Κι όμως η μετατροπή του πλαστικού σε πετρέλαιο είναι μια πολύ εύκολη και φτηνή οικιακή λύση…άκρως πολύτιμη σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης..

Το 2008 εκτός από την κρίση της Leeman’ s Brothers συνέβη κάτι ακόμη.
Εξερράγη και μια άλλη κρίση,Που προετοιμάζονταν αδίστακτα επί σειρά ετών.Η κρίση των τροφίμων.

Σ’ αυτό καίρια συνέβαλλε η εμμονή των εταιρειών ενέργειας να προσανατολισθούν προς τα βιοκαύσιμα.
Και δη, προς καλαμπόκι, βρώσιμα έλαια, σιτάρι, ρύζι κι άλλα είδη απολύτως συνδεδεμένα με την διατροφή δισεκατομμυρίων ανθρώπων.
Όχι μόνον κατασπατάλησαν ποσότητες που θα έτρεφαν ανθρώπους πολλοί εκ των οποίων εντέλει πέθαναν από την πείνα – καθώς η «τεχνητή έλλειψή» τους προκάλεσε σοβαρές αυξήσεις στις τιμές τους…
…Αλλά δέσμευσαν και καλλιεργήσιμες εκτάσεις για την καλλιέργεια ενεργειακών (μη βρώσιμων) φυτών και φυσικά πόσιμο νερό που διαφορετικά θα χρησιμοποιούνταν στην καλλιέργεια των βρώσιμων ειδών.
Το πρώτο ερώτημα βεβαίως είναι γιατί να στραφούν σε αυτή την «ενεργειακή επιλογή» και όχι στις εναλλακτικές ήπιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Αλλά γνωρίζοντας την κερδόστροφη λογική των εταιρειών, ξεχνάμε για λίγο αυτό το πρώτο «αφελές» ερώτημα και πάμε σ’ ένα πιο «ρεαλιστικό».
Καλά, αφού υπάρχουν άφθονες πηγές φτηνού πετρελαίου γύρω μας, γιατί θα έπρεπε να προκαλέσουν αυτήν (και όχι μόνον) την καταστροφή στρεφόμενοι στην «ακριβή επιλογή»;
Και η «φτηνή πηγή» είναι οι άφθονες πηγές πλαστικών απορριμμάτων που πνίγουν κάθε χιλιοστό αυτού του πλανήτη.
Κάνοντας μια απλή έρευνα στο διαδίκτυο διαπιστώνεις κάποια απλά οφθαλμοφανή πράγματα.
Όπως:
Η πυρόλυση είναι μια διαδικασία που χρησιμοποιεί η βιομηχανία διϋλισης για να παράγει από το αργό πετρέλαιο καύσιμα (diesel, βενζίνη, κηροζίνη, κλπ).
Μια μέση απόδοση είναι της τάξεως του 50%.
Ενώ η πυρόλυση του πλαστικού (που προέρχεται από το πετρέλαιο) έχει μέση αποδοτικότητα που αγγίζει το 100%!
Παρατηρούμε επίσης πως στο you tube υπάρχει υπερπληθώρα από βίντεο που περιγράφουν μια εύκολη, βατή διαδικασία παραγωγής που σε όλον σχεδόν τον κόσμο γίνεται σε οικιακό επίπεδο και μάλιστα σε εκτεταμένο βαθμό.
Αντιθέτως, στο google διαπιστώνεις πως τα δημοσιεύματα – τόσο τα ελληνικά, όσο και κυρίως τα αγγλόφωνα – σταματούν στην περίοδο 2009 – 2011.
Με εξαίρεση κάποια ελάχιστα το 2014.
Λες και «κάτι ανέκοψε» όχι μόνον την «επιχειρηματική εξέλιξη» αυτού του ελπιδοφόρου τομέα παραγωγής φτηνού καυσίμου (diesel) όσο και την ίδια την «επικοινωνιακή διάδοση» αυτής της «επιλογής» μέσω διαδικτύου.
Τη στιγμή που η απλή καύση των απορριμμάτων (μαζί και των πλαστικών) παράγει 3kgr Co2 για κάθε 1kgr πλαστικού ενώ η μετατροπή του σε diesel μέσω της πυρόλυσης έχει μηδενική παραγωγή co2.
Το μόνο που μπορεί να σκεφτεί κανείς γι’ αυτό είναι το εξής:
Εάν αυτή η μέθοδος παραγωγής καυσίμου (πετρέλαιο κίνησης – θέρμανσης αλλά με περαιτέρω επεξεργασία ακόμη και βενζίνη και μάλιστα πιο οικονομικά απ’ ότι με την επεξεργασία του αργού) διαδίδονταν, τότε η τιμή του αργού πετρελαίου θα έπεφτε.
Και δεν θα έπεφτε «ελεγχόμενα» και για όσο χρονικό διάστημα επιθυμούν οι «υπεύθυνοι» όπως πχ πρόσφατα (2014, με σκοπό να πληγεί η Ρωσία και οι συν αυτή) αλλά ανεξέλεγκτα.
Κι αυτό θα σήμαινε:
Πρώτον, σοβαρό πλήγμα στα έσοδα των πετρελαιάδων γενικώς και
δεύτερον, θα ήταν ασύμφορη πλέον η εκμετάλλευση όλων των εναπομεινάντων παγκοσμίως κοιτασμάτων πετρελαίων (πχ Μεσογείου, μαζί και όλων γενικώς των ιδιαιτέρως «ακριβών» σχιστολιθικών κοιτασμάτων στα οποία τόσο βάρος έχουν ρίξει οι ΗΠΑ στοχεύοντας στην ενεργειακή τους αυτονόμηση).
Εάν αυτή η μέθοδος εφαρμόζονταν γενικευμένα θα εξαφανίζονταν σε μεγάλο βαθμό τα απορρίμματα.
Και θα λύνονταν, εξίσου σε μεγάλο βαθμό, το ενεργειακό πρόβλημα…
Δεν θα συζητούσαμε ούτε για ακριβό πετρέλαιο θέρμανσης μέσα στην κρίση, ούτε για ακριβή βενζίνη.
Ποιός όμως από τους καρχαρίες της διεθνούς ενεργειακής ελίτ των ενεργειακών υπερκερδών θα ήθελε κάτι τέτοιο;
Ούτε καν οι εγχώριες εργοστασιακές ελιτ…Κακές γλώσσες λένε πως, χρόνια τώρα, κάποιες μονάδες καίνε, αντί πετρελαίου, λάστιχα αυτοκινήτων ακόμη και άλλα πλαστικά…άκρως ρυπαντικά βέβαια αλλά…τζάμπα πράμα…πως θα ήταν δυνατόν να επιτρέψουν στους κοψομέσηδες πολιτικούς την ανακοπή μιας τέτοιας χρυσοφόρας κατάστασης;
Φυσικά, υπάρχουν πάντα και οι «έξυπνοι» της υπόθεσης.
Μαντέψτε τα τελευταία δέκα χρόνια ποιά είναι η πιο κερδοφόρα επιχείρηση στον βρωμερό κόσμο των «ελληνικών σκουπιδιών».
Είναι αυτή που τα εκμεταλλεύεται «ενεργειακά» πάνω στη χωματερή της Φυλής.
Μεταξύ άλλων τα χρησιμοποιεί και με τον παραπάνω τρόπο «πυρολυτικής μετατροπής τους σε καύσιμη ύλη».
(Εδώ σάρωσε τα πάντα από τεχνικά δημόσια έργα σ’ αυτόν τον τόπο, η ενεργειακή εκμετάλλευση του χρυσωρυχείου των σκουπιδιών θα τους ξέφευγε;)
Είναι ν’ αναρωτιέσαι βεβαίως, πόσα ΕΣΠΑ και επιδοτήσεις να έχουν περάσει «διακριτικά από τέτοια κανάλια» που λίγοι κατόρθωσαν να τα εκμεταλλευθούν δεόντως αυτές τις δεκαετίες που λίγους (έξυπνους) έφτιαξαν και πολλούς έθαψαν…
(Τσιρωνολαφαζάνηδες ακούνε ή σφυράνε κλέφτικα όταν είναι να κοντραριστούνε με τους πετρελαιάδες και τους ντόπιους μεγαλοεργολάβους; Άσε, ξέρω, μάθαμε πια…έξω απ’ το χορό πολλά τραγούδια λένε…)
Πιο κάτω παρατίθενται κάποια λίγα κείμενα που βρέθηκαν στο διαδίκτυο περί του θέματος και στο τέλος μερικά σχετικά βίντεο:
……………………………..
Mετατροπή του πλαστικού σε πετρέλαιο;;;
Το πλαστικό είναι ένα υλικό το οποίο χρησιμοποιούμε καθημερινά όλοι και κατά κόρον. Όπως γνωρίζουμε η πρώτη ύλη του πλαστικού είναι το πετρέλαιο. Συν τοις άλλοις,αποτελεί ένα υλικό το οποίο δύσκολα ανακυκλώνεται,ενώ η διαδικασία ανακύκλωσης είναι πολύ δύσκολη. Η μεγάλη δυσκολία ανακύκλωσης του πλαστικού,οφείλεται στο ότι υπάρχουν πολλά είδη πλαστικών,τα οποία θα πρέπει να διαχωριστουν.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να βρούμε ένα τρόπο αντί να μετασχηματίζουμε το πετρέλαιο σε πλαστικό,να μετατρέπουμε το πλαστικό σε πετρέλαιο;
Η απάντηση ειναι ΝΑΙ!Όλο και περισσότερα είναι τα ερευνητικά προγράμματα που στοχεύουν όχι μόνο στην ανακύκλωση του πλαστικού,αλλά και στην ταυτόχρονη δημιουργία πετρελαίου.Γενικά η ανακύκλωση του,οδηγεί σε εξοικονόμηση μη ανανεώσιμων ορυκτών καυσίμων και ενέργειας,σε ποσοστά που υπερβαίνουν το 70%,καθώς και την ελάττωση των εκπομπών του CO2,των οξειδίων του αζώτου,καθώς και του διοξειδίου του θείου κατά 2,5 φορές.
Blest Corporation:Η ιαπωνική εταιρία,προσπαθώντας να αντιμετωπίσει το αυξανόμενο πρόβλημα που έχει ανακύψει στην Ιαπωνία με την ανακύκλωση των πλαστικών,μετατρέπει πλαστικά απόβλητα σε πετρέλαιο σε λίγα μόλις λεπτά,με τη βοήθεια μιας απλής μεθόδου ελέγχου της θερμότητας.Η ανακύκλωση πραγματοποιείται μέσω της φορητής μηχανής Blest.Εφευρέτης της είναι ο ιάπωνας Ito,o οποίος ισχυρίζεται πως έχει βρει την ασφαλέστερη,την καθαρότερη καθώς και την πιο εύχρηστη φορητή μηχανή.Η καινοτομία στη μηχανή αυτή έγκειται στο γεγονός ότι λόγω της θερμότηας,το πλαστικό από τη στερεά του μορφή,μετατρέπεται σε αέριο χωρίς να δημιουργεί απόβλητα.Έπειτα το αέριο μεταφέρεται σε ένα δοχείο με νερό,όπου και υγροποιείται.Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το υγρό που προκύπτει από το παραπάνω δοχείο μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα ως καύσιμο.Με τη διαδικασία αυτή αποφεύγονται οι εκπομπές CO2 από την παραγωγή και την καύση των πλαστικών αποβλήτων.Να σημειώσουμε πως με τη μηχανή Blest μπορούμε να μετατρέψουμε ένα λίτρο πλαστικού σε ένα λίτρο βενζίνης.
Global Resourse Corporation:H αμερικανική αυτή εταιρία βρήκε τρόπο να ανακυκλώνει τα πλαστικά,αλλά και τα ελαστικά των αυτοκινήτων,με τρόπο ώστε να παράγει ξανά από τη διαδικασία,πετρέλαιο και εύφλεκτο αέριο.Για να το πετύχει αυτό χρησιμοποιεί μικροκύματα από ένα μηχάνημα το οποίο εκπέμπει μικροκύματα σε 1200 διαφορετικές συχνότητες,οι οποίες αλληλεπιδρούν με τους υδρογονάνθρακες,που είναι κατασκευασμένα τα πλαστικά,απελευθερώνοντάς τους από το αρχικό υλικό,παράγοντας πετρέλαιο και αέριο.Τα υπολλείματα από τη διαδικασία αυτή είναι λίγα και το νερό που πιθανόν να υπάρχει στη δομή του υλικού εξατμίζεται κατά τη διαδικασία.Η παραπάνω διεργασία πραγματοποιείται μέσω της μηχανής Hawk-10.Συγκρίνοντάς την με τη μηχανή Βlest,η Hawk-10 μπορεί να πάράξει 4,5 κιλά πετρέλαιο ντίζελ1,5 κυβικό μέτρο αέριο,1 κιλό ατσάλι και 3,5 κιλά άνθρακα από 9 κιλά ελαστικών.
Οι δύο παραπάνω μηχανές αποτελούν σίγουρα μια καινοτομία στην ανακύκλωση του πλαστικού.Μένει να δούμε αν οι μηχανές αυτές βρούν πρακτική εφαρμογή στην καθημερινότητά μας.Σε περίπτωση που συμβεί αυτό,το όφελος θα είναι πολλαπλό.Όχι μόνο θα ανακυκλώνουμε εύκολα το πλαστικό,αλλά ταυτόχρονα θα παράγουμε ένα πολύτιμο υλικό στις μέρες μας,αντικείμενο διαμάχης,τον επονομαζόμενο μαύρο χρυσό.
Eδώ είναι ένα βίντεο που δείχνει τη μετατροπή:

hellas-now.com