Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
- Αμερικανικός
Προτεσταντικός τύπος «πολυ-πολιτισμού»
- Το «Ευγονικό»
Μεταναστευτικό Παρελθόν των ΗΠΑ
- Μια άγνωστη (και
εξόχως ιντριγκαδόρικη – μέρες «Μεταναστευτικού Αυγούστου» που ζούμε) Πολιτικοκοινωνική
Πτυχή του Κραχ του 1929
Σε κάθε ετήσια έκθεσή του το State Department δημιουργεί προβλήματα
«κρισίμου (διπλωματικής) μάζας» στην Ελλάδα. Κι αυτό γιατί επίμονα και
πεισματικά «κριτικάρει αρνητικά» (sic!) την
«εμμονή της Ελλάδας» να «μην αναγνωρίζει (δήθεν) Εθνικές Μειονότητες» (πχ
Μακεδόνες, Τούρκοι, Αρβανίτες, Βλάχοι, κλπ) αλλά και την «εμμονή» της να «μην
παροπλίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία» από την «Συνταγματική πρωτοκαθεδρία» της
καθώς και να «μην παρέχει πλήρη ελευθερία στις υπόλοιπες Θρησκείες» (πχ να
γεμίσει τζαμιά η Ελλάδα – κι από την άλλη «κόπτονται» για την «ανησυχητική
αύξηση των εξτρεμιστών λαθρο-μουσουλμάνων τρομοκρατών που εισρέουν στην Ελλάδα,
βλ. αντίστοιχη Έκθεση του 2009! Παράδοξο;).
Κατ’ αυτούς, οι «υπεράριθμοι
λαθρο-Αλβανοί» θα έπρεπε να αναγνωριστούν ως μια «ευμεγέθης εθνική μειονότητα»
στην Ελλάδα. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης, επίσης, αφού πρώτα αναγνωριστούν ως
«Τούρκοι». Και βεβαίως, πάντα «υποκρύπτεται» η «πίεση για αθρόα πολιτογράφηση»
όλων των (ισλαμιστών) λαθρομεταναστών ως Έλληνες Πολίτες.
(Βεβαίως, το «επόμενο βήμα»
θα ήταν τα «μιλιούνια» λαθρο-μουσουλμάνων να «δηλώσουν εν μια νυκτί Τούρκοι το
γένος» (με το «αζημίωτό» τους φυσικά από την Τουρκία) και το αμέσως επόμενο
αυτές οι δύο ευμεγέθεις (δήθεν) «εθνικές μειονότητες» να «διεκδικήσουν την μισή
Ελλάδα». Αλλά αυτό είναι προφανώς «μη ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος» για την
Αμερικανική Διπλωματία).
Να όμως, που οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν
κατ’ επανάληψιν «παρόμοια προβλήματα» και συνεχίζουν να τα αντιμετωπίζουν –
κυρίως - με την «λατινοαμερικανική λαθρο-εισβολή». Κινδυνεύοντας στην
κυριολεξία από μια «μελλοντική διάσπαση» στα δύο. Τις ΗΠΑ των «Λευκών» και τις
ΗΠΑ των «λατινοεγχρώμων» (βλ. και «αντίστοιχες μελέτες/προβλέψεις γεωπολιτικού
ιδρύματος STRATFOR). Αλλά εκεί είναι
«αλλιώς». Εκεί μπορούν να είναι «σκληροί» στην Μεταναστευτική τους Πολιτική και
να λένε πχ «Mexicans Go Home».
Αξίζει να δούμε την
«Αμερικανική Εμπειρία» στο «(Λαθρο)-Μεταναστευτικό Πρόβλημα» και «πως το
αντιμετώπισαν» τα τελευταία εκατό χρόνια. Για την ακρίβεια, με πόσο
«ιδιαίτερους τρόπους» το αντιμετώπισαν.
ΗΠΑ: Δικαίωμά μας να επιλέγουμε τους Μετανάστες που
θέλουμε
«…Κάποια μέρα θα συνειδητοποιήσουμε ότι το πρωταρχικό
καθήκον, το αναπόφευκτο καθήκον του καλού πολίτη με τον “Σωστό Τύπο” είναι να αφήσει το αίμα του/της πίσω του στον κόσμο
και ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να επιτρέψουμε τη διαιώνιση των πολιτών που
έχουν “Λάθος Τύπο”. Το μεγάλο
πρόβλημα του πολιτισμού είναι να εξασφαλίσει μια σχετική αύξηση των Πολύτιμων σε σύγκριση με τα Λιγότερο Πολύτιμα ή και Επιζήμια στοιχεία μέσα στον πληθυσμό…Το
πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί παρά μόνο εάν δώσουμε όλη μας την προσοχή
στην τεράστια επίδραση της κληρονομικότητας…Εύχομαι, με όλη μου την ψυχή, να
μπορούσαμε να εμποδίσουμε εξ’ ολοκλήρου την αναπαραγωγή των ανθρώπων που έχουν Λαθεμένο Τύπο. Και όταν η διαβολική
φύση αυτών των ανθρώπων γίνει κατάφωρη, αυτό θα πραγματοποιηθεί. Οι εγκληματίες
θα έπρεπε να στειρώνονται και να απαγορεύεται στα διανοητικά καθυστερημένα
άτομα να αφήνουν απογόνους…η έμφαση πρέπει να δοθεί στην αναπαραγωγή των επιθυμητών ανθρώπων…».
Κατά τη γνώμη σας σε ποιόν ανήκουν τα παραπάνω λόγια;
Τα λόγια αυτά ανήκουν στον
εικοστό έκτο Πρόεδρο των ΗΠΑ, τον Θεόδωρο Ρούσβελτ. Κι επειδή, τα «ιδεολογικά μότο
και θεωρίες» δεν ξεστομίζονται ποτέ από έναν Επαγγελματία Πολιτικό εάν δεν
«αντιπροσωπεύουν» και ένα σεβαστό τμήμα του εκλογικού του σώματος (όπως και
(κυρίως) την «Ελίτ» που τον «στηρίζει»), θα πρέπει να μνημονευθεί εδώ πως η
παραπάνω «κοσμοθεωρία» ήταν επί δεκαετίες η Φιλοσοφική Κορωνίδα ενός
ιδεολογικού κινήματος στις ΗΠΑ που «συνέπαιρνε» εκατομμύρια Αμερικανούς και που
καθόρισε σε κρίσιμο βαθμό την ίδια την Πολιτική των ΗΠΑ. Τόσο την
Μεταναστευτική, όσο και της Παιδείας, όσο και την «Σωφρονιστική», όσο και της
Υγείας, κλπ
Ήταν η «Θεωρία της
Ευγονικής».
Πολυπολιτισμός – ΗΠΑ
και Ελλάδα
Πολλά είναι τα διεθνή think Tanks που υποστηρίζουν ότι οι διάφορες
«Αγγλοσαξονικές Στρογγυλές Τράπεζες» έχουν θέσει ως «Απώτερο Σκοπό» την
κατάρρευση της «Γηραιάς Ηπείρου των Ευρωπαϊκών Εθνών» και την αντικατάστασή της
από μια «άλλη πολυεθνική, πολυπολιτισμική Ευρώπη». Παρόμοια μεν κατά βάση και χαρακτηρολογικά
(βλ. αλλοίωση εθνικής καθαρότητας) με αυτή των ΗΠΑ πλην όμως «ανεξέλεγκτη» από
τα ίδια τα έθνη. Και κυρίως τα «μικρά Έθνη». Συνεπώς πιο «ελέγξιμη κατάσταση»
κι εντέλει πιο «πρόσφορη» για
«μακροπρόθεσμη απορρόφηση» από την Νέα Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων.
Την μεγαλύτερη πίεση δε απ’
αυτό το καταστροφικό σχέδιο την δέχεται η Ελλάδα ως κατ’ εξοχήν «Πύλη Εισόδου»
του «Μεταναστευτικού Κύματος» που επιχειρεί να «επιτύχει το παραπάνω». Φταίμε
εμείς τώρα να υποθέσουμε ότι, βάση του παραπάνω «σκεπτικού», εδώ ταιριάζει το «εσκεμμένα ξέφραγη»;
Αξίζει λοιπόν να δούμε –
ιστορικά - πως χειρίστηκαν οι ίδιες οι ΗΠΑ αυτό το θέμα του «εθνοφυλετικού
χτισίματος της ίδιας της κοινωνίας» τους. Τουλάχιστον τα τελευταία εκατό
χρόνια.
Και μάλιστα μέσα από τα μάτια
ενός παγκοσμίου φήμης Εβραίου διανοούμενου : του Jeremy Rifkin ( βλ.
βιβλίο του «Ο Αιώνας της Βιοτεχνολογίας»).
Γιατί Εβραίου;
Διότι, εάν αυτά τα έλεγε
κάποιος άλλος – λχ μιας Εθνικής μειονότητας που δεν συμμετέχει με προνομιακούς
όρους στην Ηγετική Ελίτ της Αμερικανικής κοινωνίας σήμερα - θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα λέει από
«εμπάθεια».
Συνεπώς, οι παρακάτω
περιγραφές για την «σύγχρονη ιστορική Στρατηγική και Τακτική» των ΗΠΑ στο
Μεταναστευτικό (και γενικότερα στο project
«Βελτιστοποίηση Ποιοτικής Σύνθεσης Πληθυσμού») αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα λόγω
ακριβώς της εθνότητας του ερευνητή.
Ιδίως σήμερα που «διάφοροι
πιέζουν ύποπτα» την Ελλάδα να δέχεται «άκριτα» τον οποιονδήποτε λαθρομετανάστη.
Και εγεννήθη η….. «Ευγονική»
Το Αμερικανικό «Ευγονικό Κίνημα» έχει τις ρίζες του στα
1890. Και το ότι εκείνη η περίοδος είναι περίοδος Μαζικού Μεταναστευτικού
Κύματος προς τις ΗΠΑ δεν είναι καθόλου μα καθόλου σύμπτωση.
Όταν εκατομμύρια φτωχοί
μετανάστες κατέκλυσαν την χώρα του «Αμερικανικού Ονείρου» ζητώντας το μερίδιό
τους από αυτό, ταυτόχρονα συνέβησαν και κοινωνικοοικονομικές αναταράξεις στην
Αμερικανική Κοινωνία.
Η φτώχεια φέρνει πάντα μαζί
της την εξαθλίωση, την παραβατικότητα, την οργή, την πείνα, το θάνατο, την
κοινωνική εξέγερση.
Η κρίση του 1929 ήδη
προδιαγράφονταν.
Κάποιοι λίγοι πλούτιζαν εις βάρος εκατομμυρίων
ανασφάλιστων και άθλια αμοιβόμενων μεταναστών. (Τσακίζοντας φυσικά και τους «ντόπιους»
εργαζόμενους που έβλεπαν τις διαθέσιμες εργασίες και τις «εγκαθιδρυμένες
αποδοχές» να γκρεμίζονται). Το «κοινωνικοοικονομικό σύστημα» δεκαετία την
δεκαετία κατέρρεε. (αντί να «αναπτύσσεται» -
όπως θρασύτατα μας εξαγγέλουν εδώ στο Ελλάντα μερικοί μερικοί
ψευτοπροοδευτικοί ανθέλληνες για να μας πείσουν για τα θετικά της διόγκωσης της
κοινωνίας από τους λαθρομετανάστες).
Η Αμερικανική πνευματική
ελίτ, η κοινωνικοοικονομική διανόηση βλέποντας να εξελίσσονται ταυτόχρονα, από
την μια η «Συστημική κατάρρευση του Αμερικανικού κοινωνικοοικονομικού μοντέλου»
και από την άλλη να διογκώνονται η κοινωνική ένδεια, η εγκληματικότητα και οι
κοινωνικές εξεγέρσεις έχτισαν μια «Εξελικτική (επιστημονική) θεωρία» που
«εξηγούσε» (κατά το «δοκούν») την κάκιστη αυτή κατάσταση.
Μια Θεωρία, («Ευγονική») που
έριχνε την ευθύνη για την κακή πορεία Οικονομίας και Κοινωνίας όχι στα Κυρίαρχα
Θεωρητικά Μοντέλα των Οικονομολόγων και των Πολιτικών εφαρμοστών τους αλλά πρωτίστως
στην «κοινωνία και την βιοσύνθεσή της».
Στο Άτομο και στις Μάζες.
Αιτία της
«κοινωνικοοικονομικής κακοδαιμονίας» ήταν η «Αρνητική Συμπεριφορά» ατόμου και
κοινωνίας.
Αλλά αιτία αυτής της
Αρνητικής Συμπεριφοράς δεν θεωρούνταν πια το «Περιβάλλον» παρά τα Κληρονομικά –
γενετικά χαρακτηριστικά του ατόμου.
Συνεπώς, για τις
«κακοδαιμονίες» αθωώνονταν πια η
«Πολιτική» και «ενοχοποιούνταν» η «Μάζα».
Άρα, αρκεί να εντοπιστούν τα
«καρκινώματα» της μάζας, να «εκτοπιστούν» ή να «καταπολεμηθούν» και τα
προβλήματα θα εκλείψουν ως δια…μαγείας.
Η «Ευγονική Θεωρία» βόλευε
τους Πολιτικούς, τους Ακαδημαϊκούς, τους Μεγαλοεπιχειρηματίες και όχι μόνο.
Εθνοτικές ρίζες του Ευγονικού Κινήματος
Όλο και περισσότεροι
Μεσόγειοι Μετανάστες κατέφθαναν στις ΗΠΑ. Όπως και όλο και περισσότεροι Ιρλανδοί,
Εβραίοι, Ορθόδοξοι, Καθολικοί, Μουσουλμάνοι, κλπ.
Η Λευκή Αγγλοσαξονική Προτεσταντική κυρίαρχη τάξη των ΗΠΑ έβλεπε να αλλοιώνεται
ταχύτατα και δραστικά η (από αυτήν «επιθυμητή»)
πληθυσμιακή σύνθεση της χώρας. Προέβλεπε πως εάν δεν έκανε «κάτι» σ’
εκείνη τη φάση, κάποια στιγμή στο μέλλον θα έπαυε να είναι η «Κυρίαρχη Τάξη».
Κι αυτό το «κάτι» ήταν το
«Κίνημα της Ευγονικής». Το οποίο όντως κατόρθωσε να «ευδοκιμήσει» και να
«γιγαντωθεί» στις ΗΠΑ.
Ο ιστορικός Μαρκ Χ. Χάλερ
επιχειρώντας να εξηγήσει αυτή την «γιγάντωση», δήλωσε ότι το Ευγονικό Κίνημα
έγινε τόσο «ισχυρό» ακριβώς γιατί απευθύνθηκε στους «καλύτερους ανθρώπους».
Το οποίο Κίνημα στα χέρια
αυτών των «καλύτερων ανθρώπων» μετατράπηκε σε Ελιτίστικο Ντελίριο.
Οι περί «Ευγονικής» διαλέξεις
έδιναν κι έπαιρναν σε ακαδημαϊκές αίθουσες, σε επιχειρηματικά συνέδρια και
συναντήσεις, σε Πολιτικά φόρουμ και συγκεντρώσεις απ’ άκρου σ’ άκρον των ΗΠΑ.
Το μήνυμα ήταν πάντα το ίδιο :
Η σωτηρία της
Αμερικής κρεμόταν από την αποφασιστικότητά της να εξαλείψει τους βιολογικά
κατώτερους τύπους και να δημιουργήσει ένα ανώτερο είδος ανδρών και γυναικών.
Ο ρόλος Επιστήμης και Διανόησης στην ανάπτυξη και
διάδοση της «θεωρίας»
Οι Αμερικανοί Γενετιστές δεν
έμειναν αμέτοχοι. Συνέδραμαν κι ενίσχυσαν το Ευγονικό Κίνημα, ενίοτε δε ως
επιστημονική αιχμή του δόρατος.
Ο καθηγητής Χ.Σ.Τζένιγκς του
Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς αποφάνθηκε με κάθε επιστημονική επισημότητα:
«…Τα προβλήματα του κόσμου και η θεραπεία τους
έγκεινται, θεμελιακά, στις διαφορετικές ιδιοσυστασίες των ανθρώπινων υπάρξεων.
Νόμοι, έθιμα, εκπαίδευση, υλικό περιβάλλον αποτελούν δημιουργήματα των ανθρώπων
και αντανακλούν τη δική τους θεμελιώδη φύση. Το να προσπαθούμε να διορθώσουμε
αυτά τα πράγματα είναι σαν να θεραπεύουμε μόνο τα συγκεκριμένα συμπτώματα. Για
να φτάσει κανείς στις ρίζες των προβλημάτων, πρέπει να δημιουργηθεί μια
καλύτερη ράτσα ανθρώπων, μια ράτσα που δεν θα περιέχει κατώτερους τύπους. Όταν
αυτή η καλύτερη ράτσα αναλάβει τις υποθέσεις του κόσμου, οι νόμοι, τα έθιμα, η
εκπαίδευση, οι υλικές συνθήκες θα τακτοποιηθούν από μόνα τους…»
Το 1906 ιδρύθηκε η πρώτη
επιτροπή Ευγονικής στις ΗΠΑ. Ο καταστατικός σκοπός της ήταν
«…να ερευνήσει και να αναφέρει τα όσα σχετίζονται με
την κληρονομικότητα στην ανθρώπινη φυλή και να δώσει έμφαση στην αξία του
ανώτερου αίματος και στην απειλή που συνιστά για την κοινωνία το κατώτερο
αίμα...».
Μέλη της ήταν διακεκριμένοι Αμερικανοί
Ακαδημαϊκοί όπως πχ ο Ντέιβιντ Σταρ Τζόρνταν
πρόεδρος του Πανεπιστημίου Στάνφορντ.
Μέχρι το 1922 είχαν ήδη
ιδρυθεί πλήθος τέτοιων Επιτροπών Ευγονικής σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ με
Κορωνίδα όλων την Αμερικανική Εταιρεία Ευγονικής.
Μέχρι τον Α’ παγκ. Πόλεμο η Ευγονική
μετατράπηκε σε προσφιλές θέμα συζήτησης και αναλύσεων σε κάθε κοινωνικό βήμα.
Σχολεία, εκκλησίες, λέσχες γυναικών μέχρι και στα λαϊκά περιοδικά της εποχής.
Αναπόφευκτα και ουκ ολίγες φορές άγγιξε όρια υστερίας. Χαρακτηριστική επ’ αυτού
είναι η «επιστημονική δήλωση» (και προφανώς επί σκοπού «πολύπλοκη
νοηματικά»)του τότε προέδρου του Πανεπιστημίου της Αριζόνας:
«…είναι αισιόδοξος, πράγματι, όποιος μπορεί να δει
στην τάση μας προς τον φυλετικό εκφυλισμό….οτιδήποτε άλλο εκτός από την
επικίνδυνη συνθήκη σύμφωνα με την οποία η φυλή πρέπει να ανακαλύψει το οριστικό
της πεπρωμένο με το να εκπαιδεύει διανοητικά καθυστερημένους…».
Αποτελούσε επίσημα δηλωθέν
αίτημα πλέον – από το Κίνημα της Ευγονικής – η προσαρμογή της διακυβέρνησης των
ΗΠΑ στην ιδεολογία της Ευγονικής.
Ο Ουίλιαμ Μακ Ντούγκαλ
πρόεδρος του Τμήματος Ψυχολογίας του Χάρβαρντ, φοβούμενος μήπως η Δημοκρατία
πέσει στα χέρια των ταχύτερα πολλαπλασιαζόμενων «κατώτερων φυλών», πρότεινε την
δημιουργία ενός «Συστήματος Καστών» στις ΗΠΑ εστιαζόμενο στις «βιολογικές
διαφορές» των πολιτών. Εξαρτούσε δε, τα
πολιτικά δικαιώματα από την κάστα στην οποία θα ανήκε ο κάθε πολίτης.
Ο Τσαρλς Ρ.Βαν Χαις, Πρόεδρος
του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν, δήλωνε πως :
«…Ξέρουμε αρκετά για την Ευγονική, τόσα που, εάν εφαρμοζόταν
αυτή η γνώση, οι ελαττωματικές τάξεις θα εξαφανίζονταν μέσα σε μια γενιά…».
Η πλειοψηφία των κορυφαίων
εκπαιδευτικών της εποχής συμφώνησαν με τον Οικονομολόγο Ίρβινγκ Φίσερ πως
«…η Ευγονική είναι χωρίς καμία σύγκριση το μεγαλύτερο
απόκτημα της ανθρώπινης φυλής…».
Σε περισσότερα από τα τρία
τέταρτα των κολλεγίων και πανεπιστημίων των ΗΠΑ δίδασκαν Ευγονική. Το «ύφος»
της «διδασκαλίας» εκφράζει ξεκάθαρα το παρακάτω τμήμα διδασκαλίας ενός από τους
κορυφαίους διδάκτορες της Ευγονικής, του Ι.Α.Χούτον τότε καθηγητή στο Χάρβαρντ:
«…Η λύση στο πρόβλημα της εγκληματικότητας είναι η
εξόντωση, φυσική, ηθική και διανοητική, των ακατάλληλων ανθρώπων ή (εάν αυτό
φαίνεται αποτρόπαιο) ο πλήρης διαχωρισμός τους σ’ ένα στείρο, κοινωνικά,
περιβάλλον…».
Τα σημερινά «έγκυρα αριστερά
– φιλελεύθερα» περιοδικά The Nation και The New Republic προωθούσαν τότε
την Ευγονική Θεωρία υποστηρίζοντας πχ ότι :
«… μόνο οι
προερχόμενοι από ανώτερη βιολογική ράτσα θα έπρεπε να διαχειρίζονται τις
υποθέσεις της χώρας…»
ή και ότι
«…οι Μαύροι ήταν μια φυλή με κατώτερες ηθικές και
πνευματικές ιδιότητες σε σχέση με τους Λευκούς…».
Η Ευγονική Πολιτική των ΗΠΑ
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Κούλιτζ
δήλωνε περί τα 1924, ότι:
«…υπάρχουν τόσο
σοβαροί φυλετικοί παράγοντες, που δεν μπορούν να παραμεριστούν εν ονόματι
οποιονδήποτε συναισθηματικών λόγων...Οι βιολογικοί νόμοι μας υπαγορεύουν ότι
μερικοί αποκλίνοντες πληθυσμοί δεν αναμειγνύονται ούτε συγχωνεύονται. Οι
βόρειοι αναπαράγονται με επιτυχία ενώ
εάν διασταυρωθούν με τις άλλες φυλές τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά και για
τις δύο πλευρές…»
Η Ευγονική Καταιγίδα βρήκε
την επόμενη κλιμάκωσή της στο Μέτρο της επιβολής της «Στείρωσης». Αρχίζοντας το
1907 στην Πολιτεία της Ιντιάνα, μέχρι το 1931, τριάντα Πολιτείες είχαν
θεσμοθετήσει υπέρ της «Στείρωσης» εγκληματιών και διανοητικά καθυστερημένων, με
αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες Αμερικανών να υποστούν αυτό το «Μέτρο Κοινωνικής
Βελτίωσης».
Δεν θα μπορούσε φυσικά η
Ευγονική Φιλοσοφία να μην επηρεάσει την Μεταναστευτική πολιτική των ΗΠΑ.
Το 1924 ψηφίστηκε νόμος (και
διατηρήθηκε ως τα 1965) που αλλοίωσε δραστικά την εθνοτική και φυλετική σύνθεση
των ΗΠΑ.
Στηριζόμενοι στην
«Επιστημονική Δημοσίευση» του φιλελεύθερου κοινωνιολόγου Εντ.Α.Ρος The Old World in the New έδωσαν «μεταναστευτικό προβάδισμα» στους Βορειοευρωπαϊκούς λαούς εις βάρος των
«Νοτίων».
Σύμφωνα με αυτή την έκθεση οι
λαοί της Μεσογείου ήταν επιρρεπείς
στο σεξ, τη βία και στον ανορθολογισμό!
Οι Σλάβοι ήταν παθητικοί και
εμποτισμένοι με άγνοια και προλήψεις, έδερναν τις γυναίκες τους και ήταν
αλκοολικοί…
Οι Εβραίοι ήταν φατριαστές,
πονηροί και φέρονταν με δολιότητα στις οικονομικές τους συναλλαγές….
Άλλος ευγονιστής πρόσθεσε στη
λίστα τους Ινδούς «…που επί αιώνες είχαν
επαφή με τους υψηλότερους πολιτισμούς και παρ’ όλα αυτά απέτυχαν να επωφεληθούν
από αυτή την επαφή φυσικά, διανοητικά και ηθικά…» και τους Νέγρους που «είναι οι πιο πρόθυμοι ακόλουθοι των Βόρειων
και το μόνο που επιζητούν είναι να υπακούουν και να εκπληρώνουν τα ιδανικά και
τις επιθυμίες της ράτσας των αφεντικών…».
Οι Βόρειοι απ’ την άλλη,
θεωρήθηκαν ως «… η φυλή με τη μεγαλύτερη
ενεργητικότητα και εργατικότητα, ρωμαλέοι, με φαντασία και με υψηλό δείκτη
ευφυϊας…».
Ο τότε υπουργός εργασίας
Τζέιμς Τζ. Ντέιβις εκφράζοντας τα αισθήματα της κυβέρνησης Κούλιτζ για το ζήτημα
του περιορισμού της μετανάστευσης δήλωσε στην Βουλή των Αντιπροσώπων:
«…Η Αμερική πάντα αισθανόταν υπερηφάνεια, γιατί το
βασικό της ανθρώπινο δυναμικό αποτελείται από την αποκαλούμενη φυλή των
Βορείων…θα πρέπει να απομακρύνουμε από τις ακτές μας όλες τις φυλές που δεν
είναι πολιτογραφήσιμες σύμφωνα με το
νόμο της χώρας και όλα τα άτομα όλων των φυλών που είναι από φυσική, διανοητική
και πνευματική άποψη ανεπιθύμητα και τα οποία συνιστούν μια απειλή για τον
πολιτισμό μας…».
Αντίρρηση έφεραν μόνον 35 βουλευτές
των ρεπουμπλικάνων και 36 των δημοκρατικών. Κατά βάση, εκπρόσωποι μη «Βόρειων
Εθνοτήτων».
Ο νόμος υπερψηφίστηκε το 1924 και
έκλεισε την πόρτα στους Νοτιοευρωπαίους μετανάστες ανοίγοντάς την διάπλατα
στους Βορειοευρωπαίους.
Ο νόμος αυτός ήταν η Πολιτικοκοινωνική
κορύφωση του Αμερικανικού Κινήματος της Ευγονικής. Μετά από αυτό άρχισε να
φθίνει για να καταρρεύσει πέντε χρόνια αργότερα:
Το «Ολέθριον έτος 1929»
Η «ολική κατάρρευση» ήρθε με
το γνωστό Κραχ του 1929.
Τότε που Βόρειοι «(φυλετικά)
Ανώτεροι» - πρώην Ακαδημαϊκοί,
επιχειρηματίες, πολιτικοί, επιστήμονες ευγονιστές και «Βορειοευρωπαίοι ευγενείς
Γόνοι» – βρέθηκαν στις ίδιες ουρές
συσσιτίων με τους «(φυλετικά) κατώτερους»
Νότιους της Μεσογείου.
Σήμερα, οι ΗΠΑ τηρούν επίμονα
έναν βασικό προσανατολισμό στο Μεταναστευτικό: «άντληση των καλύτερων μυαλών» απ’ όλη την υφήλιο.
Παρ’ όλα αυτά κι ενώ αυτοί επί
σωρεία δεκαετιών αποφάσιζαν κι έκριναν αυστηρά (κι ακόμη το κάνουν) ποιους και
πόσους μετανάστες θα δεχτούν, στην Ελλάδα σήμερα δεν το επιτρέπουν επί ποινής
απώλειας της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας κι
εδαφικού διαμελισμού. Εμμέσως δε, πλην σαφώς, την ωθούν στο ακριβώς
αντίθετο.
Αυστραλία: Άλλη μια «ενδιαφέρουσα Αγγλοσαξονική
Εμπειρία» στο «Λαθρομεταναστευτικό»
Όχι
πριν πολύ καιρό, ο Kevin Rudd, Πρωθυπουργός της Αυστραλίας έκανε μια οργισμένη
δήλωση προς τους λαθρο-μετανάστες ως προς την «αδυναμία τους να προσαρμοστούν
στον δυτικό πολιτισμό». Και δη κυρίως τους μουσουλμάνους. Τους πάντα και τόσο
«παράδοξα απαιτητικούς» μουσουλμάνους.
«Οι μετανάστες, και όχι οι Αυστραλοί,
είναι αυτοί που πρέπει να προσαρμοστούν. Έτσι είναι, και άμα τους αρέσει!
Βαρέθηκα να ανησυχούμε σε αυτή τη χώρα μήπως προσβάλλουμε ένα άτομο ή την
κουλτούρα του. Από τότε που έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Bali, η πλειοψηφία
των Αυστραλών ένιωσε ένα κύμα πατριωτισμού.
Η κουλτούρα μας εξελίχθηκε σε δύο
αιώνες γεμάτους αγώνες, προσπάθειες και νίκες από εκατομμύρια άντρες και
γυναίκες που επιζητούσαν την ελευθερία. Η κύρια γλώσσα που μιλάμε είναι τα
Αγγλικά. Όχι τα Ισπανικά, τα Λιβανέζικα, τα Αραβικά, τα Κινέζικα, τα
Γιαπωνέζικα, τα Ρωσικά ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Οπότε, αν θέλετε να γίνετε
μέρος της κοινωνίας μας, μάθετε τη γλώσσα μας!
Οι περισσότεροι Αυστραλοί
πιστεύουν στο Θεό. Αυτό δεν είναι κάποιο Χριστιανικό, ακροδεξιό, πολιτικό
κίνημα, αλλά γεγονός: Χριστιανοί, άντρες και γυναίκες, με Χριστιανικές αρχές,
ίδρυσαν αυτή τη χώρα, και αυτό είναι καθαρά καταγεγραμμένο. Αρμόζει, λοιπόν, να
το δείχνουμε πάνω στους τοίχους των σχολείων μας.
Αν ο Θεός σας προσβάλλει, σας προτείνω να
βρείτε άλλο μέρος του κόσμου γιά να ζήσετε, διότι εμάς ο Θεός είναι μέρος της
κουλτούρας μας. Θα δεχτούμε αυτά που πιστεύετε, χωρίς ερωτήσεις. Αυτό που
ζητάμε είναι να δεχτείτε κι εσείς αυτό που πιστεύουμε εμείς, και να ζήσετε μαζί
μας με αρμονία, χαρά και ειρήνη. Αυτή είναι η δική μας χώρα, η δική μας γη και
ο δικός μας τρόπος ζωής, και θα σας προσφέρουμε κάθε ευκαιρία να τα απολαύσετε
κι εσείς. Όμως, μόλις χορτάσετε να παραπονιέστε, να γκρινιάζετε και να
μουρμουρίζετε γιά τη σημαία μας, τον όρκο πίστης στη χώρα μας που δίνετε όταν
παίρνετε την υπηκοότητα, τα χριστιανικά μας πιστεύω, τον τρόπο ζωής μας, τότε
σας ενθαρρύνω να εκμεταλλευτείτε μιά άλλη μεγάλη ελευθερία της Αυστραλίας: Το
δικαίωμα να φύγετε! Αν δεν είσαστε ευχαριστημένοι, τότε φύγετε! Δε σας φέραμε
εδώ με το ζόρι. Εσείς διαλέξατε να έρθετε. Οπότε, δεχτείτε τη χώρα που εσείς
διαλέξατε!»
Στο "Δια Ταύτα"
Ουσιαστικά, αφήνοντας το
«Σκοτεινό κεφάλαιο» της «Ευγονικής» στην άκρη κι εστιάζοντας στο
«Μεταναστευτικό», ζητούμενο είναι το
αυτονόητο:
Όπως οι ΗΠΑ (και όλο το «Αγγλοσαξονικό
Μπλοκ») καθόρισαν και καθορίζουν με αυστηρότητα το ΠΟΙΟΙ και ΠΟΣΟΙ μετανάστες θ’ αποτελέσουν τα νέα μέλη της
κοινωνίας τους και με ΠΟΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ, το ίδιο δικαίωμα πρέπει να έχουμε κι εμείς.
Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Ειδάλλως, εαν οι εγχώριοι «υπηρέτες»
τους, οι πολιτικοί πάτρωνες και προστάτες του «πολυ-πολιτισμού» συνεχίσουν να
γεμίζουν άκριτα την Ελλάδα με επικίνδυνους εχθρικούς λαθρομετανάστες με το έτσι
θέλω, διακινδυνεύουν να δουν κλιμάκωση της «κοινωνικής εναντίωσης» κατά των
λαθρομεταναστών (και των «εγχώριων υποστηρικτών» τους βεβαίως) στα πεδία της γενικευμένης
βίας πλέον....εφόσον δεν θα υπάρχει πια κανένα περιθώριο ειρηνικής διευθέτησης
της εθνοκτόνου αυτής «Απειλής».
Ο χρονοδιακόπτης θα έχει ενεργοποιηθεί,
μαζί και η αντίστροφη μέτρηση για την «αποκατάσταση μιας Εθνοκτόνου Κατάστασης
Εκτάκτου Ανάγκης».
Τηρώντας – τι άλλο; - εν τοις
πράγμασι την σχετική επιταγή του Συντάγματος:
«…Η υπεράσπιση του Συντάγματος και της Εθνικής
κυριαρχίας επαφίεται στον Πατριωτισμό των Ελλήνων»…
Σύ είπας κύριε Νομοθέτα....(και όχι CIA ΗΠΑ’S....arketa pia!)
Γιώργος Ανεστόπουλος