Δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία, αυτές οι δηλώσεις. Η τουρκική κυβέρνηση από καιρό έδειξε την ενόχλησή της για την ισραηλινοκυπριακή συμφωνία εκμετάλλευσης των ΑΟΖ των δύο χωρών. Απερίφραστα μάλιστα, τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, διατυπώθηκαν οι ίδιες απειλές, μέσω του π. Τουρκοκύπριου ηγέτη, κ. Ραούφ Ντενκτάς, οι οποίες πέρασαν προφανώς απαρατήρητες στην Ελλάδα, ενώ στην Κύπρο δημιουργήθηκε μεγάλος θόρυβος.
Είχε δηλώσει τότε ο κ. Ντεκτάς, πως «η Τουρκία θα πρέπει να παρεμποδίσει τις μονομερείς έρευνες των Ελληνοκυπρίων για πετρέλαιο και εάν δε συμμορφωθούν τότε θα επέμβει ο τουρκικός στόλος». Μάλιστα, οι κυπριακές εφημερίδες «Σημερινή» και «Κίπρις», έγραψαν ότι ο Ντενκτάς είπε επίσης πως «οι Ελληνοκύπριοι, με την ένταση που υπάρχει ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ, εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση και προχώρησαν σε αναζήτηση πετρελαίου», τονίζοντας ότι «προσπαθούν να διαμηνύσουν στη διεθνή κοινότητα ότι είναι κυρίαρχοι όλης της Κύπρου».
Τα ίδια ακριβώς μας είπε και ο κ. Νταβούτογλου. Αλλά μόλις τώρα απαντήσαμε, με τρόπο που από πολλά ΜΜΕ χαρακτηρίστηκε έντονος, να μου επιτραπεί όμως να πω, ότι μάλλον για εσωτερική ελληνική κατανάλωση πρόκειται.
Τι απάντησαν, μεταξύ άλλων, πανομοιότυπα η κυπριακή και ελλαδική κυβέρνηση; Σε εκτός κειμένου αναφορά του το βράδυ του Σαββάτου, κατά τη διάρκεια της αντικατοχικής εκδήλωσης του Δήμου Αμμοχώστου στη Δερύνεια, ο κ. Δ. Χριστόφιας χαρακτήρισε απαράδεκτο η κατοχική Τουρκία να τολμά να επικαλείται το διεθνές δίκαιο την ώρα που η ίδια δεν έχει προσυπογράψει τη διεθνή συμφωνία του Ο.Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Την ίδια απάντηση επ’ αυτού έδωσε και ο εκπρόσωπος του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, κ. Γρηγόρης Δελαβέκουρας: «Να υιοθετήσει η Τουρκία τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας».
Προσέξτε πως έχει το θέμα. Η Τουρκία υποστηρίζει ότι οι σχετικές άδειες, που έχει εκδώσει η Κυπριακή Δημοκρατία, ''δεν ισχύουν''. Επειδή, κατά την Άγκυρα, «το Διεθνές Δίκαιο προβλέπει, ότι η οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών γίνεται μεταξύ των ενδιαφερομένων χωρών, λαμβανομένων υπόψη των δικαιωμάτων και των συμφερόντων όλων των πλευρών», και προσθέτει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία «αντίθετα προς το Διεθνές Δίκαιο προσπαθεί από το 2003 να συνάψει διμερείς συμφωνίες».
Πέραν του φαιδρού της υπόθεσης, να επικαλείται η Άγκυρα το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο όμως δεν έχει ψηφίσει, καλείται να ερμηνευτεί και τι σημαίνει «ενδιαφερόμενες χώρες». Κάλλιστα μπορεί να υποστηριχτεί από την πλευρά μας, ότι δεν καθορίζουμε την ΑΟΖ με την Τουρκία (ως «ενδιαφερόμενη χώρα»), αλλά με την Κύπρο. Και η Κύπρος, με το Ισραήλ και τον Λίβανο. Άρα, δεν πέφτει λόγος στην Τουρκία να επεμβαίνει σε θέματα που αφορούν τρίτες χώρες. Σημειωτέον, ότι τόσον η Ε.Ε. όσο και οι Η.Π.Α. συμφωνούν με τις ελληνικές -Αθήνας και Λευκωσίας- θέσεις. Και βέβαια, ισχυρό «επιχείρημα» υπέρ ημών, είναι ότι τις έρευνες έχει αναλάβει αμρικανοϊσραηλινή εταιρία.
Να προστεθεί και ότι, το Δίκαιο της Θάλασσας εφαρμόζεται και επί των χωρών που δεν έχουν υπογράψει τη Σύμβαση. Προς τι λοιπόν αναφορά της δήθεν έντονης αντίδρασής μας, στη μη υπογραφή από την Τουρκία; Γι’ αυτό και φοβούμαι πως, οι συστάσεις του ελληνικού ΥΠΕΞ, μάλλον προς εσωτερική κατανάλωση έγιναν.
Η Τουρκία φαίνεται πως αξιοποιεί τη φάση μείζονος οικονομικής αλλά και πολιτικής κρίσης που διέρχεται η Κύπρος, για να κλιμακώσει τις πιέσεις της στη Λευκωσία, προκειμένου να κερδίσει «πόντους» και να προωθήσει τους σχεδιασμούς της! Και δεν απειλεί την Κύπρο τόσο για τις έρευνες -γνωρίζει ότι έχει χάσει το παιχνίδι, σ’ αυτόν τον τομέα- όσο για την επερχόμενη κυπριακή Προεδρία στην Ε.Ε. το επόμενο καλοκαίρι. Εκεί είναι ο πόνος της.
Και ως κατακλείδα, αντί να συστήνει η ελληνική κυβέρνηση στην Τουρκία να υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας, όφειλε και οφείλει να την καταγγέλλει καθημερινά διότι κατακρατεί στρατιωτικά σημαντικό μέρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο. Και αντί να την έχουμε υπό συνεχή κατηγορία, εμείς απολογούμαστε και μάλιστα με άσφαιρα πυρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου