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Τσεχίας και Σουηδίας θα διαβουλευθούν με τα Κοινοβούλια τους προτού λάβουν απόφαση.
Εμείς στείλαμε μια μαριονέτα να διαπραγματευθεί το μέλλον μας και την εθνική μας υπόσταση και κυριαρχία....
Διαβάστε περισσότερα » »

Πού πάτε, ωρέ κλεφτόπουλα;

Διαβάστε περισσότερα » »