Στον βωμό του κέρδους και της ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει
εμείς και κυρίως τα παιδιά μας να αναπνέουν τον «μαύρο» αέρα των
καμινάδων και να παίζουν κάτω από τα αιωρούμενα σωματίδια. Τρίτη γενιά
των κατοίκων ( τα παιδιά μας) θα ζήσουν το «ολοκαύτωμα» της περιοχής. Το
χειρότερο από όλα είναι πως μας κλείνουν το στόμα με τις θέσεις
εργασίας, που ούτως η άλλως τις δικαιούμαστε, δεν μας τις χαρίζουν. Το
καλοκαίρι η ζωή, σε συνδυασμό με τον καύσωνα, είναι
αφόρητη, δεν βλέπουμε ούτε το βουνό που είναι στο ένα χιλιόμετρο από
εμάς, τα αναπνευστικά και ο καρκίνος θερίζουν, χωρίς όμως να ιδρώνει το
αυτί των υπευθύνων. Για τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης που επισκέπτονται οι ασθενείς, είναι πλέον ρουτίνα να δέχονται κόσμο από την περιοχή.
Δεν ξέρω αν μπορώ να ελπίζω σε ένα
καλύτερο αύριο, ελπίζω πάντως να μείνουμε δυνατοί όλοι εμείς εδώ πάνω
για να παλέψουμε για αυτά που μας ανήκουν. Να σας ευχαριστήσω για άλλη
μια φορά, που αν και από μακριά αναδεικνύετε το πρόβλημα, αφού οι
ιθύνοντες αδιαφορούν. Συγγνώμη αν σας κούρασα».
Σοφία Κ.
kozan.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου