H αντιοξειδωτική αντικαρκινική και θεραπευτική δράση του σκόρδου

 Το σκόρδο [Alium sativum (L), garlic (Αγγλ.)] ιδιαιτέρως θεωρείται μία από τις καλύτερες τροφές που χρησιμοποιείται για την πρόληψη ασθενειών εξαιτίας των πολλαπλών ευεργετικών αποτελεσμάτων του στον ανθρώπινο οργανισμό.
Έχει αποδειχτεί ότι το σκόρδο ασκεί επωφελή αποτελέσματα κατά ενός φάσματος νόσων, όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης, οι μικροβιακές λοιμώξεις, καθώς και οι ανοσολογικές και καρδιοκυκλοφορικές διαταραχές. 

Το σκόρδο είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, τα οποία βοηθούν στην καταστροφή των ελεύθερων ριζών οξυγόνου που καταστρέφουν τις κυτταρικές μεμβράνες και το DNA και μπορούν να συμβάλλουν στη διαδικασία της γήρανσης και στην ανάπτυξη πολυάριθμων καταστάσεων , όπως η καρδιοπάθεια και ο καρκίνος. Τα αντιοξειδωτικά εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες και μπορούν να περιορίσουν ή ακόμη να βοηθήσουν στην πρόληψη μερικών από τις βλάβες που προκαλούν με την πάροδο του χρόνου. Προκλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα εκχυλίσματα φρέσκου σκόρδου, ξηρού σκόρδου, το σκορδέλαιο και οι ειδικές οργανοθειικές χημικές ενώσεις , που δημιουργούνται κατά την επεξεργασία του σκόρδου θα μπορούσαν να τροποποιήσουν τον καρκινογονικό μεταβολισμό και να ανακόψουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.

Τα δραστικά συστατικά του σκόρδου 
Η αντιοξειδωτική δραστηριότητα του φρέσκου σκόρδου είναι πολύ γνωστή και κυρίως οφείλεται σε ασταθείς και ερεθιστικές οργανοθειικές χημικές ενώσεις. Το απόσταγμα φρέσκου σκόρδου που αποκτήθηκε μέσα σε μια παρατεταμένη χρονική περίοδο (μέχρι 20 μήνες) παράγει ένα άοσμο παλιό εκχύλισμα σκόρδου που περιέχει υδατοδιαλυτές οργανοφωσφορικές χημικές ενώσεις που προλαβαίνουν την οξειδωτική βλάβη καθαρίζοντας τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου.

Αξιοσημείωτες αποδείξεις των προσφάτων ετών δείχνουν ότι το σκόρδο έχει αντι-πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα κατά ποικίλων τύπων καρκίνου. Η αλισίνη παραμένει η κύρια βιοενεργή χημική ένωση του λιωμένου σκόρδου. Η αλλισίνη του λιωμένου σκόρδου επιδεικνύει μεγάλη δυνατότητα, ως ένας νέος χημειοπροστατευτικός παράγοντας, στην πρόληψη του καρκίνου του ήπατος.

Το κύριο συστατικό του λιωμένου σκόρδου είναι η αλισίνη [allicin]. Η αλισίνη είναι φωτοευαίσθητη και εύκολα μεταβολίζεται προς ποικίλες ελαιοδιαλυτές θειούχες χημικές ενώσεις, όπως το διαλλυλ- δισουλφίδιο, διαλλυλ- τρισουλφίδιο και το διαλλύλ- σουλφίδιο και η αζοένη.

Οι ελαιοδιαλυτές θειούχες χημικές ενώσεις του σκόρδου είναι αποτελεσματικότερες κατά του καρκίνου. Οι αντικαρκινικές ιδιότητες του σκόρδου Το διαλλυλ- δισουλφίδιο [DADS] είναι η κύρια οργανοθειική χημική ένωση του σκόρδου, η οποία μπορεί να ελαττώσει καρκίνους που οφείλονται σε καρκινογόνες ουσίες, όπως αποδείχτηκε σε πειραματόζωα και ανακόπτει τον πολλαπλασιασμό ποικίλων τύπων καρκινικών κυττάρων με τους ακόλουθους μηχανισμούς:

1. Ενεργοποίηση των μεταβολικών ενζύμων που αποτοξινώνουν τα καρκινογόνα.
2. Kαταστολή του σχηματισμού των προσαγωγών DNA [DNA adducts].
3. Αντιοξειδωτικά αποτελέσματα.
4. Ρύθμιση της ανακοπής του κυτταρικού κύκλου.
5. Πρόκληση απόπτωσης και διαφοροποίησης.
6. Τροποποίηση της ιστόνης.
7. Ανακοπή της αγγειογένεσης και της διήθησης.

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι στα αντικαρκινικά αποτελέσματα ορισμένων χημικών ενώσεων του σκόρδου μπορεί να περιληφθεί , τουλάχιστον εν μέρει, μια τροποποίηση της ακετυλίωσης της ιστόνης, μιας διαδικασίας που συμμετέχει στη ρύθμισητης γονιδιακής έκφρασης, που προκύπτει από την αναστολή της δράσης της διακετυλάσης της ιστόνης.

Η ικανότητα των οργανικών ενώσεων του θείου να εμποδίζουν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και τη ζωτικότητα των καρκινικών κυττάρων συνδέεται στενά με το μήκος της αλύσου του θείου. Οι τρέχουσες πληροφορίες υποστηρίζουν ένα μηχανισμό της μιτωτικής ανακοπής των καρκινικών κυττάρων λόγω τροποποίησης του μικροσωληναριακού δικτύου, πιθανόν ως επακόλουθο των ατόμων θείου υψηλής αντιδραστικότητας εναντίον των ομάδων θειόλης των διαφόρων κυτταρικών μακρομορίων που ελέγχουν κρίσιμες ρυθμιστικές λειτουργίες.

Το σκόρδο κατά του καρκίνου του προστάτη
Μια πολύ ισχυρή χημική ένωση του σκόρδου είναι και η S-αλλυκυστείνη [S-allylcysteine (SAC)]. Ο . Liu Z, Li M, και οι συνεργάτες [2012] αξιολόγησαν τα αντικαρκινικά αποτελέσματα της SAC επί των μη εξαρτημένων από ανδρογόνα καρκινικών κυττάρων του προστάτη [PC-3) cells] και έριξαν φως στους πιθανούς μηχανισμούς δράσης της εκκολάπτοντας αυτά τα κύτταρα με τρείς διαφορετικές συγκεντρώσεις της SAC. Η κυτταρική ανάπτυξη καθορίστηκε με τον καταμετρητή κυττάρων Kit-8 και τη δοκιμασία 5-αιθυνύλ-2?-δεοξυουριδίνης. Ο κυτταρικός κύκλος και η απόπτωση καθορίστηκαν με τη δοκιμασία κυτταρομετρικής ροής [flow cytometric assay]. Η έκφραση των μορίων που σχετίζονταν με απόπτωση ανιχνεύτηκε με την ανάλυση του πρωτεινικού ανοσοαποτυπώματος [Western blot analysis]. Βρήκαν οι ανωτέρω ερευνητές ότι η SAC κατέστειλε τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων PC-3 cells και οδήγησε σε ανακοπή του κυτταρικού κύκλου των φάσεων G0/G1, καθώς επίσης και την πρόκληση απόπτρωσης που συνοδευόταν από ελάττωση της έκφρασης των πρωτεϊνών Bcl-2 που ευθύνονται για τη διαπερατότητα των μιτοχονδρίων και την αύξηση της έκφρασης των προαποπτωτικών πρωτεϊνών Bax και της κασπάσης 8 [κυστεινική πρωτεάση που παίζει ρόλο στην απόπτωση των καρκινικών κυττάρων (τον προγραμματισμένο θάνατό τους)]. Αυτή η μελέτη επέδειξε τη χημειοπροστατευτική δραστηριότητα της SAC in vitro, και ότι η SAC μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη.

Το συστατικό του σκόρδου διαλλυλτρισουλφίδιο (DATS) ανακόπτει την ανάπτυξη καλλιεργημένων και ξενομοσχευμένων καρκινικών κυττάρων του ανθρώπινου προστάτη σε συνδυασμό με την πρόκληση απόπτωσης. Η απόπτωση που προκαλείται από τον στα καρκινικά κύτταρα του προστάτη γίνεται με τη μεσολάβηση, εν μέρει, της καταστολής της έκφρασης της πρωτείνης XIAP [x-linked inhibitor of apoptosis protein] και ότι η XIAP εκπροσωπεί έναν βιώσιμο βιοσηματοδότη της αντίδρασης του διαλλυλτρισουλφίδιου (DATS) για τις μελλοντικές κλινικές έρευνες.

Ο αναμεταδότης σήματος και ενεργοποιητής της μεταγραφής 3 [ Signal transducer and activator of transcription 3 (STAT3)] είναι ένας παράγοντας ογκογονικής μεταγραφής που συμμετέχει στην προστατική καρκινογένεση. Έχει επιδειχτεί ότι το διαλλυλτρισουλφίδιο (DATS) αναστέλλει τη φωσφορυλίωση του STAT3 σε καλλιέργειες καρκινικών κυττάρων του προστάτη και in vivo.Όμως η ενεργοποίηση αυτού του ογκογενετικού παράγοντα μεταγραφής είναι πολύ επουσιώδης για τις κυτταρικές αντιδράσεις προς το DATS. Η βικανότητα του DATS να ξεπερνάει την ενεργοποίηση του STAT3 αποτελεί θεραπευτικό πλεονέκτημα γιαυτόν τον χημειοπροστατευτικό παράγοντα.

Το σκόρδο κατά του καρκίνου του ενδομητρίου 
Από Ιταλικές έρευνες βρέθηκε ότι το σκόρδο ασκεί μέτριο προστατευτικό αποτέλεσμα στην προστασία από τον καρκίνο του ενδομητρίου [13].

Το σκόρδο κατά του καρκίνου του πνεύμονος 
Ο καρκίνος του πνεύμονος είναι η κύρια αιτία της θνησιμότητας που σχετίζεται με τον καρκίνο, σε ολόκληρο τον κόσμο.. Τα πρόσφατα χρόνια το πνευμονικό αδενοκαρκίνωμα έχει ξεπεράσει σε συχνότητα το επιθηλιακού τύπου καρκίνωμα σε πολλές χώρες. Από πειραματικές έρευνες που έχουν γίνει in vitro και in vivo έχουν αποδειχτεί τα καρκινοπροστατευτικά αποτελέσματα του σκόρδου.

Η χορήγηση διαλλυλτρισουλφιδίου προλαβαίνει την εξέλιξη του διηθητικού καρκίνου και τις μεταστάσεις στους πνεύμονες σε πειραματόζωα ποντίκια TRAMP.

Επιδημιολογικές έρευνες έχουν δείξει μια αντίστροφη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης σκόρδου και της συχνότητας θανάτου από πολλούς καρκίνους.

Έχει παρατηρηθεί σε ανθρώπινους πληθυσμούς η προστατευτική σχέση μεταξύ της βρώσης ωμού σκόρδου και του καρκίνου του πνεύμονα ότι έχει δοσοεξαρτώμενο χαρακτήρα.H κατανάλωση σκόρδου 2 ή περισσότερες φορές την εβδομάδα έχει αντίσςτροφη σχέση με τον καρκίνο του πνεύμονος.. Τούτο σημαίνει ότι το σκόρδο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως χημειοπροστατευτικός παράγοντας κατά του καρκίνου του πνεύμονος [16].

Το σκόρδο κατά του καρκίνου του δέρματος 
Το διαλλυλτρισουλφίδιο (DATS) είναι ισχυρότερο από το μόνο- και το δισουλφίδιο κατά του καρκίνου του δέρματος. Το DATS αναστέλλει την κυτταρική ανάπτυξη των κυττάρων του ανθρωπίνου μελανώματος Α375 και των κυττάρων του βασικοκυτταρικού καρκινώματος, αυξάνοντας τα επίπεδα των ενδοκυττάριων αντιδραστικών ριζών οξυγόνου (ROS) και τη βλάβη του DNA προκαλώντας ανακοπή της G2/M (φάση της κυτταρικής διαίρεσης), στρες του ενδοπλασμικού δικτύου και απόπτωση που γίνεται με τη μεσολάβηση μιτοχονδρίων, περιλαμβανομένης της οδού που εξαρτάται και δεν εξαρτάται από την κασπάση. 

Το σκόρδο και οι αιματολογικές κακοήθειες
Η χρήση σκόρδου και σπόρων σταφυλιού μπορεί να σχετίζεται με τον περιορισμό αιματολογικών κακοηθειών.

Το σκορδέλαιο μπορεί να φανεί επωφελής, όπως τούτο έχει αποδειχτεί σε πειραματόζωα.

Το σκόρδο και ο καρκίνος της γαστρεντερικής οδού 
Τα χημειοπροστατευτικά αποτελέσματα των λαχανικών της οικογένειας των Αμαραλυλιδών του γένους Allium (σκόρδο) [κρεμμύδια, σκόρδο, πράσο, κλπ] έχουν μελετηθεί εκτεταμένα στους καρκίνους της γαστρεντερικής οδού. Έχει ανακοινωθεί ότι το υδατικό διάλυμα εκχυλίσματος σκόρδου S-αλλυλοκυστείνης (SAC) ανακόπτει την επιθηλιακή-μεσεγχυματική μετάβαση (EMT) των καρκινικών κυττάρων CAL-27 του καρκίνου του στόματος των ανθρώπων, in vitro. Επίσης έχει επιδειχτεί ότι η κατανάλωση SAC, που εξαρτάται από τη δόση της, θα μπορούσε να προλάβει την ανάπτυξη και εξέλιξη ενός στοματικού καρκίνου και μέσω της ανακοπής της ΕΜΤ σε μοντέλα ξενομοσχεύματος ποντικών.

Η οργανοθειική χημική ένωση αζοένη (ajoene) , που προέρχεται από την επαναδιάταξη της αλλισίνης του λιωμένου ωμού σκόρδου μπορεί να να ανακόψει τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων, περιλαμβανομένης και της ανακοπής και απόπτωσης του κυτταρικού κύκλου των καρκινικών κυττάρων G(2)/M [38].

Σε μια μετα-ανάλυση του Zhou Y, και συνεργατών [2011] βρέθηκε ότι κατανάλωση υψηλών ποσοτήτων λαχανικών του γένους Allium περιόρισε τον κίνδυνο γαστρικού καρκίνου. Επειδή όμως συνυπάρχουν και άλλοι παράγοντες και κακή ταξινόμηση της έκθεσης χρειάζονται περαιτέρω έρευνες για να εδραιωθεί αυτή η συσχέτιση.

Η αλισίνη προκαλεί πειραματικά αποπτωτικό θάνατο των καρκινικών κυττάρων του εντέρου με τη μεσολάβηση του μεταγραφικού παράγοντα E2L2 ή Nrf2, που κωδικοποιείται μέσω του γονιδίου NFE2L2.

Το σκόρδο και ο καρκίνος του ήπατος
Η αλλισίνη προκαλεί αυτοφαγικό κυτταρικό θάνατο στα ανθρώπινα καρκινικά ηπατικά κύτταρα Hep G2 cells. Τα αποτελέσματα έρευνας έχουν δείξει ότι η αλλισίνη προκαλεί αυτοφαγία μέσω της καρκινοκατασταλτικής πρωτείνης p53 και ανακόπτει τη βιοσιμότητα κυτταρικών γραμμών του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος. Η αλλισίνη του σκόρδου δείχνει ότι έχει μεγάλες δυνατότητες ως .ενας νέος χημειοπροστατευτικός παράγοντας πρόληψης του καρκίνου του ήπατος.

Πειραματικιά έχει επιδειχτεί το αντιμεταστατικό και αντιπολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα της S-αλλυλοκυστείνης (SAC) κατά των ηπατικών καρκινικών κυττάρων, πράγμα που δηλώνει ότι θα μπορούσε η SAC να χρησιμοποιηθεί κατά του καρκίνου του ήπατος.

Το σκόρδο και ο καρκίνος του μαστού
Το σκόρδο και τα παράγωγά του περιορίζουν την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού σε πειραματόζωα και σε καλλιέργειες καρκινικών κυττάρων του μαστού. Τα ελαιοδιαλυτά συστατικά του σκόρδου, όπως το διοαλλύλσουλφίδιο (DADS) είναι αποτελεσματικότερα από τα υδατοδιαλυτά στην καταστολή του καρκίνου του μαστού. Μεταξύ των μηχανισμών της δράσης των ελαιοδιαλυτών συστατικών του σκόρδου περιλαμβάνεται η ενεργοποίηση μεταβολικών ενζύμων που αποτοξινώνουν τον οργανισμό από καρκινογόνα, η καταστολή του σχηματισμού προσαγωγού DNA [DNA adduct formation], η ανακοπή της παραγωγής αντιδραστικών ριζών οξυγόνου, η ρύθμιση της ανακοπής του κυτταρικού κύκλου και η πρόκληση απόπτωσης. Το εμπλουτισμένο με σελήνιο σκόρδο ή οι χημικές ενώσεις οργανοσεληνίου παρέχουν ισχυρότερη προστασία κατά της καρκινογένεσης του μαστού στα ποντίκια και μεγαλύτερη ανακοπή της ανάπτυξης καρκινικών κυττάρων του μαστού σε κυτταρικές καλλιέργειες, παρά το φυσικό σκόρδο και τα αντίστοιχα οργανοθειικά ανάλογά του. Το DADS δρα συνεργικά με το εικοσαπεντανοικό οξύ, που είναι κατασταλτικό του καρκίνου του μαστού και ανταγωνίζεται την καρκινοενισχυτική δράση για τον καρκίνο του μαστού του λινολεϊκού οξέος. Επιπλέον, το εκχύλισμα σκόρδου περιορίζει τις παρενέργειες που προκαλούνται από τα αντικαρκινικά φάρμακα. Έτσι λοιπόν το σκόρδο και οι χημικές ουσίες που προέρχονται από το σκόρδο είναι υποσχόμενοι υποψήφιοι για τον έλεγχο του καρκίνου του μαστού.

Το σκόρδο και η νόσος του Alzheimer
Το παλιό εκχύλισμα σκόρδου [Aged Garlic Extract' (AGE)] και ένα από τα ενεργά συστατικά του η S-αλλυλ-L-κυστεΐνη [S-allyl-L-cysteine (SAC)] περιορίζου διάφορες παθολογικές διεργασίες που σχετίζονται με τη συναπτική εκφύλιση και τις νευροφλεγμονώδεις οδούς που σχετίζονται με τη νόσο του Alzheimer. Βάσει των θετικών προκαταρκτικών αποτελεσμάτων για τη θετική επίδραση του σκόρδου στην πρόληψη της νόσου του Alzheimer χρειάζονται περαιτέρω έρευνες για την ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων του AGE και/ή της SAC σε μια αποτελεσματική προληπτική στρατηγική κατά της νόσου του Alzheimer.

To σκόρδο και το καρδιοκυκλοφορικό σύστημα 
Η περισσότερη έρευνα που αφορά στο σκόρδο έχει δείξει ότι το σκόρδο και τα ενεργά χημικά συστατικά του δρουν αποτελεσματικά, περιορίζοντας τον καρδιοαγγειακό και μεταβολικό κίνδυνο αποκαθιστώντας στο φυσιολογικό τις ανώμαλες τιμές των λιπιδίων του πλάσματος, τις οξειδωμένες χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες, την ανώμαλη συσσώρευση αιμοπεταλίων, την υψηλή αρτηριακή πίεση και την καρδιακή βλάβη. Μερικά από τα επωφελή αποτελέσματα του διατροφικού σκόρδου κατά των καρδιαγγειακών διαταραχών επιτυγχάνονται μέσω της δημιουργίας υδροθείου, μονοξειδίου του αζώτου στα καρδιομυοκύτταρα και τα ενδοθηλιακά κύτταρα.

Το σκόρδο έχει τη δυνατότητα να προστατεύσει την καρδιά από το έμφραγμα του μυοκαρδίου, την καρδιοτοξικότητα από δοξορουμπισίνη, την υπερτροφία του μυοκαρδίου και τη βλάβη της καρδιάς από ισχαιμία-επαναιμάτωση. Διάφορες ερευνητικές ομάδες αναφέρουν το σκόρδο προκαλεί στην καρδιά την παραγωγή ενδογενών αντιοξειδωτικών και την υπεροξείδωση λιπιδίων. Άλλοι μηχανισμοί που ευθύνονται για το καρδιοπροστατευτικό αποτέλεσμα του σκόρδου είναι η ρύθμιση διαύλων ιόντων, η τροποποίηση της οδού σηματοδότησης Akt , η αναστολή της δεακετυλάσης της ιστόνης και η αναστολή του κυτοχρώματος Ρ450. Παρά την ανεύρεση διαφόρων καρδιοπροστατευτικών μηχανισμών του σκόρδου υπάρχει ανάγκη περαιτέρω έρευνας, προκειμένου να εντοπιστούν οι ειδικοί μοριακοί μηχανισμοί της καρδιοπροστασίας στις διάφορες νόσους της καρδιάς [22].
Στις ποικίλες κλινικές μελέτες και μετα-αναλύσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα έχει επιδειχτεί η θετική επίδραση του σκόρδου στην πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου και ιδιαίτερα στην αποκατάσταση των επιπέδων των λιπιδίων του αίματος. Παρά τούτο έχουν αναφερθεί και μερικές αμφιλεγόμενες απόψεις. Παρομοίως τα αποτελέσματα του σκόρδου στη υπέρταση και τη συσσώρευση αιμοπεταλίων είναι ήπια, ενώ οι πληροφορίες γιαυτά είναι περιορισμένες. Σε πολυάριθμες κλινικές έρευνες που έχουν γίνει για την αντιυπερτασική δράση του σκόρδου, τα αποτελέσματά τους έχουν οδηγήσει σε αμφιλεγόμενα συμπεράσματα. Τούτο μερικώς μπορεί να αποδοθεί στη διαφορετική περιεκτικότητα θείου των διαφόρων σκευασμάτων σκόρδου, που έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς από διάφορους ερευνητές. Είναι πιθανόν τα δισκία σκόνης σκόρδου παρατεταμένης δράσης να προκαλέσουν ισχυρότερα βιολογικά αποτελέσματα.

Έχει αποδειχτεί σε Ιαπωνική πληθυσμιακή ομάδα ότι η δίαιτα που περιλαμβάνει καθημερινώς σκόρδο ασκεί υποτασικά αποτελέσματα σε ενήλικους με ήπια υπόταση, χωρίς να επηρεάζει τα προϋπερτασικά άτομα .

Η σκόνη σκόρδου μακράς διαρκείας κατεβάζει τη συστολική και τη διαστολική πίεση σε άτομα με ήπια και μέτρια υπέρταση, σε σύγκριση με άτομα που πήραν συνηθισμένα σκευάσματα σκόρδου, όπως απέδειξαν Ρώσοι ερευνητές.

Το σκόρδο και ο διαβήτης Τύπου 2
Σε έρευνα που έγινε για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του σκόρδου επί των αντυπεργλυκαιμικών, λιποπτωτικών, αντιφλεγμονωδών αποτελεσμάτων και τη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου επί παχυσάρκων ασθενών με ανεξέλεγκτο διαβήτη τύπου 2 βρέθηκε ότι υπάρχει μια άμεση σχέση μεταξύ των υψηλών επιπέδων της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης και των επιπέδων δεαμινάσης της αδενοσίνης . Βρέθηκε ότι το σκόρδο έχει αντιυπεργλυκαιμικές και λιποπτωτικές ιδιότητες. Η επιπρόσθετη ελάττωση των επιπέδων της C-αντιδραστικής πρωτεϊνης και δεαμινάσης της αδενοσίνης στον ορό από τη λήψη του σκόρδου μπορεί να γίνει ένας πολύτιμος παράγοντας δημιουργίας καλού γλυκαιμικού ελέγχου και της πρόληψης μακροπρόθεσμων επιπλοκών.

Το αντιδιαβητικό αποτέλεσμα του σκόρδου είναι καλά τεκμηριωμένη και περιγράφεται ακόμη και στην ιατρική βιβλιογραφία της αρχαιότητας. Το σκόρδο με τα συστατικά του έχουν ευρύτατα μελετηθεί για τα αντιδιαβητικά του αποτελέσματα, τόσο πειραματικά όσο και σε πειραματόζωα. Υπάρχουν επίσης εκτεταμένες έρευνες σε ανθρώπους για τα υπογλυκαιμικά αποτελέσματα του σκόρδου. Το σκόρδο και τα εκχυλίσματα του σκόρδου έχουν αποδειχτεί αποτελεσματικά στον περιορισμό της αντίστασης στην ινσουλίνη.

Οστεοαρθρίτιδα και το σκόρδο 
Η Οστεοαρθρίτιδα είναι μια διαταραχή του αρθρικού θυλάκου μια διάρθρωσης, που χαρακτηρίζεται από πόνο, δυσκαμψία, και περιορισμό της λειτουργίας της διάρθρωσης. Συχνά ταξινομείται ως εκφυλιστική νόσος διότι η πάσχουσα διάρθρωση επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Oι έρευνες έχουν δείξει ότι η πλούσια δίαιτα σε λαχανικά και φρούτα φαίνεται να δρα προστατευτικά κατά της ακτινογραφικά διαγνωσμένης οστεοαρθρίτιδας. Επιπλέον το διαλλυλσουλφίδιο του σκόρδου και των λοιπών συγγενικών φυτών του σκόρδου (κρεμμύδια, κλπ) καταστέλλει την έκφραση τις πρωτάσες διάσπασης της μήτρας στα κύτταρα που μοιάζουν με χονδροκύτταρα, παρέχοντας έτσι ένα πιθανό μηχανισμό δράσης.

Το σκόρδο και η ουρική αρθρίτιδα
Το διαλλυλσουλφίδιο του σκόρδου (DAS) προλαβαίνει την IL-1beta και τους κρυστάλλους ουρικού μονονατρίου που προκαλούνται από την απορρύθμιση της COX-2 στα κύτταρα του αρθρικού θυλάκου και τα χονδροκύτταρα και βελτιώνει την θυλακίτιδα που προκαλείται από τους κρυστάλλους, πιθανόν μέσω ενός μηχανισμού που περιλαμβάνει τον NF-kappaB. Οι αντιφλεγμονώδεις δράσεις του DAS μπορεί να είναι σημαντικές για τθεραπεία της φλεγμονής των αρθρώσεων.

ΤΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΖΕΥΓΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΣ ΓΚΕΛΗ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΑ ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ ΣΕ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΕΠΕΣΤΡΑΦΑΝ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΜΟΥ ΑΠΟΣΤΕΙΛΑΝ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΑΥΤΟΥΣΙΟ.

Δρ Γκέλης Ν. Δημήτριος, Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Ιατρική Διατροφολογία, Προληπτική Ιατρική, Περιβαλλοντική Ιατρική, Συμπληρωματική Ιατρική

Γκέλη Αικατερίνη, Ιατρός, Ακτινοδιαγνώστρια με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Ιατρική Διατροφολογία, Ακτινοδιαγνωστική και Υπερηχογραφική Διαγνωστική, Περιβαλλοντική Ιατρική, Συμπληρωματική Ιατρική

Νικόλαος Μεταξάς
Captain Nikos K Metaxas-ATPL-Airline pilot-B737ng airbus 320 atr42/72 

Πηγή: http://www.dramini.gr

Πρόσφατη έρευνα: Το ωμό σκόρδο «προστατεύει από τον καρκίνο του πνεύμονα» 

Η κατανάλωση ωμού σκόρδου δύο φορές την εβδομάδα μπορεί να ελαττώσει σχεδόν κατά το ήμισυ τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Όπως έδειξε, οι ενήλικες που συστηματικά το καταναλώνουν έχουν κατά 44% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου, ενώ ακόμα και στους καπνιστές ο κίνδυνος μειώνεται κατά 30% με τη βοήθειά του.
Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι παγκοσμίως η πιο συχνή μορφή καρκίνου - και το κάπνισμα είναι ο κυριότερος παράγοντας κινδύνου, με τους εννέα στους δέκα πάσχοντες από τη νόσο να είναι καπνιστές.
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι το σκόρδο προστατεύει τους πνεύμονες από διάφορα νοσήματα, καθώς και ότι μειώνει τον κίνδυνο εκδηλώσεως άλλων μορφών καρκίνου, όπως αυτός του παχέος εντέρου. Στην παρούσα μελέτη, επιστήμονες από το Κέντρο Ελέγχου & Προλήψεως Ασθενειών της Επαρχίας Γιάνγκσου, στην Κίνα, συνέκριναν τις διατροφικές συνήθειες 1.424 πασχόντων από καρκίνο του πνεύμονα με εκείνες 4.500 υγιών εθελοντών.
Όπως αναφέρουν στην επιθεώρηση «Cancer Prevention Research», όσοι έτρωγαν ωμό σκόρδο τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα είχαν σημαντικά μειωμένες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο του πνεύμονα, ακόμα κι αν κάπνιζαν ή εκτίθονταν καθημερινά στους ατμούς από λάδια που μαγειρεύονταν σε υψηλές θερμοκρασίες (είναι ένας άλλος παράγοντας κινδύνου για τη νόσο). Οι ερευνητές δεν ξέρουν εάν το εύρημά τους ισχύει και για το μαγειρεμένο σκόρδο.
Ωστόσο, παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι την προστατευτική δράση ασκεί η αλισίνη - η χημική ουσία του σκόρδου που του προσδίδει τη χαρακτηριστική μυρωδιά του και η οποία απελευθερώνεται όταν ψιλοκόβουμε ή λιώνουμε το σκόρδο. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η αλισίνη καταπολεμά τη φλεγμονή στον οργανισμό και δρα αντιοξειδωτικά. 

Πηγή: http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&articleID=17697&ct=1

 

melissokomikonergastirion