Καταφάσεις & Αντιφάσεις

Γράφει ο Μιχάλης Ραμπίδης

Πόσοι γνωρίζουν ότι λιγότερο από τα μισά διαφυγόντα φορολογικά έσοδα σε ετήσια βάση, είναι αρκετά για να ζούνε όλοι οι φτωχοί του κόσμου πάνω από το όριο της φτώχειας, που είναι καθορισμένο στο 1,25 $ την ημέρα;

Ο παγκόσμιος καθαρός πλούτος το 2012 ήταν 73,2 ΤΡΙΣ € χωρίς να υπολογίζεται η ακίνητη περιουσία. Σύμφωνα με τη Διεθνή Τράπεζα Διακανονισμών (BIS) τα 19,5% των παγκόσμιων καταθέσεων βρίσκονται σε φορολογικούς παραδείσους. Τα 14 ΤΡΙΣ € απ’ αυτά είναι κρυμμένα (αφορολόγητα) εκ των οποίων τα 9,2 ΤΡΙΣ € είναι <<θαμμένα>> σε φορολογικούς παραδείσους της Ευρώπης Λουξεμβούργο, Μάλτα κλπ.

Την σύνοδο κορυφής των ευρωπαίων αρχηγών κρατών της Τετάρτης 22-5-13 στις Βρυξέλλες απασχόλησαν η πάταξη της φοροδιαφυγής και η ενοποίηση αγοράς ενέργειας. Και είναι ευχής έργο που η συζήτηση των ηγετών της γηραιάς ηπείρου για την ανταγωνιστικότητα, ξέφυγε επιτέλους από τον περιορισμό του εργασιακού κόστους και μεταφέρθηκε σε θέματα Φοροδιαφυγής & Ενέργειας.

Για την φοροδιαφυγή αποφάσισαν την κατάργηση του φορολογικού απορρήτου και την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών. Το Ελληνικό ενδιαφέρον υπήρξε έντονο σε επίπεδο αποφάσεων ΕΕ. Δυστυχώς το ανάλογο ενδιαφέρον για την πάταξη των Ελλήνων φοροφυγάδων είναι μηδαμινό.

Εδώ βρίσκεται και η πρώτη αντίφαση: Επί δεκαετίες οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν τόλμησαν ποτέ να <<πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα>> και μάλιστα τα τρία τελευταία χρόνια που ο Ελληνικός λαός υποφέρει από την οικονομική ανέχεια, με γελοίες δικαιολογίες και πολιτικά τερτίπια αφήνουν στο φορολογικό απυρόβλητο ολοφάνερες λίστες φοροφυγάδων (Ελβετίας, Λουξεμβούργου, Λα Γκάρντ κλπ) προϊόντων μάλιστα άγνωστης προέλευσης ………

Η ενοποίηση της Ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας & δικτύων μας αφορά ιδιαιτέρως ως χώρα, γιατί θα τερματίσει την ενεργειακή απομόνωση των νησιών μας. Η Ελληνική πλευρά προσβλέπει στην επέκταση των ευνοϊκών όρων ευρωπαϊκής χρηματοδότησης (εκτός ΕΣΠΑ) για Κυκλάδες, Κρήτη κλπ. Μόνο για τα νησιά των Κυκλάδων θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν ετησίως περί τα 400 εκ € από την Η/Ε.

Το κόστος ενέργειας επηρεάζει το κόστος προϊόντων και την ανταγωνιστικότητά τους, γι’ αυτό και έχει σημασία το φτηνό κόστος από την ενοποίηση της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας.

Εδώ όμως έχουμε την δεύτερη αντίφαση: Στην ΕΕ αναζητούμε την φτηνή ενέργεια, στην Ελλάδα όμως ξεπουλάμε τη ΔΕΗ (εξαιρώ την μετοχοποίηση του 17% και τον στρατηγικό επενδυτή) ενώ είμαστε βέβαιοι ότι θα υπερδιπλασιαστούν οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος. Δηλαδή με ακριβή Η/Ε θα παράγουμε ακριβά και άρα μη ανταγωνιστικά τα αντίστοιχα προϊόντα, που είναι πολλά.

Η συνέχεια τέτοιων πρακτικών και αντιλήψεων, θα μας οδηγήσει σε νέες θυσίες, χωρίς πάλι τη συμμετοχή των εχόντων. Και η αντικατάσταση από την κυβέρνηση της πολιτικής της χρεοκοπίας και της εξόδου από το ΕΥΡΩ για την τρομοκράτηση του λαού, με εμπνευσμένες ενέσεις αισιοδοξίας και καρτερικότητας θα αποδειχθούν ως ευκαιριακή ευφορία.