«Εάν δεν υπήρχε η Ελλάδα θα ήμασταν ακόμα βάρβαροι και ειδωλολάτρες»,
δήλωσε ο κ. Ταγιάνι προσθέτοντας ότι η Ευρώπη θα πρέπει να βοηθήσει την
Ελλάδα ώστε να μην χάσει τα εργαλεία της για την ανάπτυξη.
Απευθυνόμενος στο κοινό συνεδρίου για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Γενική
Γραμματεία Βιομηχανίας, αλλά και στους Έλληνες εν γένει, ο κ. Ταγιάνι
είπε ότι μισό δισεκατομμύριο Ευρωπαίοι οφείλουμε την ύπαρξη μας στην
Ελλάδα κι αναφώνησε: «Ζήτω η Ελλάς».
«Η Ελλάδα έκανε ήδη πολλά για να εκσυγχρονίσει την οικονομία της»….
δήλωσε ο αντιπρόεδρος της ΕΕ τονίζοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει Ευρώπη
χωρίς Ελλάδα , τόνισε. «Όταν ένα παιδί δυσκολεύεται ο πατέρας πρέπει να
δείξει σε αυτό το ενδιαφέρον του για να αντιμετωπίσει τη δυσκολία.
Αυτό πρέπει να κάνουμε και με την Ελλάδα», συμπλήρωσε.
Ο ευρωπαίος Επίτροπος σημείωσε επίσης την ανάγκη να βρεθούν εναλλακτικοί
τρόποι χρηματοδότησης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις , αλλά και να
τονωθεί η εξωστρέφεια σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας όπως είναι
ο τουρισμός, η τεχνολογία, η βιομηχανία.
ΠΗΓΗ ΣΧΟΛΙΟ
:Αυτές τις ΦΡΑΣΕΙΣ ΕΠΡΕΠΕ να ειπωθεί ΟΧΙ μια άλλα πολλές φόρες
ΚΥΡΙΩΣ από Έλληνες Βο(υ)λευτές ΟΤΑΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΝΤΑΙ αλλά…..της ειπε ο
ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ !!
Η συγκεκριμένη διάταξη ήταν πρόταση των τεχνικών κλιμακίων της τρόικας,
αλλά αποσύρεται καθώς κρίθηκε ότι δεν συνάδει με το πνεύμα των ελέγχων
που διενεργούνται για τις παλαιότερες φορολογικές χρήσεις αλλά και για
τη διερεύνηση της λίστας Λαγκάρντ.
Η διάταξη γεννούσε πλήθος ερωτημάτων τόσο για τη σκοπιμότητά της όσο και για το χρόνο κατάθεσής της στη Βουλή.
Με αυτήν αν περνούσε όσοι από τους καταθέτες της περιβόητης λίστας
Λαγκάρντ δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν τα ποσά που περιλαμβάνονται στα
σχετικά αρχεία, θα μπορούσαν να γλιτώσουν το 80% των προστίμων και των
προσαυξήσεων για την απόκρυψη του εισοδήματος.
Σημειώνεται ότι με την υφιστάμενη νομοθεσία οι κυρώσεις για την απόκρυψη εισοδήματος είναι πολύ αυστηρές.
Στις 28/02 κατατέθηκε στην Βουλή η επίμαχη διάταξη η οποία με άλλα λόγια λέει τα εξής:
Οι ελεγχόμενοι αποκτούν το δικαίωμα να γλιτώσουν το 80% των προστίμων
και των προσαυξήσεων για εισόδημα που απεκρύβη έως και το οικονομικό
έτος 2008, δηλαδή για τις χρήσεις έως και το 2007.
Μερικές φορές είναι καλύτερα να μασάς
Tο έγγραφο με το όνομα της γυναίκας του Άδωνι Γεωργιάδη, Ευγενίας
Μανωλίδου αναφορικά με την εμπλοκή της στη λίστα Λαγκάρντ επισύναψε ο
δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης στο twitter, σε διαδικτυακό διάλογο που είχε με τον βουλευτή.
Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΝΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΟΛΛΑ. ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙ; Αποκαλύπτουμε νέο έγγραφο-φωτιά!!!
του Μάκη Βραχιολίδη vrachiolidis@yahoo.gr
Ο Κων/νος Μητσοτάκης, όπως είχε καταγγείλει ο ίδιος, το 1993 τον έριξε
από την Πρωθυπουργία ο Α. Σαμαράς, μετά από «συνωμοσία και φυσικά
προδοσία και η συνωμοσία ήταν συνωμοσία πολιτικών συμφερόντων».
Ποια πολιτικά συμφέροντα όμως ήταν αυτά που εξυπηρετούσε ή υπηρετούσε ο
Α. Σαμαράς; Ανατρέχοντας στα γεγονότα, θα δούμε ότι λίγες μέρες πριν από
την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ελάμβανε χώρα ο περίφημος
διαγωνισμός για τις ψηφιακές παροχές του ΟΤΕ. Σε αυτόν τον διαγωνισμό,
ενεπλάκη ξαφνικά η SIEMENS, της οποία όμως την προσφορά απέρριψε ο τότε
υπουργός Οικονομικών κ. Μάνος. Η συνάντηση που είχε η SIEMENS αλλά και
επιστολή που έστειλε η συγκεκριμένη εταιρεία προς τον κ. Μάνο, απέβη
άκαρπη, με αποτέλεσμα η πολυεθνική εταιρεία SIEMENS να απευθυνθεί με
επιστολή της στις 30 Αυγούστου 1993, προσωπικά στον ίδιο τον τότε
Πρωθυπουργό Μητσοτάκη ζητώντας του να παρέμβει προσωπικά (γίνεται
αναφορά δυο φορές), προκειμένου να κάμψει τις αντιδράσεις του Υπουργού
Εθνικής Οικονομίας, κ. Μάνου και να καταχωρήσει τον διεθνή διαγωνισμό
7753/92 των ψηφιακών παροχών (1´100 χιλ.) του ΟΤΕ στην SIEMENS.
Ο Κ. Μητσοτάκης, προφανώς δεν ενέδωσε σε αυτή την απαράδεκτη επιστολή
της SIEMENS, όλως αιφνιδίως όμως και συμπτωματικώς, μετά από λίγες
ημέρες ο Σαμαράς ρίχνει την κυβέρνηση!!!
Ως γνωστόν ο Α. Σαμαράς αμέσως μετά κατέβηκε με την Πολιτική Άνοιξη στις
εκλογές, δίνοντας την ευκαιρία στον Α. Παπανδρέου να... νεκραναστηθεί
και να κερδίσει και πάλι τις εκλογές. Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο
Μητσοτάκης έλεγε: "Η Πολιτική Άνοιξη" δεν πάει για να κερδίσει τις
εκλογές. Η ΠΟΛΑΝ ένα στόχο μπορεί να έχει, να βλάψει τη ΝΔ βοηθούντος
και του εκλογικού νόμου».
Ο Σαμαράς όμως, δεν έριξε μόνο τον Μητσοτάκη από την εξουσία αλλά κυρίως
βοήθησε τα μέγιστα την SIEMENS, η οποία μετά τον ερχομό του Α.
Παπανδρέου στην εξουσία, κέρδισε τον διαγωνισμό ψηφιακών παροχών και
κυκλωμάτων του ΟΤΕ.
Πρόσωπο «κλειδί» στην όλη υπόθεση είναι τότε υπουργός Οικονομικών
Στέφανος Μάνος, ο οποίος βρέθηκε στο στόχαστρο της SIEMENS για την
άρνησή του να αποδεχτεί και την πρόταση και –προφανώς- να ενδώσει στις
πιέσεις της γερμανικής εταιρείας.
Ο Σ. Μάνος, δέχτηκε επιπλέον και το «κάρφωμα» των Γερμανών της SIEMENS
προς τον Μητσοτάκη. Πότε όμως ξεφύτρωσε η SIEMENS; Από το... πουθενά;
Μέχρι τουλάχιστον τον Μάρτιο του 1993 δεν είχε εμφανιστεί στο προσκήνιο
για τον διαγωνισμό του ΟΤΕ. Αντιθέτως, όπως αποκαλύπτεται από επιστολή
του Σ. Μάνου προς τον τότε υπουργό Μεταφορών Θεόδωρο Αναγνωστόπουλο
(απεβίωσε πριν από λίγο καιρό), την οποία δημοσιεύουμε αποκλειστικά, στο
διαγωνισμό του ΟΤΕ τον Μάρτιο του '93 εμφανίζονται να συμμετέχουν άλλες
εταιρείες, όχι όμως η SIEMENS. Συγκεκριμένα, αναφέρονται τα ονόματα της
Ιαπωνικής ΝΤΤ, της Γαλλικής SOFRECOM, της Αγγλικής B.T.Teleconsutt και
της Γερμανικής Deutsche Telepost Consulting GmbH. Η SIEMENS όχι μόνο
παρουσιάστηκε τελευταία αλλά και κέρδισε τον διαγωνισμό μόνον κατόπιν
της πτώσεως της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τον Σαμαρά!!!
Η επιστολή του Στέφανου Μάνου προς τον τότε υπουργό Μεταφορών, μεταφέρει
και το ζωηρό ενδιαφέρον του τότε υπουργού Οικονομικών για την
ψηφιοποίηση του ΟΤΕ, ζητώντας να επισπευστούν οι διαδικασίες για την
υλοποίηση του έργου. Η επιστολή έχει ως εξής:
Κλικ στην εικόνα
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 8 Μαρτίου 1993 Α.Π. 1584 Κύριο θ. Αναγνωστόπουλο Υπουργό Μεταφορώνκαι Επικοινωνιών Αγαπητέ Θεόδωρε, Την 23.7.92 έγινε από τον ΟΤΕ ο μειοδοτικός διαγωνισμός 7753 για
τηνπρομήθεια περίπου 950.000 ψηφιακών παροχών και 150.000 ψηφιακών
κυκλωμάτων. Ο διαγωνισμός αυτός είναι σημαντικός διότι η έκβαση του θα επηρεάσει
τόσο τεχνολογικά όσο και οικονομικά τις προμήθειες ψηφιακού υλικού του
ΟΤΕ. Επειδή ακριβώς ο διαγωνισμός αυτός έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι
ανάγκη η αξιολόγηση των προσφορών να γίνει με τη μεγαλύτερη δυνατή
προσοχή και ιδεωδώς, από οργανισμούς η : κρίση των .οποίων θα είναι και
θα θεωρείται από όλους αδιάβλητη. Τον περασμένο Οκτώβριο, ο Γενικός Διευθυντής του ΟΤΕ καθηγητής κ.
Κουρεμένος, εισηγήθηκε στο ΔΣ του ΟΤΕ να ζητηθεί από τον Ιαπωνικό Οίκο
ΝΤΤ η παροχή υπηρεσιών συμβούλου για την αξιολόγηση των προσφορών του
διαγωνισμού 7753. Μετά την έναρξη των σχετικών διαπραγματεύσεων, η ΝΤΤ
δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να αναλάβει το έργο αυτό, επειδή προτίθεται να
συμμετάσχει στο διαγωνισμό αποκρατικοποίησης του ΟΤΕ. Έκτοτε δεν γνωρίζω τι έγινε. Είναι πάντως ανάγκη να λήξει το ταχύτερο
η εκκρεμότης του, διαγωνισμού, (εκκρεμότης που συμβάλλει στο
καλλιεργούμενο κλίμα σκανδαλολογίας) κατά τρόπο διαφανή και αδιάβλητο
και είναι επίσης ανάγκη μέχρις ότου λήξει η εκκρεμότης να αναστείλει ο
ΟΤΕ εκείνες τις προμήθειες υλικού που θα μπορούσαν να επηρεασθούν από
την έκβαση του, διαγωνισμού 7753. Ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΘΟ κ.
Κυριαζής ενετόπισε ένα αριθμό οργανισμών που θα μπορούσαν να αναλάβουν
την αξιολόγηση των προσφορών αντί της ΝΤΤ. Αναφέρω τη Γερμανική Deutsche
Telepost Consulting GmbH, τη Γαλλική SOFRECOM και την Αγγλική
B.T.Teleconsutt. Ασφαλώς υπάρχουν και άλλοι. Για την ομαλή έκβαση της
αξιολόγησης του διαγωνισμού θα είναι χρήσιμο να ενημερωθούν και οι
διαγωνιζόμενοι για την επιλογή του συμβούλου. Θα ήθελα να σε παρακαλέσω να παρέμβεις στη διοίκηση του ΟΤΕ και να
τονίσεις την σημασία που αποδίδει η Κυβέρνηση στη γρήγορη λήψη όλων των
αποφάσεων που θα επιτρέψουν την οριστικοποίηση του διαγωνισμού 7753 και
να επισημάνω ότι μεγάλες καθυστερήσεις σημειώνονται επίσης και στην
εκτέλεση του συμφωνημένου με την Ε.Κ. crash programme με εξαίρεση τις
παραγγελίες υλικού που φαίνεται να προχωρούν με γρήγορες διαδικασίες.
Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΝΟΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΜΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ
Ο άνθρωπος-κλειδί στην όλη υπόθεση, Στέφανος Μάνος οφείλει να μιλήσει
για εκείνη την περίοδο και να αποκαλύψει τι συνετελέσθη στον ΟΤΕ. Έσκασε
στα χέρια του η ...βόμβα του ΟΤΕ και η πτώση της κυβέρνησης έγινε λόγω
ΟΤΕ και όχι λόγω Σκοπίων, όπως κάποιοι ανόητοι εξακολουθούν να
πιστεύουν.
Τι πιέσεις δεχτήκατε από την γερμανική εταιρεία κ. Μάνο; Μιλήστε λοιπόν
για το τι παίχτηκε εκείνη την εποχή πίσω από τις πλάτες του λαού, με
πρωταγωνιστή τον Σαμαρά.
ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ SIEMENS ΣΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ
Η ...σχέση SIEMENS-Σαμαρά αποκαλύφθηκε και από το makeleio.gr με δώρα
μεγάλης αξίας στο σπίτι του Αντώνη Σαμαρά στη Κηφισιά, που έστελνε
τακτικά από τα γραφεία της Siemens στο Μαρούσι, ο γιος του Μιχάλη
Χριστοφοράκου. Τα τιμολόγια που έφευγαν από την Siemens Ελλάς με την
υπογραφή της Γραμματέως του Χριστοφοράκου, Αικατερίνης Τσακάλου,
πήγαιναν ως «δώρα» στον τότε επικεφαλής της Πολιτικής Άνοιξης, στην βίλα
του στη Κηφισιά!
Ενδεικτικά αναδημοσιεύουμε τρία δελτία αποστολή, όπως δημοσιεύονται στην
ιστοσελίδα Makeleio. Σε ξεχωριστές χρονολογίες. Ιανουάριος 2002,
Δεκέμβριος 2005, Δεκέμβριος 2007.
Αγριεύουν τα πράγματα… Όλο και περισσότεροι επικαλούνται τον Τσάβεζ (των ΕΔ ήταν και αυτός).
«ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΑΝ.ΟΤΑΝ ΟΛΟΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΣΕΙ , ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΡΘΙΟΙ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΡΙΕΜΕΝΟΙ,ΜΑΣ ΞΕΣΚΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΣΑΡΚΕΣ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΦΑΜΕ ΤΑ ΣΠΛΑΓΧΝΑ.»
Όλοι στον Αγώνα ...Μην τους πιστεύεις άλλο πιά μην τους ακολουθείς ,το μόνο που τους νοιάζει ειναι να κρατήσουν την καρέκλα τους, χρησιμοποιούν το Σύστημα 4-2-1 μόνο για αυτούς και τα παιδιά τους ...Πατριώτες όλοι στο δρόμο ! Η Μακεδονία μας έδωσε πάντα μόνο νίκες ! Απόστρατοι Αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας βγήκε και βαδίστε στη στράτα του Στρατηλάτη των Ελλήνων ! όλοι στη Πορεία των Ελλήνων Αξιωματικών !
Η Ένωση Αποφοίτων της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και
Αυτοδιοίκησης (ΕΝΑΠ) υπέβαλε στις, 08.03.2013, αίτηση ακύρωσης, ενώπιον
του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά της υπ’ αρίθ. 519/8.01.2013 Απόφασης
του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
που αφορά στην κινητικότητα και τη διαθεσιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Η αίτηση ακύρωσης υποβλήθηκε λίγο πριν τη λήξη της προθεσμίας, σε
εξάντληση της καλής πίστης απέναντι στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου,
αναμένοντας την υλοποίηση της δέσμευσης του Υπουργού από το βήμα της
Βουλής σε απάντηση επίκαιρης ερώτησης του βουλευτή Κυριάκου Μητσοτάκη. Επισημαίνεται ότι πρόκειται για την Απόφαση με την οποία εισάγεται
ένα σύστημα μοριοδότησης για την κινητικότητα και τη διαθεσιμότητα των
δημοσίων υπαλλήλων, εντελώς αυθαίρετο, στερούμενο οποιασδήποτε
επιστημονικής τεκμηρίωσης και στόχευσης προς την αποτελεσματικότερη
λειτουργία του Δημοσίου και το οποίο - όπως έχει αναδείξει η ΕΝΑΠ -
οδηγεί στην απομάκρυνση από τις Κεντρικές Υπηρεσίες του Κράτους,
ενδεχομένως και από το Δημόσιο, των στελεχών με υψηλά τυπικά προσόντα
και των διορισμένων μέσω διαγωνισμών του ΑΣΕΠ. Πάγια θέση της ΕΝΑΠ είναι ότι η κινητικότητα που διεξάγεται με όρους
ορθολογικούς και με συγκεκριμένες στοχεύσεις, αποτελεί αναγκαία
διαδικασία στο πλαίσιο μιας σύγχρονης Διοίκησης. Η κινητικότητα όμως με
τους όρους που τίθενται με το Ν. 4093/12 και τη συγκεκριμένη Υ.Α.
αναμένεται να οδηγήσει σε πλήρη αποδιοργάνωση την Κρατική μηχανή. Ενδεικτικά επιχειρήματα του βάσιμου της αίτησης ακύρωσης αποτελούν:
Ευθεία αντίθεση της βαρύτητας των κριτηρίων που προβλέπονται στην
Υπουργική Απόφαση για την κινητικότητα του προσωπικού Πανεπιστημιακής
Εκπαίδευσης προς τις συνταγματικές αρχές της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1
Συντ.), της αξιοκρατίας (άρθρα 4 παρ. 1 και 5 παρ. 1 Συντ.), της
προστασίας της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 Συντ.), της ελεύθερης
ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. 1 Συντ.) και του κράτους
δικαίου (άρθρο 25 Συντ.), καθώς τα κριτήρια που καθορίζουν την
κινητικότητα δεν άπτονται της προσωπικής αξίας, των ικανοτήτων, των
προσόντων, της εμπειρίας και της υπηρεσιακής απόδοσης των υπαλλήλων αλλά
ασαφών και ετερόκλητων, εν πολλοίς τυχαίων παραγόντων. Ήρθε η ώρα για το πολιτικό σύστημα που εδώ και δεκαετίες δημιουργούσε
μια ανορθολογική Δημόσια Διοίκηση, με τα αποτελέσματα που βιώνουν οι
πολίτες σήμερα, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η στιγμή αυτή έφτασε
πρωτίστως για το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής
Διακυβέρνησης. Η ΕΝΑΠ δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση ότι θα υπερασπιστεί με
αποφασιστικότητα και κάθε νόμιμο μέσο την επένδυση του Ελληνικού λαού
στους αποφοίτους της ΕΣΔΔΑ, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος. Το ΔΣ της ΕΝΑΠ
Θυμάστε πώς υπερηφανευόταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος για το χαράτσι της ΔΕΗ - το μέτρο δικής του επινόησης με τα "πολλά προσόντα", που έφερε τα πάνω κάτω στην κοινωνία - από τη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης στις 11 Σεπτεμβρίου του 2011;
Να σας το θυμίσω εγώ:
Θυμάστε πώς υπερηφανευόταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος για το χαράτσι της ΔΕΗ - το μέτρο δικής του επινόησης με τα "πολλά προσόντα", που έφερε τα πάνω κάτω στην κοινωνία - από τη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης στις 11 Σεπτεμβρίου του 2011;
Να σας το θυμίσω εγώ:...
11/9/2011
Ακούστε τον τι λέει σήμερα ο κοντής μνήμης και μηδενικής αυτογνωσίας αλαζόνας Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και κυβερνητικός εταίρος:
11/9/2011
Και το αλαλούμ καλά κρατεί, ενώ ο θρήνος κλαυθμός και οδυρμός των σκλάβων Ελλήνων εντείνεται μέχρις ευθανασίας:
Οχι, η φωτογραφία του άρθρου δεν είναι προϊόν μοντάζ. Το φάρμακο είναι υπαρκτό, το όνομά του είναι «Cipralex», ή στα… ελληνικά «Τσιπραλέξ», και μάλιστα είναι σε έλλειψη.
Ανήκει δηλαδή στα φάρμακα που όπως κατήγγειλε ο αναπληρωτής υπουργός Μ. Σαλμάς, κύκλωμα πουλούσε στη Γερμανία.
Το «Cipralex», είναι ένα αντικαταθλιπτικό φάρμακο που βοηθά στη θεραπεία των κρίσεων πανικού και των κρίσεων άγχους.
Με το όνομα του εν λόγω φαρμάκου αλλά και τις ενδείξεις του είναι
ευνόητο ότι κάποιοι μπορούν να κάνουν πολλούς συνειρμούς και
λογοπαίγνια. Ηδη η φωτογραφία του κάνει το γύρο του Διαδικτύου με σχόλια
αναγνωστών στο Facebook όπως: «Το Cipralex θα βοηθήσει στην έξοδο από
την κρίση», «Cipralex, διώχνει το άγχος, φέρνει τη χρεοκοπία»!
Μια επαναστατική καρδιακή μηχανή μπορεί να επαναφέρει καρδιακούς ασθενείς επτά ώρες μετά το θάνατο τους.
Η συγκεκριμένη μηχανή έχει τη δυνατότητα να κάνει τη δουλειά
της καρδιάς, με τη λήψη αίματος από το σώμα, για να απαλλαγούν από τα
απόβλητα διοξειδίου του άνθρακα και στη συνέχεια με άντληση πίσω όλου
του οξυγόνου, κι έτσι σώζει τους νεκρούς.
Τα ECMO μηχανήματα, τα οποία χρησιμοποιούνται ήδη τακτικά
στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, γίνεται προσπάθεια για να είναι
διαθέσιμα σε νοσοκομεία και ασθενοφόρα και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Σύμφωνα με έρευνες ένας μικρός αριθμός καρδιοπαθών προλαβαίνουν να φτάσουν στο νοσοκομείο και ακόμα λιγότεροι επιβιώνουν.
Ο Δρ Sam Parnia, ένας αναγνωρισμένος γιατρός για την
επιστημονική μελέτη του, δήλωσε σε βρετανική εφημερίδα ότι ήταν πολύ
προσεκτικοί για να επωφεληθούν από τις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας.
Επίσης υποστήριξε ότι θα επιβιώσουν πολλοί ασθενείς αν οι γιατροί έχουν
εκπαιδευτεί πώς να χρησιμοποιούν την εξωσωματική οξυγόνωση μεμβράνης με
μηχανές ECMO.
Ο Δρ Parnia παρουσίασε στατιστικά στοιχεία που αναφέρουν ότι
στη νοτιοανατολική Ασία οι γιατροί προχωρούν σε επανεκκίνηση της
καρδιάς στ0 70% με 90% περιπτώσεων ενώ στην Αμερική και τον υπόλοιπο
κόσμο μόλις στο 20-25%. "Πρόκειται για μια πρόοδο της ιατρικής που
απειλεί να ανατρέψει όλα όσα πίστευε ο άνθρωπος για τον θάνατο και την
εξουσία του και είναι έτοιμη να δώσει στην ανθρωπότητα περισσότερη
δύναμη πάνω στη ζωή και το θάνατο.", πρόσθεσε ο γιατρός.
Ανέφερε μάλιστα την περίπτωση μιας γυναίκας από την Ιαπωνία
που επανήλθε επτά ώρες μετά αφού είχε χάσει τη ζωή της από υπερβολική
δόση.
Κι ενώ το σώμα της ψύχθηκε γρήγορα από το κρύο, συνδέθηκε με
ένα μηχάνημα ECMO που μετέφερε οξυγόνο στο αίμα της και το ζέστανε
μέχρι που άρχισε να αναπνέει ξανά.
Μάλιστα όπως διευκρινίζει ο γιατρός ο ασθενής θα βγαίνει από
το νοσοκομείο χωρίς καμία εγκεφαλική βλάβη η πρόβλημα σε κάποιο άλλο
ζωτικό όργανο.
Ο αστέρας του ποδοσφαίρου Fabrice Muamba, σώθηκε από
αυτή,την σχετικά νέα διαδικασία της ψύξης του σώματος, όταν κατέρρευσε
κατά τη διάρκεια ενός αγώνα της Τότεναμ την περασμένη σεζόν.
Το σώμα του ψύχθηκε και στη συνέχεια τον επαναφέρανε στο
νοσοκομείο του Λονδίνου, 90 λεπτά μετά την καρδιακή προσβολή που δέχτηκε
στον αγωνιστικό χώρο του White Hart Lane.
Του Ελευθερίου Ανευλαβή Τα
ΠΗΡΑΤΕ όλα, τα ΚΛΕΨΑΤΕ όλα, τα ΧΑΛΑΣΑΤΕ όλα, εσείς, των ονείρων οι
παγκοσμιοποιημένοι τρομοκράτες. Κι’ αφήσατε ξυλάρμενο τον άνθρωπο, μέσα
στον ωκεανό του παγκοσμιοποιημένου τίποτα. Και
δεν μάθατε, σεις, οι πολιτισμένοι ευρωβαρεμένοι βάρβαροι, ότι: «Πολλοί
κακοί πλουτίζουν και καλοί πένονται. Αλλά εμείς δεν θ ανταλλάξουμε την
αρετή με τα δικά τους πλούτη: Πολλοί γαρ πλουτούσι κακοί, αγαθοί δε
πένονται. Αλλ’ ημείς αυτοίς ου διαμειψόμεθα της αρετής τον πλούτον.»,
όπως μας έμαθε ο σοφός μας Σόλων. Και
δεν περνάει από τον νου σας, πού να το φανταστείτε, «Κήνωνες φύσγοντες:
χοντροκοιλαράδες» (Αλκαίος, λυρικός ποιητής από τη Μυτιλήνη) ότι: «Με
την αρετή η Ελλάδα, αντιμάχεται την φτώχεια και τη σκλαβιά: Αρετή
διαχρεωμένη η Ελλάς την τε πενίην απαμύνεται και την δεσποσύνην»
(Ηρόδοτος). Αυτήν την αρετή προσπαθείτε να την ξεφτίσετε με τα ψιμύθια,
που μας πασάρατε. Μα υπάρχει, αλώβητη, η ανάμνησή της. Κάπου
κρυμμένο στη θάλασσα της ψυχής μας, στις θάλασσες της ελληνικής
πατρίδας, κάτω από «τον ήλιο τον ηλιάτορά μας», αρμενίζει «το
τρελοβάπορο» των Ελλήνων Ανθρώπων: «Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε/ Χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε Από τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς/ Βάσανα ξεφορτώνει και αναστεναγμούς Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε/ Μπήκαμε μεσ’ στα όλα και περάσαμε.» (Ο. Ελύτης). Γι αυτό, εμείς, οι Έλληνες, θα πούμε ΟΧΙ: Γιατί
στα μέρη τα δικά μας, στην καθ’ ημάς Ανατολή, «κάνει ό,τι ώρα μας
αρέσει κι ας λένε τα Γκρήνουιτς» (Ο. Ελύτης). Η ευαισθησία και η
εντιμότητα δεν αγοράζονται, ούτε πωλούνται στην αγορά. Εμείς,
οι Έλληνες, θα πούμε ΟΧΙ, Μαζί με τον «αγράμματο» Μακρυγιάννη μας —
μακάρι να μπορούσαν να νιώσουν μια λέξη του οι «νυχτωμένοι» Εσπέριοι. Θα
πούμε, μαζί με τον αθυρόστομο-ελευθερόστομο, Καραϊσκάκη μας, «κλάστε
μου τον μπούτζον», στους «φίλους» που ήρθαν σαν κατακτητές. Θα
πούμε ΟΧΙ μαζί με όλους του πατριώτες Έλληνες, από καταβολής της
ιστορίας του λαού μας — κι ας μην έλειψαν οι προδότες, οι ρουφιάνοι, οι
δωσίλογοι, οι κάλπηδες, οι πατριδέμποροι, όπως και τώρα. Κι ο Νόμος του
Βενιζέλου «των ανόμων ασπίδα.» Γιατί,
για εμάς τους Έλληνες (όχι για τους μεταμοντέρνους νεοελληναράδες
πατριδέμπορους), «Ουδέν γλύκιον πατρίδος» (Όμηρος). Και γι αυτήν την
Πατρίδα, οι Έλληνες «αιεί παίδες», πολεμάμε. Πολεμάμε,
κι ας «ξέρουμε ότι είναι πολλοί… κι έχουν όλα τα μέσα… όμως πολεμούμεν
όσο μπορούμεν αναντίον της τυραγνίας». (Μακρυγιάννης). Γιατί,
οι Έλληνες (όχι, βέβαια, οι ελληναράδες της αρπαχτής), πάντα ήταν
«τολμηροί πέρα από τις δυνάμεις τους και κινδυνευτές πέρα από τη φρόνιμη
γνώμη και στα δεινά ευέλπιδες: Παρά δύναμιν τολμηταί και παρά γνώμην
κινδυνευταί και τοις δεινοίς ευέλπιδες», όπως μας δίδαξε ο Θουκυδίδης.
Σε μία ύστατη προσπάθεια καλεί ο Εμπορικός Σύλλογος Πτολεμαίδας-
Εορδαίας τόσο την διοίκηση του οργανισμού Ελεύθερων επαγγελματιών
Ελλάδος όσο και τους βουλευτές της Π Ε Κοζάνης να αποτρέψουν το λουκέτο
στο τοπικό γραφείο του ΟΑΕΕ γιατί το πλήγμα που θα δεχθούν οι 3.500
χιλιάδες επαγγελματίες της περιοχής μεταβαίνοντας στην Κοζάνη θα είναι
ισχυρό. Η απόφαση του οργανισμού αναμένεται να οριστικοποιηθεί μέχρι τα
τέλη του Μαρτίου με τον Εμπορικό Σύλλογο και σε ένδειξη διαμαρτυρίας να
προτείνει στα μέλη του να μην καταβάλλουν ακόμη και τις ασφαλιστικές
τους εισφορές.
Από
την Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής της Περιφερειακής
Ενότητας Κοζάνης ανακοινώνεται ότι σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 279/23460/
22-02-2013 ΚΥΑ (ΦΕΚ 414 Β) καθορίζονται τα νέα κριτήρια επιλεξιμότητας
των τελικών δικαιούχων και των φορέων εκπροσώπησής τους, για το
πρόγραμμα Δωρεάν Διανομής Τροφίμων 2013 σε απόρους της Ε.Ε.. Πρόκειται
για ένα πρόγραμμα του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, με τη
χρηματοδοτική στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο πρόγραμμα δύναται να συμμετάσχουν:
Οι Δήμοι όλης της χώρας.
Τα Ν.Π.Δ.Δ. στις αρμοδιότητες των οποίων υπάγεται η παροχή υπηρεσιών
κοινωνικής φροντίδας (π.χ. Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας, Δημοτικά
Γηροκομεία, Βρεφοκομεία, κ.α.)
Τα Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, για τα οποία, είτε βάσει των
καταστατικών τους διατάξεων, είτε βάσει των τεκμηριωμένων
δράσεων/ενεργειών τους κατά τα δύο τουλάχιστον προηγούμενα έτη, να
προκύπτει φιλανθρωπική δραστηριότητα (π.χ. Σύλλογοι, Σωματεία,
Εκκλησιαστικά Ιδρύματα, Κοινωφελείς Επιχειρήσεις ΟΤΑ α΄ βαθμού, Μ.Κ.Ο,
κ.α.).
Οι Ιερές Μητροπόλεις της χώρας για την άσκηση του φιλανθρωπικού έργου των ενοριών τους.
Οι ενδιαφερόμενοι φορείς εκπροσώπησης
δικαιούχων υποβάλλουν την τυποποιημένη αίτηση-υπεύθυνη δήλωση συμμετοχής
στο πρόγραμμα (Υπόδειγμα 1 του Παραρτήματος Ι), στην Δ/νση Αγροτικής
Οικονομίας & Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης έως
31-03-2013, η οποία συνοδεύεται με τα αντίστοιχα δικαιολογητικά του
Παραρτήματος Ι.
Μετά την ανάρτηση του οριστικού πίνακα
των επιλέξιμων φορέων εκπροσώπησης, οι ενδιαφερόμενοι δικαιούχοι
υποβάλλουν την τυποποιημένη αίτηση-υπεύθυνη δήλωση συμμετοχής στο
πρόγραμμα (Υπόδειγμα 1 του Παραρτήματος ΙΙ), μέσω αποκλειστικά ενός επιλέξιμου φορέα κατά το διάστημα από 1ης
Μαΐου έως 31 Μαΐου, η οποία συνοδεύεται από τα αντίστοιχα
δικαιολογητικά, σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙ. Καταληκτική ημερομηνία
υποβολής φακέλου συμμετοχής από τους επιλέξιμους φορείς εκπροσώπησης
δικαιούχων στην Δ.Α.Ο.Κ. η 15η Ιουνίου 2013.
Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο Γραφείο 16 στον 1ο
όροφο της Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής της
Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης και στα τηλέφωνα 2468022229 και
2461351416.
- Να υποστηρίζουμε δηλαδή τις μαλακίες που κάνουν οι πάνω.
Πότε μνημόνια και πότε μίζες.
- Γι’ αυτό πληρωνόμαστε.
- Για την ώρα.
- Τι εννοείς;
- Εννοώ, πως τα πράγματα αγριεύουν. Θ’ αλλάξουν τα πράγματα.
Αλλάζουν. Ώρα την ώρα. Είναι εμφανές, το τσουνάμι άρχισε, το βλέπεις κι εσύ κι
εγώ και όλοι μας. Άλλο αν παριστάνουμε ότι δεν αλλάζει τίποτα. Από κάτω, πίσω
από την κουρτίνα βράζουν όλα.
- Δεν κρίνουμε εμείς. Εμείς εκτελούμε. Άλλοι μας δίνουν το
θέμα και τη «γραμμή» κι εμείς απλά φτιάχνουμε το περιτύλιγμα της πληροφορίας.
- Νομίζεις ότι έτσι απλά θα την γλιτώσεις όταν θα’ ρθει η
ώρα της «Μεγάλης Αλλαγής»; Αυτό θα πεις σ’ αυτούς που θα σου δώσουν τη «μεγάλη
κλωτσιά» εκείνη την ώρα;
- Ρε φίλε, υπάλληλοι είμαστε. Άμα αλλάξουν οι εντολές και οι
κατευθύνσεις από το αφεντικό θ’ αλλάξει και η πένα μας γραμμή πλεύσης.
- Αν προλάβεις.
- Πάντα προλαβαίνουμε.
- Δεν είναι το ίδιο τώρα.
- Δηλαδή, τι μου λες; Θα κάνεις μόνος σου αλλαγή γραμμής
πλεύσης; Και που θα πας να γράψεις ή να κάνεις ρεπορταζ όταν όλοι εκεί πάνω
είναι μια κλίκα; Θα χαθείς. Κοίτα κάτω να δεις πόσες δεκάδες χιλιάδες
περιμένουν να πάρουν τη θέση σου.
- Αυτούς φοβάμαι. Ότι η «αλλαγή πλεύσης» θα γίνει τόσο
απότομα που δεν θα προλάβουμε, όχι εμείς να στρίψουμε το τιμόνι, αλλά ούτε τις
πιτζάμες να βγάλουμε. Απ’ το παράθυρο θα βρεθούμε στο δρόμο και πριν καλά καλά
φτάσουμε στο πεζοδρόμιο κάποιος άλλος θα κάθεται στο γραφείο μας. Με το μαχαίρι
στο λαιμό θα βρεθούμε έτσι κι όλοι αυτοί που είναι στο περιθώριο τώρα, βρεθούν
ξαφνικά στον εξώστη.
- Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς απ’ το να περιμένουμε. Άλλοι
είναι οι πηδαλιούχοι κι αυτοί έχουν την ευθύνη, μην το ξεχνάς. Οι οποίοι, να’
σαι σίγουρος, ξέρουν πάντα να κάνουν την «αλλαγή πλεύσης» την κατάλληλη στιγμή.
- Μωρέ αυτοί θα την κάνουν, το καράβι θα συνεχίσει την
πορεία του, εμείς όμως θα είμαστε μέσα; Ή θα βρεθούμε στη θάλασσα ως σαβούρα εν
ριπή οφθαλμού για να βάλουν στη θέση μας κάποιους απ’ όλους αυτούς που μένουν
στο περιθώριο των ΜΜΕ τόσες δεκαετίες; Και συμβάλλαμε κι εμείς σ’ αυτό. Μην το
ξεχνάμε. Ούτε και το μίσος και την οργή ΚΑΙ εναντίον μας γι’ αυτή τη στάση που
κρατήσαμε και συνεχίζουμε να κρατάμε εναντίον «επίδοξων συναδέλφων». Και
άλλωστε, γιατί να προτιμήσουν εμάς που
απλά θ’ αλλάξουμε ρόλο και να μην προτιμήσουν αυτούς που είναι και οι «γνήσιοι»
της «νέας πλεύσης»;
- Κατ’ αρχήν για ποιούς μιλάς; Συγκεκριμένα. Για όλους; Και
στα δύο άκρα;
- Το ένα άκρο δεν πιάνεται. Η Αριστερά, έτσι κι αλλιώς στα
πράγματα είναι δεκαετίες τώρα. Θα συρρικνωθούν αλλά δε θα χαθούν. Για τους
Πατριώτες μιλάω. Αυτοί είναι που περιθωριοποιήθηκαν καιρό τώρα κι αυτοί είναι
που «επελαύνουν» τώρα.
- Ώπα! Πρώτη φορά σ’ ακούω να τους αποκαλείς Πατριώτες. Τι
έγινε το «Φασίστες»; Μας τελείωσε; Μάλλον άρχισες να την κάνεις κιόλας την
«αλλαγή πλεύσης» μέσα σου, ε;
- Τα πράγματα αλλάζουν, δεν το βλέπεις; Είναι ζήτημα χρόνου
μέχρι οι «από πάνω» να διακρίνουν σ’ αυτούς την «επόμενη μέρα» και ν’
αποφασίσουν «αλλαγή πλεύσης» στα ΜΜΕ. Γι’ αυτούς είναι «απλά επένδυση». Για την
ακρίβεια «αλλαγή επενδυτικού πακέτου». Που σημαίνει, αν δεν προλάβουμε να
«πιάσουμε θέση» σ’ αυτήν την «επόμενη μέρα» με τα «κατάλληλα δείγματα γραφής»
μας περιμένει η «εκπαραθύρωση». Θα υποστούμε «ότι τους κάναμε» τόσες δεκαετίες,
λέω τίποτε παράλογο;
- Παράλογο δεν είναι, αλλά δεν βλέπω και τι μπορεί να γίνει
άλλο από το να περιμένουμε και να ελπίζουμε να προλάβουμε ν’ αλλάξουμε έγκαιρα
κι εμείς ρότα....
- Δεν ξέρω...αυτό που ξέρω είναι πως σε ελάχιστο χρονικό
διάστημα θα γίνουν κοσμογονικές ανακατατάξεις στα ελληνικά ΜΜΕ. Ήδη γίνονται,
στο περιθώριο, μαγειρεύονται διακριτικά – πλην εκκωφαντικά – καιρό τώρα. Το
ξέρεις και το ξέρω.
- Όντως...σ’ αυτό δεν έχεις κι άδικο.
- Κι αυτό σημαίνει νέα μεγάλα και μεσαία ΜΜΕ ( που ξέρεις
καλά ότι ήδη ετοιμάζονται, ήδη συγκεντρώνονται κεφάλαια και στήνονται
συνεργασίες), κάθετη αλλαγή πλεύσης πολλών από τα ήδη υπάρχοντα, πλημμυρίδα
εισόδου νεοεισερχομένων δημοσιογράφων «εθνικής κατεύθυνσης» και πίεση προς τα
κεντροαριστερά – που θα συρρικνωθεί - των ήδη (υπεράριθμων τότε) υπαρχόντων που
δεν θα αλλάξουν την κεντροαριστερή γραμμή της οπτικής τους.
- Που όμως θα είναι αδύνατον να διατηρήσουν όλοι τις θέσεις
τους.
- Ακριβώς! Αυτό λέω τόση ώρα. Αυτό σημαίνει ότι θα τις
διατηρήσουν οι πιο «κραταιοί». Κι όποιος δεν «τό’ χει γερά το πακέτο» για να
μετακινηθεί προς τ’ αριστερά, θα πρέπει έγκαιρα – και πολύ πριν την «Μεγάλη Μαζική
Αλλαγή Πλεύσης των Πολλών συναδέλφων» - να «αλλάξει αυτός πρώτος» ρότα προς την
Νέα Τάξη Πραγμάτων στη χώρα. Και στην Ενημέρωση. Προτού τον παρασύρει η
«παλίρροια των πολλών».
- Ρίσκο όμως...είμαστε σε μια «ενδιάμεση
φάση»...κινδυνεύεις, αν το κάνεις αυτό, να μείνεις «ξεκρέμαστος» από τα «τωρινά
αφεντικά» σου...
- Ναι, αλλά επιμένω, αυτούς τους ίδιους που αύριο θα δώσουν
την εντολή στα ΜΜΕ τους ν’ «αλλάξουν πλεύση» και να υποστηρίξουν «μαζικά» την
«Νέα Εθνική Τάξη Πραγμάτων»...
- Επιμένω κι εγώ...ρίσκο...τα παίζεις όλα για όλα...
- Πάντα έτσι δεν είναι το παιγνίδι; Πάντα δεν πρέπει να
«επιλέγεις πλευρά» και δη «έγκαιρα»;
- Ναι, αλλά όσο τ’ αφεντικό σου δεν σου δίνει το ΟΚ, πως θα
πάρεις εσύ πρωτοβουλία ν’ αλλάξεις την «γραφή» και την «οπτική» σου; Θα σε
διώξουν από παντού.
- Δεν ξέρω...αυτό που ξέρω είναι πως οι «προηγούμενοι»
υποχωρούν διαρκώς και από ώρα σε ώρα, πολλά από τα μεγάλα ΜΜΕ θα «κάνουν την
Μεγάλη Στροφή». Κι εκείνη τη βραδιά που θα τ’ αποφασίσουν οι «Μεγάλοι» την ίδια
ώρα θα σχηματίσουν και τις «λίστες των δημοσιογράφων της Επόμενης Μέρας».
Ξαφνικά, θα ξυπνήσουμε μια μέρα και η εντολή του Αρχισυντάκτη για «γραμμή» θα
είναι η «εντελώς αντίθετη» από την «προηγούμενη Μέρα»...Και δεν έχω καμία
διάθεση να λείπω από κείνη την «Επόμενη Μέρα»...δεν έχω επ’ ουδενί σκοπό να
λείπω από εκείνο το «μεταμεσονύκτιο meeting»...
- Μωρέ ούτε κι εγώ...αλλά δεν ξέρω...υπάρχει και η άλλη
πλευρά...
- Ξέχνα την άλλη πλευρά...εκεί θα κυριαρχήσουν οι
«κομματικοί και οι σκληροπυρηνικοί»...θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να «ενταχθείς
στο μπλοκ» τους...
- Δεν έχεις κι
άδικο...τα πράγματα μέρα τη μέρα οδηγούν στην απόλυτη πόλωση...ξαφνικά, όλο
αυτό το τεράστιο άχρωμο κέντρο που ξέραμε και κολυμπούσαμε όλοι θα εξαφανιστεί
σε μια βραδιά...τότε θα υπάρχουν δύο και μόνο «άκρες»...κυρίως...
- Ναι...κι απ’ την άλλη μήπως πιστεύεις ότι είμαστε οι μόνοι
στο χώρο που τα σκεφτόμαστε αυτά; Ξέρεις καλά πόσες τέτοιες συζητήσεις γίνονται
στα πηγαδάκια του χώρου μας καιρό τώρα, έτσι;
- Όντως...όλοι είναι στην «τσίτα» και «ζυγιάζουν» τα
πράγματα...όλοι ψάχνουν εκείνο το κατάλληλο timing για να «στρίψουν το τιμόνι»...και όλοι ξέρουν ότι δεν θα
χωρέσει πολύς κόσμος από τους «παλιούς» στην «Νέα Γέφυρα» τότε. Οι
«νεοεισερχόμενοι» θα «σαρώσουν» τα πάντα...
- Να δεις που το παιγνίδι θα παιχτεί στο διαδίκτυο...οι
πρώτες «ανεξάρτητες αλλαγές πλεύσης» εκεί θα γίνουν...εν ανάγκη δε, για να το
πάω μακρύτερα, ίσως πρέπει να «διωχθούμε» και να γράφουμε πλέον μόνον στο
διαδίκτυο...
- Τολμάς ρε; Θα σε λιανίσουν...και τι θα κάνεις, πως θα
ζήσεις χωρίς τα πολλά φράγκα που καθαρίζεις τώρα από χίλιες δυό πηγές που
θέλουν υποστήριξη; Και ποιός ξέρει μάλιστα για πόσον καιρό;
- Θα μας λιανίσουν ούτως ή άλλως αν δεν διαλέξουμε την σωστή
πλευρά...ή τη μια ή την άλλη πλευρά...το θέμα είναι να διαλέξουμε έγκαιρα την
«σωστή»...άσε που με την τόση θέρμη που υποστηρίξαμε το μνημόνιο και τις
μπαγαποντιές τους θα μας λιανίσουν ταυτόχρονα κι από τις δύο πλευρές μόλις
καταρρεύσει το «μνημονιακό μπλοκ»...έτσι που αποκαλύπτεται το ένα σκάνδαλο μετά
το άλλο, αν δεν «την κάνουμε έγκαιρα» κινδυνεύουμε να μας πάρουν μαζί τους στον
πάτο....δεν θα δεις δουλειά ούτε στον ύπνο σου τότε...οπότε; θες δεν θες πρέπει
να «πιάσεις θέση» και πρέπει να την «πιάσεις τώρα»...
- Ίσως δεν έχεις άδικο. Άλλωστε, κι αν «χτυπηθούμε» τώρα,
αυτή θα είναι η «εξασφάλισή» μας για την συμμετοχή μας στην «επόμενη μέρα»...
- Σωστά...αυτές θα είναι οι «περγαμηνές» μας...λίγο καιρό
«επαναστάτες freelancers»
και μετά «επιστρέφουμε δριμύτεροι»....αφού έχουμε χτίσει έγκαιρα τις
«κατάλληλες συμμαχίες»...κι άσε τους άλλους, τους πολλούς να περιμένουν τη
«Μέρα της Κρίσης» για να κάνουν την κίνησή τους τελευταία στιγμή, όταν πλέον θα
είναι αργά...τους περιμένει σουτάρισμα που θα είναι όλο δικό τους...
(Μυθοπλασία...Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις
είναι απλά συμπτωματική)
Συνήθως δεν δημοσιεύουμε σχόλια σε
δημοσιεύματα τα οποία διαβάζουμε στη βαλκανική ειδησεογραφία, αν και πολλές φορές
έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, αφού παρουσιάζεται το σκεπτικό και οι γνώσεις των
αναγνωστών.
Έτσι, σε άρθρο του αλβανικού πρακτορείου ‘Ιλλυρία’
με τίτλο «Καλλιεργείται ο μακεδονικός εθνικισμός» που αναφέρεται σε δύο δήμους
των Σκοπίων, όπου εκδηλώνονται εθνικιστικές αντιδράσεις, λόγων των επικείμενων
τοπικών εκλογών, γράφει ένας Αλβανός αναγνώστης
των Σκοπίων, για τη φράση «μακεδονικός» εθνικισμός:
«Μακεδονική»
εθνική οντότητα δεν υπάρχει, όλοι γνωρίζουν ότι είναι Σλάβοι και ο τίτλος δεν
αγοράζετε και ας το επιθυμούν οι ίδιοι.
Οι
σλαβικές περιοχές δεν έχουν μακεδονικές ονομασίες, γιατί όλες έχουν είτε
βουλγαρική είτε σερβική καταγωγή.
Θα
πρέπει να κατανοήσουμε όλοι, ότι οι
Σλάβοι διαχωρίζονται πολιτικά υπέρ της Σερβίας και υπέρ της Βουλγαρίας και
πρέπει να γνωρίζουν οι Σλάβοι ότι δεν έχουν αποκλειστικά δικαιώματα σε αυτήν τη
χώρα, αλλά τα ίδια δικαιώματα έχουν και οι Αλβανοί και αυτό πρέπει να γίνει
κατανοητό.
Αυτή
είναι η πραγματικότητα.
Τα
σλαβικά όνειρα δεν πρόκειται να χειραγωγήσουν την αρχαία Μακεδονία, υπάρχουν μόνο σλαβικές
ομάδες στην περιοχή των Σκοπίων και η μακεδονική εθνότητα δεν υπήρξε ποτέ, ούτε
στην αρχαιότητα. Όπως είναι γνωστό σε όλους, στην αρχαία Μακεδονία δεν υπήρχαν
Σλάβοι. Ήρθαν 1200 χρόνια μετά την εποχή της αρχαίας Μακεδονίας.
Επίσης είναι
ντροπή να λένε και να διαδίδουν ψέματα,
άλλωστε δεν είναι ντροπή που είναι Σλάβοι.
(Μετά το παραπάνω ακολουθούν και άλλα
σχόλια παρόμοιου περιεχομένου)
«Όταν
ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, στο ελληνικό
υπουργείο Εξωτερικών, προωθεί ένα βιβλίο που το δωρίζει στον μεσολαβητή Μάθιου
Νίμιτς, το οποίο έχει χαρακτηρίσει ως σημαντικό εργαλείο, για τη διεκδίκηση του
ονόματος για τα ελληνικά συμφέροντα, τότε καθίσταται υποχρεωτική η ανάγνωσή
του.
Ο τίτλος
είναι «EuropeanCartographyandPolitics: TheCaseofMacedonia» και οι συγγραφείς είναι ο Έλληνας υπουργός Περιβάλλοντος και γνωστός
χαρτογράφος Ευάγγελος Λιβιεράτος και η ευρωβουλευτής και καθηγήτρια
αρχαιολογίας Χρυσούλα Παλιαδέλη.
Στην εκδήλωση παρουσίασης του
βιβλίου ο Αβραμόπουλος είχε δηλώσει ότι
άλλο είναι ο εθνικισμός και άλλη η ιστορική αλήθεια».
Η ελληνική ιστορική αλήθεια είναι
γραμμένη σε 140 σελίδες και προωθείται στο Μάθιου Νίμιτς. Το Dnevnik προσπάθησε να επικοινωνήσει με τη συγγραφέα ευρωβουλευτή Χρυσούλα Παλιαδέλη αλλά δεν
έλαβε απάντηση. Η σιωπή της δηλώνει ότι ο βιβλίο ‘μιλάει δυνατά και καθαρά’ και
έτσι δεν υπάρχει καμία ανάγκη για συζήτηση.
Πράγματι, ο σκοπός των δύο
συγγραφέων μέσα από τις γραμμές του βιβλίου, που θα μπορούσαν να ενταχθούν και
σε ένα κύριο άρθρο, λένε ότι η Ελλάδα προσφέρει μια οπτική η χαρτογραφική
απόδειξη ότι η περιοχή των Σκοπίων, που διατείνεται ότι ανήκει στη γεωγραφική
Μακεδονία, είναι πολύ διαφορετική από εκείνη της αρχαίας Μακεδονίας.
Η Παλιαδέλη μέσα από τους χάρτες
περιγράφει την ιστορία της χώρας από την αρχαιότητα μέχρι τον 19ο
αιώνα και ρίχνει νέο φως στη διεθνή συζήτηση και όπως λέει με σπάνιες ιστορικές πληροφορίες για
περίπλοκα ζητήματα.
Ο τίτλος του βιβλίου δεν είναι τυχαίος-
εκτός από τη συλλογή χαρτών έχει σελίδες με πολιτικό περιεχόμενο. Φυσικά, μια
τέτοια πράξη αποσκοπεί να προωθήσει την ελληνική άποψη στην ιστορική
διαφορά αφού έχει γραφεί από δύο Έλληνες
αξιωματούχους και προωθείται από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών για να
κερδίσει βάρος.
Το θέμα είναι ότι το παρουσιάζουν
στο Μάθιου Νίμιτς, αλλά και σε άλλους, και μέσα από τα παλαιότερα χαρτογραφικά σχέδια
παρουσιάζεται η Μακεδονία ως ελληνική.
Ως εκ τούτου οι δύο συγγραφείς,
σύμφωνα με τις κόκκινες γραμμές της Αθήνας (όνομα με γεωγραφικό καθοριστικό
παράγοντα) δεν γράφουν για τη διένεξη
του ονόματος της χώρας μας αλλά για τη διαφορά της χρήσης του όρου Μακεδονία,
που γίνεται κατανοητό ότι αποτελεί μια ελληνική προσπάθεια αμφισβήτησης του
ονόματος της χώρας μας που δεν πρέπει να περιέχει τον όρο ‘Μακεδονία’.
Ξεκινούν από τους χάρτες του
Πτολεμαίου , που ο καθένας που θα πάρει το βιβλίο θα διαπιστώσει ότι μέσα στους
αιώνες η Μακεδονία ήταν δεμένη μόνο με την Ελλάδα.
Πιο κάτω το σλαβικό δημοσίευμα
σημειώνει:
Οι συγγραφείς του βιβλίου
αναφέρουν τον ποταμό Βαρδάρη ή όπως λένε, από την εποχή του Ομήρου ήταν γνωστός
ως Αξιός. Χάρτες από τον 16ο και μετά λένε ότι ο ποταμός ονομάζεται «Μπαρντάρε,
Μπαρντάρο ή Βαρντάρε».
Επι πλέον το βιβλίο εξηγεί ότι «μετά τη συνθήκη του
Βουκουρεστίου το 1913, το όνομα Βαρδάρης χρησιμοποιείται για να καθορισθεί η
νότια επαρχία ‘Κράλστβοτο Γιουγκοσλάβια’, και ονομάζεται ως Βαρντάρσκα Μπανόβινα (1924-1941) και
συνορεύει με τη Βουλγαρία στα ανατολικά, στα νότια με την Ελλάδα και δυτικά με
την Αλβανία.
«Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο
μέρος της επαρχίας, αφαιρώντας ένα μέρος από τα βόρεια, πήρε το όνομα της ‘Σοσιαλιστικής
Δημοκρατίας της Μακεδονίας’ και έγινε μέρος
της СФРЈ (ΣΟΔΓ).
Αυτή η περιοχή που καταλαμβάνει ένα πολύ μικρό τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας,
ανακήρυξε την ανεξαρτησία του το 1991, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με το
διεθνή όνομα ‘ Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας’, αναφέρει το
δημοσίευμα του Dnevnik, το οποίο
υπογράφεται από την Ивана Kостовска.
Τι απαντά το ΥΠΟΙΚ για την αποπληρωμή των
ληξιπρόθεσμων οφειλών, λίγα 24ωρα πριν κλείσει η συμφωνία με την τρόικα.
Ερωτήσεις και απαντήσεις για τις αποδείξεις. Δεν περνάνε ενοίκια,
ιατρικές δαπάνες και δίδακτρα
Αναλυτικό φορολογικό Οδηγό στον οποίο ενσωματώνονται οι
τελευταίες νομοθετικές αλλαγές , έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο
Οικονομικών το απόγευμα της Δευτέρας.
Διαβάστε αναλυτικά τον οδηγό του ΥΠΟΙΚ για τις αποδείξεις που πρέπει να μαζέψουμε και για το τι θα ισχύει με τις φοροαπαλλαγές. Τι θα ισχύσει με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές
Στον οδηγό, μεταξύ άλλων, περιγράφονται οι κλίμακες και οι
απαλλαγές κατά τη φορολόγηση των περσινών εισοδημάτων, όπως θα
αποτυπωθούν στις φορολογικές δηλώσεις, αλλά και επίκαιρα θέματα όπως για
παράδειγμα οι προσαυξήσεις που επιβάλλονται σε ληξιπρόθεσμες οφειλές.
Το υπουργείο Οικονομικών, απαντά ότι "οι ληξιπρόθεσμες
οφειλές που υπάγονται σε διευκόλυνση τμηματικής καταβολής εξακολουθούν
να επιβαρύνονται με προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής.
Ωστόσο, οφειλές που έχουν υπαχθεί σε πρώτη διευκόλυνση
(συμπεριλαμβανομένης εδώ και της επανεξέτασης για αύξηση του αριθμού των
δόσεων), εφόσον ο οφειλέτης είναι απόλυτα συνεπής στους όρους αυτής,
απαλλάσσονται από την ημέρα χορήγησης και μετά, ποσοστού τριάντα τοις
εκατό (30%) των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής εκάστης δόσης και του
συνόλου των προσαυξήσεων της τελευταίας δόσης, με την προϋπόθεση ότι
αυτές δεν υπερβαίνουν το σαράντα τοις εκατό (40%) των συνολικών
προσαυξήσεων.
Σε περίπτωση εφάπαξ εξόφλησης του συνόλου των ληξιπρόθεσμων
οφειλών εκπίπτεται το σαράντα τοις εκατό (40%) των συνολικών
προσαυξήσεων.
Επιπλέον, στο πλαίσιο της πρώτης διευκόλυνσης δεν
επιβαρύνονται με προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής οφειλές που
προέρχονται από καταλογισμό συντάξεων, αποδοχών και λοιπών βοηθημάτων,
που έχουν ληφθεί χωρίς δόλο. Δεν ισχύουν εκπτώσεις για ενοίκια, δίδακτρα, αλλά και ιατρικές δαπάνες
Την ίδια στιγμή, έτοιμοι να αποχαιρετίσουν τις εκπτώσεις
δαπανών για ενοίκια, δίδακτρα, ιατρικά, θα πρέπει να είναι οι
φορολογούμενοι, καθώς η φετινή υποβολή των δηλώσεων θα είναι και η
τελευταία με το προηγούμενο καθεστώς, με δεδομένο ότι από την επόμενη
χρονιά θα διατηρηθούν σε ισχύ μόνο περιορισμένες μειώσεις φόρου όπως για
διατροφή.
Όπως έχει προαναγγείλει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών,
το αφορολόγητο θα αποσυνδεθεί πλήρως από τις δαπάνες και θα
θεσμοθετηθούν ειδικά κίνητρα, όπως η πληρωμή μέσω χρεωστικών και
πιστωτικών καρτών ακόμα και για αγορές των 500 ευρώ.
Χρυσός στα χρόνια της κρίσης: Μέρος α', Μαύρη Βίλβα.
Δύο περιοχές της Ευρώπης.
Μία στην Ρουμανία, μια στην Ελλάδα.
Τις χωρίζουν χιλιόμετρα, αλλά τις ενώνει κάτι κοινό.
Χρυσός στα Χρόνια της Κρίσης.
Η Ρόσια Μοντάνα είναι ένα χωριό 4.000 κατοίκων, φωλιασμένο σε μια καταπράσινη κοιλάδα στα Καρπάθια όρη της Ρουμανίας, με ιστορία 2.000 ετών. Στο υπέδαφός της κρύβει ένα θησαυρό, το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού της Ευρώπης! Πρόκειται για 240 τόνους χρυσού συνολικά, που η καναδική εταιρεία Gabriel Resources σκοπεύει να εκμεταλλευτεί, κατασκευάζοντας στην περιοχή το μεγαλύτερο ανοιχτό ορυχείο εξόρυξης χρυσού της γηραιάς ηπείρου.
Οι ιστορικά υψηλές τιμές του πολύτιμου μετάλλου καθιστούν την επένδυση για την εταιρεία ιδιαίτερα θελκτική. Το ρουμανικό κράτος από την πλευρά του, στην περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που διανύουμε, προσδοκά ότι αυτό το έργο θα του αποφέρει ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και άμεσα κέρδη 4 δισ. δολάρια.
Κι όμως, κάποιοι αποφασισμένοι κάτοικοι αντιστέκονται επί χρόνια, θεωρώντας ότι το χρυσάφι δεν είναι ο πραγματικός θησαυρός της Ρόσια Μοντάνα. Γιατί καθώς λένε, αν η πραγματοποίηση του ορυχείου προϋποθέτει τη μετεγκατάσταση των ανθρώπων, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, και την καταστροφή της αρχαίας πολιτισμικής κληρονομιάς, ποιος θ' αποφασίσει αν αξίζει η θυσία;
ΕΞΑΝΤΑΣ ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ: ΜΕΡΟΣ Α'
Οι κάτοικοι στη Ρόσια Μοντάνα έχουν μεγαλώσει με θρύλους για τα πνεύματα που κρύβονται στα βάθη των ορυχείων, καθώς η παράδοση της μεταλλουργίας στην περιοχή χάνεται στα βάθη της ιστορίας. «Οι παλιότεροι, που πρόλαβαν να δουλέψουν στα ορυχεία, λένε για τη Λευκή και τη Μαύρη Βίλβα. Η Λευκή Βίλβα σου υπόσχεται χρυσό αρκεί να το μοιραστείς με άλλους, ενώ η Μαύρη Βίλβα σε πάει εκεί όπου δεν σε βρίσκει κάνεις, αν είσαι άπληστος», μας διηγείται ο Καλίν Κάπρος, κάτοικος της Ρόσια Μοντάνα.
ΜΙΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΑΠΟ ΡΩΜΑΪΚΕΣ ΣΤΟΕΣ
Ήδη από τη ρωμαϊκή εποχή, η ευρύτερη περιοχή της Ρόσια Μοντάνα ήταν γνωστή ως το «Χρυσό Τραπέζιο». Τα κοιτάσματά της ήταν τόσο πλούσια, που σύμφωνα με την παράδοση, μπορούσε κανείς να βρει ολόκληρες κοτρώνες χρυσού, επιφανειακά στις κοιλάδες! Πρώτοι οι Ρωμαίοι ίδρυσαν εδώ έναν οικισμό μεταλλωρύχων, το 106 μ.Χ και κατασκευάζοντας ένα αριστοτεχνικό σύστημα υπόγειων στοών, που οι αρχαιολόγοι σήμερα παρομοιάζουν με μια υπόγεια Ακρόπολη, κατάφεραν να αποσπάσουν το πολύτιμο ευγενές μέταλλο που έκρυβε η γη. Ολόκληρη η ρωμαϊκή αυτοκρατορία λέγεται πως χρωστούσε ένα σημαντικό μέρος της ακμής της, στο χρυσάφι της Ρόσια Μοντάνα.
Αργότερα, σε όλες τις ιστορικές περιόδους ανά τους αιώνες, Γερμανοί, Αυστριακοί, Σοβιετικοί, όλοι θέλησαν να εκμεταλλευτούν τον ορυκτό πλούτο της περιοχής και τα ίχνη αυτής της δραστηριότητας αποτελούν σήμερα ένα πολύτιμο κομμάτι της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς. «Όποιος σπουδάζει Νομική, ξέρει για τη Ρόσια Μοντάνα, γιατί στις στοές εκεί, βρέθηκαν κάποιες κερωμένες πινακίδες, που αποτελούν τη βάση όλων όσων σπουδάζουν Ρωμαϊκό Δίκαιο, Ρωμαϊκό Νόμο. Κάθε ιστορικός στον κόσμο έχει ακούσει για τη Ρόσια Μοντάνα!», μας λέει η αρχιτέκτων Κλαούντια Αποστόλ.
Δυστυχώς αν καταστραφούν τα βουνά, θα καταστραφεί και το μεγαλύτερο μέρος της πολύτιμης πολιτισμικής κληρονομιάς της Ρόσια Μοντάνα, αφού φυσικά οι περίφημες ρωμαϊκές στοές θα ανατιναχθούν και αυτές. Η Κλαούντια ρωτά με θλίψη και θυμό: «Στη Ρουμανία, στην Ελλάδα, μιλάμε για μεγάλη ανεργία παντού, αλλά είναι η Ελλάδα πρόθυμη να κατασκευάσει ένα ορυχείο χρυσού στην Ακρόπολη μόνο για τα χρήματα;»
240 ΤΟΝΟΙ ΧΡΥΣΟΥ, ΕΛΠΙΔΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΚΡΙΣΗΣ;
Σήμερα, μια καναδική εταιρεία, η Gabriel Resources, σχεδιάζει στη Ρόσια Μοντάνα το μεγαλύτερο ανοιχτό ορυχείο εξόρυξης χρυσού της Ευρώπης. Συνολικά 240 τόνους χρυσού, μέσα σε 16 χρόνια, υπολογίζουν οι υπεύθυνοι ότι μπορούν να βγάλουν από τα σπλάχνα της γης. Πρόκειται για το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού στο υπέδαφος της γηραιάς ηπείρου!
Για να προχωρήσουν τα σχέδια για το ορυχείο, δημιουργήθηκε το 1997 η Rosia Montana Gold Corporation (RMGC), μια κοινοπραξία της καναδικής εταιρείας με το ρουμανικό κράτος. Στους Καναδούς ανήκει το 80,69%, ενώ το υπόλοιπο 19,31% έχει μείνει στον έλεγχο της κυβέρνησης, μέσω της κρατικής εταιρείας Minvest. 4 δισ. δολάρια είναι τα άμεσα έσοδα που ελπίζει να αποκομίσει το ρουμανικό δημόσιο από αυτή την επένδυση! «Είναι ένα έργο που θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, καθώς αυτή η περιοχή έχει ένα πολύ υψηλό ποσοστό ανεργίας, θα έλεγα ότι περίπου το 70% των ανθρώπων δεν έχει κανένα εισόδημα, ένα ποσοστό αρκετά υψηλό», υπερθεματίζει ο Καταλίν Χοσού, εκπρόσωπος της RMGC.
Η ζωή των κατοίκων στη Ρόσια Μοντάνα είναι όντως δεμένη μέσα στους αιώνες με το ορυχείο χρυσού και στα νεότερα χρόνια, με την εθνικοποίηση του ορυχείου το 1948 επί κομμουνιστικού καθεστώτος, σχεδόν το 70% των κατοίκων δούλευε εκεί. Μετά την πτώση του καθεστώτος, το ορυχείο παρέμεινε στο κράτος, ωστόσο οικονομικά, δεν πήγαινε καλά και κάθε χρόνο λάμβανε τεράστιες επιδοτήσεις λόγω ελλειμμάτων. Σιγά - σιγά οι θέσεις εργασίας άρχισαν να φθίνουν, μέχρι που το 2006 το ορυχείο έκλεισε και η ανεργία χτύπησε αδυσώπητα την περιοχή.
«Ανέκαθεν η εξόρυξη υπήρχε. Γιατί και ο πατέρας μου και ο αδελφός μου δούλεψαν εδώ και στο μέλλον το ίδιο θα γίνεται, γιατί εδώ δεν έχεις άλλη πηγή εισοδήματος. Με τι να ζήσεις; Να μαζεύεις μανιτάρια; Δεν έχεις άλλο τρόπο ύπαρξης. Και ελπίζουμε να επιτρέψουν το πρότζεκτ γιατί χωρίς αυτό είναι μια περιοχή νεκρή», μας λέει ο Νικολάε, κάτοικος της Ρόσια Μοντάνα που δούλευε στις στοές από το 1985. «Αν δεν αρχίσει το πρότζεκτ η πλειοψηφία των ανθρώπων πρέπει να φύγει για άλλες χώρες, γιατί δεν έχεις πού να δουλέψεις. Δεν έχεις τι να κάνεις εδώ», συμπληρώνει ο συγχωριανός του Γκεόργκε. Στη σημερινή Ρουμανία της οικονομικής κρίσης, το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας φτάνει το 25%, ενώ υπολογίζεται ότι 3 εκατ. άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα για να αναζητήσουν δουλειά και μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Η επαναλειτουργία του ορυχείου της Ρόσια Μοντάνα παρουσιάζεται ως η επένδυση που θα προσφέρει την τόνωση που τόσο απεγνωσμένα χρειάζεται η ρουμανική οικονομία.
Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
«Αυτοί σκέπτονται την ανάπτυξη της Ρόσια Μοντάνα μέχρι να βγάλουν το χρυσό, εμείς σκεπτόμαστε και μετά την εξαγωγή του χρυσού, σκεπτόμαστε για πάντα, για τις δικές μας γενιές, αλλά και για τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας», λέει με έμφαση ο Εουτζέν Νταβίντ, ένας από τους μαχητικότερους πολέμιους του ορυχείου. Ο ίδιος δε γεννήθηκε στη Ρόσια Μοντάνα, ήρθε εδώ από επιλογή τη δεκαετία του 90, παντρεύτηκε και έστησε ένα αγρόκτημα. Σήμερα είναι ο πρόεδρος της οργάνωσης «Αλμπούρνους Μάγιορ», που έχουν φτιάξει όσοι κάτοικοι είναι αποφασισμένοι να αντισταθούν στη λειτουργία του καινούριου ορυχείου.
«Εμείς δεν είμαστε άνθρωποι που έχουμε πρόβλημα με την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας», σημειώνει ο Εουτζέν. «Απλά η δικιά μας λογική είναι τελείως διαφορετική από της εταιρείας, συνεπώς είναι φυσιολογικό να υπάρχει ισχυρός πόλεμος ανάμεσα σε αυτές τις δύο επιλογές ανάπτυξης. Εμείς πιστεύουμε ότι η δικιά μας είναι πολύ καλύτερη». Ο τουρισμός, η γεωργία και η κτηνοτροφία είναι οι εναλλακτικές μορφές ανάπτυξης που προτείνουν οι κάτοικοι που αντιτίθενται στο ορυχείο. Ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν μπορεί να υλοποιηθεί, καθώς ήδη από το 2002, η περιοχή έχει χαρακτηριστεί από την τοπική διοίκηση ως βιομηχανική ζώνη, όπου η εξορυκτική δραστηριότητα είναι η μόνη που επιτρέπεται. Έτσι εδώ και χρόνια οι κοινότητες ζουν σε έναν ασφυκτικό κλοιό. Ή ορυχεία, ή ανεργία.
«Όλοι φώναζαν ότι μόνο εξορύξεις γίνονται, και με εκνεύρισε που έλεγε ο κόσμος ότι μετά το πρότζεκτ εξόρυξης θα υπάρξει τουρισμός. Και γιατί δεν γίνεται να υπάρξει τώρα, πρέπει να υπάρξει το πρότζεκτ για να υπάρχει τουρισμός;», ρωτάει ο Αντρέι. Είναι 26 χρονών και το όνειρο του ήταν να ανοίξει μια πανσιόν και να φιλοξενεί τουρίστες που φτάνουν στην περιοχή. Καθώς απαγορευόταν να χτίσει αφού η περιοχή έχει χαρακτηριστεί βιομηχανική ζώνη, ανακαίνισε μερικά δωμάτια που ήδη είχε. Και το 2008 έκανε το όνειρο του πραγματικότητα. Σήμερα ζει εξ' ολοκλήρου απ' αυτό. «Ήρθαν στη Ρόσια Μοντάνα και τη βάφτισαν ζώνη εξορύξεων, χωρίς άλλες προοπτικές ή εναλλακτικές και την κρατάνε μπλοκαρισμένη τόσα χρόνια. Πρόκειται για οικονομικό εκβιασμό», εξηγεί ο Εουτζέν.
Οι κάτοικοι που αντιστέκονται δεν είναι μόνοι, στο πλευρό τους έχει σταθεί ένα πρωτοφανές κύμα διεθνούς αλληλεγγύης. Πλήθος επιστημόνων και ακαδημαϊκών, περιβαλλοντικές και πολιτιστικές οργανώσεις, κόμματα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, και προσωπικότητες όπως η Βανέσα Ρεντγκρέιβ και ο πρίγκιπας Κάρολος, τάχθηκαν κατά του σχεδίου της εταιρείας. Ακόμα και η Παγκόσμια Τράπεζα, εξέφρασε τις επιφυλάξεις της και απέσυρε τη χρηματοδότησή της με γράμμα που απέστειλε το 2002 στην μητρική Gabriel Resources.
ΠΩΣ ΕΝΑ ΟΡΥΧΕΙΟ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΧΑΡΤΗ
«Είναι η ίδια βιομηχανική δραστηριότητα που λάμβανε χώρα για εκατοντάδες χρόνια. Οι άνθρωποι βρίσκονταν στο κέντρο και έκαναν εξορύξεις ολόγυρα. Είναι ένα χωριό με μεταλλεία εδώ και 2.000 χρόνια, ζούσαν εδώ και το ορυχείο ήταν δίπλα τους, οπότε δεν είναι κάτι ασυνήθιστο», ισχυρίζεται ο Καταλίν Χοσού της RMGC, υπερασπιζόμενος το σχέδιο του ορυχείου. Δυστυχώς διαψεύδεται από την επίσημη περιγραφή του έργου από την ίδια την εταιρεία.
Τα τέσσερα βουνά που περικλείουν την ευρύτερη περιοχή της Ρόσια Μοντάνα, θα πρέπει και τα τέσσερα να ανατιναχθούν και οι κοινότητες θα περικυκλωθούν από βιομηχανικής κλίμακας ανοιχτά ορυχεία. Όλη η κοιλάδα της Κόρνα θα μετατραπεί σε λεκάνη εναπόθεσης αποβλήτων και θα χτιστεί ένα φράγμα όπου θα συγκρατεί 250 εκατομμύρια τόνους τοξικών ουσιών.
Για το λόγο αυτό άλλωστε, το επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας προβλέπει τη μετεγκατάσταση εκατοντάδων κατοικιών που βρίσκονται στη ζώνη επίπτωσης. Περίπου 2.000 άνθρωποι, πάνω από τους μισούς κατοίκους του χωριού, έχουν ήδη πουλήσει τις ιδιοκτησίες τους στην εταιρεία και έχουν φύγει. Το χωριό έχει ερημώσει. «Η εταιρεία ήρθε σε πρώτη φάση να καταστρέψει τη Ρόσια Μοντάνα και μέχρι τώρα το κατάφερε. Πριν αρχίσει το πρότζεκτ κατέστρεψε μια κοινότητα που ήταν γεμάτη ζωή, γεμάτη με ανθρώπους. Να δεις πώς στο όνομα μιας εταιρείας γκρεμίζονται όλα», μας λέει ο Σορίν Ζούρκα, καθώς περπατά στα δρομάκια του χωριού, κοιτώντας με θλίψη τα εγκαταλελειμμένα σπίτια που καταρρέουν.
Ο Σορίν έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στη Ρόσια Μοντάνα. Μας ζητά να επισκεφτούμε μαζί του το νεκροταφείο του χωριού. «Έβγαλαν και τους νεκρούς από τους τάφους, νομίζω ότι έφυγαν τόσοι νεκροί όσοι ζωντανοί», μας λέει, πάνω από τα ανοιγμένα μνήματα. «Υπάρχουν αποζημιώσεις για κάθε οικογένεια που μεταφέρει τους νεκρούς της από εδώ. Πιστεύω πως θέλουν να δείξουν ποιος είναι ο θεός στη Ρόσια Μοντάνα».
ΤΟ ΚΥΑΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Το έργο δεν έχει ξεκινήσει ως τώρα, καθώς η αρχική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που κατέθεσε η εταιρεία και είναι απαραίτητη για την αδειοδότηση, ανεστάλη από το αρμόδιο Υπ. Περιβάλλοντος. Ο κ. Ατίλα Κοροντί ήταν ο υπουργός που βρέθηκε στην κρίσιμη θέση, το Σεπτέμβριο του 2007. «Είμαι σίγουρος ότι ο ορυκτός πλούτος είναι για μας μια λύση. Αλλά απ’ την πλευρά ενός θεσμού για το περιβάλλον, είναι σημαντικό να εφαρμόζουμε όλα τα μέτρα για την προστασία του», μας λέει εξηγώντας το σκεπτικό της απόφασής του. Φυσικά η εταιρεία δεν έμεινε ικανοποιημένη με αυτή την απόφαση και έκανε μήνυση στον κ. Κοροντί, προσπαθώντας να την ανατρέψει. Παρ’ όλ’ αυτά σήμερα εκκρεμεί η κρίσιμη απόφαση έναντι της νέας, τροποποιημένης μελέτης.
Ο εκάστοτε Υπ. Περιβάλλοντος είναι εύλογα προσεκτικός, καθώς μια τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή σημάδεψε τη Ρουμανία το 2000. Στη Μπάια Μάρε, μια πόλη περίπου 150 χλμ βόρεια της Ρόσια Μοντάνα, έσπασε η δεξαμενή λυμάτων ενός χρυσορυχείου, που ακολουθούσε την ίδια μέθοδο με αυτό που σχεδιάζει η Rosia Montana Gold Corporation. 100,000 κυβικά μέτρα νερό, μολυσμένα με 100 τόνους κυανίου, χύθηκαν στον γειτονικό ποταμό Σόμες. Η μόλυνση πέρασε τα σύνορα, ρυπαίνοντας τον Τίζα, τον δεύτερο μεγαλύτερο ποταμό της Ουγγαρίας, σκοτώνοντας κάθε ζωή στα νερά του, και καταστρέφοντας τα αποθέματα πόσιμου νερού 2,5 εκατομμυρίων κατοίκων.
Η ΆναΜαρία Μπογκτάν ζούσε στην Μπάια Μάρε, όταν έγινε το ατύχημα. «Στην αρχή νομίζαμε ότι ήταν ένα μικρό, ασήμαντο ατύχημα. Αλλά σύντομα μάθαμε ότι όλη η Ευρώπη ενδιαφερόταν για το τι είχε συμβεί στη Μπάια Μάρε εξαιτίας αυτής της διαρροής κυανίου. Έτσι γίναμε διάσημοι εξαιτίας αυτού, όχι με την καλή έννοια. Η Μπάια Μάρε έγινε το δεύτερο Τσερνομπίλ της Ευρώπης», μας λέει.
Σήμερα, η Ουγγαρία, η Τσεχία και η Γερμανία είναι οι μόνες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν απαγορεύσει τη χρήση κυανίου στην εξορυκτική βιομηχανία. Τον Μάιο του 2010, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε μια οδηγία με την οποία συνιστούσε την απαγόρευση της χρήσης κυανίου σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, αλλά η οδηγία έχει μείνει στο ντουλάπι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και εναπόκειται σε κάθε κράτος ξεχωριστά αν θα την ακολουθήσει.
«Όλοι γνωρίζουν για το κυάνιο και τις επιπτώσεις του στην υγεία. Και ξέρουμε ότι οι Ναζί σκότωναν τους Εβραίους στο Άουσβιτς με κυάνιο. Επομένως ο κόσμος γνωρίζει τι είναι το κυάνιο. Όμως η χρήση κυανίου στη μεταλλουργία, είναι η φθηνότερη και πιο κερδοφόρα επιλογή για τις εταιρείες. Αυτό είναι το μόνο που μετράει», επισημαίνει η Άννα Μαρία, που μετά την εμπειρία της στη Μπάια Μάρε εντάχθηκε στο οικολογικό κίνημα.
ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Ο κ. Κοροντί βρισκόταν ξανά στην κρίσιμη θέση του Υπ. Περιβάλλοντος τον Μάρτιο του 2012, όταν τον συναντήσαμε. Κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Πρόεδρος της χώρας κ. Μπασέσκου εξέφρασε την ελπίδα ότι με τον νέο υπουργό θα υπάρξει μια γρήγορη απόφαση για την εκμετάλλευση των φυσικών πηγών. «Πιέζει συνεχώς την κυβέρνηση να δώσει τις άδειες και ό,τι άλλο χρειάζεται», λέει θυμωμένα η αρχιτέκτων Κλαούντια Αποστόλ. «Στην ουσία ζητάει από την κυβέρνηση να αγνοήσει τους νομικούς κανόνες, να αγνοήσει το σύστημα δικαιοσύνης, να αγνοήσει τα δικαιώματα των ανθρώπων, να αγνοήσει τα πάντα».
Η εταιρεία από την πλευρά της ξοδεύει πολλά χρήματα για να πείσει την κοινή γνώμη της Ρουμανίας ότι το ορυχείο στη Ρόσια Μοντάνα είναι μια αναγκαία επένδυση για τη Ρουμανία. Τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα στοχεύουν στη χειραγώγηση του τύπου. «Μπορώ να σας πω ότι είναι η RMGC είναι η εταιρεία με τον τρίτο μεγαλύτερο προϋπολογισμό για διαφημίσεις στη χώρα, μετά της εταιρείες κινητής τηλεφωνίας», μας λέει ο Μίρσεα Τόμα, επικεφαλής της οργάνωσης ActiveWatch, που παρακολουθεί πώς καλύπτουν το θέμα τα ΜΜΕ.
«Δεν υπάρχουν "κατά" που να παρουσιάζονται συχνά στα ΜΜΕ. Τα δύο προηγούμενα χρόνια, οι διαφημίσεις υπέρ της εξόρυξης χρυσού, είχαν καταλάβει τα πιο σημαντικά ΜΜΕ της Ρουμανίας. Με τον όρο "κατάληψη" εννοώ ότι ήταν ορατοί με τις διαφημίσεις τους και δεν μπορούσες να βρεις εναλλακτική πληροφορία παρά μόνο αυτή που έδιναν οι ίδιοι». Ο Μίρσεα Τόμα θεωρεί πώς ένα ισχυρό πολιτικό και οικονομικό λόμπι έχει ενεργοποιηθεί για την προώθηση των ορυχείων, ασκώντας πίεση στους αρμοδίους.
«Εμπλέκονται όλοι, ο Πρόεδρος, η εταιρεία, η κοινή γνώμη… Αν ήμουν υπουργός οικονομικών ίσως να σκεφτόμουν διαφορετικά, αλλά ο ρόλος μου δεν είναι άλλος απ’ το να σκέφτομαι ως υπουργός περιβάλλοντος», μας λέει ο κ. Κοροντί. Η έγκριση του Υπ. Περιβάλλοντος είναι η τελευταία που περιμένει η εταιρεία για να προχωρήσει στα σχέδιά της. Το υπουργείο Πολιτισμού, έχει ήδη παραχωρήσει τις απαραίτητες άδειες για το έργο...
«Θα είναι το τελειωτικό χτύπημα. Η εξόρυξη δεν σταμάτησε εδώ και 2.000 χρονιά γιατί δεν τελείωσε ο χρυσός της Ρόσια Μοντάνα, αλλά αυτή η εταιρεία θα τελειώσει το χρυσό και αυτό θα είναι το τελικό χτύπημα. Θα βάλουν σπόρια και θα μεγαλώσουν άλλον χρυσό; Ή περιμένουμε πάλι μια εποχή των παγετώνων, με ηφαίστεια, να φτιαχτεί ξανά το χώμα; Ουτοπίες. Έρχονται στιγμές στη ζωή του ανθρώπου που αποφασίζεις: συνεχίζεις σε αυτό το ρυθμό και πεθαίνεις ή αλλάζεις στρατηγική και συνεχίζεις να ζεις;», θέτει το αμείλικτο ερώτημα ο Εουτζέν…
Χρυσός στα χρόνια της κρίσης: Μέρος β', Ο Θησαυρός της Κασσάνδρας
H αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου προβάλλεται ως η ενδεδειγμένη απάντηση στην οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα. Tο ελληνικό κράτος έχει παραχωρήσει τα μεταλλευτικά δικαιώματα μιας έκτασης 317.000 στρεμμάτων στη Β. Χαλκιδική, πλούσια σε χρυσό, χαλκό και άλλα μέταλλα, στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold. Όμως, κάτοικοι της περιοχής που χρόνια αντιστέκονται στη δημιουργία ορυχείου χρυσού στην περιοχή τους, υποστηρίζουν ότι η επένδυση θα προκαλέσει ανεπίστρεπτη καταστροφή στο περιβάλλον, με τα οφέλη να είναι λιγότερα από τις απώλειες.
«Ο Θησαυρός της Κασσάνδρας» είναι μια ακτινογραφία του σύγχρονου ελληνικού κράτους, πριν και κατά την διάρκεια της κρίσης.
Original shooting format: HD 1080p25 / Ήχος: Dolby Stereo / Γλώσσα: Ελληνικά
Το δάσος των Σκουριών με τις υπεραιωνόβιες οξιές και δρυς του, είναι ένα από τα λίγα δάση της Ελλάδας που έχουν γλιτώσει από τις πυρκαγιές και την ληστρική εκμετάλλευση. Δυσπρόσιτο και άγνωστο στους πολλούς, το δάσος βρίσκεται στο όρος Κάκαβος της Βορείου Χαλκιδικής. Στη γη που γέννησε τον Αριστοτέλη, στις πύλες του Αγίου Όρους.
Κάτω από το δάσος των Σκουριών υπάρχει ένα σημαντικό κοίτασμα χρυσού και χαλκού, αξίας περίπου 12 δισ. δολαρίων
«Τα δάση αυτά είναι για τη χώρα μας δάση αναφοράς, βρίσκονται εδώ από αρχαιοτάτων χρόνων. Χαρακτηρίζονται ως αρχέγονα δάση και αυτά, σπανίζουν τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο», λέει ο Θεοχάρης Ζάγγας, Πρόεδρος της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρείας, τονίζοντας την τεράστια οικολογική σημασία του δάσους των Σκουριών.
Και πράγματι, ίσως τίποτα να μη διατάρασσε ποτέ την ησυχία αυτής της περιοχής, αν κάτω από τις ρίζες των δέντρων, δεν υπήρχε ένα σημαντικό κοίτασμα χρυσού και χαλκού, αξίας περίπου 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτός είναι και ο λόγος που το ορυχείο στις Σκουριές βρίσκεται στο επίκεντρο του επενδυτικού σχεδίου της «Ελληνικός Χρυσός», της κοινοπραξίας που είναι υπεύθυνη για την εκτέλεση του έργου. Το 95% αυτής της εταιρείας ανήκει στην καναδική Eldorado Gold, και το υπόλοιπο 5% ανήκει στην ελληνική κατασκευαστική εταιρεία ΑΚΤΩΡ, του ομίλου Μπόμπολα.
Η εταιρεία θέλει να κατασκευάσει στην καρδιά του δάσους, ένα ανοιχτό και ένα υπόγειο ορυχείο, προκειμένου να εξορύξει το κοίτασμα. Το ανοιχτό ορυχείο θα έχει διάμετρο 700 μέτρα και βάθος 200. Το υπόγειο θα έχει σήραγγες μήκους 25 χιλιομέτρων, που θα φτάνουν ακόμα και τα 770 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης. Επίσης θα κατασκευαστεί ένα εργοστάσιο επεξεργασίας, καθώς και δύο λεκάνες εναπόθεσης αποβλήτων.
Η σχετική περιβαλλοντική μελέτη έχει εγκριθεί από το ελληνικό κράτος και η αποψίλωση του δάσους έχει ήδη ξεκινήσει. Όμως το έργο συναντά την αντίσταση πολλών κατοίκων της περιοχής, που έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωσή του.
Πλέον, το δάσος αποτελεί πεδίο σκληρών συγκρούσεων. Συχνά δονείται από τις πορείες και τα συνθήματα των διαδηλωτών ενάντια στο ορυχείο, φωνές που τις περισσότερες φορές αντιμετωπίζονται με βίαιη καταστολή και πνίγονται στα δακρυγόνα από τις δυνάμεις της αστυνομίας.
«ΤΟ ΦΡΑΓΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΟΥΣΒΙΤΣ»
«Όλος ο κόσμος της περιοχής είναι ξεσηκωμένος, δεν πρόκειται να τα αφήσει αυτά τα πράγματα. Και ο κόσμος αυτός δεν παλεύει για μεροκάματο, παλεύει για να κρατήσει τον τόπο του, δεν έχει οικονομικά συμφέροντα, βλέπει μόνο μπροστά του, βλέπει τα παιδιά του, το μέλλον αυτής της περιοχής», μας λέει ο Τόλης Παπαγεωργίου, μέλος του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, που έχει δέσει τη ζωή του με το κίνημα που εναντιώνεται στη δημιουργία του ορυχείου.
Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που η Β. Χαλκιδική βρίσκεται μπροστά σε ανάλογα επενδυτικά σχέδια. Στο παρελθόν, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, η επίσης καναδική εταιρεία TVX Gold θέλησε να κατασκευάσει στην περιοχή ένα ορυχείο χρυσού και τότε οι κάτοικοι είχαν ανατρέψει τα σχέδιά της με ένα δυναμικό κίνημα αντίστασης. Μέχρι και στρατιωτικός νόμος είχε επιβληθεί στην περιοχή, με απαγόρευση της κυκλοφορίας, αλλά τελικά το Συμβούλιο της Επικρατείας δικαίωσε τους κατοίκους, ακυρώνοντας το επενδυτικό σχέδιο της TVX Gold.
Η εταιρεία έχει περιφράξει τις εγκαταστάσεις της με συρματοπλέγματα, κάμερες και συστήματα συναγερμού, τοποθετημένα ακόμα και στα κλαδιά των δέντρων. Το φυλάκιο της πύλης, βρίσκεται πάνω σε ένα δημόσιο δρόμο και όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, μαυροντυμένοι σεκιούριτι τους ζητούν στοιχεία ταυτότητας για να τους αφήσουν να περάσουν. Όταν μας οδήγησαν εκεί, οι άνδρες της ιδιωτικής ασφάλειας μας βιντεοσκοπούσαν με τα κινητά τους τηλέφωνα. «Στα πενήντα χρόνια που ζω, δεν θυμάμαι ποτέ αυτό το δάσος να έχει φραχτεί από καμιά εταιρεία. Αυτό εδώ μας θυμίζει Άουσβιτς», καταγγέλλει ο Δημήτρης Κάλτσος, που έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην περιοχή.
«Μήπως κάποιοι άνθρωποι δημιούργησαν συνθήκες για να με εξαναγκάσουν να το κάνω; Αν συμβαίνει αυτό, δεν θα απολογηθώ κιόλας», απαντά ο κ. Στρατουδάκης, Γενικός Διευθυντής της Ελληνικός Χρυσός. «Όταν, για να διογκωθείς, μαζεύεις ό,τι τυχάρπαστο υπάρχει στην Ελλάδα, αρχίζει το θέμα και μπαίνει στην έννοια της δολιοφθοράς. Αυτό λοιπόν δημιούργησε προβλήματα στην Αστυνομία, η οποία σχεδόν μου επέβαλε να δημιουργήσω συνθήκες προστασίας απέναντι σε συγκεκριμένα πράγματα».
317.000 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ ΓΙΑ 11.000.000 ΕΥΡΩ
Ωστόσο, το ελληνικό κράτος δεν έχει παραχωρήσει τα μεταλλευτικά δικαιώματα μόνο στο δάσος των Σκουριών. Έχει παραχωρήσει τα μεταλλευτικά δικαιώματα μιας έκτασης 317.000 στρεμμάτων. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται δύο προϋπάρχοντα ορυχεία μαζί με τις εγκαταστάσεις τους, 310 σπίτια στο Στρατώνι, καθώς και τα δικαιώματα έρευνας και επέκτασης της εξορυκτικής δραστηριότητας με το άνοιγμα και άλλων μεταλλείων.
«Το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι η μεταβίβαση αυτής της περιοχής στην «Ελληνικός Χρυσός», Λάζαρος Τόσκας, Μέλος των Επιτροπών Αγώνα Ενάντια στα Ορυχεία
«Το μεταλλευτικό πεδίο στη Χαλκιδική είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο», βεβαιώνει ο κ. Στρατουδάκης, Γενικός Διευθυντής της Ελληνικός Χρυσός. «Και μάλιστα κακώς είναι μονότονα προσανατολισμένο στον χρυσό. Είναι ένα πολυμεταλλικό μεταλλευτικό πεδίο. Έχει χαλκό, έχει άργυρο, έχει χρυσό, έχει μόλυβδο, έχει ψευδάργυρο. Όλα είναι δίπλα μας!»
Το αντάλλαγμα που πλήρωσε η εταιρεία στο ελληνικό κράτος για να αποκτήσει τα παραπάνω ήταν 11 εκατομμύρια ευρώ. «Το μεγαλύτερο σκάνδαλο που έχει γίνει στην Ελλάδα, δεν είναι ούτε η Ζίμενς, ούτε το Βατοπέδι, το μεγαλύτερο σκάνδαλο που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια είναι η μεταβίβαση αυτής εδώ της περιοχής στην «Ελληνικός Χρυσός» και η ελληνική Βουλή πρέπει να το δει ξανά το θέμα», λέει ο κ. Λάζαρος Τόσκας, μέλος των επιτροπών αγώνα ενάντια στα ορυχεία. «Ο κύριος Πάχτας ξεπούλησε ορυκτό πλούτο αξίας δισεκατομμυρίων, χωρίς κανένα αντάλλαγμα».
Η ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑ
Ο κος Πάχτας εδώ και χρόνια έχει εγκαταλείψει την κεντρική πολιτική σκηνή. Έχει επιστρέψει στον τόπο του και σήμερα είναι δήμαρχος του δήμου Αριστοτέλη, όπου και σχεδιάζεται το χρυσωρυχείο. Ήταν ο άνθρωπος που ως υφυπουργός οικονομικών μεταβίβασε το μεταλλευτικό πεδίο για 11.000.000 ευρώ στην Ελληνικός Χρυσός. Ήταν Δεκέμβριος του 2003. Την εποχή που χρήματα (φαινομενικά) υπήρχαν, που η χώρα κατασκεύαζε μεγάλα έργα για τους ολυμπιακούς αγώνες.
Στην Χαλκιδική ωστόσο επικρατεί αναβρασμός. Η προηγούμενη εταιρεία χρυσού, η ΤVX Gold είχε πτωχεύσει και έφευγε από τη χώρα. Εκατοντάδες εργαζόμενοι των ορυχείων, απλήρωτοι επί μήνες και μπροστά στον κίνδυνο της ανεργίας είχαν κλειστεί στις στοές και έκαναν απεργία πείνας. Συνάδελφοί τους διαμαρτύρονταν δυναμικά έξω από το υπουργείο οικονομικών στο κέντρο της Αθήνας.
Ο κ. Πάχτας έψαχνε απεγνωσμένα για μια λύση. «Εμείς τετραγωνίσαμε τον κύκλο», θυμάται. «Χτύπησα όλες τις πόρτες των Ελλήνων επιχειρηματιών που θα μπορούσαν να έχουν μια συνάφεια με το θέμα. Κανείς δεν ήθελε να βάλει το κεφάλι του στον τορβά». Τελικά επενδυτής βρέθηκε. Ήταν η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. Η εταιρεία είχε συσταθεί τρεις μέρες πριν την αγοραπωλησία, από δύο υψηλόβαθμα στελέχη της ελληνικής κατασκευαστικής εταιρείας Άκτωρ, του ομίλου Μπόμπολα, έναν από τους πιο σημαντικούς επιχειρηματικούς ομίλους της Ελλάδας. Σύντομα στο επενδυτικό σχήμα εισχωρούν ως κύριοι μέτοχοι η Άκτωρ με 35% και η καναδική μεταλλευτική εταιρεία European Goldfields, με 30%.
Η πώληση γίνεται απευθείας, χωρίς δημόσιο διαγωνισμό, όπως ορίζει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Η μέθοδος που επιλέχθηκε για να περάσουν τα ορυχεία στη νέα εταιρεία ήταν η εξής: Το ελληνικό δημόσιο θα αγόραζε τα μεταλλεία από την TVX που έφευγε από τη χώρα για 11 εκατομμύρια ευρώ και την ίδια μέρα θα τα πουλούσε στην «Ελληνικός Χρυσός» στην ίδια ακριβώς τιμή. Ούτε σεντς παραπάνω, ούτε σεντς παρακάτω.
«Όπως ήταν ολόκληρο, το πήραμε και το ξαναδώσαμε στην άλλη μεριά», λέει ο κ. Πάχτας. «Για να κρατήσουμε τις θέσεις απασχόλησης, για να κρατήσουμε την επένδυση ζωντανή.» Τα 11 εκατομμύρια ευρώ που πήρε το ελληνικό κράτος, δεν πήγαν στα ταμεία του. Δόθηκαν ως αποζημιώσεις στους εργαζόμενους της εταιρείας που έφευγε.
«Ξέρετε τι έκανε για την TVX ο Πάχτας; Όταν έμειναν 472 άνθρωποι άνεργοι, δεν τους πλήρωσε η TVX GOLD η μητρική που είχε υποχρέωση να τους πληρώσει, και δεν ήταν πτωχή, τους πληρώσατε εσείς και εγώ», υποστηρίζει ο κ. Τόλης Παπαγεωργίου από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων.
«Ο πλούτος που πουλήσανε είναι δεκάξι δις και τα δώσανε τσάμπα σε μια εταιρεία που δημιουργήθηκε την προηγούμενη μέρα της μεταβίβασης με μετοχικό κεφάλαιο εξήντα χιλιάδες ευρώ», καταγγέλλει ο κ. Λάζαρος Τόσκας και επισημαίνει: «Έξι μήνες μετά την αγοραπωλησία, τα ορυχεία κοστολογήθηκαν 408 εκατομμύρια ευρώ!»
«Τι αξία είχε τότε; Τι αξία είχε τότε; Θυμάστε;» ρωτά με ένταση ο κ. Πάχτας «Η εταιρεία είχε πτωχεύσει. Μια εταιρεία που έχει πτωχεύσει, πόσο αξίζει, ξέρετε; Πόσο αξίζει μια εταιρεία που έχει πτωχεύσει; Μηδέν. Αξίζει παραπάνω;»
«Στην ουσία ήτανε μια σύμβαση μεταξύ δύο ιδιωτών, και διαμεσολάβησε για μια ώρα περίπου το ελληνικό δημόσιο, έτσι ώστε και εμείς να διασφαλιστούμε ότι αγοράζουμε κάτι συγκεκριμένο και με συγκεκριμένα βάρη, αλλά και το ελληνικό δημόσιο να διασφαλίσει τη συνέχεια της επένδυσης», λέει ο κ. Πέτρος Στρατουδάκης, Γενικός Διευθυντής της "Ελληνικός Χρυσός".
Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΗΤΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ
Για την υπόθεση αυτή το 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από την Ελλάδα εξηγήσεις. Για το ποσό της συναλλαγής και τη μέθοδο που αυτή έγινε, για το ότι η εταιρεία "Ελληνικός Χρυσός" απαλλάχτηκε από την υποχρέωση καταβολής φόρου μεταβίβασης, και για το ότι κατέβαλε μειωμένες δαπάνες δικηγόρων και συμβολαιογράφων.
Οι ελληνικές απαντήσεις δεν κρίθηκαν ικανοποιητικές και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τιμή πώλησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός το 2003 ήταν κατώτερη της πραγματικής αγοραίας αξίας τους, και ότι, ως εκ τούτου, η εταιρεία έλαβε παράνομη ενίσχυση από το ελληνικό κράτος ύψους €15,3 εκατ. ευρώ, κατά παράβαση των κανόνων της Ε.Ε. Η Επιτροπή ζήτησε τα χρήματα αυτά, συν τους τόκους, να επιστραφούν στο ελληνικό δημόσιο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέληξε ότι η εταιρεία έλαβε παράνομη ενίσχυση από το ελληνικό κράτος ύψους €15,3 εκατ. ευρώ και ζήτησε αυτά τα χρήματα να επιστραφούν. Το ελληνικό δημόσιο κατέθεσε προσφυγή.
«Και όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε να επιστρέψει η «Ελληνικός Χρυσός» δεκαπεντέμισι εκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό δημόσιο, ο τότε Υπουργός Περιβάλλοντος, ο κύριος Παπακωνσταντίνου, προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, για να μην πληρώσουν οι ιδιώτες τα δεκαπεντέμισι εκατομμύρια στο κράτος», λέει ο κ. Τόσκας. «Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου, είναι σκάνδαλα απερίγραπτα.»
«Το ελληνικό κράτος παγίως προσφεύγει κατά των αποφάσεων της ευρωπαϊκής επιτροπής όταν κρίνει ότι δεν έχει κάνει καλά τη δουλειά της», απαντά ο κ. Παπακωνσταντίνου. «Γιατί δεν έχει το αλάθητο η ευρωπαϊκή επιτροπή, πολλές φορές λέει πράγματα με τα οποία διαφωνούμε». Η εκδίκαση της προσφυγής εκκρεμεί μέχρι σήμερα.
«Εγώ είμαι περήφανος για τη θέση που πήραμε τότε!», προσθέτει ο κ. Πάχτας. «Γιατί αυτό που κάναμε τότε, δίνει προοπτική στη ζωή σήμερα. Αν θα πάρει η πολιτεία δηλαδή, πέντε, δέκα εκατομμύρια παραπάνω, λίγο είναι το πρόβλημα για μένα».
«Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΙΣΙ»
Το ελληνικό κράτος είναι αποφασισμένο να προστατέψει την επένδυση της «Ελληνικός Χρυσός», που εμφανίζεται άλλωστε ως η μεγαλύτερη στη χώρα, σε αυτή την περίοδο της καλπάζουσας οικονομικής κρίσης.
Ωστόσο, δεν θα πάρει δικαιώματα εξόρυξης, ένα ποσοστό σε χρήμα, δηλαδή, από τον πλούτο που θα βγαίνει από τα σπλάχνα της γης. Ο Μεταλλευτικός Κώδικας της Ελλάδας, που γράφτηκε επί χούντας, δεν προβλέπει κάτι τέτοιο, σε αντίθεση με άλλα κράτη της Ευρώπης και του κόσμου.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου ρωτήθηκε πώς τελικά κερδίζει η χώρα από αυτή την επένδυση: «Το κράτος κερδίζει γιατί παίρνει φόρους, το κράτος κερδίζει γιατί προσλαμβάνονται πάνω από 1.000 άτομα και αυτά τα άτομα έχουν εισοδήματα, άρα πληρώνουν φόρους, υπάρχουν ασφαλιστικές εισφορές, το κράτος σίγουρα δεν κερδίζει μην αξιοποιώντας τα κοιτάσματα που έχει».
«Μια επένδυση, μια επιχείρηση δημιουργεί παραγωγική δραστηριότητα», προσθέτει ο κ. Πάχτας. «Η δική μας λοιπόν, δημιουργεί 1.500 – 1.600 θέσεις απασχόλησης και άλλες 3.000 άμεσες παρελκόμενες. 5.000 νέες θέσεις απασχόλησης», επισημαίνει ο κ. Πάχτας. «Ξέρετε τι σημαίνει αυτό για τα ταμεία του ελληνικού κράτους; Σε ποια άλλη περιοχή της Ελλάδας δημιουργούνται σήμερα 5.000 θέσεις εργασίας;».
Οι εργαζόμενοι της Ελληνικός Χρυσός στο εν ενεργεία ορυχείο του Στρατωνίου, ούτε λέξη δεν θέλουν ν’ ακούσουν σχετικά με την αμφισβήτηση της επένδυσης από τους συμπατριώτες τους. Μαζεμένοι γύρω από ένα τραπέζι σε ένα διάλλειμα της σκληρής δουλειάς τους, μιλάνε έντονα και εκνευρισμένα.
«Ποια επιχείρηση παίρνει κόσμο σήμερα, το 2012; Η Χαλκιδική μας θα γίνει μικρό Παρίσι. Όλοι διώχνουν, καίγεται ο τόπος μας και εμείς το χαβά μας δηλαδή;», λέει αγανακτισμένος ένας εργαζόμενος. «Με τί θα πάμε ρε παιδιά μπροστά; Μην τρελαθούμε τώρα δηλαδή! Τι έχει η Ελλάδα για να πάμε μπροστά; Όχι το ένα, όχι τ' άλλο, να σηκωθούμε να φύγουμε απ' τον τόπο μας;», λέει ένας άλλος.
«Καταλαβαίνει κανείς ότι όλοι θέλουμε τις θέσεις εργασίας, δε σημαίνει όμως ότι για αυτές τις θέσεις εργασίας ξεπουλάμε τα πάντα. Ξεπουλάμε δημόσια περιουσία, ξεπουλάμε τις ζωές μας, ξεπουλάμε το δάσος μας, ξεπουλάμε τα πάντα. Δεν είπαμε εμείς να μην συνεχίσουν τα υπάρχοντα μεταλλεία να δουλεύουν, να μην έχει θέσεις εργασίας. Όχι όμως ξεπουλώντας τα πάντα», απαντά ο Λάζαρος Τόσκας.
Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΕΙΦΟΡΙΑΣ
Ο Γιώργος Καλύβας ζει μέσα στο δάσος, όπως έκαναν παλιότερα οι γονείς του και οι παππούδες του. Κερδίζει τη ζωή του δουλεύοντας με κόπο ένα κτήμα, όπου έχει βάλει καστανιές, καρυδιές, κερασιές, μελίσσια… «Δεν πειράζω τη φύση, εδώ συμβιώνω μαζί της», μας λέει. «Κομμάτι της είμαι κι εγώ και έτσι πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη μας, να είναι τα βήματά μας ελαφρά επάνω στη γη, να μην είναι βαριά».
Το σπίτι του βρίσκεται ακριβώς δίπλα εκεί που προβλέπεται να χτιστεί το ένα απ’ τα φράγματα εναπόθεσης των τελμάτων του ορυχείου, αλλά είναι αποφασισμένος να μην εγκαταλείψει τη γη του. «Εγώ θα πρέπει να είμαι ο τελευταίος που θα φύγει από εδώ, ίσως να με χτίσουν κι εμένα μέσα στο μπετόν, στο φράγμα», ομολογεί στον ίδιο του τον εαυτό.
«Φαντάζεστε ότι θα γίνει το ορυχείο και θα αγοράσει κανείς τυρί από δω; Ή θα πάρει το γάλα, θα πάρει το κρέας ή το λαχανικό, θα πάρει τα μύδια ή τα ψάρια της περιοχής; Ή θα έρθει κανένας τρελός εδώ να κάνει τουρισμό;» Τόλης Παπαγεωργίου, Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων.
Το δάσος ήταν κάποτε γεμάτο ζωή. Οικογένειες ολόκληρες είχαν εδώ τους μπαξέδες τους, κι όπως λένε, στην κατοχή, το βουνό έσωσε τον κόσμο από την πείνα. Ακόμα και τώρα, ένας ολόκληρος κόσμος ζει σε σχέση με το βουνό. «Όλοι αυτοί οι άνθρωποι εδώ πέρα είναι γεωργοί, είναι κτηνοτρόφοι, πιο κάτω είδατε ένα εργοστάσιο τυροποιίας. Φαντάζεστε ότι θα γίνει το ορυχείο, και θα αγοράσει κανείς το τυρί από δω; Ή θα πάρει το γάλα, θα πάρει το κρέας ή θα πάρει το λαχανικό, ή θα πάρει τα μύδια της περιοχής ή θα πάρει τα ψάρια της περιοχής; Ή θα έρθει κανένας τρελός εδώ να κάνει τουρισμό;», μας λέει ο Τόλης Παπαγεωργίου. «Υπάρχει ένας βασικός παράγοντας που λέγεται αειφορία. Το μετάλλευμα έχει την εξής ιδιότητα, το βγάζεις μια φορά από τη γη, το επεξεργάζεσαι το πουλάς και χάθηκε. Αυτό που αφήνεις μετά στον τόπο είναι απόβλητα».
"Αξίζει πιστεύω να επιβαρύνουμε μια περιοχή της τάξης του 0,4% για να μπορέσουμε να ζήσουμε. Δεν μπορούμε να ζήσουμε μόνο με το φυτό και με το δέντρο. Έχουμε εκατοντάδες εκατομμύρια δέντρα να ζήσουμε και ευτυχώς η περιοχή μας επαναλαμβάνω, είναι από τις πιο πράσινες περιοχές του τόπου μας», σημειώνει ο κ. Πάχτας. «Να τον αφήσουμε το χαλκό εκεί; Αν παράδειγμα, τα καλώδια στα σπίτια μας, ήταν ξύλινα, δεν θα κόβαμε δέντρα για να μεταφέρουμε το ρεύμα; Ούτε έχει καμία διαφορά», συμπληρώνει ο κ. Στρατουδάκης της «Ελληνικός Χρυσός».
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ;
Κάτοικοι και επιστημονικοί φορείς υποστηρίζουν ότι οι επιπτώσεις του νέου ορυχείου στο περιβάλλον, με τη μετατροπή της περιοχής σε βαριά βιομηχανική ζώνη, θα είναι σε τέτοιο βαθμό καταστροφικές, που δε θα μπορούν να αντισταθμιστούν με κανένα όφελος. Προειδοποιούν πως οι επεμβάσεις που θα γίνουν στο όρος Κάκαβος για το ορυχείο των Σκουριών θα πλήξουν ανεπανόρθωτα τους υδάτινους πόρους της περιοχής.
«Απ’ ότι βλέπω, πάνω στις Σκουριές, προτείνουν τη διάνοιξη γεωτρήσεων για να κατεβάσουν την υπόγεια στάθμη, προκειμένου να μπορέσουν να δουλέψουν. Αυτό θα κατεβάσει τόσο πολύ την υπόγεια στάθμη, που θα δημιουργηθεί πρόβλημα υδατικού ισοζυγίου», προειδοποιεί ο κ. Καραμούζης, καθηγητής υδραυλικής στο ΑΠΘ. «Θα έρθει μια ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης. Όλο το βουνό εκεί πάνω, θα το στεγνώσει στην κυριολεξία, θα μειωθούν οι πηγές», σημειώνει.
"Eίναι ένας μεταμοντέρνος πόλεμος που γίνεται τοπικά εδώ, μια εισβολή με κεφάλαια και νόμους, για να σου πάρουν τις πρώτες ύλες και ν' αφήσουν τη ρύπανση και τη μόλυνση", Γιώργος Καλύβας, Κάτοικος Χαλκιδικής.
Από την πλευρά τους, τόσο ο κ. Πάχτας όσο και ο κ. Στρατουδάκης της «Ελληνικός Χρυσός» υπογραμμίζουν ότι τίποτα τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. «Είμαι ο πρώτος που έχω πει ότι αν χαθεί μια σταγόνα νερού, εγώ θα διακόψω την επένδυση. Τα νερά για την προ του Άθω περιοχή, για την περιοχή Ουρανούπολης, Νέα Ρόδων, Αμμουλιανής, Ιερισσού και Στρατωνίου, γιατί όλοι αυτοί υδρεύονται από μια υδρολογική λεκάνη», διαβεβαιώνει ο δήμαρχος κ. Πάχτας.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου, ήταν ο Υπ. Περιβάλλοντος που τον Ιούλιο του 2011, μέσα σε 20 μέρες από την ανάληψη των καθηκόντων του, ενέκρινε την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, προκειμένου να προχωρήσει το έργο της εταιρείας. «Εδώ η χώρα πρέπει ν’ αποφασίσει ορισμένα πράγματα. Θέλει ή δε θέλει ανάπτυξη; Θέλει ή δε θέλει ν’ αξιοποιήσει τον ορυκτό της πλούτο; Εάν δε θέλει, τότε να το πούμε και να το πάρουμε απόφαση συνολικά. Αλλά θα είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη, η οποία έχει ορυκτό πλούτο και δεν τον αξιοποιεί», σημειώνει.
Ο Γιώργος Καλύβας, χωμένος στην καρδιά του δάσους, μακριά από τα γραφεία των υπουργών όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις που απειλούν να του αλλάξουν τη ζωή, αντιμετωπίζει την κατάσταση στωικά: «Πιστεύω ότι είναι κι ένας μεταμοντέρνος πόλεμος αυτός που γίνεται τοπικά εδώ, δηλαδή μια εισβολή με κεφάλαια και με νόμους, για να σου πάρουν τις πρώτες ύλες και να σου αφήσουν τη ρύπανση, τη μόλυνση, τα υποπροϊόντα», μας λέει. «Αυτό είναι ύβρη, για να θυμηθούμε και τους αρχαίους. Δεν θα υπάρχει επιστροφή».
