Ας μην ευτελίζουμε και το θεσμό ενός Εθνικού Διαλόγου

Πρόσφατα, μετά από πρόσκληση του υπουργού ΠΕΚΑ κου Τσιρώνη, ξεκίνησε ο περιβόητος Εθνικός Διάλογος για το Κυνήγι. Θα περίμενε κανείς, και οι κυνηγοί φυσικά, η κυβέρνηση να φέρει στο τραπέζι του διαλόγου ένα κείμενο θέσεων και στόχων που θα συνοδεύονταν από συγκεκριμένες προτάσεις για την βελτίωση του θεσμικού πλαισίου το οποίο διέπει το κυνήγι στη χώρα μας, σε όσα σημεία υπήρχε η κοινή διαπίστωση ότι απαιτούνται αλλαγές.

Το κείμενο αυτό, όπως γίνεται σε όλα τα σοβαρά κράτη, ακόμη και της Αφρικανικής Ηπείρου, θα ήταν προϊόν μιας Επιστημονικής Ομάδας η οποία θα αποτελούνταν από καθηγητές των σχετικών Τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, από στελέχη και επιστήμονες Θηραματολόγους των Κυνηγετικών Οργανώσεων και από Υπηρεσιακά στελέχη του Υπουργείου με ειδικότητα και αρμοδιότητα τη Θήρα.

Μετά από σοβαρή και εμπεριστατωμένη έρευνα της υπάρχουσας κατάστασης και αφού συνυπολόγιζε αντίστοιχες ρυθμίσεις και πρακτικές, τουλάχιστον των όμορων κρατών και τις ευρωπαϊκές συνθήκες, η επιτροπή θα εισηγούνταν στον Υπουργό τις προτάσεις της, τις οποίες, ως όφειλε, θα έπρεπε να θέσει σε δημόσιο διάλογο και διαβούλευση για να εκφράσουν τις απόψεις τους πολίτες, κόμματα, οργανώσεις κυνηγών αλλά και αντικυνηγών.

Αντ΄ αυτού βλέπουμε έκπληκτοι μια παρωδία διαλόγου που προσπαθεί με πρακτικές φοιτητικού αμφιθεάτρου της δεκαετίας του 1980 να υποκαταστήσει την επιστημονική άποψη και λογική αλλά και τις συνθήκες δημοσιότητας μιας δημοκρατικής διαβούλευσης. Με το πρόσχημα του κατεπείγοντος, θα πρέπει επιστημονικοί φορείς, κυνηγοί, επαγγελματικοί φορείς, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι άνθρωποι της υπαίθρου κλπ να εκφράσουν τις απόψεις τους, με την βαρύτητα και σοβαρότητα που πρέπει να διαθέτουν, εντός 4-5 ημερών. Δεν υπάρχει καμιά λογική, πέρα από άγνωστες σκοπιμότητες, στην πρόσκληση υποβολής προτάσεων σε μια ηλεκτρονική διεύθυνση (ολόκληρο Υπουργείο δεν έχει δική του επίσημη ιστοσελίδα κατάθεσης απόψεων;) στις 29 Μαρτίου το μεσημέρι και έναρξη συζήτησης των προτάσεων αυτών την επομένη το πρωί. Υπάρχει κανείς πολίτης στη χώρα αυτή που μπορεί να πιστέψει ότι η διαδικασία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά αποτελέσματα;

Οι κουβέντες μεταξύ φίλων που μαζεύονται σε ένα τραπεζάκι ταβέρνας και προτείνουν μεταξύ των άλλων «Την οριστική κατάργηση του κυνηγιού μέχρι το 2020» ή «Να δημιουργηθούν χώροι σε κάθε Δήμο της Ελλάδας ή να αναλάβουν τα Δασαρχεία και να συγκεντρώνονται εκεί τα σφραγισμένα όπλα, τα οποία θα παραδίνονται πίσω στους ιδιοκτήτες τους κατά την έναρξη του κυνηγιού», αποτελούν άραγε την ατζέντα συζήτησης μεταξύ των στελεχών του Υπουργείου, των Πανεπιστημίων και των Επιστημόνων της Θηραματολογίας;

Είναι δυνατόν να διατυπώνονται προτάσεις που έρχονται σε αντίθεση α) με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (π.χ. πενταετής αντί της ισχύουσας ετήσιας ρυθμιστικής θήρας), β) τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (π.χ. ενιαίας αντί της ισχύουσας κλιμακωτής λήξης θήρας θηραματικών ειδών) κ.α. ενώ ταυτόχρονα γίνεται προσπάθεια να παραπλανηθούν οι αρμόδιοι με αόρατες απειλές από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το οποίο δεν έχει καταδικάσει ποτέ την Ελλάδα για θέματα θήρας;

Η μήπως ο μετασχηματισμός του δόγματος «κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο» σε «κάθε πόλη και αποθήκη κυνηγετικών όπλων, κάθε χωριό και αποθήκη κυνηγετικών φυσιγγίων» θα αποτελεί το νέο δόγμα ανάπτυξης του τόπου, που σχεδιάζει κυβέρνηση μας; Θα συνυπολογίζει προφανώς και τις αναγκαίες προσλήψεις αποθηκαρίων και φυλάκων πέρα από τους θηροφύλακες. Ας σοβαρευτούμε επιτέλους ως χώρα.

Η δραματική έκκληση του καθηγητού ΑΠΘ κου Βλάχου στην έναρξη του διαλόγου «Δεν είναι δυνατόν να γίνεται ένας διάλογος για το κυνήγι με τον καθένα που έχει παρωχημένες οικολογικές απόψεις. Ο διάλογος αυτός πρέπει να στηρίζεται αυστηρά σε επιστημονικές μελέτες» δείχνει το μέγεθος του προβλήματος και την πορεία του «Εθνικού Διαλόγου».

Και βέβαια όλα αυτά αφορούν τα επιστημονικά θέματα περί θήρας. Τι γίνεται όμως όταν άσχετοι με την κυνηγετική οικογένεια προσπαθούν να ρυθμίσουν και τα θέματα λειτουργίας των κυνηγετικών οργανώσεων καθώς και τα θέματα συνεργασίας των Κυνηγετικών Οργανώσεων και αρμόδιων Δασικών Υπηρεσιών και έχουν την απαίτηση να καταργηθεί το υφιστάμενο καθεστώς απασχόλησης θηροφυλάκων από τις κυνηγετικές οργανώσεις και να αντικατασταθεί με άλλο καλύτερο (;) και αποτελεσματικότερο (;;) αλλά με τα χρήματα των κυνηγών;

Εμείς, ως μέλη του Ωρίωνα και κυνηγοί, περιμέναμε να υπάρξει μια στοιχειώδης προετοιμασία και μια σαφής κυβερνητική θέση που θα δινόταν στους συμμετέχοντες στο διάλογο στη πρώτη ουσιαστικά συγκέντρωση της 30ης Μαρτίου, παράλληλα με μια πειστική εξήγηση για το τι είναι αυτό που οδήγησε στην ανάγκη έναρξης ενός διαλόγου για τη θήρα τούτη τη, δύσκολη για τη χώρα, στιγμή.

Επ' αυτής της επίσημης κυβερνητικής θέσης, θα μπορούσαν να κατατεθούν παρατηρήσεις και προτάσεις Αντί για αυτό, ανακοινώθηκε η επίσπευση της ήδη απαράδεκτα βιαστικής διαδικασίας και έκπληκτοι οι κυνηγοί που συμμετείχαν, άκουσαν μερικούς αντικυνηγούς να προτείνουν με κάθε επισημότητα θέσπιση απαγορεύσεων, ενώ αυτές είναι θεσμοθετημένες και ισχύουν ήδη εδώ και δεκαετίες.

Ως Ωρίωνας δεν μπορούμε να συμμετάσχουμε σε μια παρωδία διαλόγου, όπως εξελίσσεται εκ των πραγμάτων. Αξίζει άραγε να συγκεντρώνονται καθηγητές Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Εδικοί Επιστήμονες της Θηραματοπονίας και της Διαχείρισης Περιβάλλοντος, κυνηγοί και στελέχη του Υπουργείου για να συζητήσουν περί της θήρας με κινήματα για την προστασία των αδέσποτων σκύλων η της θαλάσσιας χελώνας; Οι προτάσεις που κατατέθηκαν στην παρωδία διαλόγου «Να απαγορεύεται το κυνήγι των ξενικών ειδών» αλλά και «τα ξενικά είδη πρέπει να αφαιρούνται από τα οικοσυστήματα που εισβάλλουν» από την ίδια «οικολογική» ομάδα, δείχνουν ολοκάθαρα τον εκτροχιασμό της διαδικασίας αυτής σε μια φαρσοκωμωδία.

Ζητούμε από τον Υπουργό ΥΠΕΚΑ, έστω και αυτή την ώρα να αναβάλει τον εθνικό διάλογο για το κυνήγι και να αναρωτηθεί ποιος είναι ο σκοπός του. Επικοινωνιακά παιχνίδια και οικολογικοί ρεβανσισμοί με τρόπαια τους κυνηγούς δεν χωρούν. Ως Ωρίωνας δεν μπορούμε να νομιμοποιήσουμε μια ειλημμένη αντικυνηγετική απόφαση που θα ενδυθεί το μανδύα της συμμετοχής και της δημοκρατικότητας.

	Για τον Ωρίωνα, Με εκτίμηση,
O Πρόεδρος Θωμάς Μπατσέλας		Ο Γ.Γραμματέας Νίκος Παπαϊωάννου