Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Βρέθηκαν τα γονίδια της μυωπίας

Τα γονίδια που ευθύνονται για τη μυωπία εντόπισαν Βρετανοί επιστήμονες. Τώρα φιλοδοξούν τώρα ότι θα δημιουργήσουν θεραπείες που θα βοηθήσουν πολλά παιδιά να αποφύγουν τα γυαλιά, αλλά και τους φακούς επαφής!
Επιπλέον, μια τέτοια εξέλιξη σημαίνει ότι οι μελλοντικές γενιές δεν θα διατρέχουν πια τον κίνδυνο επιπλοκών από τη μυωπία.

Η εν λόγω πάθηση των οφθαλμών προκαλείται από την υπερανάπτυξη του βολβού του ματιού, που ξεκινάει συνήθως στην παιδική ηλικία και στις σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και άλλες μορφές τύφλωσης. Το γεγονός ότι αυτό το πρόβλημα είναι κληρονομικό σημαίνει ότι ευθύνονται γονίδια.

Σχεδόν πριν από τρία χρόνια ο ερευνητής του King's College του Λονδίνου Κρις Χάμοντ εντόπισε το πρώτο γονίδιο που προκαλεί τη μυωπία. Τώρα, ως επικεφαλής διεθνούς ομάδας επιστημόνων και μελετώντας γονιδιακά δεδομένα από 45.000 ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο, κατάφερε να εντοπίσει πολλά περισσότερα.

«Αυτή η έρευνα αποκαλύπτει για πρώτη φορά μια ομάδα γονιδίων που εμπλέκονται στη μυωπία και ότι οι φορείς μερικών από αυτά τα γονίδια έχουν δεκαπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν το πρόβλημα», δηλώνει ο ίδιος ο καθηγητής Χάμοντ. Ετσι, αφού καταφέρει μαζί με την ομάδα του να διαπιστώσει τι προκαλούν αυτά τα γονίδια στον οφθαλμό ώστε να εκδηλώνει μυωπία ο πάσχων, ανοίγει ο δρόμος και για τη θεραπεία.

«Τώρα που κατανοούμε περισσότερα για τους γονιδιακούς πυροδότες της μυωπίας μπορούμε να αρχίσουμε την εξερεύνηση άλλων τρόπων για την πρόληψη της εξέλιξής της. Είναι ένα εξαιρετικά συναρπαστικό βήμα σε μια κατεύθυνση που μπορεί πιθανώς να οδηγήσει σε καλύτερες θεραπείες ή πρόληψη που θα αφορούν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο στο μέλλον», προσθέτει ο επικεφαλής της έρευνας.

Ωστόσο πρέπει να διευκρινιστεί ότι απαιτείται ακόμα αρκετή έρευνα στον τομέα, πράγματα που πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορεί να δημιουργηθεί θεραπεία κατά της μυωπίας σε λιγότερο από δεκαπέντε χρόνια. Καθώς αυτή η θεραπεία θα απευθύνεται σε παιδιά, θα πρέπει να αποδειχθεί ότι μπορεί να εμποδίσει την υπερβολική ανάπτυξη του βολβού του ματιού, αλλά χωρίς να επηρεάζει τη γενικότερη ανάπτυξη του παιδιού.

imerisia
 newingreece
Διαβάστε περισσότερα » »

Ξεκινάει η «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ» του ΝΠΔΔ ΚΟΙΠΠΑΠ του Δήμου Εορδαίας


Η «Κοινωνική Δράση» του ΝΠΔΔ ΚΟΙΠΠΑΠ του Δήμου Εορδαίας είναι μια πολυδιάστατη προσπάθεια και στοχεύει στην ενημέρωση, πρόληψη,  ευαισθητοποίηση, στήριξη και αλληλεγγύη σε όσους χρειάζονται βοήθεια σε θέματα υγείας.
Η Δήμαρχος Εορδαίας Παρασκευή Βρυζίδου ανέφερε χαρακτηριστικά για την δράση: «Διανύοντας στις πιο δύσκολες μέρες της νεότερης ελληνικής ιστορίας, διαπιστώνουμε πως η κρίση που περνάει η χώρα μας, δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά είναι και ηθική, κοινωνική, πολιτισμική, είναι τελικά μια κρίση αξιών. Γι’ αυτό θα πρέπει σαν κοινωνία να διαφυλάξουμε και να καλλιεργήσουμε, την αλληλεγγύη, την αγάπη, τον εθελοντισμό, την προσφορά, αξίες δηλαδή  που μας δίδαξαν οι γονείς μας. Η ’’Κοινωνική Δράση’’ του Δήμου μας είναι μια έκφραση  ανθρωπισμού σε θέματα που μας αγγίζουν όλους. Ενδυναμώνει την κοινωνική συνοχή, ενισχύει την ενεργό συμμετοχή, τη συνύπαρξη και στηρίζει ευπαθείς ομάδες».  
Σε αντίστοιχη δήλωση της η πρόεδρος του ΝΠΔΔ ΚΟΙΠΠΑΠ και υπεύθυνη των Δημοσίων Σχέσεων του Δήμου Εορδαίας Θεοπίστη Κρυσταλλίδου ανέφερε: «Αξιοποιώντας τις ειδικότητες, αλλά κυρίως τις γνώσεις και τη διάθεση για προσφορά των ανθρώπων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας του Δήμου Εορδαίας, σχεδιάσαμε και υλοποιούμε την ’’Κοινωνική Δράση’’. Σε πρώτη φάση και σε άψογη συνεργασία με τους προέδρους των τοπικών διαμερισμάτων του Δήμου μας, ξεκινάμε μια εκστρατεία-εξόρμηση ενημέρωσης για θέματα  υγείας και ψυχoκοινωνικών φαινομένων. Ο σχεδιασμός έγινε με γνώμονα τις ανάγκες κάθε τοπικής κοινότητας και στόχο έχει την πρόληψη και  τη γνώση.
Η ’’Κοινωνική Δράση’’ του ΝΠΔΔ ΚΟΙΠΠΑΠ  του Δήμου Εορδαίας περιλαμβάνει άλλες πέντε ενότητες που θα υλοποιηθούν σε βάθος χρόνου και  αφορούν όλα τα δημοτικά σχολειά του Δήμου Εορδαίας, τους παιδικούς σταθμούς, τα ΚΑΠΗ και  το Κοινωνικό ιατρείο».
Κλείνοντας την ενημέρωση η κ. Κρυσταλλίδου δήλωσε: «Σε αυτό το σημαντικό εγχείρημα συνεργάστηκαν επαγγελματίες υγείας, φορείς και εθελοντές που έδειξαν ευαισθησία, παρέχοντας τις πολύτιμες υπηρεσίες τους. Θα μας δίνεται η ευκαιρία σε κάθε ενότητα να τους αναφέρουμε. Σε αυτή την πρώτη ενότητα  θα ήθελα πραγματικά να ευχαριστήσω για την συμβολή τους τα μέλη της ομάδας της Δράσης και ιδιαίτερα την κ. Γλυκερία Παπαδοπούλου, κοινωνική λειτουργό,  για το σχεδιασμό και το συντονισμό, αλλά και τους πρόεδρους των Τοπικών Διαμερισμάτων για την αρωγή και την άψογη συνεργασία».   
Αναλυτικά το πρόγραμμα της πρώτης ενότητας  έχει ως εξής:
Ø       Τετάρτη 20/02/13,     Ώρα: 19:00 Κομνηνά
Θέμα:  Υπέρταση- Χοληστερίνη. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
 
Ø       Τετάρτη 20/02/13,    Ώρα: 18:30 Ασβεστόπετρα
Θέμα: Μυοσκελετικές Παθήσεις- Αυχενικό - Σακχαρώδης Διαβήτης. Πρόληψη και αντιμετώπιση
Ø       Παρασκευή 22/02/13,    Ώρα:11:00  Ερμακιά
Θέμα: Ενημέρωση Πρόεδρου για θέματα του Κοινωνικού Ιατρείου.
Ø       Πέμπτη 28/02/13,    Ώρα: 11:00 Μαυροπηγή
Θέμα: Συνάντηση με τον γενικό Ιατρό κ. Γεωργάκα και τον Πρόεδρο για θέματα του Κοινωνικού Ιατρείου.
Ø       Τρίτη 05/03/13,   Ώρα:18:00 Πτελεώνας
 
Θέμα: Ενημέρωση Προέδρου για θέματα του Κοινωνικού Ιατρείου
 
Ø       Τετάρτη 13/03/13,    Ώρα: 18:30 Γαλάτεια
Θέμα: Υπέρταση- Χοληστερίνη. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
Ø       Πέμπτη 14/03/13,    Ώρα: 18:30 Εμπόριο
Θέμα: Σακχαρώδης Διαβήτης- Υπέρταση - Χοληστερίνη. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
Ø       Πέμπτη 21/03/13,    Ώρα:18:30 Πύργοι
Θέμα: Σακχαρώδης Διαβήτης- Υπέρταση-  Χοληστερίνη. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
Ø       Τετάρτη 27/03/13,    Ώρα : 18:30 Φούφας
Θέμα: Σακχαρώδης Διαβήτης- Υπέρταση - Χοληστερίνη. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
Ø       Δευτέρα 01/04/13,    Ώρα: 18:30 Μεσόβουνο
Θέμα: Συνάντηση με τον Πρόεδρο για θέματα του Κοινωνικού Ιατρείου.
Ø       Τετάρτη 03/04/13,    Ώρα : 18:30 Πεντάβρυσος
Θέμα: Υπέρταση - Χοληστερίνη. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
Ø       Πέμπτη 04/04/13,    Ώρα: 18:30 Καρυοχώρι
Θέμα: Σακχαρώδης Διαβήτης- Υπέρταση-  Χοληστερίνη. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
Ø       Τετάρτη 10/04/13,    Ώρα: 18:30 Ολυμπιάδα
Θέμα: Χοληστερίνη- Μυοσκελετικές Παθήσεις- Αυχενικό. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
Ø       Τετάρτη 17/04/13,    Ώρα: 18:30 Αναρράχη
Θέμα: Το φαινόμενο της ανεργίας και η αντιμετώπιση της Οικονομικής Κρίσης.
Ø       Πέμπτη 18/04/13,    Ώρα: 18:30 Δροσερό
Θέμα: Αυχενικό- Χοληστερίνη- Σακχαρώδης Διαβήτης. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
Ø       Τετάρτη 24/04/13,    Ώρα: 18:30 Άρδασσα
 Θέμα: Σακχαρώδης Διαβήτης- Υπέρταση - Χοληστερίνη. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
Ø       Πέμπτη 25/04/13,    Ώρα: 18:30 Βλάστη
Θέμα: Σακχαρώδης Διαβήτης- Υπέρταση - Χοληστερίνη. Πρόληψη και αντιμετώπιση.
Ø       Τετάρτη 08/05/13,    Ώρα: 18:30 Σπήλια
Θέμα: Μυοσκελετικές Παθήσεις- Αυχενικό. Πρόληψη και αντιμετώπιση.

Διαβάστε περισσότερα » »

Ξεκινά – πολυ σύντομα – η ανάπλαση της βόρειας εισόδου της Πτολεµαΐδας – Στις 12 Μαρτίου 2013 ο σχετικός διαγωνισμός

anaplaseis_ergoΓια τις 12 Μαρτίου 2013 ορίστηκε ο διαγωνισμός για την ανακήρυξη αναδόχου του έργου: «Ανάπλαση  βόρειας εισόδου της Πτολεµαΐδας”, συνολικού προυπολογισμού 3.300.000,00 €. Το έργο αφορά στη βόρεια είσοδο (είσοδος από Φλώρινα) της Πτολεµαΐδας και συγκεκριµένα τµήµα της οδού 25ης Μαρτίου, τον χώρο στον ΟΕΚ και τη νέα επέκταση του σχεδίου πόλεως Πτολεµαΐδας, καθώς και τμήμα της οδού Καραζάνου. Επίσης περιλαµβάνει τους κοινοχρήστους χώρους (πάρκο και παιδική χαρά) µπροστά στον χώρο του ΟΕΚ.
Το έργο περιλαµβάνει τις εξής εργασίες κατασκευής:
• Επιστρώσεις πεζοδροµίων
• Προσβάσεις χώρων στάθµευσης οχηµάτων επί των πεζοδροµίων
• Ενός χώρου αναψυχής πλήρη στην περιοχή των εργατικών κατοικιών µε  κιόσκι, παγκάκια, λιθόκτιστη βρύση και δέντρα
• Ενός χώρου παιδικής χαράς για µικρότερες ηλικίες
• Κυκλικού κόµβου κυκλοφορίας στη συµβολή των οδών Οικοτροφείου µε Μανουηλάντων
• Ηλεκτροφωτισµού πεζοδροµίων, χώρων αναψυχής και κυκλοφοριακών κόµβων
• Σπορά νέων χώρων πρασίνου – χλοοτάπητα, αλλά και άρδευση νέων και παλαιοτέρων
• Τοποθέτηση απορριµατοδεκτών
 
kozan.gr
Διαβάστε περισσότερα » »

Απίστευτο:Νέος φόρος σε όσους γυμνάζονται...

Με νέα σχετική εγκύκλιο της
Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, τα γυμναστήρια είναι πλέον...
υποχρεωμένα να δηλώνουν τα ονόματα των πελατών τους και αν οι συνδρομές δεν δικαιολογούνται βάσει της φορολογικής τους δήλωσης θα "φορτώνονται" με τεκμήριο!
Πιο συγκεκριμένα, τονίζεται ότι υποχρέωση να ενημερώσουν για τον αριθμό φορολογικού μητρώου όλων των πελατών τους έχουν πλέον και οι σχολές χορού, πολεμικών τεχνών, τα ωδεία και τα γυμναστήρια. Παράλληλα όπως αναφέρει το madta.gr, μαζί με τα ΑΦΜ υποχρεούνται να αποστέλλουν και το ύψος των συνδρομών που εισπράττουν από τους πελάτες τους! «Ίσως το μέτρο περιορίσει τη φοροδιαφυγή.
Προσωπικά συμφωνώ με το μέτρο» δηλώνει η πρόεδρος του Σωματείου Ιδιοκτητών χορού Ελλάδας κα Ελένη Μπουρτζίκου. Αν είστε ή υπήρξατε μέλος τα τελευταία δύο χρόνια σε κάποιο γυμναστήριο, τότε σύντομα θα επικοινωνήσει κάποιος μαζί σας για να σας ζητήσει το ΑΦΜ, αφού αυτές οι εντολές έχουν δοθεί από το ΥΠΟΙΚ.
Μέχρι στιγμής πάντως οι πελάτες αντιμετωπίζουν με δυσπιστία τα τηλεφωνήματα των γυμναστών αφού δεν έχουν καμία ενημέρωση για το σχετικό μέτρο.
 
neogr
Διαβάστε περισσότερα » »

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ! ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΜΗΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ. ΔΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΟΥΛΕΙΜΑΝ…Η ΠΑΙΞΕ ΣΤΟ FACEBOOK.

Το ακατασίγαστο μίσος που επί αιώνες ο σιωνισμός τρέφει για τον Ελληνισμό, βρήκε την αποκορύφωσή του κατά τη διεξαγωγή της Μικρασιατικής εκστρατείας. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, η οποία γκρέμισε τα όνειρα του Ελληνισμού για την
πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας, οφείλεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου στις ραδιουργίες των εβραίων. Ορθότερα δε, κανείς σχεδόν δεν υποψιάζεται ή γνωρίζει ότι η έκβαση της εκστρατείας, ήταν προδιαγεγραμμένη από τον σιωνισμό. Τα όσα αποκαλυπτικά στοιχεία έπονται, τεκμηριώνουν απόλυτα τον ανωτέρω ισχυρισμό, καταδεικνύοντας ταυτόχρονα τον υποχθόνιο ρόλο του εβραίου, του αιώνιου αυτού μισέλληνα.

Ανέκαθεν οι εβραίοι μετέρχονταν δόλια μέσα για την ηθική, οικονομική, πνευματική αλλά και για την βιολογική εξόντωση του Ελληνισμού. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα επ' αυτού, αποτελεί η διάδοση και εκλαϊκευση των αρχών του Παντουρκισμού από τον εβραίο Χέρμαν Βάμπερυ. Στο βιβλίο του «Εικόνες της Κεντρικής Ασίας» που πρωτοεκδόθηκε το 1868, ο Βάμπερυ ανέπτυσσε τις αρχές του Παντουρκισμού, με εντονότατες ανθελληνικές αιχμές, ενώ η στενή του σχέση με όσους μετέπειτα απετέλεσαν τον πυρήνα των ηγετικών στελεχών των Νεότουρκων, υπήρξε αποφασιστικής σημασίας γεγονός, για την ανάπτυξη του Παντουρκικού φαινομένου, σαφής έκφραση του οποίου, υπήρξε η αναζωπύρωση των επεκτατικών βλέψεων των τούρκων προς την Ελλάδα.

Η Μικρασιατική καταστροφή οφείλεται σε μία σειρά από αίτια. Ανάμεσα στους παράγοντες εκείνους που επισφράγισαν την τραγωδία του 1922, είναι και η έντονη ανάμειξη του εβραϊσμού στην τεράστια ανθελληνική εκστρατεία, η οποία αναπτύχθηκε κατά την Εποποιία των ετών 1919-1922 τόσο στο μέτωπο, στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού, όσο και στο εσωτερικό της χώρας, από μαρξιστικούς κύκλους που έπαιζαν ηθελημένα ή αθέλητα, το παιχνίδι των εβραίων. Η υπονόμευση και η αποσταθεροποίηση που οδήγησε στην πτώση του ηθικού του στρατού μας, παράγοντας ο οποίος συνετέλεσε καθοριστικά στη μετέπειτα Μικρασιατική τραγωδία, υπήρξε έργο του Αβραάμ Μπεναρόγια, ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ, εβραϊκής καταγωγής, στον ιδιαίτερο ρόλο του οποίου θα πραγματοποιηθεί εκτενής αναφορά σε άλλο άρθρο.

Ο Αβραάμ Μπεναρόγια, ο Κοέν και ο Κουν Βεντούρα, άπαντες εβραίοι, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της εποχής, δηλητηρίαζαν κατά το χειρότερο τρόπο την Ελληνική προσπάθεια, μέσω πικρόχολων κειμένων που δημοσίευαν στην εβραϊκή εφημερίδα «Avanti» της Θεσσαλονίκης. Με τη στάση της αυτή, η εβραϊκή κοινότητα που διέμενε στην Ελλάδα, εξέφραζε την υποστήριξή της προς τον ομόφυλό της Κεμάλ, ο οποίος ήταν σιωνιστής, όπως άλλωστε σιωνιστές ετύγχαναν όλα τα ηγετικά στελέχη των Νεότουρκων. Ειδικότερα οι ηγέτες των Νεότουρκων Ταλαάτ και Ενβέρ, ήταν κρυπτοεβραίοι και μέσω των αξιωμάτων που κατείχαν, συνετέλεσαν αποφασιστικά στην υλοποίηση των εβραϊκών σχεδίων, στο προκείμενο ζήτημα.

Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφερθεί, ότι όλα τα στελέχη της Επιτροπής των Νεοτούρκων στην Θεσσαλονίκη ήταν εβραίοι. Το τεκτονικό περιοδικό «Ακακία» (Οκτώβριος 1908) αποκαλύπτει ότι η ξένη Στοά «Μακεδονία» με έδρα τη Θεσσαλονίκη, είχε ως διδάσκαλο τον Ιταλοεβραίο Εμ. Καράσο, στην δικαιοδοσία του δε υπάγονταν τρεις ακόμη ξένες στοές, στους κόλπους των οποίων οι Ταλαάτ και Ενβέρ, βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να δημιουργήσουν την «Κίνηση Νεότουρκων». Η «Κίνηση Νεότουρκων» τελούσε υπό την προστασία της ιταλικής πρεσβείας, από τυπική άποψη, ενώ τα μέλη της αποτελούνταν εξ' ολοκλήρου από τουρκοεβραίους, μέλη των ανωτέρω ξένων στοών.

Η διείσδυση των εβραίων στον τουρκικό τεκτονισμό κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, δεν υπήρξε γεγονός τυχαίο. Είναι γνωστό ότι την 1η Μαΐου 1909 οι τούρκοι τέκτονες, προκειμένου να εξασφαλίσουν την εύνοια και την υποστήριξη των σιωνιστών, ανέδειξαν στο αξίωμα του Μεγάλου Διδασκάλου της Μεγάλης Στοάς της Τουρκίας τον Μαχμούντ Ορφί Πασά, όργανο των εβραϊκών επιδιώξεων, το δε Ύπατο Συμβούλιο της Μεγάλης Στοάς της Τουρκίας αποτελούσαν οι Δαυίδ Κοέν, Ραφαέλο Ρίτσι, Ισαάκ Μαρκιόνε, Νίκολα Φόρτε, Τζωρτζ Σούρσοκ και Ιακόμπ Σουχάμι, όλοι τους εβραϊκής καταγωγής. Μέσα από αυτούς τους κύκλους αναδείχθηκε αργότερα ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος με τη βοήθεια των αδελφών του εβραίων, και όχι μόνο, θα συνέτριβε τον Ελληνικό στρατό το 1922...

Ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνικής επεμβάσεως στην Μικρά Ασία, ήταν ο πρωθυπουργός της Αγγλίας και σιωνιστής Λόυδ Τζωρτζ. Ο Λ. Τζωρτζ όσο «περίεργα» τάχθηκε στο πλευρό των Ελλήνων, άλλο τόσο «περίεργα» τους εγκατέλειψε στην πλέον κρίσιμη στιγμή, γεγονός το οποίο εάν συσχετισθεί με τις σιωνιστικές θέσεις του βρίσκει την εξήγησή του. Αξίζει να τονισθεί ότι ο προσωπικός γραμματέας του Τζωρτζ ήταν ο εβραίος «Σερ» Φίλιπ Σασούουν, ο οποίος... συμπτωματικά ήταν παντρεμένος με την κόρη του τραπεζίτη Ρότσιλντ. Αμφότεροι τελούσαν και μυστικό-σύμβουλοι του άγγλου πρωθυπουργού, ενώ η επίδραση του σιωνιστικού στοιχείου ήταν εντονότερη στη σύνθεση της βρετανικής κυβερνήσεως. Οι υπουργοί του Τζωρτζ Λόρδος Σέσιλ και Λόρδος Ρήντιγκ (κατά εβραϊκόν κόσμον Ισαάκ Μοντ) ήταν απροκάλυπτα σιωνιστές και εκδηλωμένοι μισέλληνες.

Ποιο όμως ήταν το σκεπτικό και οι απώτεροι στόχοι στους οποίους οι σιωνιστές απέβλεπαν με τη Μικρασιατική Εκστρατεία; Δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι η Μικρά Ασία είναι πανάρχαια Ελληνική Γη. Παρά τους διωγμούς και τον εκτουρκισμό πολλών αιώνων, το Ελληνικό στοιχείο διέθετε στην περιοχή αυτή μία ισχυρή Εθνολογική βάση. Οι σιωνιστές, έβλεπαν τη μόνιμη Ελληνική παρουσία στην Μικρά Ασία σαν μία θανάσιμη απειλή προς τα συμφέροντά τους. Αφ' ενός δεν ήθελαν για ιδεολογικούς λόγους να δουν την Μεγάλη Ιδέα του Ελληνισμού να πραγματώνεται, αφ' ετέρου μία μεγάλη αλλά αδύναμη Τουρκία, ήταν η περίπτωση του εύκολου θύματος για την οικονομική διείσδυση που ονειρεύονταν. Συνεπώς η Ελληνική παρουσία στα Ιωνικά παράλια και γενικότερα στη Μικρά Ασία έπρεπε να εκλείψει, διότι αποτελούσε πρόσκομμα στην υλοποίηση των σιωνιστικών σχεδίων. Για να επέλθει όμως η εξάλειψή της, έπρεπε να υπάρξει μία βίαιη μετακίνηση ή και αφανισμός του Ελληνικού πληθυσμού, ένας στόχος που μόνο δια της γενοκτονίας έβρισκε την πραγμάτωσή του. Για τη γενοκτονία χρειαζόταν ένα πρόσχημα. Και το πρόσχημα βρέθηκε.

Η Ελλάδα αποφασισμένη να διεκδικήσει δυναμικά τα δίκαιά της στη Μικρά Ασία, υπό την προτροπή της Βρετανίας και γενικά των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, τη διαβεβαίωση των οποίων για αμέριστη συμπαράσταση είχε προηγουμένως εξασφαλίσει, αποβίβασε στρατό το 1919 στη Σμύρνη. Το σχέδιο ήταν πανούργο: Οι σιωνιστές, δια των Μεγάλων Δυνάμεων, τους ηγέτες των οποίων επηρέαζαν και δια του αδελφού τους Ελ. Βενιζέλου, ενέπλεξαν τον Ελληνικό Στρατό σε μία θανάσιμη παγίδα και μαζί του καταδίκασαν τον Ελληνικό πληθυσμό των περιοχών της Μικράς Ασίας.

Ώθησαν τα Ελληνικά στρατεύματα στα βάθη της Μικράς Ασίας παρέχοντάς τους μία εφήμερη βοήθεια και όταν οι συγκυρίες κατέστησαν τις Ελληνικές δυνάμεις τρωτές, επήλθε η κατακόρυφη ενδυνάμωση των Κεμαλικών στρατευμάτων και η συντριβή των Ελλήνων. Και μαζί με τη συντριβή, βρέθηκε η ευκαιρία να σφαγιασθεί ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας, με πρόσχημα τα δεινά που υπέστησαν οι τούρκοι από τον Ελληνικό στρατό, κατά τη νικηφόρα προέλασή του στο διάστημα 1919-1922. Η θανάσιμη παγίδα ήταν καλά προσχεδιασμένη...

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, για τον οποίο έχει γραφτεί χωρίς να διαψευστεί ότι είναι εβραϊκής καταγωγής, φέρων το επίθετο Μπεν Ζελόν, υπό την παρότρυνση των ομοϊδεατών του, απέστειλε χωρίς καμία υποδομή τα Ελληνικά στρατεύματα στην Μικρά Ασία, καταδικάζοντάς τα σε βέβαιη σφαγή. Αυτός ο καταστροφέας του παγκόσμιου ελληνισμού ήταν και δημοκράτης…

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βενιζέλος δεν είχε κάνει καμία πρόβλεψη, ούτε είχε κάποια εναλλακτική λύση για το ενδεχόμενο καταρρεύσεως του μετώπου... Επίσης δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πριν επέλθει η Ελληνική συντριβή, ο Βενιζέλος έχασε προσχεδιασμένα τις εκλογές, προκειμένου να αποποιηθεί των βαρύτατων ευθυνών της προαποφασισμένης από τους σιωνιστές τραγωδίας. Είναι βέβαιο ότι εάν ο Βενιζέλος κέρδιζε τις εκλογές, στις οποίες σημειωτέον ότι όλα τα δεδομένα καταδείκνυαν την εκλογική νίκη του, τότε θα συνέβαινε επί της πρωθυπουργίας του η Μικρασιατική καταστροφή και θα ήταν αυτός που θα επωμιζόταν τις συνέπειες της ήττας. Ποιος όμως ήταν ο παράγοντας εκείνος που συνετέλεσε ώστε ο Βενιζέλος να χάσει τις εκλογές, γεγονός παράδοξο και μη φυσιολογικό, αφού μετά την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών είχε επιστρέψει στην Ελλάδα ως θριαμβευτής και το κλίμα τον ευνοούσε;

Στην τεχνητή εκλογική ήττα του, τον βοήθησαν οι εβραίοι ομοϊδεάτες του. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί, ότι ο Βενιζέλος αντλούσε σημαντικό μέρος της εκλογικής του δυνάμεως από το εβραϊκό στοιχείο της Θεσσαλονίκης, γι' αυτό άλλωστε είχε οργανώσει και το κίνημα της Αμύνης με επίκεντρο τη συμπρωτεύουσα. Στις εκλογές λοιπόν που προηγήθηκαν της τραγωδίας, οι εβραίοι σύσσωμοι στράφηκαν φαινομενικά εναντίον του και τον «μαύρισαν», διασώζοντάς τον από την ευθύνη της προσχεδιασμένης επερχόμενης καταστροφής στο Μικρασιατικό μέτωπο...

Για όσους αμφισβητούν τη σιωνιστική πολιτική του Ελ. Βενιζέλου, θα παρατεθούν τα ακόλουθα αδιάψευστα στοιχεία: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ασκούσε καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας, πολιτική άκρως φιλοεβραϊκή, αφού όπως ομολογούν οι ίδιοι οι εβραίοι στο επίσημο όργανό τους «Χρονικά» (Όργανο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, Τεύχος Σεπτ. - Οκτώβριος 1992): «...Ο διοικητής της Θεσσαλονίκης Ρακτιβάν σε συνεντεύξεις του σε τοπικές εβραϊκές εφημερίδες, προβάλει τις αρχές της ισονομίας που διέπουν την Ελληνική διοίκηση και το πνεύμα της ανεξιθρησκίας που χαρακτηρίζει τον Ελληνικό λαό, με παράδειγμα τους εβραίους της παλιάς Ελλάδας, που παρά τον μικρό αριθμό τους κατέχουν σημαντικές θέσεις στη δημόσια ζωή. Και ο εβραϊκός τύπος της Θεσσαλονίκης, εκφράζοντας τις διαθέσεις της κοινής γνώμης, επαινεί την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, που προσφέρει στους εβραίους προνόμια που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο Βαλκανικό Κράτος, προετοιμάζοντας γι' αυτούς ένα λαμπρό μέλλον...» Οι υπαινιγμοί για τη σιωνική πολιτική που ασκούσε ο Βενιζέλος είναι σαφέστατοι. Άλλωστε, όπως το ίδιο έντυπο αναφέρει («Χρονικά», τεύχος Απριλίου - Μάιου 1994), «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρώτος υποστήριξε τη δημιουργία ελεύθερου εβραϊκού κράτους». Τις ίδιες ακριβώς θέσεις εξέφρασε και ένας από τους βασικούς συνεργάτες του Βενιζέλου, υπουργός και Γενικός Διοικητής της Μακεδονίας, ο Π. Αργυρόπουλος, στον τύπο της εποχής.

Όλα ήταν προμελετημένα. Σταδιακά και με πρόσχημα την επαναφορά του Κωνσταντίνου, οι... σύμμαχοι σταμάτησαν την χορήγηση βοηθείας προς την Ελλάδα και ένας - ένας άρχισαν να καταφέρνουν πισώπλατες μαχαιριές. Ο ιαταλοεβραίος πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζιολίτι, εκκένωσε τη Νότια Μικρά Ασία από τα ιταλικά στρατεύματα τα οποία βρίσκονταν εκεί, απελευθερώνοντας κατ' αυτό τον τρόπο σημαντικές δυνάμεις των τούρκων που είχαν καθηλωθεί εκεί εξ' αιτίας της ιταλικής στρατιωτικής παρουσίας. Την ίδια ώρα η Γαλλία, υποταγμένη στη θέληση των εβραίων Μπιαν και Μπλουμ, συνάπτοντας τη γαλλοτουρκική συνθήκη συνθηκολογήσεως στην Κιλικία, απελευθέρωσε επίσης με τη σειρά της τα Κεμαλικά στρατεύματα από τη μέθοδο της Συρίας, παραδίδοντας συγχρόνως όλο το γερμανικό πολεμικό υλικό που είχαν κυριεύσει, στους τούρκους.

Η εβραϊκή στοά της Θεσσαλονίκης «Μπάι - Μπριθ», συνετέλεσε αποφασιστικά την πρόκληση της Μικρασιατικής καταστροφής, δια της οικονομικής βοηθείας που απέστειλε στον Κεμάλ. Ο εβραϊκής καταγωγής Μπρονστάιν (τρότσκυ), ηγέτης της Ρωσίας εκείνη την περίοδο, ενίσχυσε σε εκπληκτικό βαθμό τον Κεμάλ, χορηγώντας του τεράστιες ποσότητες χρυσού και πυροβόλα όπλα. Τον Μπρονστάιν χρηματοδοτούσε με τη σειρά της η εβραϊκή τράπεζα Κουν και Λεμπ, η οποία τον πίεσε να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την Τουρκία, ώστε να απαλλάξει από ένα ακόμη πρόβλημα τον Κεμάλ.

Άθλιος επίσης υπήρξε ο ρόλος του Μπαζίλ Ζαχάρωφ. Ο Ζαχάρωφ, εβραίος έμπορος όπλων από την Κωνσταντινούπολη, μονίμως εγκατεστημένος στην Ελβετία, υποδυόταν επί σειράν ετών τον Έλληνα. Στην πραγματικότητα ήταν συνεργάτης της αγγλοεβραϊκής πολεμικής βιομηχανίας «Βίκερς».

Ο Ζαχάρωφ, προσωπικός φίλος του Ε. Βενιζέλου, αρχικά προμήθευσε τον Ελληνικό στρατό με ελαφρύ και βαρύ οπλισμό για να καλύψει τις ανάγκες του, έναντι πραγματικά εκπληκτικών οικονομικών διευκολύνσεων. Ο Ζαχάρωφ, ισχυριζόταν ότι... βοηθούσε τον Ελληνικό στρατό, ωθούμενος δήθεν, από πατριωτικά κίνητρα. Μόλις όμως οι Ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις εισέδυσαν στην Μικρά Ασία και ο «ομόφυλός του» Ε. Βενιζέλος «εγκατέλειψε» την εξουσία, οι αποστολές του Ζαχάρωφ σταμάτησαν ολοσχερώς ενώ ο μέχρι τότε παραδοθείς οπλισμός απεδείχθη προβληματικός, καθώς ανακαλύφθηκαν τεράστιες ποσότητες άχρηστων όπλων και ελαττωματικών πυρομαχικών. Τα αποτελέσματα ήταν προφανή...
Στο σημείο αυτό αρχίζει να γίνει μνεία σε ένα τραγικό περιστατικό, το οποίο καταδεικνύει για μια ακόμη φορά τον μισελληνισμό των εβραίων. Το περιστατικό τοποθετείται χρονικά στις ημέρες της μικρασιατικής τραγωδίας και είναι το ακόλουθο:

Στη συνοικία Μπας Οτουράκ της Σμύρνης, οι εβραίοι οι οποίοι τις προηγούμενες ημέρες είχαν επιδοθεί σε μία καταδοτική έξαρση κατά των Ελλήνων, είχαν συγκεντρωθεί και χλεύαζαν τους διερχόμενους Έλληνες αιχμαλώτους. Όταν οι τούρκοι στρατιώτες άρχισαν να κτυπούν τους Έλληνες με τους υποκοπάνους των όπλων τους, τούρκοι και εβραίοι ξέσπασαν από κοινού σε παραλήρημα ενθουσιασμού και χειροκροτημάτων... Ο δε εβραίος νομάρχης Ραχμή Μπέης, εξώθησε τους τσέτες να προβούν στην εξόντωση του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Ενάμισι εκατομμύριο νεκροί, άλλοι τόσοι πρόσφυγες και δισεκατομμύρια σε δραχμές οι υλικές ζημιές. Αυτό ήταν το τίμημα της Μικρασιατικής καταστροφής, στην πρόκληση της οποίας τόσο συνέργησε ο διεθνής σιωνισμός. Η εβραϊκή μάλιστα ωμότητα, έφθασε μέχρι του σημείου της επιδείξεως ασέβειας προς τους ίδιους τους νεκρούς. Ούτε τα οστά των νεκρών Ελλήνων δεν σεβάσθηκαν οι εβραίοι. Μετά τη μεγάλη σφαγή, ένα «ολλανδικό» πλοίο φόρτωσε στο λιμάνι της Σμύρνης τα κόκκαλα των νεκρών, τα οποία προορίζονταν να διατεθούν... για βιομηχανικούς σκοπούς εις την Γερμανία.. της Μέρκελ. Το πλοίο, όπως και η εκμεταλλεύτρια εταιρεία που επεδίωκε να θησαυρίσει ακόμη και από τα οστά των νεκρών, τα οποία «αξιολογούσε» ως πρώτη ύλη (!), ανήκε στους εβραίους Ραούλ Βόντεμπουργκ και Ερασμο Λεβύ. Επιπροσθέτως, στην επιχείρηση αφελληνισμού της Μικράς Ασίας, είναι γνωστός ο ρόλος που διαδραμάτισε ο αμερικανοεβραίος Χ. Μοργκεντάου. Ως πρόεδρος της «Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων», μερίμνησε ώστε κατά την οκταετία 1922-1930, να εφαρμοσθεί κατά γράμμα η Συνθήκη της Λωζάννης, το τερατούργημα αυτό του Ε. Βενιζέλου που προέβλεπε τον ξεριζωμό των Ελληνικών πληθυσμών από την Ιωνία.

Επανερχόμενοι στο θέμα των δηλώσεων Βενιζέλου δια των οποίων συνηγορούσε υπέρ της ιδρύσεως του κράτους του Ισραήλ, κρίνω αυτές αποκαλυπτικές της καταγωγής του. Το γεγονός δε ότι ο Βενιζέλος παρουσιάζεται ως «πρωτεργάτης» της προσπάθειας για την ίδρυση του εβραϊκού κράτους, δεν θα πρέπει να εκπλήσσει. Και αυτό διότι ο Βενιζέλος, ήταν εβραϊκής καταγωγής.

Την εβραϊκή καταγωγή του Βενιζέλου επιβεβαιώνει ο Α.Μ.Παπαδάκης στο έργο του «Βιογραφία Ελ. Βενιζέλου». Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Παπαδάκη, επί των οποίων αναφέρεται ο Νίκος Α. Αντωνακέας στο τρίτομο έργο του «Φαυλοκρατία», ο πατέρας του Βενιζέλου, Μπένυ Σελόν εκ Θεσσαλονίκης, παντρεύτηκε μία εβραία από την Κέρκυρα. Ωστόσο επειδή πλησίαζε η ώρα της στρατεύσεως και ήθελε να αποφύγει την στρατιωτική θητεία, ο Μπένυ Σελόν βρήκε απασχόληση σε ένα καράβι ως μούτσος, όπου αντικατέστησε έναν τεθνεώντα ναύτη που τον έλεγαν Κυριάκο. Στο λιμεναρχείο δηλώθηκε ως Κυριάκος Μπενιζέλος, όνομα που διατήρησε και στην Κρήτη, όπου έφθασε με το πλοίο, ύστερα από πολλές περιπέτειες. Γιος αυτού του Κυριάκου Μπενιζέλου (Μπεν ζελόν) υπήρξε ο γνωστός Εφιάλτης Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος διετέλεσε όργανο της ξενοκρατίας καθ' όλο το διάστημα της πολιτικής του σταδιοδρομίας.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι η Μικρασιατική καταστροφή επήλθε την χρονική εκείνη στιγμή κατά την οποία δέσποζαν τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα δύο εβραϊκές μορφές: Ο Κεμάλ Ατατούρκ και ο Μπεν Ζελόν. Εξ΄ άλλου δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε, ήδη από το 1917, όπως καταδεικνύεται μέσα από επίσημα έγγραφα, ο πρώτος πολιτικός ηγέτης και δη πρωθυπουργός που ζήτησε την αναγνώριση ισραηλινού κράτους. Τον Ιούλιο του 1920 ο άγγλος ναύαρχος Ντε Ρόμπεκ σε επιστολή που απηύθηνε προς τον τότε Υπουργό Λόρδο Κώρζον, ανέφερε, μεταξύ των άλλων, και τα εξής: «…Με άλλα λόγια ο κ. Βενιζέλος δεν είναι η Ελλάς. Εν κυριολεξία δεν είναι καν Έλλην…».

Aνάλογες είναι και οι συγκυρίες που σχετίζονται με την πρόκληση Εθνικών Ηττών και Τραγωδιών, όπως αυτή που αφορά την έκβαση του Μακεδονικού, του Κυπριακού αλλά και άλλων κρίσιμων ζητημάτων...

Αιώνες ολόκληρους τώρα, ο διεθνής σιωνισμός λυσσαλέα βάλλει κατά του Ελληνισμού, με σκοπό να επιτύχει την καθυποταγή και τελικά την εξάλειψή του. Σε αυτή τη δόλια προσπάθειά του απεργάζεται άθλια σχέδια, με οδυνηρές για το Εθνος μας προεκτάσεις.

Όποιος θέλει να ζήσει, ας πολεμήσει. Για να πολεμήσει όμως, πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά το παρελθόν, ούτως ώστε να προετοιμάζεται αναλόγως για την αντιμετώπιση των προκλήσεων και των κινδύνων που θα ανακύψουν στο μέλλον. Το καίριο ερώτημα και ταυτόχρονα μέγιστο συνειδησιακό δίλημμα που ανακύπτει καθοριστικά σήμερα, είναι το ακόλουθο: ΑΘΗΝΑ ή ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ;; Στις 13 Μαρτίου γιορτάζουν σε όλες τις πρεσβείες τους μια τρελή και ανθελληνική γιορτή....μια σκοτεινή γιορτή τώρα που “κατέκτησαν” τα παιδιά του Αλεξάνδρου..

ANTIOXOΣ!

Δεν υπάρχει πιο σιχαμερό είδος από τους ρουφιάνους, που παριστάνουν τα "θύματα" αλλά και τους ευεργέτες εις βάρος των εθνών!

triklopodia
Διαβάστε περισσότερα » »

Σκάνδαλο Siemens: Εκδικάζεται από το ΣτΕ η αίτηση ακύρωσης κατά της συμφωνίας Δημοσίου - Siemens

image

Στις 17 Σεπτεμβρίου 2013 θα εκδικασθεί η αίτηση ακύρωσης που είχε υποβάλλει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ήδη από τις 26/10/2012, κατά της συμφωνίας του Ελληνικού Δημοσίου με τη Siemens, ο Σύλλογος Έλληνες Φορολογούμενοι και ένας αριθμός μελών του, από διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Ο Σύλλογος και τα μέλη του διαμαρτύρονται για την καθυστέρηση της εκδίκασης της υπόθεσης, κάτι που ενδεχόμενα προδικάζει και καθυστέρηση στη έκδοση της απόφασης.
Σημειώνουμε ότι, με δεδομένη την προβληματική δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, ο Σύλλογος είχε αιτηθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας την ταχύτερη εκδίκαση της υπόθεσης, έτσι ώστε να μπορούσε το Ελληνικό Δημόσιο να διεκδικήσει από τη γερμανική εταιρία, το ποσό των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο με βάση το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, ζημιώθηκε από τις υπερτιμολογήσεις της.

Παράλληλα, θα άνοιγε -επιτέλους- ο δρόμος για την αποκάλυψη των ονομάτων απατεώνων πολιτικών, αλλά και δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι συμμετείχαν σ’ αυτό το “φαγοπότι της ντροπής” κατά του ελληνικού λαού και του ελληνικού Κράτους.

Υπενθυμίζουμε ότι, μετά από αλλεπάλληλες παλινωδίες, μετά από πολλές απόπειρες απόκρυψης των στοιχείων της υπόθεσης, ακόμη και μετά από έρευνες της Βουλής των Ελλήνων, σε μία από τις πρώτες πράξεις της Κυβέρνησης Σαμαρά, το πολιτικό σύστημα “έθαψε” για πάντα την υπόθεση, μέσω της υπ΄ αριθ.  ΥΠΟΙΚ 07085ΕΞ2012/27.8.2012 (ΦΕΚ  164/Α΄/27-08-2012)  σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της SIEMENS και απέκλεισε κάθε τρόπο διεκδίκησης των χρημάτων του ελληνικού λαού ή αποκάλυψης των ατόμων που δωροδοκήθηκαν.

Για το Σύλλογο Έλληνες Φορολογούμενοι, για τα μέλη του Συλλόγου που συνυπογράφουν την αίτηση ακύρωσης, αλλά -πιστεύουμε- και για το σύνολο του ελληνικού λαού, ο αγώνας για την ακύρωση της επαίσχυντης αυτής συμφωνίας και την αναζήτηση των χρημάτων που χάθηκαν μέσα από μίζες και “προμήθειες” και η απόδοση ευθυνών στα πολιτικά και μη πρόσωπα που διέσυραν τη χώρα μας, δεν είναι απλά ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας. Είναι ζήτημα ηθικής ικανοποίησης και ηθικού διδάγματος σε μία κοινωνία που ήδη βιώνει την κατάρρευσή της, από τη λειτουργία ενός άρρωστου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, το οποίο επιχειρεί να αποκρύψει και να διαγράψει τις ευθύνες του.


forologoumenos
Διαβάστε περισσότερα » »

Παραιτήθηκε η κυβέρνηση στη Βουλγαρία μετά τις διαδηλώσεις

Ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ απέστειλε σήμερα στο βουλγαρικό κοινοβούλιο επιστολή, με την οποία ανακοίνωσε επίσημα την παραίτηση της κυβέρνησης της οποίας ηγείται.

"Θα εκτελέσουμε τα καθήκοντά μας έως την εκλογή νέας κυβέρνησης και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να διασφαλίσουμε μία συνέχεια" αναφέρεται χαρακτηριστικά στην επιστολή, την οποία διάβασε ενώπιον της ολομέλειας του βουλγαρικού κοινοβουλίου η πρόεδρος του σώματος Τσέτσκα Τσάτσεβα.

Πρώτο "βήμα" ύστερα από αυτή την εξέλιξη είναι η διεξαγωγή ψηφοφορίας την Πέμπτη, στη Βουλή επί της παραίτησης της κυβέρνησης Μπορίσοφ.

Την πρόθεση της κυβέρνησής του να παραιτηθεί ανακοίνωσε νωρίτερα...
το πρωί της Τετάρτης ο Μπορίσοφ, από το βήμα της Βουλής, στην οποία επρόκειτο να διεξαχθεί ψηφοφορία σχετικά με την παραίτηση, προ ημερών, του υπουργού Οικονομικών Συμεών Ντιάνκοφ.

Ο βούλγαρος πρωθυπουργός και όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου έδωσαν το "παρών" στη συνεδρίαση, από την οποία απουσίαζαν τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του αριστερού Συνασπισμού για τη Βουλγαρία, που είχαν αποφασίσει να μποϊκοτάρουν τις εργασίες του κοινοβουλίου έως τα τέλη της τρέχουσας εβδομάδας.

Ο Μπορίσοφ έκανε δεκτή την παραίτηση του Ντιάνκοφ, ενώ το το κοινοβούλιο δεν συζήτησε και δεν ενέκρινε την παραίτησή του λόγω της παραίτησης κυβέρνησης.

"Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Συμεών Ντιάνκοφ υπέβαλε την παραίτησή του κι εγώ τη δέχτηκα. Η σχετική απόφασή μου δεν έχει αλλάξει" αναφέρεται σε γραπτή δήλωση του.

Το μεσημέρι, έγινε δεκτή από τον Μπορίσοφ η παραίτηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών Συμεών Ντιάνκοφ.

"Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Συμεών Ντιάνκοφ υπέβαλε την παραίτησή του κι εγώ τη δέχτηκα. Η σχετική απόφασή μου δεν έχει αλλάξει" αναφέρεται σε γραπτή δήλωση του κ. Μπορίσοφ, την οποία έδωσε στη δημοσιότητα η υπηρεσία Τύπου της κυβέρνησης, με αφορμή τις σημερινές δηλώσεις του κ. Ντιάνκοφ ότι ο ίδιος παραμένει στο αξίωμά του έως ότου αντικατασταθεί από τη Βουλή.

Αφού διευκρινίζει ότι το κοινοβούλιο δεν συζήτησε και δεν ενέκρινε την παραίτηση του κ. Ντιάνκοφ εξαιτίας της παραίτησης ολόκληρης της κυβέρνησης, ο κ. Μπορίσοφ διευκρίνισε ακόμη πως, σε περίπτωση που το GERB κερδίσει τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, "ο Συμεών Ντιάνκοφ δεν θα είναι μέλος της επόμενης κυβέρνησης της Βουλγαρίας".

Η κυβέρνηση παραιτήθηκε ύστερα από οχτώ συνεχείς ημέρες διαδηλώσεων, σε πολλές περιοχές της χώρας, κατά των υπέρογκων αυξήσεων στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά και του τρόπου που κυβερνάται η χώρα από το 1989, ύστερα δηλαδή από την πτώση του προηγούμενου καθεστώτος.

"Το GERB δεν θα συμμετάσχει σε κάποια προγραμματική ή προσωρινή κυβέρνηση" ξεκαθάρισε ο Μπορίσοφ και πρόσθεσε πως το κόμμα του δεν προτίθεται, επίσης, να συμμετάσχει σε μία κυβέρνηση, υπό την οποία η αστυνομία θα δέρνει ανθρώπους και δεν θα υπάρχει πολιτικός διάλογος.

"Την Τρίτη, κάναμε ό,τι καλύτερο προκειμένου να 'απαντήσουμε' στα αιτήματα των διαδηλωτών. Από σήμερα, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο προκειμένου να βοηθήσουμε τους διαδηλωτές" υπογράμμισε ο Μπορίσοφ.

"Το BSP (Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα), το MRF (Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών και ο Γαλάζιος Συνασπισμός χρησιμοποιούν τους διαδηλωτές ως δικαιολογία" πρόσθεσε.

"Δεν μπορώ να μείνω και να βλέπω ματωμένη τη Γέφυρα του Αετού (σ.σ. το σημείο στο κέντρο της Σόφιας, όπου χθες σημειώθηκαν συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και της αστυνομίας). Κάθε ρανίδα αίματος είναι ένα στίγμα για εμάς. Ο λαός μού έδωσε την εξουσία και, σήμερα, τού την επιστρέφω. Ας αφήσουμε τους πολίτες να αποφασίσουν πώς θα κυβερνηθεί αυτή η χώρα εφεξής. Ας επιλέξει ο λαός: Στανίσεφ, Ντογκάν ή Κόστοφ" συμπλήρωσε ο Μπορίσοφ.

Υπενθυμίζεται ότι, οι μαζικές διαδηλώσεις της τελευταίας περιόδου στη Σόφια και τις άλλες βουλγαρικές πόλεις είχαν ως εφαλτήριο τις αυξήσεις στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, στο φτωχότερο κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Ωστόσο, πολλοί ήταν εκείνοι οι διαδηλωτές που, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων της Σόφιας Novinite, ζητούσαν την παραίτηση της κεντροδεξιάς κυβέρνησης του GERB.

Ευχαρίστησε δε την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του για τη στήριξη που παρείχε στην κυβέρνηση, όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και τους ανεξάρτητους βουλευτές που, όπως είπε, κατέστησαν δυνατή την υλοποίηση έργων που είναι σημαντικά για τη Βουλγαρία.

Η κυβέρνηση Μπορίσοφ σχηματίστηκε στις 27 Ιουλίου του 2009. Επιβίωσε τεσσάρων προτάσεων μομφής και μίας ψηφοφορίας για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στο σύνολο της πολιτικής της.
Αντιδράσεις από τα κόμματα
Για "φυσιολογικό τέλος μιας θητείας που αποδείχθηκε παντελώς αποτυχημένη" έκανε λόγο ο πρόεδρος του Κινήματος Δικαιωμάτων και Ελευθεριών (MRF) Λιούτβι Μεστάν, κληθείς να σχολιάσει τις σημερινές πολιτικές εξελίξεις στη Βουλγαρία.

"Αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι να συνδυαστεί η παραίτηση αυτή με μία σαφή δέσμευση ότι ούτε το GERB ούτε κάποια άλλη πολιτική δύναμη θα προσπαθήσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση" τόνισε ο κ. Μεστάν.

Εξέφρασε δε την πεποίθηση ότι είναι ρεαλιστική η προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών στις 28 Απριλίου.

"Αναμφίβολα, μετά τις εκλογές, οι Βούλγαροι πολίτες θα θέσουν τις προϋποθέσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικών προτεραιοτήτων, μία εκ των οποίων θα είναι και η αποτελεσματική αντιμετώπιση των μονοπωλίων" υπογράμμισε ο πρόεδρος του MRF.

"Η παραίτηση ανταποκρίνεται στα αιτήματα του BSP και του MRF και δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας τρόπος διαφυγής από τον θυμό του λαού' δήλωσε ο ηγέτης των Δημοκρατών για Ισχυρή Βουλγαρία (DSB) Ιβάν Κόστοφ.

Σύμφωνα με τον ίδιο, μεγάλο μέρος των αντι-μονοπωλιακών μέτρων που ανακοινώθηκαν, χθες, από το υπουργικό συμβούλιο είναι ανέφικτα και στερούνται νομικής βάσης καθώς είτε θα οδηγήσουν στη χρεοκοπία τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας είτε θα οδηγήσουν τη Βουλγαρία στο Δικαστήριο, στο Στρασβούργο ή θα έχουν ως αποτέλεσμα την καταβολή υπέρογκων αποζημιώσεων.

Ο κ. Κόστοφ υπογράμμισε ακόμη πως από τη στιγμή που ο κ. Μπορίσοφ αρνείται να λύσει τα προβλήματα αυτά, δεν είναι ο πολιτικός που θα πρέπει να έχει η χώρα για πρωθυπουργό. "Αυτή δεν είναι μία κεντροδεξιά κυβέρνηση, αλλά ένα ψέμα" είπε χαρακτηριστικά ο συμπρόεδρος του Γαλάζιου Συνασπισμού.

Ο έτερος συμπρόεδρος του εν λόγω συνασπισμού Μάρτιν Ντιμιτρόφ περιέγραψε την ανακοίνωση της παραίτησης της κυβέρνησης από τον πρωθυπουργό Μπόικο Μπορίσοφ ως "παραδοχή ότι απέτυχε στην καταπολέμηση των μονοπωλίων με τα οποία συγκρούστηκε τα τελευταία τριάμισι χρόνια". Χαρακτήρισε δε τον κ. Μπορίσοφ "ανεύθυνο".

Η Δεξιά αποκλείει το ενδεχόμενο μιας δεύτερης κυβέρνησης υπό το GERB και θεωρεί ως το πιθανότερο σενάριο την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

"Λογική κίνηση" χαρακτήρισε την παραίτηση της κυβέρνησης Μπορίσοφ ο ηγέτης του κινήματος Ατάκα Βόλεν Σίντεροφ και σημείωσε ότι με αυτόν τον τρόπο ο Βούλγαρος πρωθυπουργός προσπαθεί να σώσει εαυτόν αλλά και το κόμμα του, το GERB, που σε διαφορετική περίπτωση θα έχανε κάθε στήριξη.

Σύμφωνα με τον κ. Σίντεροφ, προκειμένου να μην ολισθήσει η χώρα στο χάος και την αναρχία θα πρέπει να οριστεί προσωρινή κυβέρνηση, στην οποία, όπως είπε, δεν θα πρέπει να συμμετάσχει κανένα από τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει τη χώρα μέχρι στιγμής.

"Η Βουλγαρία χρειάζεται σταθερότητα και ομαλότητα προκειμένου να καταστεί η οικονομική ανάπτυξη εθνική προτεραιότητα" σχολίασε, από την πλευρά της, η Μεγκλένα Κούνεβα, πρώην Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και πρόεδρος του κόμματος Βουλγαρία για τους Πολίτες.

Η κυβέρνηση Μπορίσοφ σχηματίστηκε στις 27 Ιουλίου του 2009. Επιβίωσε τεσσάρων προτάσεων μομφής και μίας ψηφοφορίας για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στο σύνολο της πολιτικής της.
Αιματοβαμμένες διαδηλώσεις
Δεκατέσσερα άτομα, μεταξύ των οποίων πέντε γυναίκες, χρειάστηκαν ιατρική βοήθεια μετά τη χθεσινή διαδήλωση διαμαρτυρίας, στη Σόφια, στην οποία σημειώθηκαν επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και των αστυνομικών δυνάμεων.

Δεκατρείς από τους διαδηλωτές, οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τις υπέρογκες αυξήσεις στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, έλαβαν άμεσα εξιτήριο, ενώ μία γυναίκα εξακολουθεί να νοσηλεύεται.

Διαδηλώσεις διοργανώθηκαν και σε άλλες πόλεις, αλλά στη διαδήλωση της Σόφιας σημειώθηκαν επεισόδια, που είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό αρκετών διαδηλωτών, ηλικίας από 16 έως 67 ετών, αλλά και δύο αστυνομικών.

Αργά χθες το βράδυ, το υπουργείο Εσωτερικών της Βουλγαρίας ανακοίνωσε τη σύλληψη 11 ατόμων, μετά τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στη βουλγαρική πρωτεύουσα.

Από τα επεισόδια υπέστησαν υλικές ζημιές ένα αστυνομικό λεωφορείο και δύο αυτοκίνητα, ενώ ακόμη ένα αστυνομικό όχημα καταστράφηκε ολοσχερώς.

Πηγή: protothema.gr 
ksipnistere
Διαβάστε περισσότερα » »

Κάπως έτσι θα είναι οι ουρανοξύστες το 2050 (;)

Η μηχανολογική εταιρεία ARUP οραματίζεται τους ουρανοξύστες του μέλλοντος σαν έξυπνα κτίρια με πτυσσόμενα τμήματα που θα μπορούν να προσαρμόζονται και να απομακρύνονται εύκολα ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες που θα προκύπτουν.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις των ειδικών, το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα ανέρχεται στα 9 δισεκατομμύρια, το 75% των οποίων θα ζει σε πόλεις. Η χρολογία αυτή σηματοδοτεί μια γενιά ενηλίκων που θα έχει μεγαλώσει με έξυπνες συσκευές και συνεπώς χαρακτηριστικό στοιχείο των κτιρίων θα πρέπει να είναι η δυνατότητα εξέλιξης και η προσαρμοστικότητά τους.
Οι ουρανοξύστες θα επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω υπόγειων δρόμων, θα διαθέτουν ρομπότ στο εσωτερικό τους, κάθετους (τους λεγόμενους και πράσινους) κήπους,  και φυσικά θα είναι οικολογικοί με την έννοια ότι θα παράγουν περισσότερη ενέργεια από αυτήν που καταναλώνουν. Τα έξυπνα κτίρια θα μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο μέσω νανοσωματιδίων και θα είναι εξοπλισμένα με φωτοβολταϊκά συστήματα σε μορφή μπογιάς.
Περισσότερες λεπτομέρειες στην παρακάτω εικόνα:
[via ARUP]
techgear
Διαβάστε περισσότερα » »

«Ελλάδα – Ρωσία» και περί....«Ρωσικού Παραδόξου»

Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος



«Μια ανεξάρτητη Ελλάδα είναι παραλογισμός. Η Ελλάδα θα είναι είτε αγγλική, είτε ρωσική. Δεν πρέπει να είναι ρωσική, άρα θα είναι αγγλική»


 Sir Edmund Lyons, πρέσβης στην Αθήνα, προς την κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος, 1844

"Αν αποτύχει η Δύση θ' αναλάβει η Ρωσία την Ελλάδα"...

δήλωση της Ρωσικής Κυβέρνησης, 2013

Βαριά αυτή η πρόσφατη Ρωσική δήλωση...πλην όμως με πολλά ερωτηματικά. Εάν ήθελε η Ρωσία θα είχε αναμειχθεί πλείστες όσες φορές στο παρελθόν. Παλαιότερο και Νεότερο. πχ Αρκεί να κάλυπτε με δωρεάν αμυντικό εξοπλισμό το 40% των Ελληνικών αναγκών. Πως θα μπορούσε οποιοσδήποτε Έλληνας Πολιτικός να αρνηθεί μια τέτοια προσφορά; Ο εξοπλισμός όμως έχει ανάγκες συντήρησης, διατήρησης, στρατιωτικών συμβούλων, παράπλευρων συνεργασιών, προμήθειες πυρομαχικών, αναβαθμίσεις, κλπ κλπ Η Ελλάδα μέσα σε έξι μήνες θα είχε "δεθεί" ολοκληρωτικά στο Ρωσικό Άρμα...Κι αυτό είναι ένα μόνον ελάχιστο παράδειγμα του πόσα "διπλωματικά όπλα" έχει στο οπλοστάσιό της μια Υπερδύναμη όταν "πραγματικά θέλει να βάλει πόδι σε μια περιοχή". Συνεπώς, μην τα ρίχνουμε μόνον στην Ελλάδα που δεν κάνει το αποφασιστικό βήμα για "δημιουργική τροποποίηση" των διεθνών της συνεργασιών. Κυρίως η ευθύνη βρίσκεται πάντα στον "Μεγάλο" που "θέλει ή δεν θέλει" κάτι τέτοιο.

Πάμε όμως να δούμε κάποιες από τις γλαφυρές λεπτομέρειες αυτής της «περίεργης/παράδοξης» (sic!) διαχρονικής στάσης της Ρωσίας ως προς την Ελλάδα.



Η συστηματική και περίεργη ιστορική «αδιαφορία» της Ρωσίας για την Ελλάδα





Το ερώτημα θα μπορούσε να τεθεί κάπως έτσι:



«…Μα καλά, η Ρωσία έχει εδώ και αιώνες συμφέρον από την ισχυροποίηση της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας. Έχει επίσης πάγιο συμφέρον να εντάξει την Ελλάδα στη δική της  γεωπολιτική σφαίρα επιρροής. Γιατί λοιπόν δεν εφαρμόζει μια ισχυρή επικοινωνιακή πολιτική στην Ελλάδα;…»



Με εξαίρεση την σύντομη περίοδο Καποδίστρια (που κι αυτή συζητιέται κατά πόσο «φιλορωσική ή φιλοαγγλική» ήταν) και ίσως ίσως την Σταλινική νοσηρότητα που - πηγαίνοντας στο άλλο άκρο της «ανάμειξης» - προκάλεσε τον Ελληνικό καταστροφικό εμφύλιο (συν τους εντός Σοβιετικού εδάφους μαζικούς φονικούς διωγμούς των Ελλήνων), η «γενική στάση» της Ρωσίας απέναντι στην Ελλάδα μπορεί να χαρακτηριστεί από μια λέξη : «Παράδοξη». Ασχέτως εαν συχνά πυκνά υποκρίνεται ένα «άκρατο ενδιαφέρον». Που στην πράξη – όπως θα φανεί παρακάτω – δεν είναι τίποτε άλλο από «μάλλον αδιαφορία». Αν όχι τίποτα χειρότερο.

Η Σταλινική εμπειρία δυστυχώς – μαζί με την Λενινιστική καθοριστική βοήθεια στους Τούρκους το ’22 ενάντια στους Έλληνες - προσθέτει κι ένα άλλο πιθανά υποκρυπτόμενο άκρο. Μια «διάθεση εξόντωσης του Ελληνισμού».

 Ιδίως το ’22 είχε την ιστορική ευκαιρία να «τελειώνει με τους Τούρκους μια και καλή». Παρ’ όλα αυτά, δεν «αξιοποίησε την τότε γεωστρατηγική ευκαιρία». Μήπως λοιπόν το ’22 απέδειξε περίτρανα ότι κάθε άλλο παρά την ενίσχυση του Ελληνικού στοιχείου επεδίωκε; Άλλωστε, όποιο καθεστώς κι αν κυβέρνησε τη Ρωσία στο διάβα της ιστορίας, η Ρωσική Εξωτερική Πολιτική (ως Υπερδύναμη) ίδια παρέμεινε. Κι αν όντως νοιάζονταν για την Ελληνική ιστορική ισχυροποίηση έναντι της Τουρκίας, η «Κριμαία» (ελληνική «συμμετοχή» στον πόλεμο των Δυτικών κατά των Μπολσεβίκων) θα έμοιαζε ως «αδιάφορη παρωνυχίδα».

 Άλλωστε, η Σοβιετική Ένωση πολεμούσε – μέσω κυρίως της Σοβιετικής Αρμενίας – με την Τουρκία μέχρι το 1921 και κατακτούσε Τουρκικά εδάφη. «Επωφελούμενη» βεβαίως από την Ελληνική Μικρασιατική Εκστρατεία. «Τι συνέβη» λοιπόν ξαφνικά και «ανέκρουσε πρύμναν» κάνοντας «ξαφνική ειρήνη» με την Τουρκία – στην «πιο δύσκολη φάση για τους Τούρκους» - προτιμώντας να της «δώσει ακόμη και Αρμενικά/Σοβιετικά εδάφη» με την (Αντιαρμενική, δηλαδή Αντισοβιετική) Συνθήκη του Καρς;

 Τόσο πολύ «ανησυχία» είχε μην και συντρίψει η Ελλάδα την Τουρκία; Από πότε η Ρωσική Αρκούδα «δέχεται τόσο εύκολα» να αποχωρήσει από εδάφη που κατέκτησε και που δεν κινδύνευε να χάσει από την διαλυμένη Τουρκία;

Άλλο ένα «παράδοξο» της Ρωσικής Στάσης έναντι της Ελλάδας.

 Και γιατί τάχα δεν έχει ασχοληθεί η Ελληνική Διανόηση ως τώρα με αυτή την «παράδοξη ιστορική πτυχή» παρά τα «φορτώνουν» όλα στην «ανοησία (τάχαμου) των Ελλήνων να συμμετάσχουν στην Κριμαϊκή Δυτική εκστρατεία που (επίσης τάχαμου) τσάντισε τους Μπολσεβίκους και γι’ αυτό υποστήριξαν την Τουρκία – και το θυμήθηκαν βεβαίως δύο χρόνια μετά!

 Εάν μάλιστα αυτά τα «δεύτερα» προικιστούν με «βαρύτητα κρυπτογραφικού κλειδιού» (πρέπει;) , τότε το πρώτο (η «Ρωσική Αδιαφορία») λαμβάνει «ανησυχητικές διαστάσεις. Άραγε, η τότε «Σοβιετική Στάση» ήταν «νοσηρές εξαιρέσεις» ένεκα κομμουνισμού; Ή μήπως εμπεριείχε και εξωτερίκευε κάτι «βαθύτερο και σκοτεινότερο» όσον αφορά στις ιστορικές «Ρωσικές οπτικές» περί Ελλάδας; Απευχόμεθα.

 Πλην όμως είμαστε υποχρεωμένοι να θέτουμε ακόμη και τέτοια «αιρετικά» πλην αρκούντως ανησυχητικά ερωτήματα.

Στις «εξαιρέσεις» θα πρέπει να προστεθεί και το «Ρωσικό ενδιαφέρον» για την ανεξαρτησία της Ελλάδας κατά την περίοδο της Τουρκικής κατοχής. Είναι και  αυτό ένα  «κομβικό στοιχείο» του «Ρωσικού Αινίγματος» που μάλλον μας παρέχει ένα ακόμη «κλειδί» της «αποκρυπτογράφησής» του.

Σαν για κάποιο λόγο, η Ρωσία ιστορικά όχι μόνο να μην επιθυμεί να φέρει την Ελλάδα στη δική της γεωπολιτική σφαίρα, αλλά ούτε καν να επιθυμεί την ισχυροποίησή της έναντι της Τουρκίας [πχ για λόγους ισορροπίας και αντιπερισπασμού της Τουρκίας από το «οιονεί Ρωσοτουρκικό Μέτωπο» που έχει διαμορφωθεί μετά από δεκατρείς Ρωσοτουρκικούς πολέμους (τα τελευταία τριακόσια χρόνια)].



Ποιο είναι το αποκορύφωμα αυτού του Παράδοξου της Ρωσικής αδιαφορίας;



«…Ακόμη κι επί Σοβιετικής εποχής, επί κοντά μισό αιώνα, αν και είχε τη δυνατότητα η Ρωσία να προκαλέσει έναν σφοδρότατο, άκρως καταστροφικό και διαλυτικό πόλεμο εντός του ΝΑΤΟ (ενδοσυμμαχικό)  και μάλιστα στην πιο ευαίσθητη περιοχή του, απλά «δεν το έπραξε»!!!»



«Επιεικώς περίεργο» εάν λάβει κανείς υπόψη τον ιστορικά διακαή πόθο της Ρωσίας για κάθοδο στη Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή όπως και την μόνιμη ανάγκη της για «σοβαρό φθοροποιό (διαρκές) πλήγμα» κατά της Δύσης και της Συμμαχικής Δομής της.



Heartland” και “Rimland





Επιστρατεύοντας τη Γεωπολιτική Θεωρία Mackinder περί «Κεντρικής Γης» (Heartland) και «Περιμέτρου» (Rimland), βρίσκει κάποια εξήγηση το «Ρωσοελληνικό Αίνιγμα». Αν και ταυτόχρονα, γίνεται ακόμη πιο … «Παράδοξο».

Σύμφωνα μ’ αυτήν, ο κάτοχος της «Heartland» (Ευρασία – χερσαίες δυνάμεις) εάν βρει «Ικανό Πάτημα» και στην «Rimland» (Παράκτια περίμετρος – θαλάσσιες δυνάμεις), τότε αυτομάτως θα έχει  την «απαραίτητη κρίσιμη δυναμική» για να επιβληθεί παγκοσμίως.

Ο Mackinder μάλιστα είχε «εξειδικεύσει» ειδικά για την Ελλάδα ετούτο το Γεωπολιτικό Δόγμα, προκαλώντας προφανώς “διεθνή ρίγη” με την «προφητεία» του :



«…η κατάκτησή της από μία ισχυρή χερσαία Δύναμη θα δώσει πιθανότατα σε αυτή τη Δύναμη τη δυνατότητα του ελέγχου όλης της Παγκόσμιας Νήσου…»



Στηριζόμενος στο Δόγμα Mackinder ο Spykman με το Δοκίμιο του «The Geography of Peace» το 1944, ουσιαστικά έθεσε τις θεωρητικές βάσεις της αναγκαιότητας ενός ΝΑΤΟ και όρισε την «Γεωπολιτική του Υπόσταση και Δομή», εφόσον στην δική του θεωρητική σύλληψη στηρίχθηκε πέντε χρόνια αργότερα η ίδρυσή του.

«Αναπόφευκτα», το 1952 έγινε πρόταση στην Ελλάδα για είσοδό της στη σύγχρονη «Συμμαχία της Rimland» (Ουσιαστικά λοιπόν «σύρθηκε στο ΝΑΤΟ και της «απαγορεύεται δια ροπάλου η έξοδος»). Την ίδια χρονιά ακολούθησε η Τουρκία (προφανώς με τους ίδιους όρους «ροπάλου») και τρία χρόνια μετά, το «τόξο της Rimland/ΝΑΤΟ» συμπληρώθηκε με την ίδρυση της CENTO (Central Treaty Organization) και την είσοδο μέσω αυτής των Ιρακ, Ιραν και Πακιστάν.

Άρα, μια επιφανειακή εξήγηση του  «Ρωσικού Παράδοξου» είναι πως η Ελλάδα ήταν πάντα η «Κόκκινη Γραμμή» του NATORimland.

Τουτέστιν, οφείλουμε να υποθέσουμε πως επί αιώνες υπάρχει εν ισχύ μια  Δυτική «προειδοποίηση» προς τη Ρωσία ότι :  



«…οποιαδήποτε Ρωσική  επέμβαση στην Ελλάδα θα σημαίνει ολοκληρωτική πολεμική απάντηση της Δύσης…».



«Κανόνας» που «παραβιάστηκε» από τη Ρωσία μόνο την «ρευστή περίοδο» 1945 – 49 ουσιαστικά όμως ως «αντιπερισπασμός» και «διαπραγματευτικό χαρτί» για «διασφάλιση των Κεντροευρωπαϊκών Σοβιετικών κατακτήσεων» από τις «Δυτικές Βλέψεις». (Ασχέτως εάν οι εδώ ξενοκίνητοι συμμορίτες και το σλάβικο συνάφι τους  πίστεψαν το Στάλιν και ενισχυμένοι από τα Βαλκανικά καθεστώτα κόντεψαν να αυτονομήσουν την μισή Ελλάδα με την προδοσία τους κατά της χώρας. Και βεβαίως ακύρωσαν στην πράξη την διεκδίκηση εδαφών και αποζημιώσεων εκείνη την κρίσιμη περίοδο).

Από την άλλη όμως, για τους ίδιους «κρίσιμους λόγους» θα μπορούσε να πει κανείς πως πιθανότατα  θα άξιζε τον κόπο (για τους Ρώσους) η Ρωσική επέμβαση, εφόσον (κατά τον Mackinder) η Γεωπολιτική βαρύτητα της Ελλάδας είναι κατά γεωμετρική πρόοδο αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους της.

 Άλλωστε, ποιος μίλησε για «πολεμική επέμβαση»;

Ο σύγχρονος πόλεμος και  «Διείσδυση» στα κράτη γίνεται ως επί το πλείστον με κάθε άλλο παρά πολεμικούς τρόπους.



Ένας από τους βασικούς πυλώνες μιας «εξωτερικής επέμβασης» είναι η «Γνωστική παρέμβαση» στην «τοπική (ιθαγενή) κοινωνία». Η επιστάμενη πολιτιστική όσμωση. Τουτέστιν, «μελέτες», άρθρα, συνέδρια, Επικοινωνία (ΜΜΕ) και πάνω απ’ όλα βιβλία «ευρείας κατανάλωσης».

Πως λέμε «Αγγλοσαξονοποίηση» ή «Αμερικανοποίηση» μέσω μιας ευρείας πολιτιστικής/πολιτικοκοινωνικής «χειραγώγησης»; Ε, ας φανταστούμε ένα «Ρωσικό αντίστοιχό» του στην Ελλάδα.

Είδε μήπως κανείς κάτι τέτοιο όλες αυτές τις δεκαετίες; ΟΧΙ.

Παράπλευρες «επεμβατικές ενέργειες» είναι οι πιο απαιτητικές κι εξειδικευμένες πολιτιστικές και μορφωτικές δραστηριότητες των Πρεσβειών. Πχ στα πρότυπα του ιδρύματος Γκαίτε και της Ελληνογερμανικής Αγωγής ή των τόσων και τόσων «αντίστοιχων δραστηριοτήτων» δυτικών χωρών υπάρχει μήπως κάτι αντίστοιχο της Ρωσίας;



Η απάντηση είναι ένα βροντερό ΟΧΙ.



Κι όσο για το ίδρυμα Πούσκιν που θα σκέφτηκαν πολλοί, μάλλον «στοιχειωδώς υπολειτουργεί».



Πρόκειται άραγε περί μιας δυσάρεστης πλην υπαρκτής πραγματικότητας που αρνείται να συνειδητοποιήσει (ή μήπως «αγνοεί»;) το Φιλορωσικό τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας;

Ή μήπως λείπουν – εσκεμμένα; - κάποιοι «κρίκοι γνώσης» που θα «αναδείκνυαν» στην Ελληνική Κοινή Γνώμη αυτό το «Αίνιγμα»;


Μηδενική Ρωσική Επικοινωνιακή Πολιτική στην Ελλάδα





Ακόμη και αν η επίσημη Ρωσική Διπλωματία έχει σοβαρούς λόγους να κρατάει αποστάσεις από μια τέτοια  εντατική πολιτική «Ρωσοελληνικής Προσέγγισης», θα περίμενε κανείς, τουλάχιστον οι Ρωσικές Πατριωτικές Δυνάμεις να έχουν έρθει «με ζέση και πλήρως οργανωμένα» σε επαφή με τις αντίστοιχες Ελληνικές επιχειρώντας να χτίσουν από τα κάτω και στην πράξη (και κυρίως «ανεπίσημα») μια στιβαρή Ελληνορωσική Συμμαχία. Πιθανότατα στο μοτίβο μιας Διεθνούς Ορθόδοξης Συμμαχίας ίσως.

 (Να σημειωθεί εδώ ότι προ έτους, διαπιστώνοντας ότι αυτοί δεν αποφασίζουν να «κινηθούν», τους προτάθηκε – στα πλαίσια των «δικών μου πεδίων δράσης» και απευθείας στην Πρεσβεία τους - να σταλεί ένας μικρός «συμβολικός πυρήνας» Ελλήνων στην Τσετσενία να εκπαιδευτεί, οργανωθεί και να «υπηρετήσει στρατιωτικά» στο πλευρό του Ρωσικού Στρατού. Στην πορεία θα ενισχύονταν και από άλλους Έλληνες με σκοπό να σχηματιστεί μια μικρή «Συμβολική Φιλική Ορθόδοξη Δύναμη» (Αυτό για την ακρίβεια ήταν το δεύτερο εγχείρημα. Το πρώτο ήταν δημόσιο μέσω άρθρου το 2008). Ο σχεδιασμός προέβλεπε ότι στην πορεία θα έπρεπε να ενισχυθεί και από Σέρβους, Ρώσους και άλλους Ορθόδοξους Εθελοντές. Εάν περπατούσε αυτό το «πρώτο σκέλος», στην πορεία των πραγμάτων κι αφού θα αποκτούσε εμπειρία και επιχειρησιακή ικανότητα θα μπορούσαν να εκμεταλλευθούν τα πράγματα στέλνοντας ένα τμήμα αυτής της δύναμης πχ να μεταβεί στην Συρία,  και να ενταχθεί στη Δύναμη της Πολιτοφυλακής των Χριστιανών της Συρίας για την (συμβολική, ηθική και επικοινωνιακή) ενίσχυσή τους σε διεθνές επίπεδο, τώρα αυτή την τόσο δύσκολη στιγμή γι’ αυτούς, τώρα που τόσο πολύ χρειάζονται αυτή την διεθνή στήριξη στην αμείλικτη σφαγή που υφίστανται. Απλά δεν έγινε τίποτα. Πως τα γνωρίζω αυτά; Απλά επειδή εγώ τα πρότεινα και ένας από τους συμμετέχοντες του «πρώτου πυρήνα της Τσετσενίας» θα ήμουν εγώ προσωπικά. Περιττό να πω ότι δεν ελήφθη ποτέ ούτε καν απάντηση από τους Ρώσους, στο πρώτο εκείνο προτεινόμενο σκέλος του σχεδιασμού. Κι αν δεν τους «έκαναν οι προτείνοντες» θα μπορούσαν κάλλιστα να επιλέξουν και να στρατολογήσουν αυτοί όποιους θα ήθελαν. Αρκεί να το έκαναν. Απλά όμως δεν το έκαναν. Αν και ο «ισχυρός» μπορεί να κάνει «κάτι τέτοια» όποια στιγμή το θελήσει. Απλά «δεν το θέλησαν». Αυτά ως μια μικρή «ιστορική επίρρωση» - από προσωπική εμπειρία - των όσων αναπτύσσονται σ’ αυτό το κείμενο.

Θα περίμενε επίσης κανείς να δει κάποια πανίσχυρα Ρωσικά Media να διεισδύουν αποφασιστικά στην Ελληνική αγορά ποντάροντας και αναδεικνύοντας οποιαδήποτε σημεία δύνανται να συμβάλλουν στο χτίσιμο αυτής της Ελληνορωσικής Προσέγγισης.

Θα περίμενε να δει Ρωσικά κοινωνικοπολιτικά Forum και Lobby με οικονομικές δραστηριότητες υψηλής στάθμης να κάνουν δυναμικά την εμφάνισή τους στην Ελληνική Πολιτική, Οικονομία και Κοινωνία αποφασισμένα να ενισχύσουν σε βάθος χρόνου τις όποιες Φιλορωσικές τάσεις της Ελληνικής Κοινωνίας και Πολιτικής.

Ισχυρές ιστορικές φιλορωσικές λαϊκές βάσεις στην Ελληνική κοινωνία υπάρχουν. Το «χτίσιμο» απομένει.

Βλέπει μήπως κανείς τίποτε από τα παραπάνω;



Και πάλι η απάντηση είναι ένα βροντερό ΟΧΙ.



Και κάτι ακόμη γι’ αυτούς που βάλλουν κατά της Ελληνικής Πολιτικής/Διπλωματίας που ή δεν δίνουν τη δέουσα σημασία στο Ρωσικό παράγοντα ή κάνουν μεν – κάποιοι απ’ αυτούς - κάποια βηματάκια προς Ρωσία κι αίφνης κάνουν εκατό βήματα πίσω. Τουτέστιν, ο γνωστός τέως Πρωθυπουργός που έκανε όντως βήματα προς τη Ρωσία και «αίφνης αποκαθηλώθηκε», μήπως στην ουσία «κρεμάστηκε από τους ίδιους τους Ρώσους»; (Μήπως τον χρησιμοποίησαν για να λάβουν – και πάλι – κάποια «γεωπολιτικά ανταλλάγματα» από τους Δυτικούς προκειμένου να κάνουν πίσω και μόλις τα «πήραν» απλά «τον/μας κρέμασαν» (για μια ιστορική φορά ακόμη));

Ο κυρίαρχος του Heartland δεν περιμένει ποτέ να πάρει την «πρωτοβουλία προσέγγισης» ο υποψήφιος «μικρός Φίλος». Φροντίζει αυτός, ο «Ισχυρός Μακιαβελικός (υποψήφιος) Δεσπότης», να κάνει – και δη «σθεναρά, επίμονα κι αποφασιστικά) τις απαραίτητες κινήσεις προεργασίας και «διείσδυσης» που θα χτίσουν (και θα «καθορίσουν» συνήθως) αυτή την «φιλική κατάσταση» στο εσωτερικό της «Μικρής Χώρας». (Δεν περιγράφω κάτι «άγνωστο» ή «καινοφανές» στους κόλπους της Μυστικής Διπλωματίας και της «Βαθείας Πολιτικής», έτσι;)



Είδε κανείς μήπως τίποτα εκ των  παραπάνω από μέρους της Ρωσίας;



Και πάλι η απάντηση είναι η ίδια.

ΟΧΙ.



Αναπόφευκτα εδώ θυμόμαστε ένα Ρωσικό φιλμάκι περί Βυζαντίου εκεί γύρω στο 2008, όπου η Ρωσική Πολιτεία (Εκκλησία μάλλον αφού ο Τσάρος εξέλειπε πια – αν και κάτι «μυρίζεται» εδώ για τα μελλοντικά εν Ρωσία τεκταινόμενα) προσπαθεί να τεκμηριώσει την «κληρονομικώ δικαίω» διαδοχή της επί της (Ορθόδοξης) Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (και Οικουμενικού Πατριαρχείου) πατώντας (κυρίως) στους γάμους των Τσάρων με Βυζαντινές Πριγκίπισες όπως πχ η Σοφία Παλαιολογίνα του τελευταίου Οίκου των Παλαιολόγων με τον Ιβάν Γ΄. Εξ’ ου μήπως και η «ανταγωνιστική απόσταση και στάση» του Ρωσικού Πατριαρχείου ως προς το Οικουμενικό;

 Θα μπορούσε άραγε να είναι αυτή η αιτία της αινιγματικής «Ρωσικής Αδιαφορίας/παραδοξότητας»;

Μήπως είναι υπερβολικές οι παραπάνω σκέψεις;

Θα χαρώ να διαβάσω τον αντίλογο από τους Έλληνες Γεωπολιτικούς ειδικούς. Αυτό θα σημαίνει πως έπαψαν επιτέλους «ειδήμονες», διπλωμάτες, ακαδημαϊκοί, στρατιωτικοί και πολιτικοί να κρύβουν (από τον Ελληνικό Λαό) το «Ρωσικό Παράδοξο/Αίνιγμα» κάτω από το χαλί.





Ρωσία και 1821



Αναπόφευκτα, μετά τις σημερινές διαπιστώσεις αναρωτιόμαστε για την «Ρωσική Στάση» στον Μεγάλο Αγώνα του 21.

Η εικόνα που έχει μείνει στη Λαϊκή Μνήμη είναι Ρώσοι πράκτορες να περιδιαβαίνουν την κατεχόμενη Ελλάδα και να μοιράζουν εικόνες του Τσάρου διαδίδοντας το σύνθημα : «έρχεται ο Μόσκοβος να μας σώσει».

 Το «Ξανθόν Γένος» , δηλαδή, στο οποίο το Έθνος έμαθε (εντέχνως) να εναποθέτει επί αιώνες τις αλυτρωτικές του ελπίδες.





Ποια ήταν όμως η «πραγματική συμμετοχή» της Ρωσίας στα «εντός τεκταινόμενα» κατά την Επαναστατική Περίοδο;



Μελετώντας αηδιασμένοι τα προδοτικά αίσχη των Μαυροκορδάτων, Κουντουριώτηδων και Κωλέττηδων κατά την Επανάσταση μέσα από το βιβλίο του κου Θ.Δ. Παναγόπουλου «Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας» διαβάζουμε στη σελίδα 346 :



«…Έλληνες επαναστάτες τσακισμένοι από τον Ιμπραήμ, τις καταστροφές, την ανίκανη Ελληνική Διοίκηση, τον Εμφύλιο, τον Αγγλογαλλικό ανταγωνισμό και τη ΡΩΣΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ζήτησαν την Αγγλική προστασία…».



Η φράση «ΡΩΣΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ» (όσο κι αν η «λιτότητά» της δείχνει τις αγωνιώδεις προσπάθειες του συγγραφέα να υποβαθμίσει και να «κρύψει» το ζήτημα – όπως εν συνόλω πράττει η Ελληνική Διανόηση για το συγκεκριμένο θέμα) σε πείθει  – σοκαριστικά - πως δεν βλέπεις φαντάσματα.

Ακόμη και τότε λοιπόν, εν μέσω επανάστασης όπου τα πάντα κρίνονταν ώρα την ώρα στα πεδία των μαχών και μάλιστα κόντρα στις επιθυμίες των μόνιμα φιλότουρκων δυτικών, όταν η Ελλάδα ως «διεκδικούμενη» θα μπορούσε να ενταχθεί στην Γεωπολιτική σφαίρα του οποιουδήποτε διεκδικητή, η Ρωσία ήταν «ουσιαστικά απούσα».

Η Ρωσία που στα Ορλωφικά (και όχι μόνο!) στοίχισε ποταμούς Ελληνικού αίματος.

Που στήριξε τον Κατσώνη συνδαυλίζοντας ξανά και ξανά Ελληνικές εξεγέρσεις.

Πλην όμως, «πότε»;

Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, μόνο όταν η Ρωσία διεξήγαγε πολέμους με την Τουρκία και είχε ανάγκη «Μετώπων Αντιπερισπασμού».

Αναντίρρητα, από τη Ρωσία εν πολλοίς στηρίχτηκε κυρίως η Ελληνική Επανάσταση και χάρη σ’ αυτήν αναγνωρίστηκε εν τέλει η Ελληνική Ανεξαρτησία.

Αλλά μέχρις εκεί.



Ο Έλληνας – επιτηδευμένα; - έχει μείνει με την εικόνα της «εντόνου προπαγάνδας του Μόσκοβου» κατά την Τουρκοκρατία. Την εικόνα του Τσάρου να παλεύει στα διαβούλια της Ιεράς Συμμαχίας για την Ελληνική Ανεξαρτησία. Τελικά όμως – και καθώς φάνηκε στην πορεία - άλλο αυτό (η ανεξαρτησία μιας «Μικρής Ελλάδας» από την Τουρκία) και άλλο η κατά κράτος επικράτηση μιας «Ισχυρής Ελλάδας» έναντι της Τουρκίας.

Φαντάζομαι, τις ίδιες «ανήσυχες σκέψεις» θα έκανε και ο μεγάλος εκπρόσωπος του Ρωσικού Κόμματος στην Ελλάδα τα μετεπαναστατικά χρόνια, ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θ. Κολοκοτρώνης, όταν έβλεπε την ελλιπή ανάμειξη της Ρωσίας στα εν Ελλάδι κοινωνικοπολιτικά τεκταινόμενα (συγκρινόμενη με Αγγλία και Γαλλία), αλλά δεν είχε τα ιστορικά στοιχεία που διαθέτουμε σήμερα για να επιβεβαιώσει τις ανησυχίες και υποψίες του.

Ή ήξερε – από πρώτο χέρι και δη «πολλά περισσότερα» από εμάς τους κοινούς θνητούς - αλλά επέλεξε κι αυτός όπως όλοι οι επόμενοι να «μην μιλάει» γι’ αυτό....





Ούτε καν επί Βιετνάμ κι Αφγανιστάν!!!





Η Ρωσία, παρ’ ότι θα μπορούσε, δεν στήριξε ποτέ την Ελλάδα αποφασιστικά έναντι της Τουρκίας. Ούτε ακόμη κι επί Σοβιετικής Εποχής, που είχε ίσως το μέγιστο συμφέρον να το πράξει προκειμένου να ξεκινήσει έναν καταστροφικό πόλεμο εντός του ΝΑΤΟ.

Ούτε καν την περίοδο της Κορέας, του Βιετνάμ,  του Αφγανιστάν ή των πολλών και διαφόρων «Κόκκινων Μετώπων» ανά την υφήλιο τις «κρίσιμες δεκαετίες του Ψυχρού Πολέμου»  που είχε τρομερή ανάγκη από Μέτωπα Αντιπερισπασμού των Δυτικών.

Γιατί άραγε;

Μήπως είμαστε αναγκασμένοι εν τέλει να υποθέσουμε πως μη νοιώθοντας ακόμη αρκετά ισχυρή για να τα βάλει με όλη την Δύση κατεβαίνοντας αποφασιστικά προς το Νότο, προτιμά ένα «Νότιο Δίπολο Ελλάδας-Τουρκίας» αντί για μια κατεστραμμένη Τουρκία και μια Πανίσχυρη Ελλάδα που θα μονοπωλούσε το «Νότο της Rimland»;

Κι αν είναι έτσι… γιατί είναι έτσι;

Μήπως αυτό θα έπρεπε να συνδυαστεί και με το ότι «εποφθαλμιά και το ρόλο του Διαδόχου του Βυζαντινού Θρόνου» που λέγαμε  πιο πριν και θέλει (ιστορικό) χρόνο για να το «δέσει»; Πράγμα που θα της έδινε αυτομάτως «δικαιώματα σε όλη την ιστορική έκταση του Βυζαντίου»....

Εάν δεχτούμε τα παραπάνω θα πρέπει να συμπεράνουμε πως η Ρωσία είναι πεπεισμένη ότι η Ελλάδα έχει την Δυναμική να συντρίψει την Τουρκία εάν δεχτεί μια αποφασιστική βοήθεια από έναν ισχυρό Σύμμαχο.

 Κάτι που όμως θα οδηγούσε ουσιαστικά σε μια Ισχυρή Ελληνική Μονοκρατορία στην περιοχή που με τη σειρά της θα οδηγούσε πιθανόν σε μια Νέα Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Κάτι που προφανώς δεν συνάδει με την Ρωσική Εξωτερική Πολιτική.



Θα μπορούσαν – επαναλαμβάνω – να βάλουν σε σοβαρά εσωτερικά προβλήματα το ΝΑΤΟ κι όμως επί σειρά δεκαετιών απέφυγαν να το πράξουν. Προτίμησαν να διατηρήσουν το status μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ως έχει. Ακόμη και «εις βάρος τους» βραχυ-μεσοπρόθεσμα.

Για κάποιους λόγους, προφανώς, προτιμούν μια ισχυρή Τουρκία παρά μια ισχυρή Ελλάδα.

Ή καλύτερα, θέλουν απέναντι στην Τουρκία μια «αρκετά ισχυρή» Ελλάδα για να τη «φρενάρει» (και ….το «αντίστροφο»).

Αλλά, «προφανώς» και πάλι, «όχι αρκετά ισχυρή» για να ισοπεδώσει την Τουρκία.

Άλλωστε, όχι μόνο Ανατολική Θράκη και Πόλη αλλά και ολόκληρη την Μικρά Ασία, ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι την εποφθαλμιούν – αιώνες τώρα – οι Ρώσοι για δική τους «Επαρχία»;

Γιατί να την προσφέρουν λοιπόν στο «πιάτο» στον έτερο διεκδικητή – και δη «γνήσιο» - του Βυζαντινού Θρόνου;

Μήπως άραγε θεωρούν ότι θα είναι εξαιρετικά πιο δύσκολο κατόπιν να καταλάβουν αυτά τα εδάφη εάν είναι στην κατοχή των Ελλήνων απ’ότι στην κατοχή των Τούρκων; Τώρα έχουν το «χαρτί της Ορθοδοξίας εναντίον του Ισλάμ». Τότε τι θα είχαν εάν είχαν να πολεμήσουν εναντίον Ορθοδόξων; Τα «δικαιώματα διαδοχής» προς ποιόν θα «έκλιναν» στην διεθνή Ορθόδοξη Κοινή Γνώμη;

Μήπως θεωρούν πως οι Τούρκοι «περαστικοί είναι από την Μικρά Ασία», άρα θα είναι και πιο εύκολο να «εξαλειφθούν» κάποια στιγμή στο μέλλον, αντιθέτως από τους «Μόνιμους (και οιονεί αξερίζωτους ιστορικά) Έλληνες»;

Μήπως θεωρούν πως καλύτερα να βάλουν την «κρίσιμη στιγμή» την Ελλάδα να «φθείρει πολεμικά» την Τουρκία ώστε αυτή να πέσει κατόπιν ως «ώριμο φρούτο» στα χέρια της Ρωσίας;

Ότι θα πρέπει, για λόγους συμφέροντος να υλοποιηθούν Γεωπολιτικές Αμυντικές Πολιτικές τύπου «Διεθνής Ορθόδοξη Ταξιαρχία» και «Αντιτουρκική Διεθνής»;

Σαφώς και ναι.

Αλλά επ’ ουδενί – και στο πνεύμα των «παραπάνω» σκέψεων - δεν πρέπει να περιμένουμε από Ρωσία να πάρει παρόμοιες «Δυναμικές Πρωτοβουλίες».

Εμείς πρέπει να «κινηθούμε».

Παρεμπιπτόντως, η Ρωσία προφανέστατα αδιαφορεί για το αν και κατά πόσο ανήκουμε σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Εάν ήθελε θα είχε διεκδικήσει την Ελλάδα.

Προφανώς και πάλι, δεν επιθυμεί μια τέτοια «Συμμαχία».

Καίγεται μόνο για ένα πράγμα.

Μην τυχόν και βρεθούμε την «Κρίσιμη Ώρα» στο ίδιο «Συμμαχικό Μπλοκ» με την Τουρκία – και δη όχι καταναγκαστικά τύπου ΝΑΤΟ αλλά «εν πλήρη αντιρωσική σύμπνοια».

Χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως θα ήθελε κιόλας να βρίσκεται (τουλάχιστον όχι ξεκάθαρα) στο πλευρό της μιας από τις δύο χώρες όταν αυτές θα πολεμούν και να εισπράττει τα βέλη της «Δυτικής Συμμαχίας» για την «ανάμειξή» της.





Εστιάζοντας στην οριστική Τουρκική Συντριβή μη επαφιέμενοι στη Ρωσία





Το «Ρωσικό Αίνιγμα» σίγουρα δεν είναι εύκολο να απαντηθεί.

Πόσω μάλλον όταν αυτοί που «γνωρίζουν» φροντίζουν να μη μιλούν και να μη δημοσιεύουν τίποτα, λες, και πρόκειται για το «Μυστικό του Ιερού Δισκοπότηρου».

Εμείς, μόνον ερωτήματα για προβληματισμό μπορούμε να θέσουμε.



Αλλά ακόμη  κι έτσι, ακόμη κι αν η σκέψη μας και τα στοιχεία που δόθηκαν είναι άκρως ανεπαρκή, τουλάχιστον καλό είναι να μας «μπαίνουν και κάποιες ιδέες» για τα «παιγνίδια» που παίζουν στην πλάτη μας οι διάφοροι  Ευγενείς Νεοκοτζαμπάσηδες της Μυστικής Πολιτικής και Διπλωματίας.

Μέχρι να έρθει η ώρα να λάβουν όλοι αυτοί τα … «Αργύριά» τους για τους κόπους τους και γι’ αυτούς των προγόνων τους…



Συμπερασματικά, εάν δώσουμε την δέουσα βαρύτητα στη Γεωπολιτική Θεωρία Mackinder τότε θα πρέπει να ξεχάσουμε όνειρα «Αμυντικής Ανεξαρτησίας», «Ηρωϊκές εξόδους από το ΝΑΤΟ», «συμμαχίες με Ρωσία», κλπ κλπ.

Επειδή όμως ο «Τουρκικός Κίνδυνος» είναι πάντα εκεί και θα παραμείνει εκεί ως «Δαμόκλειος Σπάθη» πάνω από τα κεφάλια των παιδιών μας, εάν δεν «συντριβεί» καθοριστικά, οφείλουμε να σκεπτόμαστε και να ενεργούμε μέσα στα πλαίσια ενός «ιδιόμορφου real politic» αποσκοπώντας πάντα σ’ αυτήν ακριβώς την «οριστική πια δραστική εξάλειψη του Τουρκικού κινδύνου».

Πρέπει η Ελλάδα να ισχυροποιηθεί καθοριστικά – με ιλιγγιώδη δε ταχύτητα - μέσα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και να διεξάγει τον πόλεμο με την Τουρκία ακριβώς μέσα στα ενδοσυμμαχικά πλαίσια.

(Ας μην λησμονούμε το πόσο ηλιθιωδώς βγήκαμε από το ΝΑΤΟ μετά την τουρκική εισβολή το ’74 για να ... ξαναμπούμε έπειτα με δυσμενέστερους όρους – ένεκα Τουρκίας που «μας περίμενε στη γωνία»....)

Ο πόλεμος άλλωστε θα φέρει βίαια στην επιφάνεια ως κυρίαρχα τα Ισλαμικά - Παντουρανικά ηγεμονικά «αντιδυτικά» χαρακτηριστικά της Τουρκίας ωθώντας την εκτός ΝΑΤΟ – συνεπώς και αναπόφευκτα θα φέρει καθοριστικά δίπλα μας το ΝΑΤΟ σε τούτον τον πόλεμο.

Η Τουρκία θα επανέλθει στο ΝΑΤΟ (ως διεκδικούμενη της Rimland) πλην όμως αποδυναμωμένη και κυρίως «διαλυμένη» σε αδύναμα κρατίδια ώστε να είναι «πιο ελέγξιμη».



Το Σήμερα: Ρωσία και Αγωγοί Φυσικού Αερίου





Η Ρωσία μπορεί να έδωσε στην Ελλάδα μεγαλύτερο αντίτιμο για τους αγωγούς  «φυσικού αερίου» από τις δυτικές (2 δις έναντι 1,5) αλλά εξακολουθεί να μην είναι αρκετό για να ωθήσει την Ελλάδα, μια εγκλωβισμένη δυτική χώρα έξω από το δυτικό δίχτυ. Αξιόλογο θα ήταν ένα τίμημα της τάξεως πχ των 10 δις. Κανείς δεν θα μπορούσε  να πει τίποτα τότε. Αυτή θα ήταν επιθετική διπλωματική τακτική. Θα έδειχνε αποφασιστικότητα. Ενώ τώρα, απλώς δημιουργεί ένα «μικρό αγκάθι» στους Δυτικούς για να «διαπραγματευθεί (προφανώς) κάτι άλλο» «κάπου αλλού» (όπως ιστορικά έκανε πάντα). Όπως φαίνεται, και πάλι επιδερμική είναι η «ανάμειξή» της στα Ελληνικά πράγματα.



Θα το ξαναπούμε: Εάν ήθελε πραγματικά να μπει «γερά» στα ελληνικά πράγματα θα πρόσφερε πχ δωρεάν μια τεράστια ποσότητα αμυντικού εξοπλισμού. Άρματα, πλοία, υποβρύχια, μαχητικά αεροσκάφη, πυροβολικό, πυραύλους, κλπ και θα τα έφερνε κιόλας στην Ελλάδα «ετοιμοπόλεμα» ώστε να μην υπάρξουν ξανά γελοία επιχειρήματα όπως με τα Αμερικάνικα άρματα μάχης Abrams που δεν μπορούσε (τάχα) η Ελλάδα να καλύψει το κόστος μεταφοράς (10 εκ δολάρια) από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ούτε και να τα επισκευάσει/ανασκευάσει. Έτσι, θα την «έδενε» στην κυριολεξία στο δικό της άρμα. Κανείς δεν θα μπορούσε να αρνηθεί μια τέτοια προσφορά λόγω ιλιγγιώδους ύψους της. Και κατόπιν, αυτός ο εξοπλισμός θέλει στήριξη, συντήρηση, αναβάθμιση και ανανέωση. Χώρια που μια τέτοια τεράστια προσφορά που θα μπορούσε ίσως να καλύψει ακόμη και τις αμυντικές δαπάνες τριών ετών της χώρας να μπορούσε ταυτόχρονα να τους φέρει ως αντάλλαγμα μια ναυτική βάση ακόμη και στο Καστελόριζο. Γιατί δεν το «παλεύει» λοιπόν;



Γιατί έσωσε τον πρωθυπουργό, τον Κ. Καραμανλή; Εμφανές. Δεν θέλει την Ελλάδα ισχυρή και «δικιά της». Αλλά δεν την θέλει και γκρεμισμένη σε συντρίμμια. Την θέλει ως αντίπαλο δέος της κοινής αντιπάλου μας Τουρκίας αλλά και για να «πιέζει τους Δυτικούς» με τσιγκλίσματα και ενοχλήσεις όταν τα συμφέροντά της το απαιτούν. Και δεν την θέλει φυσικά ως μια πολυτετμημένη απλή Δυτική αποικία. Και βεβαίως, ήθελε η «τελευταία πράξη του Δράματος» να καλύψει τα ίχνη της. Να αφήσει στο «Ελληνικό κοινό» μια αίσθηση του φιλέλληνα Ρώσου που αγωνιά για τον Έλληνα και τον προστατεύει. Και το πέτυχε.



Θα μπορούσε να είναι αυτή – και όχι η Τουρκία – που θα είχε αγοράσει τις Μαρίνες της χώρας. Ή τις μετοχές όλων των ΜΜΕ της χώρας. Ή το πλειοψηφικό πακέτο του ΟΤΕ, της ΔΕΗ ή ακόμη και τον Ελληνικό Δορυφόρο που πρόσφατα κατέληξε σε Ισλαμικά κεφάλαια. Θα μπορούσε να ιδρύσει μια πανίσχυρη εταιρεία παραγωγής και διανομής ενέργειας στη χώρα και με επιθετική πολιτική τιμών να εγκλωβίσει την πλειοψηφία των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων στο ενεργειακό της άρμα. Θα μπορούσε να στήσει εργοστάσια παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο και να έχει το δικαίωμα να φέρνει το δικό της αέριο παραγωγής ενέργειας. Δηλαδή, θα μπορούσε να πάρει αυτά που ήθελε «από την πίσω πόρτα». Γιατί δεν το έκανε; Γιατί δεν το κάνει;



Θα μπορούσε να γεμίσει τα ελληνικά ΜΜΕ με – δωρεάν – ρωσικά σήριαλ. Στη θέση των διαφόρων τουρκικών. Ώστε να χτίζει φιλορωσικές – αντί φιλοδυτικές και φιλοτουρκικές - θέσεις στην ελληνική κοινωνία. Γιατί δεν το έκανε;



Θα μπορούσε να έχει βάλει χοντρό χέρι στα μετοχικά πακέτα των ελληνικών τραπεζών.



Θα μπορούσε να κάνει ομολογουμένως πολλά για να βάλει γερά το πόδι της στην Ελλάδα. Αν το ήθελε πραγματικά θα μπορούσε να κάνει πολλά για την εξαγορά της εν τοις πράγμασι. Απλά δεν το έκανε. Μήπως γιατί δεν ενδιαφέρεται πραγματικά γι’αυτό;



Αυτή τη στιγμή η Ρωσία χτίζει μισθοφορικό στρατό. Μετατρέπει ένα μεγάλο μέρος του στρατού της σε μισθοφορικό. Αφού οι Έλληνες βρίσκονται σε ένδεια θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει – για λόγους τακτικής – ΚΑΙ Έλληνες σ’ αυτό το εγχείρημα. Θα μπορούσε αν ήθελε να στρατολογήσει αρκετές δεκάδες χιλιάδες Έλληνες και να τους παρατάξει στην Τσετσενία ή στην Αρμενία απέναντι στην Τουρκία. Θα μπορούσε να φέρει άνεργους Έλληνες στη Ρωσία για δωρεάν σπουδές ή για εργασία. Και μάλιστα μέσα σε λίγους μήνες – ένεκα της κρίσης που περνάει η χώρα. Με μισό εκατομμύριο Έλληνες, η εν Ρωσία Ελληνική κοινότητα θα ήταν ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της φιλορωσικής πολιτικής. Ένας πανίσχυρος υποστηρικτής. Απλά δεν το κάνει. Γιατί άραγε;


Αν τώρα τσαντίστηκαν αρκετά οι γεωπολιτικοί μας ειδήμονες και οι «Στρατηγιστές» μας ώστε να ασχοληθούν επιτέλους με το «Ρωσικό Αίνιγμα», ο σκοπός του κειμένου θα έχει επιτευχθεί....



Ειδεμή, ευτυχώς πλέον υπάρχουν και οι απλοί σκεπτόμενοι πολίτες και τα blogs που καιρός είναι ν’ αρχίσουν να σκαλίζουν το θέμα....



Για να πάψουμε να ζούμε με φαντάσματα....και να σταματήσουμε να βλέπουμε μεταφυσικούς σωτήρες εκεί που δεν υπάρχουν...



ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ότι κάνουμε...όπως ανέκαθεν στην ιστορία μας....






Γιώργος Ανεστόπουλος
aegeanhawk
Διαβάστε περισσότερα » »