Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

"Επίθεση" σε Βρυζίδου και Μπούρτσου από την Ιωάννα Ανδρονικίδου σχετικά με τις εξελίξεις στο Μποδοοσάκειο


Είμαστε στα μέσα Σεπτεμβρίου 2011. Η πόλη είναι ξεσηκωμένη για το Μποδοσάκειο. Συγκεντρώνονται πάρα πολλοί για να διεκδικήσουν το αυτονόητο γιʼ αυτήν την πόλη. Θέλουν να περιφρουρήσουν το Μποδοσάκειο και να ανατρέψουν τη σχεδιαζόμενη υποβάθμισή του…


Κι ενώ ο αγώνας γιγαντώνεται, ξαφνικά αναστέλλονται οι κινητοποιήσεις, διαγράφεται η τότε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ιωάννα Ανδρονικίδου, επειδή πίεζε για συνέχιση του αγώνα. Τον οποίο αγώνα αναλαμβάνει η ίδια η Δήμαρχος κ. Παρασκευή Βρυζίδου, επειδή προφανώς ʽʽαυτή γνωρίζει καλύτερα…ʼʼ

Η πόλη παγώνει… Ο ρυθμός της έπεσε στο ρυθμό της καθημερινότητας. Έχουν πετύχει να τη δαμάσουν. Για το Μποδοσάκειο ό,τι γίνεται, γίνεται μόνο στα πηγαδάκια, στους δρόμους, στα καφενεία. Και ο χρόνος κυλάει…

Βρισκόμαστε περίπου έξι μήνες μετά, στα μέσα του Φεβρουαρίου 2012. Ο προσωπικός αγώνας της Δημάρχου για το Μποδοσάκειο, όπως αυτή (μόνη της;) τον σχεδίασε, αφού παρέκαμψε τη δύναμη που μπορεί να της δώσει ο λαός της Εορδαίας με τη φωνή του, που μπορούσε να ακουστεί μέχρι το κέντρο λήψης των αποφάσεων, ώστε οι αποφάσεις να είναι υπέρ του και όχι εναντίον του, αυτός, λοιπόν, ο προσωπικός αγώνας της Δημάρχου μας οδήγησε στα σημερινά νέα. Ποια είναι αυτά;

1) Το νέο Δ.Σ. της (δήθεν) ενιαίας Διοίκησης Μποδοσάκειου- Μαμάτσειου που δεν είναι καθόλου ενιαίο. Μόνο από πολίτες του Δήμου Κοζάνης είναι τα διορισμένα μέλη του.

2) Η παθολογική κλινική του Μποδοσάκειου κλείνει, επειδή ο τρίτος γιατρός και διευθυντής ζήτησε το αυτονόητο δικαίωμά του, τη γονική άδεια που προβλέπεται από το Νόμο. Το ρητό ʽʽουδείς αναντικατάστατοςʼʼ η Διοίκηση δεν το γνωρίζει;


Συνάγεται, λοιπόν, με απλά λόγια ότι από τον Σεπτέμβριο του 2011 έως και τώρα μέσα Φεβρουαρίου 2012 όχι απλά δεν κατάφερε η Δήμαρχός μας με την τακτική της κάτι για το Νοσοκομείο μας, αλλά στην πράξη συνέβαλε στην ολοκληρωτική του παράδοση. Πώς; Με το να νεκρώσει τη φωνή των Εορδαίων που το Σεπτέμβριο 2011 ήταν στεντόρεια. Με το να μην ενημερώνει το Δημοτικό Συμβούλιο για τις εξελίξεις στο θέμα του Μποδοσάκειου (ποιες εξελίξεις; Θα μπορούσε να πει κανείς: Ήδη τις βλέπουμε μόνοι μας). Με το να απαντάει σε σχετικά ερωτήματα δημοτικών συμβούλων ότι φέρνει το θέμα και το συζητάει, ως πρόεδρος της ΠΕΔ, σε επίπεδο Περιφέρειας. Όμως από συζητήσεις χορτάσαμε. Θετικά έργα δεν βλέπουμε. Φαίνεται πως ξεχνάει, κάθε φορά που αναχωρεί για το σπίτι της στην Κοζάνη, ότι πρώτα απʼ όλα είναι Δήμαρχος Εορδαίας και ο λαός αυτός της έδωσε το εκπληκτικό 61% και τη φωνή του τον Σεπτέμβρη του 2011 για να προασπίζει πρώτα απʼ όλα τα συμφέροντα αυτού του τόπου και την πρόοδό του και οπωσδήποτε να προστατεύει το Μποδοσάκειο.

Αγαπητοί συμπολίτες, η ευθύνη μας είναι μεγάλη, ίσως ακόμα μεγαλύτερη αυτούς τους δύσκολους καιρούς, απέναντι στα παιδιά μας, στους εαυτούς μας, στις περιουσίες που με κόπο δημιουργήσαμε, απέναντι στον ΤΟΠΟ ΜΑΣ, εάν φυσικά τον νιώθουμε ΤΟΠΟ ΜΑΣ.

Απευθύνομαι σε κάθε πρόεδρο συλλόγου, σε κάθε ιερέα, σε κάθε επιχειρηματία, σε κάθε μεμονωμένο συμπολίτη μου και του λέω: δεν φτάνει να εκλέγουμε κάποιους, πρέπει και να τους ελέγχουμε στενά και από κοντά για το πώς μας διοικούν, πριν να είναι εντελώς αργά. Ο χρόνος μετράει εις βάρος μας. Δυστυχώς, όλα αποφασίζονται για εμάς, χωρίς εμάς από ανθρώπους ή ομάδες που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα πρώτα απʼ όλα.

Πρέπει να δώσουμε το παρόν μας στον τόπο που ζούμε, διαφορετικά θα μας αποβάλλει από μόνος του αυτός ο τόπος.

Δεν πρέπει να αφήσουμε τη Δημοτική Αρχή, που εμείς της χορηγήσαμε τα ηνία, να μας πάει εκεί που αυτή θέλει ή τη συμφέρει ή εκεί που κάποιοι την εκβιάζουν να μας πάει.

Με αφορμή ένα πανό, που σηκώθηκε σε γνωστή καφετέρια στο κέντρο της πόλης για τον Νοσοκομείο, έχω να πω ότι κάποιοι ίσως προσπαθούν να πολώσουν τις τοπικές κοινωνίες των δύο γειτονικών πόλεών μας για να φύγει η προσοχή μας από την ουσία του θέματος.

Κύριοι, δεν μας φταίει, για ότι μας συμβαίνει, το σύνολο του Κοζανίτικου πληθυσμού μέσα στους οποίους έχουμε φίλους, συναδέλφους, κουμπάρους, συγγενείς. Δεν πρέπει να μας πολώσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Πολύ πονηρό και δόλιο και δεν πρέπει να πιάσει, επειδή κάποιοι επιδιώκουν το ʽʽδιαίρει και βασίλευεʼʼ. Μας φταίνε οι πολιτικοί που εμείς οι ίδιοι εκλέγουμε και σʼ αυτό το σημείο πρέπει να απευθυνθώ στους τοπικούς ψηφοφόρους του γνωστού μας κ. Κουκουλόπουλου, οι οποίοι οφείλουν να του πουν: σε ψηφίσαμε όχι ως Δήμαρχο Κοζάνης, αλλά για βουλευτή του (τότε) Νομού Κοζάνης. Και έχω να πω: Κύριε Κουκουλόπουλε, σταματήστε να λειτουργείτε σαν Δήμαρχος Κοζάνης. Τώρα είστε κάτι πολύ πιο πάνω από Δήμαρχος και ως εκ τούτου είναι ανάγκη να ξεχάσετε τις παλιές σας τοπικιστικές συνήθειες. Καλοί πολιτικοί δεν είναι αυτοί που φροντίζουν μόνο για τον τόπο τους με την στενή του όρου έννοια, αλλά αυτοί που κοιτούν ευρύτερα, επειδή οι κοινωνίες μόνο με δικαιοσύνη και συλλογικότητα προοδεύουν.

Όσο για την κ. Μπούρτσου, της δίνω συγχαρητήρια για τη θέση της Διοικήτριας του Μποδοσάκειου, επειδή φέρει σε πέρας με επιτυχία όσα της ορίζουν αυτοί που τη διόρισαν. Έπειτα δεν πρέπει να έχει παράπονα, επειδή πολύς κόσμος την αγκάλιασε κι εξακολουθεί να την αγκαλιάζει μέσα και έξω από το Μποδοσάκειο, παρόλη την ετεροβαρή συμπεριφορά της προς τα δύο νοσοκομεία που διοικεί. Ίσως θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς μήπως δεν ήταν τυχαία η βράβευσή σας ένα χρόνο πριν, με αφορμή τη γιορτή της γυναίκας στο πνευματικό μας κέντρο, από την κ. Δήμαρχο γιʼ αυτά που προσφέρετε στον τόπο μας. Πολύ πρόωρα αναγνωρίστηκαν από τη Δήμαρχό μας, που μόλις είχε αναλάβει το επίπονο έργο της.

Αναγνωρίστηκε, επίσης, το έργο σας από την κεντρική εξουσία και σας διόρισαν εκεί όπου σας άξιζε, δηλαδή Διοικήτρια της ενιαίας πλέον Διοίκησης των δύο Νοσοκομείων. Πήγατε πράγματι εκεί που ανήκετε, δηλαδή στην Κοζάνη, αφού δεν είδαμε κάποια δική σας ενέργεια προκειμένου να υπάρξει βοήθεια του Μποδοσάκειου από το Μαμάτσειο, αφού το Μαμάτσειο έχει σχεδόν τους διπλάσιους γιατρούς από το Μποδοσάκειο. Σαν κοινή διοικήτρια των δύο νοσοκομείων που είστε δεν θα 'πρεπε να αλληθωρίζετε υπέρ του Μαμάτσειου.

Σε μια πόλη με ευρεία περιφέρεια, όπως είναι η Πτολεμαϊδα και οι γύρω οικισμοί, που τώρα πλέον αποτελούν το Δήμο Εορδαίας, είναι να αναρωτιέται κανείς. Πού είναι τα γνήσια σπουδαγμένα τέκνα της, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι μηχανικοί, οι δάσκαλοι, οι καθηγητές; Πού είναι οι έξυπνοι και πετυχημένοι επιχειρηματίες; Γιατί δεν γράφουν στον τύπο; Γιατί έστω κάποιοι από αυτούς δεν παρακολουθούν τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, ώστε οι διοικούντες να μη νιώθουν ανεξέλεγκτοι; Δεν είναι τραγικό να υπάρχει μόνο ένας κύριος Σωτήρης Μίσσας και 2-3 ακόμα συμπολίτες μας, που δείχνουν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους γιʼ αυτόν τον τόπο; Πού είναι οι υπόλοιποι, που θα στριμώξουν τους (θέλω να πιστεύω) λίγους ʽʼεφιάλτεςʼʼ της περιοχής;

Μετά από όλα αυτά έχω να πω ότι σε έναν τόπο όπου μιλούμε μόνο στα καφενεία, αλλά αφήνουμε κενή την αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου με διοικούντες, που φαίνεται να είναι παραδομένοι για τους δικούς τους λόγους, δεν μας μένει παρά να αντιδράσουμε από μόνοι μας συλλογικά κι ενωμένοι εάν πονούμε αυτόν τον τόπο.

Θα κλείσω με αυτό που είπε ο ιατρός κ. Βουνοτρυπίδης το καλοκαίρι μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο: «Εγώ έζησα την περιοχή πριν από την ύπαρξη του Νοσοκομείου στην πόλη. Οι άνθρωποι τότε πέθαιναν στην Ποντοκώμη, επειδή δεν προλάβαιναν να φτάσουν στο Μαμάτσειο»…


Πτολεμαϊδα 20-2-2012

Ιωάννα Ανδρονικίδου

Δικηγόρος- Δημοτική Σύμβουλος

kozan.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου