Ενας σύγχρονος Φειδιππίδης από τη Νίκαια στη Σπάρτη

Ο Σπ. Σπυρόπουλος κάλυψε τα 480 χλμ της απόστασης Αθήνα - Σπάρτη - Αθήνα σε 100 ώρες και 40 λεπτά

 

Τερμάτισε τρία κιλά ελαφρύτερος, κατάκοπος, αλλά και ευχαριστημένος, όπως κάθε άνθρωπος που βάζει έναν στόχο και τον πετυχαίνει. Ο κ. Σπύρος Σπυρόπουλος, ελασματουργός από τη Νίκαια, 39 ετών, ολοκλήρωσε πολύ αργά χτες τη νύκτα τον άθλο του Φειδιππίδη, ακολουθώντας τη διαδρομή Αθήνα- Σπάρτη- Αθήνα, σε 100 ώρες και 40 λεπτά.

Ξεκίνησε τα μεσάνυχτα του Σαββάτου από την Αθήνα, έφτασε στη Σπάρτη ύστερα από 43 ώρες, και ύστερα από ελάχιστες ώρες ξεκούρασης πήρε τον δρόμο της επιστροφής. «Οσο και αν φαίνεται περίεργο εμένα το πιο δύσκολο κομμάτι της διαδρομής ήταν τα πρώτα χιλιόμετρα, ίσως γιατί δεν ένοιωθα καλά ψυχολογικά. Από εκεί και πέρα, είχα έναν τραυματισμό λίγο πριν φτάσουμε στην Σπάρτη ο οποίος με αποθάρρυνε από το να πάω με λίγο μεγαλύτερη ταχύτητα σε αρκετά σημεία . Παρόλα αυτά όλα κύλησαν ομαλά».

Ετσι ο κ. Σπυρόπουλος έγινε ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που πετυχαίνει να διασχίσει πεζός τα 480 χιλιόμετρα της απόστασης. Ο πρώτος ήταν φυσικά ο Φειδιππίδης. Ο επόμενος δρομέας ακολούθησε μετά από χιλιάδες χρόνια, το 1992. Ηταν ο παλιός μαραθωνοδρόμος κ. Τάκης Σκουλής. Πέρσι ο κ. Σκουλής συνόδευσε τη Μαρία Πολύζου, την πρώτη γυναίκα που επιχείρησε το μεγάλο αυτό εγχείρημα. Εφέτος έδωσε τα φώτα του στον κ. Σπυρόπουλο. «Το αποφάσισε μόνος του και ήρθε και με βρήκε. Η άνεση με την οποία τερμάτισε με εντυπωσίασε. Αν σκεφτεί κανείς πως δεν υπήρξε αθλητής του στίβου στα νιάτα, του το κατόρθωμα του είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό».

Ο κ. Σκουλής και άλλοι παράγοντες των υπερμαραθώνιων αποστάσεων ονειρεύονται κάποια στιγμή ο Φειδιππίδειος άθλος να γίνει ένας κανονικός αγώνας, όπως το Σπάρταθλο. «Το τρέξιμο, ακόμα και σε αυτές τις αποστάσεις, κερδίζει συνέχεια καινούργιους φίλους» λέει ο κ. Σκουλής. «Το θέμα είναι να μπουν κάποια ανώτατα χρονικά όρια περάσματος από κάθε σημείο της διαδρομής, ώστε να διατηρείται το αθλητικό ενδιαφέρον και να μπορούν και οι θεατές να παρακολουθήσουν τον αγώνα».

Το αυτοκίνητο που τον συνόδευε, σε διακριτική απόσταση κάποιων χιλιομέτρων, μετέφερε τρόφιμα, παπούτσια (δύο νούμερα μεγαλύτερα από ό,τι φοράει συνήθως) , ισοτονικά ποτά, και φυσικά, εκατοντάδες μπουκάλια νερό. «Επίσης ένα στρώμα πάνω στο οποίο ξεκουραζόμουν στο ύπαιθρο ή δίπλα στον αυτοκινητόδρομο, για μια δυο ώρες».

Σημειωτέων ότι πέρα από τις δυσκολίες που έχουν να κάνουν με την καταπόνηση των ποδιών και το πέρασμα από βουνά όπως το Αρτεμίσιο, ο κ. Σπυρόπουλος είχε να αντιμετωπίσει και τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών. «Δεν θέλαμε όμως να μεταθέσουμε τη διαδρομή για άλλη ημερομηνία. Αλλωστε και ο Φειδιππίδης, όσο είναι δυνατόν να ξέρουμε, περίπου τέτοια εποχή έτρεξε».

Μετά από την προσπάθεια που απαιτούσε όλο αυτό το εγχείρημα ακολουθεί φυσικά η ξεκούραση. «Ούτως ή άλλως η συγκεκριμένη διαδρομή είναι και πολύ όμορφη και ιστορικά φορτισμένη. Δεν μπορώ να σκεφτώ καμία άλλη που να συγκρίνεται μαζί της».