Όπλα Τέσλα / EMP
“Άλλοι συμμετέχουν ακόμη και σε έναν οικολογικό τύπο τρομοκρατίας, με τον οποίο μπορούν να αλλάξουν το κλίμα, να προκαλέσουν σεισμούς και να προκαλέσουν εκρήξεις ηφαιστείων από μακριά μέσω της χρήσης των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων… Έτσι υπάρχει αφθονία έξυπνων μυαλών εκεί έξω που ασχολούνται με το να βρίσκουν τρόπους με τους οποίους μπορούν να προκαλέσουν τρόμο σε άλλα έθνη… Είναι πραγματικότητα, και είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες μας.”
William Cohen,Υπουργός Άμυνας ΗΠΑ, 1997
Πολλές από τις σημερινές εφαρμογές της τεχνολογίας βασίζονται στις εφευρέσεις μιας «παραγνωρισμένης» ιδιοφυΐας: τον Νίκολα Τέσλα.
Η τραγική, σχεδόν εγκληματική, ειρωνεία στο γεγονός είναι, πως ενώ το μεγάλο όραμα αυτού του επιστήμονα και εφευρέτη ήταν η επίτευξη παγκόσμιας ειρήνης μέσω της παροχής δωρεάν ενέργειας σε όλη την ανθρωπότητα, εφαρμόζοντας σε παγκόσμια κλίμακα την ασύρματη μεταφορά ενέργειας, από αστείρευτη πηγή που υπάρχει διαθέσιμη, οι περισσότερες εφευρέσεις του βρήκαν εφαρμογή σε οπλικά συστήματα του στρατού και στην υπηρεσία του πολέμου.
Η τεχνολογία δε των όπλων αυτών έχει φτάσει σήμερα σε επίπεδα που δίνουν σάρκα και οστά στους χειρότερους εφιάλτες του ανθρώπου και επαληθεύουν θεωρίες και υποψίες, οι οποίες μέχρι χθες κινούνταν στα όρια της συνωμοσιολογίας και της επιστημονικής φαντασίας.
Κύριο συστατικό και αυτών των οπλικών συστημάτων είναι οι ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες και κατά προέκταση ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός.
Όπλα Τέσλα – Τεκτονικά όπλα
Στα τέλη του 19ου αιώνα είχε εκφράσει ο Νίκολα Τέσλα την υπόθεση, πως είναι εφικτή η πρόκληση σεισμών με μεγάλου μήκους ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Την υπόθεση αυτή είχε στηρίξει στο γεγονός, πως τα φυσικά ηλεκτρομαγνητικά κύματα (κύματα Schumann) που δημιουργούνται ανάμεσα στη θετικά φορτισμένη ατμόσφαιρα και την αρνητικά φορτισμένη γήινη επιφάνεια κατά τη διάρκεια καταιγίδων, δεν διασκορπίζονται στο έδαφος, αλλά αντίθετα έχουν εξαιρετικά μεγάλη διάρκεια ζωής και διατρέχουν ολόκληρη τη Γη με την ικανότητα να αλληλεπιδρούν και να «εξυψώνονται».
Την ίδια υπόθεση, του Τέσλα, στηρίζει στις μέρες μας η δήλωση του ρώσου σεισμολόγου Vladimir Bokov, ο οποίος παρουσιάζει πολύ μεγάλη επιτυχία στην πρόγνωση των σεισμών παρακολουθώντας την ατμοσφαιρική πίεση. Όπως εξηγεί:
«ο ήλιος και η ατμοσφαιρική πίεση ασκούν ιδιαίτερη επιρροή στη σεισμολογική κατάσταση του πλανήτη μας. Η γήινη ατμόσφαιρα ζυγίζει 512 τρισεκατομμύρια τόνους. Αυτή η μάζα αέρα ασκεί μία τεράστια και συνεχόμενη πίεση πάνω στη Γη, δίνει σχήμα στο τοπίο, σχηματίζει λόφους και πεδιάδες. Με το που αυξάνεται η ατμοσφαιρική πίεση, αναπτύσσεται και η τεκτονική δραστηριότητα. Η Γη αρχίζει να δονείται όταν η ένταση των τεκτονικών πλακών φτάνει σε οριακές τιμές».
Έτσι του είναι αρκετό να ρίξει μια ματιά στα στοιχεία που λαμβάνει καθημερινά το Ινστιτούτο στην Ανταρκτική από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόγνωσης του Καιρού, για να διακρίνει που είναι πιθανό να λάβει χώρα ένας σεισμός.
Οι επιτυχίες του Bokov στην πρόγνωση των σεισμών δείχνουν πως μάλλον έχει δίκιο και δίνουν βάση στην υπόθεση του Τέσλα, πως είναι εφικτό να προκληθούν τεχνητά σεισμοί με τη χρήση ατμοσφαιρικών ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.
Είναι γνωστό πως ο Τέσλα ασχολήθηκε και πειραματίστηκε εκτενώς με μηχανικούς «ταλαντευτές» στα τέλη του 19ου αιώνα. Είχε μάλιστα κατασκευάσει συσκευές, με τις οποίες είχε τη δυνατότητα να παράγει σταθερές και μακρόχρονες ταλαντώσεις με συγκεκριμένες συχνότητες. Κάποιες από αυτές τις συσκευές τις είχε κατοχυρώσει ως ευρεσιτεχνίες. Το “electric generator”, (US-Patent Nr. 511,916 από τις 2. 1. 1894) και το “Reciprocating Engine” (US-Patent Nr. 514,169 από τις 6. 2. 1894) περιγράφουν τέτοιες συσκευές. Οι κατασκευές του ήταν φτιαγμένες τόσο με μηχανικά όσο και με ηλεκτρικά στοιχεία, και κάποιες από αυτές χρησιμοποιούσαν τον ατμό σαν ενέργεια κίνησης. Μολονότι ακούγονται «ελαφρώς πρωτόγονα» τα μέσα που χρησιμοποιούσε, ήταν σε θέση να παράγει με μηχανικό τρόπο συχνότητες, οι οποίες μπορούσαν να συντονιστούν με συχνότητες αντικειμένων του περιβάλλοντος.
Όπως ο ίδιος αναφέρει σε κάποιο από τα πειράματα του με τέτοιο μηχάνημα, το 1887, είχε πετύχει τη συχνότητα του ίδιου του σπιτιού του και αμέσως ακούστηκε θόρυβος από τα τοιχώματα και τις δοκούς. Αλλάζοντας τη συχνότητα, ο θόρυβος δυνάμωσε και τα πράγματα μέσα στο εργαστήριο του άρχισαν να πετούν δεξιά και αριστερά στον αέρα. Με το που κατάλαβε τι συνέβαινε, κατέστρεψε το μηχάνημα και η κατάσταση στο σπίτι του ησύχασε.
Αργότερα σε δήλωση του εξηγούσε, πως ήταν σε θέση με τέτοια μηχανήματα να προκαλεί σεισμούς, αλλά και να μειώνει την πίεση των τεκτονικών πλακών αποτρέποντας την εκδήλωση σεισμών.
Δυστυχώς όμως αυτή η διαπίστωση δεν έμεινε μόνο στη θεωρία, ούτε στις πρωτότυπες πατέντες του Τέσλα. Τόσο η Αμερική όσο και η Ρωσία, όσο και άλλες μεγάλες δυνάμεις, διενεργούν εδώ και δεκαετίες έρευνες και πειράματα στα πλαίσια στρατιωτικών προγραμμάτων με στόχο τη διεξαγωγή «οικολογικού πολέμου». Πέρα από την ανάπτυξη τεχνολογιών πρόκλησης τεχνητών σεισμών, ασχολούνται και με την χειραγώγηση του Καιρού, της Μαγνητόσφαιρας και της Ιονόσφαιρας. Όλες αυτές οι τεχνολογικές εφαρμογές ακούν στο όνομα «τεκτονικά όπλα».
Ο πρώην Συνταγματάρχης του Αμερικανικού Στρατού και Πυρηνικός μηχανικός Thomas Bearden, αναφέρει, πως τα τεκτονικά όπλα δεν είναι ιδιαίτερα περίπλοκης και υψηλά εξειδικευμένης τεχνολογίας. Οποιαδήποτε συσκευή λέει, η οποία έχει τη δυνατότητα να παράγει μία επαρκή ενεργειακή ώθηση, μπορεί να προκαλέσει σεισμικές δραστηριότητες στη Γη. Στην ιστοσελίδα του εξηγεί, πως ένα τεκτονικό όπλο λειτουργεί με βάση την τεχνολογία, η οποία ήταν γνωστή στον Νίκολα Τέσλα:
«Ο Τέσλα είχε ανακαλύψει, πως μπορούσε να παράγει στάσιμα κύματα μέσα στη Γη (στον υγρό πυρήνα) ή να τα διεγείρει μέσω των πετρωμάτων –η τελουρική δραστηριότητα των πετρωμάτων προσθέτει επιπλέον ενέργεια στα κύματα αυτά, έτσι ώστε να λαμβάνει κανείς τελικά μεγαλύτερη δυνητική ενέργεια από αυτά τα κύματα, σε σχέση με την ενέργεια που είχε αρχικά διοχετεύσει.»
Συνεχίζοντας εξηγεί πως είναι δυνατόν να εφαρμόζονται τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα μεγάλου μήκους στοχευόμενα ανάμεσα στα όρια των τεκτονικών πλακών, όπου επιτυγχάνεται αύξηση των πιεζοηλεκτρικών φαινομένων -της πίεσης που ασκούν μεταξύ τους- μέχρι η συσσωρευμένη ενέργεια να ξεσπάσει με σεισμό. Μοναδική προϋπόθεση όπως εξηγεί, είναι μία συσκευή-γεννήτρια ικανή να παράγει ηλεκτρομαγνητικά ή μηχανικά κύματα με κατάλληλη συχνότητα και επαρκή ένταση. Δηλαδή ένα τεκτονικό όπλο.
Τέτοια όπλα αναπτύσσονται σήμερα στη «Διεύθυνση Κατευθυνόμενης Ενέργειας», της οποίας το Κέντρο βρίσκεται στη βάση της αμερικανικής πολεμικής Αεροπορίας Kirtland, στο Albuquerque του Νέου Μεξικού. Το μεγαλύτερο της όμως ερευνητικό εργαστήριο βρίσκεται στη βάση Wright Patterson στο Dayton του Οχάιο, όπου είχαν καταλήξει πολλά από τα επιστημονικά συγγράμματα του Τέσλα.
Με το θάνατο του Τέσλα στις 7 Ιανουαρίου 1943, το FBI αφαίρεσε πολλά προσωπικά αλλά και επιστημονικά του έγγραφα από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του. Άλλο μέρος των εργασιών του πέρασε στην ιδιοκτησία του ανιψιού του Sava Kosanovic, ο οποίος τα μετέφερε στο Βελιγράδι.
Ο στρατός των ΗΠΑ δεν πρέπει να είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα έγγραφα του Τέσλα μέχρι το 1981. Όμως για κάποιο λόγο τις ξαναθυμήθηκε, οπότε και το Πεντάγωνο ζήτησε από το FBI, να του παραδοθούν τα έγγραφα του Τέσλα, «γιατί θα μπορούσαν να περιέχουν βασικά αξιώματα, τα οποία θα ήταν ιδιαίτερης αξίας για τις έρευνες που διενεργούνται στο DoD. Η πρόσβαση σε αυτά τα έγγραφα, θα αποτελούσε ιδιαίτερη βοήθεια.»
Αυτά αναφέρονται μεταξύ άλλων σε έγγραφο που απέστειλε ο Συνταγματάρχης Allan J. McLaren στον Διευθυντή του FBI, στις 9 Φεβρουαρίου 1981. Το FBI προφανώς ικανοποίησε την επιθυμία του Πενταγώνου, καθώς με άλλο μυστικό έγγραφο TELEX του SAC (Strategic Air Command) που φέρει την ημερομηνία 18.08.1983, ζητούνται από το FBI επιπλέον έγγραφα «τα οποία δεν βρέθηκαν στις Βιβλιοθήκες του Wright Patterson». Από αυτό γίνεται προφανές, πως τα έγγραφα του Τέσλα κατέληξαν στις ερευνητικές μονάδες της βάσης του Wright Patterson. Στο συγκεκριμένο TELEX, αναφέρεται πως υπάρχουν πολλές εκθέσεις για μηχανήματα του Τέσλα, με τα οποία είχε τη δυνατότητα να προκαλεί δονήσεις και ταλαντεύσεις σε ένα ή περισσότερα κτίρια μίας πόλης από απόσταση. Επίσης αναφέρεται, πως και η Σοβιετική Ένωση είχε προφανώς στη διάθεση της κάποια από τα έγγραφα του Τέσλα, τα οποία πιθανόν να είχε αποκτήσει στο Βελιγράδι και επηρέασαν τη διεξαγωγή πειραμάτων της με όπλα «κατευθυνόμενης ενέργειας». Ο αποστολέας, το όνομα του οποίου εμφανίζεται μαυρισμένο στο TELEX, αναφέρει πως η πρόσβαση στα έγγραφα Τέσλα σχετικά με τους κεραυνούς, τα όπλα ακτινοβολιών και της «θανατηφόρας ακτίνας», θα του έδινε καλύτερη εικόνα σχετικά με το πρόγραμμα όπλων ακτινοβολιών που διεξάγουν οι Σοβιετικοί.
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως οι ΗΠΑ δεν κατείχαν ανάλογα τεκτονικά Όπλα. Όπως έγινε γνωστό από μάρτυρες που έλαβαν μέρος στον εμφύλιο πόλεμο στην Αγκόλα, οι ΗΠΑ κατείχαν από τη δεκαετία του ’70 μία μορφή τεκτονικών όπλων, τα όπλα υπερήχων. Ο στρατιώτης Arthur Johnson που πολέμησε εκεί, σε μαρτυρία του περιγράφει λεπτομερώς τον τρόπο λειτουργίας των υπερηχητικών όπλων, τα οποία τους είχαν παραδοθεί ως «πειραματικά όπλα» και θα εφαρμοζόταν για πρώτη φορά σε μάχη. Πέντε μικρές γεννήτριες είχαν προκαλέσει τόσο ισχυρές δονήσεις που άλλαξαν το τοπίο της περιοχής μέσα σε δευτερόλεπτα μετακινώντας τόνους γης.
Ανάλογη τεχνολογία πρόκλησης σεισμών εφαρμόζει η γεννήτρια MHD. Η μαγνητο-υδροδυναμική Γεννήτρια (MHD), σύμφωνα με μελέτες που διεξήγαγε το Ινστιτούτο IVTAN στη Μόσχα σε συνεργασία με επιστήμονες από τη Γεωργία, την Ιταλία, το Ισραήλ και την Ελλάδα προκαλεί σεισμική διέγερση τον φλοιό της Γης. Η γεννήτρια παράγει ρεύμα σε γιγαντιαίες τιμές πολλών Μεγαβάτ, καθώς διοχετεύει ζεστά ιονισμένα αέρια μέσα από ένα μαγνητικό πεδίο. Η μελέτη αυτή είχε ως στόχο την υποστήριξη καλύτερης πρόγνωσης, αλλά και την πιθανότητα τεχνητού ελέγχου των σεισμών. Τα πειράματα διεξήχθησαν σε περιοχές της κεντρικής Ασίας και πράγματι οι επιστήμονες διαπίστωσαν υψηλότερη σεισμικότητα στην περιοχή μετά την εφαρμογή της MHD.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του αντισυνταγματάρχη Akif Gasanov, μία σειρά από σεισμούς στα τέλη της δεκαετίας του ’80, που σημειώθηκαν σε περιοχές από την Ινδία μέχρι την Κεντρική Ασία, ήταν αποτέλεσμα δοκιμών τεκτονικών όπλων. Όπως αναφέρει, είχε πληροφορηθεί πως επιστήμονες της Ακαδημίας Επιστήμων ήταν σε θέση να προκαλούν και να ελέγχουν σεισμούς.
«Κατά την άποψη τους υπήρχαν βάσιμοι λόγοι να πιστεύουν, πως ένας αριθμός σεισμών, που είχαν σημειωθεί τελευταία, είχε προκληθεί με «τηλεχειρισμό» από απόσταση ή προκλήθηκε από λάθος κατά την εφαρμογή συγκεκριμένης επιρροής στον πυρήνα της Γης».
… φυσικός ή τεχνητός σεισμός;
Υπό αυτό το πρίσμα και έχοντας υπόψη την ύπαρξη τεχνολογίας πρόκλησης σεισμών, αξίζει να ξαναδούμε τον σεισμό των 9 Ρίχτερ της 26ης Δεκεμβρίου του 2004 και το καταστροφικό τσουνάμι που τον ακολούθησε. Ο σεισμός αυτός κατάφερε να αλλάξει το χάρτη της Γης. Νησιά άλλαξαν θέση ή εξαφανίστηκαν. Το νησί Πουκέτ μετατοπίστηκε κατά 27 εκατοστά. Η περιστροφή της Γης έγινε ταχύτερη κατά 2,68 μικροδευτερόλεπτα και ολόκληρος ο πλανήτης παλλόταν για αρκετό διάστημα. Ο γεωγραφικός Βόρειος πόλος μετατοπίστηκε κατά 2,5εκ., η ευρωπαϊκή ήπειρος ανυψώθηκε για μερικά λεπτά και μετατοπίσθηκε 2 εκ. βορειότερα. Η δε ενέργεια που ελευθερώθηκε ήταν κατά 30.000 φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια που είχε απελευθερωθεί από την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα.
Εικασίες και φήμες εκείνη την περίοδο απέδιδαν το σεισμό σε συνδυασμένες πυρηνικές δοκιμές. Κάτι τέτοιο είναι βέβαια εφικτό και ευρέως γνωστό στους κύκλους των Γεωφυσικών. Στο παρελθόν είχαν πράγματι σημειωθεί πολύ ισχυρές δονήσεις, μέχρι και 8 Ρίχτερ, που οφειλόταν σε πυρηνικές δοκιμές. Tο αποτύπωμα όμως, μίας δόνησης από πυρηνική δοκιμή στο σεισμογράφο είναι εντελώς διαφορετικό από το αποτύπωμα ενός φυσικού σεισμού. Όπως διαβεβαιώνει μάλιστα ο Dr Rainer Kind του Κέντρου Γεωφυσικών Ερευνών του Πότσνταμ, οι καταγραφές των σεισμογράφων της 26ης Δεκεμβρίου αποκλείουν εντελώς την πιθανότητα να προκλήθηκε ο σεισμός της Σουμάτρα από πυρηνικές δοκιμές. Την ίδια άποψη εκφράζει και η Οργάνωση Επιτήρησης της Συνθήκης Παύσης Πυρηνικών Όπλων, το CTBTO. Αυτό δεν αποκλείει όμως το γεγονός να πρόκειται πράγματι για τεχνητό σεισμό, καθώς πέρα από τις πυρηνικές δοκιμές υπάρχουν και άλλοι τρόποι πρόκλησης σεισμών όπως είδαμε παραπάνω και συγκεκριμένα με τη χρήση συγκεκριμένων ηλεκτρομαγνητικών συχνοτήτων.
Ο ρώσος σεισμολόγος που αναφέρθηκε πιο πάνω, ο Vladimir Bokov, έφερε ξανά στο προσκήνιο την πιθανότητα εμπλοκής εξωτικών οπλικών συστημάτων στο σεισμό της Σουμάτρα. Ο Bokov, είχε προβλέψει δύο μέρες νωρίτερα τον σεισμό της Σουμάτρα, με την απλή παρατήρηση ανωμαλιών στις καιρικές συνθήκες. Συγκεκριμένα προέβλεπε στην έκθεση του ένα ισχυρό σεισμό στη Νοτιοανατολική Ασία στο άμεσο μέλλον. Αυτό από μόνο του βέβαια δεν εξηγεί ακόμη την πιθανότητα εμπλοκής εξωτικών όπλων στον εν λόγω σεισμό, όμως σε συνδυασμό με ορισμένα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πριν από αυτόν, δίνει μία επιστημονική βάση.
Ποια είναι τα γεγονότα αυτά; Τη νύχτα της 19ης Δεκεμβρίου, 7 ημέρες πριν το καταστροφικό τσουνάμι, ιδιαίτερη ανησυχία προκάλεσε στους κατοίκους της Τζακάρτα στην Ινδονησία, μία περίεργη φωτεινή λάμψη με ουρά φωτιάς, η οποία διέσχισε με μεγάλη ταχύτητα τον ουρανό της πόλης και κατέληξε λίγο αργότερα σε έναν εκκωφαντικό ήχο σαν να είχε γίνει κάποια έκρηξη. Το φωτεινό αυτό αντικείμενο φάνηκε ακόμη και στα ραντάρ της ινδονησιακής αεροπορίας και κινητοποίησε τόσο την αστυνομία όσο και το Στρατό που έσπευσαν να ερευνήσουν το θέμα. Οι δηλώσεις τους ήταν περισσότερο από αντιφατικές. Ενώ αρχικά έγινε λόγος για παρουσία του ταχύτατου αντικειμένου στα ραντάρ, κατόπιν ειπώθηκε πως στο ραντάρ δεν είχε φανεί τίποτε. Η έκρηξη μάλιστα αποδόθηκε σε κομήτη –γιατί τώρα αυτός δεν φάνηκε στο ραντάρ είναι άξιο απορίας. Η δε αστυνομία δήλωσε πως στις έρευνες της δεν βρήκε θραύσματα μετεωρίτη και πως τόσο η περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης όσο και η υπόθεση πτώσης μετεωρίτη αποκλειόταν.
Τέσσερις μέρες μετά, στις 23. 12. 2004, ακολούθησε ένας ισχυρότατος σεισμός 8,1 Ρίχτερ νότια από το νησί της Τασμανίας, χωρίς όμως ιδιαίτερες καταστροφές μιας και επρόκειτο για ακατοίκητη περιοχή. Τρεις μέρες μετά στις 7:58 το πρωί σημειώνεται η ακόμη ισχυρότερη δόνηση των 9 Ρίχτερ στην άλλη άκρη της ίδιας τεκτονικής πλάκας, στην περιοχή της Σουμάτρα. Πολλοί είναι οι επιστήμονες που βλέπουν μία άμεση σχέση ανάμεσα σε αυτούς τους δύο σεισμούς, όμως κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να αποδειχτεί. Ωστόσο είναι πολύ πιθανή η σχέση και των δύο σεισμών με τη φωτεινή λάμψη που είχε αναστατώσει τους κατοίκους της Τζακάρτα. Το φωτεινό «αντικείμενο» μπορεί να μην ήταν μετεωρίτης, αλλά όπως αναφέρει η φυσικός Grazyna Fosar υπάρχει βάσιμη υποψία, πως επρόκειτο για μία «μπάλα» από πλάσμα ή για μία «περιοχή κενού» (vacuum).
Είναι γνωστό πως τέτοια αντικείμενα εκπέμπουν ακτινοβολίες στον τομέα των συχνοτήτων ELF και είναι σε θέση να προκαλέσουν ισχυρούς σεισμούς. Επίσης υπάρχουν πληροφορίες πως τέτοια ενεργειακά αντικείμενα είναι πλέον δυνατόν να κατασκευαστούν τεχνητά. Οπότε με αυτά επιστρέφουμε και πάλι στα οπλικά συστήματα των ηλεκτρομαγνητικών συχνοτήτων, τα τεκτονικά όπλα, τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν και να ελεγχθούν με τηλεχειρισμό από ασφαλή χώρο ακόμη και κοντά στην περιοχή που πρόκειται να πλήξουν.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Thomas E. Bearden,
«Καταστροφές μπορούν να προκαλούνται από απόσταση, μέσα από μία αίθουσα ελέγχου και να κατευθύνονται σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου. Η καταστροφική δύναμη του ανθρώπου έχει ανυψωθεί σε επίπεδα τεραστίων διαστάσεων.»
Άλλος σεισμός, στον οποίο γίνεται ακόμη πιο φανερή η εμπλοκή ηλεκτρομαγνητικών συχνοτήτων και φέρει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν περισσότερο τεχνητό παρά φυσικό, είναι ο γνωστός «σεισμός της Κωνσταντινούπολης» του 1999.
Στις 17 Αυγούστου 1999 και ώρα 8:49 είχε σημειωθεί στην Τουρκία ισχυρή σεισμική δόνηση 7,6 Ρίχτερ 50 χιλιόμετρα δυτικά του Adapazari. Περισσότεροι από 17.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. 50.000 άνθρωποι τραυματίστηκαν ενώ 500.000 έμειναν άστεγοι. Οι υλικές ζημιές στην Κωνσταντινούπολη και τις γύρω περιοχές έφτασαν το ύψος 6,5 δις δολαρίων.
Αυτόπτες μάρτυρες περιγράφουν ένα μεγάλο παλιρροϊκό κύμα που χτύπησε την πόλη Degirmendere στη θάλασσα του Μαρμαρά. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους τρεις μεγάλες «μπάλες φωτιάς» ήρθαν ταυτόχρονα στην πόλη από τη θάλασσα και προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στο τουριστικό αυτό θέρετρο. Οι «μπάλες φωτιάς»μέσα σε ένα μόνο λεπτό κατέστρεψαν εντελώς ένα λιμάνι, ένα εξαόροφο ξενοδοχείο και τις προσόψεις όλων των κτιρίων σε απόσταση τριών χιλιομέτρων.
Όμοια γεγονότα διαδραματίστηκαν και στην πόλη Gölckück, στην οποία βρίσκεται λιμάνι του τουρκικού πολεμικού Ναυτικού. Αυτόπτης μάρτυρας διηγείται:
«Είδα μία πολύ μεγάλη μπάλα από φωτιά, η οποία εκτεινόταν σε μία απόσταση από το Gölckück μέχρι το Avcilar.»
Οι κάτοικοι άκουσαν επίσης μία πολύ δυνατή έκρηξη πριν από το σεισμό και επιβεβαιώνουν πως υπήρχαν περίεργα φώτα στον ουρανό που θύμιζαν πυροτεχνήματα. Άλλοι περιγράφουν μία περίεργη μπλε ή πρασινωπή μπάλα φωτιάς. Κατά τη διάρκεια δε του σεισμού παρατήρησαν μία περίεργη ροή ηλεκτρικής ενέργειας πάνω από τα πολεμικά πλοία, που έμοιαζε με κεραυνό. Μετά από λίγη ώρα ακολούθησε εκκένωση αυτής της ενέργειας στη θάλασσα με μία δυνατή βροντή, η οποία ερχόταν ακριβώς από την κατεύθυνση των πολεμικών πλοίων.
Ήδη από τη νύχτα πριν από το σεισμό είχαν παρουσιαστεί ιδιαίτερα ισχυρές ηλεκτρομαγνητικές ανωμαλίες. Στη βάση του πολεμικού Ναυτικού γλεντούσαν οι ναύτες σε ένα αποχαιρετιστήριο πάρτυ. Γύρω στις 11 το βράδυ έσβησαν όλα τα φώτα και σταμάτησαν να λειτουργούν όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα της βάσης. Τα ραδιόφωνα που ήταν ανοιχτά άρχισαν ξαφνικά να παίζουν άλλους σταθμούς και υπήρχαν ήδη περίεργα «πυροτεχνήματα» στον ουρανό. Την άλλη μέρα το πρωί, λίγο πριν από τον καταστροφικό σεισμό, μία περίεργη ψαριά περίμενε τους ψαράδες που μάζευαν τα δίχτυα τους: όλα τα ψάρια ήταν εντελώς καμένα.
Η υποψία χρήσης τεκτονικών όπλων στον παραπάνω σεισμό είναι περισσότερο από βάσιμη και τα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα που περιγράφουν οι αυτόπτες μάρτυρες δεν αποκλείεται να είχαν προκληθεί με συσκευή τεκτονικού όπλου, η οποία πιθανότατα βρισκόταν πάνω σε κάποιο από τα πολεμικά πλοία στο λιμάνι.
Ανάμεσα στους άλλους επιστήμονες που βλέπουν εμπλοκή τεκτονικών όπλων σε πολλούς σεισμούς που σημειώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, έρχεται να προστεθεί και η αναγνωρισμένη επιστήμονας και αγωνίστρια υπέρ του περιβάλλοντος Dr. Rosalie Bertell. Στο βιβλίο της “Planet Earth: The Latest Weapon of War”,περιγράφει πολλούς σεισμούς, οι οποίοι φαίνεται να προκλήθηκαν από στρατιωτικά πειράματα με χρήση κυμάτων ιδιαίτερα χαμηλής συχνότητας.
Σύμφωνα με την επιστήμονα τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα ELF έχουν τη δυνατότητα να προκαλούν διαταραχές των τεκτονικών πλακών και των ηφαιστείων. Πέρα από αυτό τα κύματα ELF μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προκαλέσουν μηχανικού τύπου κινήσεις και δονήσεις, καθώς διαδίδονται εύκολα σε μεγάλες αποστάσεις μέσα στη Γη. Διαπερνούν τόσο τη στεριά όσο και τα θαλάσσια ύδατα και έχουν χρησιμοποιηθεί ήδη από το στρατό, ώστε να επηρεάσουν την ατμόσφαιρα και την εσωτερική δομή της Γης.
Είναι γνωστό, σύμφωνα με τη Dr Bertell, πως υπάρχει αλληλεπίδραση ανάμεσα στους σεισμούς και την Ιονόσφαιρακαι πράγματι τα τελευταία χρόνια παρατηρήθηκαν σε πολλές περιπτώσεις διάφορα ανεξήγητα φαινόμενα πριν την εκδήλωση σεισμών.
Ανάμεσα σε άλλους αναφέρει στο βιβλίο της τον σεισμό στο Tang-Shan της Κίνας, ο οποίος έγινε στις 28 Ιουλίου 1978. Πριν την εκδήλωση του είχε παρατηρηθεί μία λάμψη στον αέρα, η οποία αποδίδεται σε σοβιετικά πειράματα, κατά τη διάρκεια των οποίων γινόταν προσπάθεια θέρμανσης της Ιονόσφαιρας με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ELF. 650.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε αυτό το σεισμό. Αν ισχύει η άποψη της Dr. Bertell, τότε όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από ένα πείραμα…
Άλλο παράδειγμα τεχνητού σεισμού, αποτελεί κατά την άποψη της, ο σεισμός του Σαν Φρανσίσκο. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1989, όπως αναφέρει, είχαν καταγραφεί ιδιαίτερα χαμηλές συχνότητες στην Καλιφόρνια. Η ένταση των συχνοτήτων αυξανόταν συνεχώς έως τις 5 Οκτωβρίου, οπότε και σημειώθηκε ελάττωση της έντασης. Λίγες μέρες μετά, στις 17 Οκτωβρίου επανεμφανίστηκαν με εξαιρετικά μεγάλη ένταση, η οποία ξεπερνούσε μάλιστα την κλίμακα καταγραφής. Τρεις ώρες μετά την εμφάνιση τους έγινε ο σεισμός.
Σύμφωνα με την Washington Times, είχαν ανακαλυφθεί, από δορυφόρους και δέκτες εδάφους, μυστήρια ραδιοκύματα, τα οποία συνδεόταν με ηλεκτρικές και μαγνητικές δραστηριότητες, οι οποίες έλαβαν χώρα πριν από μεγάλους σεισμούς όπως στην νότια Καλιφόρνια, στην
Αρμενία, στην Ιαπωνία και την βόρεια Καλιφόρνια κατά την περίοδο 1986-1989.
Στις 17 Ιανουαρίου 1994 στο Λος Άντζελες είχαν επίσης προηγηθεί μυστήρια ραδιοκύματα και βροντές πριν από το σεισμό.
«Αυτά τα περίεργα συμβάντα δεν εξηγήθηκαν ποτέ… μοιάζει ιδιαίτερα πιθανό, πως κάποιοι από αυτούς τους σεισμούς ήταν αποτέλεσμα ανθρώπινων δραστηριοτήτων και όχι αποτέλεσμα δυνάμεων της Φύσης» συμπληρώνει η Dr. Bertell.
Παρόλο που δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία σχετικά με τη δυνατότητα τεχνίτης πρόκλησης σεισμών, είναι σαφές, πως δεν πρόκειται πουθενά στον κόσμο να βρούμε πατέντα ευρεσιτεχνίας η οποία να τιτλοφορείται ως «τεκτονικό όπλο». Είναι επίσης σαφές, πως η ύπαρξη τέτοιων όπλων παραμένει μυστική και πως οι μεγάλες δυνάμεις δεν παραδέχονται δημόσια την ύπαρξη τους. Όμως οι νομοθετικές ρυθμίσεις που λαμβάνουν χώρα, σχετικά με τον περιορισμό η την απαγόρευση αυτών, είναι ένα ακόμη σημείο, το οποίο επίσης προδίδει την ύπαρξη τους.
Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί και το νομοθετικό σχέδιο Space Preservation Act, που παρουσιάστηκε στις 2 Οκτωβρίου του 2001 στην Ουάσινγκτον και αναφερόταν στην προστασία του πλησίον στη Γη διαστήματος, ώστε να μην στρατιωτικοποιηθεί. Συγκεκριμένα στο Space Preservation Act γινόταν αναφορά στη γενική απαγόρευση εγκατάστασης διαφόρων οπλικών συστημάτων στο διάστημα. Ανάμεσα σε άλλα «εξωτικά όπλα», γινόταν λόγος για όπλα χαμηλών συχνοτήτων ELF, ηλεκτρομαγνητικά όπλα, όπλα πλάσματος και τεκτονικά όπλα. –δεν είναι περίεργο να γίνονται νομοθετικές ρυθμίσεις για οπλικά συστήματα, τα οποία «επισήμως» δεν υπάρχουν;
«Δεν αποκλείεται οι πόλεμοι του μέλλοντος να λαμβάνουν χώρα δίχως την αποκλειστική χρήση όπλων. Μία καταστροφική πυρηνική έκρηξη είναι πολύ αποτελεσματική, αλλά άλλες μέθοδοι είναι αποτελεσματικότερες, καθώς –με τη χρήση τους- οι εχθροί δεν αντιλαμβάνονται καν, πως τους γίνεται επίθεση»
Όπλα ηλεκτρομαγνητικού παλμού (EMP)
«Τα όπλα μικροκυμάτων είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη της τεχνολογίας όπλων από την εποχή της ανάπτυξης της ατομικής βόμβας»
Οι επιστήμονες είχαν παρατηρήσει από πολύ νωρίς, πως κατά τη διάρκεια πυρηνικών δοκιμών απελευθερωνόταν απότομα ακτινοβολία γάμα, η οποία προκαλούσε ένα μαζικό κύμα ηλεκτρομαγνητικών παλμών που επηρέαζε άμεσα τις ραδιοεπικοινωνίες.
Το 1958 η έκρηξη μίας ατομικής βόμβας ψηλά στην ατμόσφαιρα είχε θέσει εκτός λειτουργίας τα συστήματα πλοήγησης των πλοίων που κινούνταν στον Ειρηνικό για 18 ώρες, ενώ παράλληλα παρατηρήθηκε επί τρεις ημέρες έντονος ιονισμός της ατμόσφαιρας. Το 1962, μία άλλη πυρηνική δοκιμή κοντά στην ατόλη Johnston στον Ειρηνικό, διέκοψε τις ραδιοεπικοινωνίες για 30 λεπτά, ενώ ταυτόχρονα κατάφερε να απενεργοποιήσει ακόμη και δορυφορικό εξοπλισμό που βρισκόταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Το ενδιαφέρον του στρατού γρήγορα στράφηκε στην εύρεση δυνατοτήτων πρόκλησης ηλεκτρομαγνητικού παλμού δίχως την έκρηξη ατομικής βόμβας.
Στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 οι υπόγειες πυρηνικές δοκιμές των μεγάλων δυνάμεων, ΗΠΑ και Ρωσίας, συνέχισαν να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον εύρεσης τρόπου εκμετάλλευσης του ηλεκτρομαγνητικού παλμού που παραγόταν κατά τις εκρήξεις, ώστε να δημιουργηθεί ένα όπλο, το οποίο να προκαλεί βλάβες στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό του εχθρού. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο ήταν απαραίτητο να βρεθεί μία συσκευή που να έχει την ικανότητα να εκπέμπει τεράστια ποσά ενέργειας, αντίστοιχα με αυτά μίας ατομικής βόμβας, ώστε να μπορεί να προκαλεί τον «επιθυμητό» ηλεκτρομαγνητικό παλμό. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 βρέθηκε ο τρόπος κατασκευής μίας τέτοιας συσκευής και πραγματοποιήθηκαν επιδείξεις πάνω σε αεροσκάφη B-52 και πυραύλους Cruise. Η συσκευή ήταν όντως αποτελεσματική και κατόρθωνε μάλιστα να παράγει ηλεκτρομαγνητικό πεδίο το οποίο ξεπερνούσε ακόμη και αυτό που προκαλούσαν οι πυρηνικές εκρήξεις. Η τεχνολογία ήταν σχετικά απλή και βασιζόταν στη δημιουργία ηλεκτρικού πεδίου μέσω επαγωγής. Αυτός είναι ο γνωστός από τη Φυσική νόμος του Φάραντεϊ, ή αλλιώς ο νόμος της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής.
Σε αυτή την «απλή λογική» στηρίχθηκε η δημιουργία μίας ολόκληρης σειράς από όπλα όπως τα TED, τα FCG, η e-bomb κ.α. Η e-bomb, η ηλεκτρομαγνητική βόμβα δημιουργήθηκε αξιοποιώντας τον νόμο της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής και χρησιμοποιεί για τη λειτουργία της την απότομη μεταβολή του μαγνητικό πεδίου που προκαλείται από μεγάλης έντασης επαγωγικό ρεύμα, το οποίο στη συνεχεία διοχετεύεται σε μία κεραία από όπου και τελικά εκπέμπεται ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός. Ο παλμός αυτός έχει τέτοια ισχύ που σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων καταστρέφει κάθε ηλεκτρική και ηλεκτρονική συσκευή.
Τα Transit Electromagnetic Device (TED), είναι όπλα αντίστοιχα με την ηλεκτρομαγνητική βόμβα, που όμως έχουν ως στόχο πιο λεπτές επεμβάσεις. Αυτά έχουν μικρότερη εμβέλεια και επιτρέπουν πολύ συγκεκριμένη εφαρμογή, ώστε να «μπλοκάρουν» τη λειτουργία ακόμη και μόνο ενός Η/Υ. Η κατασκευή τους είναι εξαιρετικά εύκολη και φθηνή (περίπου 300-400 δολάρια), με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρή ανησυχία μήπως πέσουν στα χέρια τρομοκρατών.
Η FCG είναι η Γεννήτρια συμπιεσμένης ροής. Η κατασκευή της είναι επίσης πολύ απλή, ενώ η απόδοση της είναι ανάλογη με το μέγεθος του εξοπλισμού της και μπορεί να πλήξει συσκευές από ακτίνα ενός μέτρου μέχρι και σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων.
Όλα τα παραπάνω όπλα ανήκουν στη μεγάλη οικογένεια όπλων κατευθυνόμενης ενέργειας (DEW), όπου τα βασικά συστατικά είναι τα υψηλόσυχνα μικροκύματα (HMP) μαζί με τις ακτίνες λέϊζερ. Στην πλειοψηφία τους είναι “μη θανατηφόρα” (non lethal weapons), αλλά εφαρμόζονται ενάντια στις υποδομές των χωρών. Είναι επίσης αθόρυβα και τα περισσότερα δεν καταστρέφουν κτίρια, αλλά τα διαπερνούν καταστρέφοντας τις ηλεκτρονικές εγκαταστάσεις.
Αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός πως η τεχνολογία βασίζεται πλέον κατά κύριο λόγο στις ηλεκτρονικές συσκευές, γίνεται σαφές το εύρος της καταστροφής και του χάους που προκαλούν τα EMP. Σε περιπτώσεις εφαρμογής τους δεν καταφέρνει να επιβιώσει σχεδόν καμία ηλεκτρονική συσκευή. Ραδιομεταδότες, ηλεκτρονικά συστήματα αυτοκινήτων, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, εγκαταστάσεις επικοινωνιακών συστημάτων και γενικά ότι χρησιμοποιεί μικροτσίπ τίθεται εύκολα εκτός λειτουργίας, μιας και πολύ λίγες συσκευές διαθέτουν προστασία από ηλεκτρομαγνητικό παλμό.
Υπάρχουν όμως και συστήματα EMP πολύ μεγαλύτερης εμβέλειας και απόδοσης, σε «μη φορητή» μορφή.
Στην τεράστια έκταση της αεροπορικής βάσης του Kirtland των Ηνωμένων Πολιτειών, βρίσκονται τα εργαστήρια της Sandia National Laboratories, που εξειδικεύονται στις στρατιωτικές έρευνες και αναπτύσσουν όπλα ακτινοβολιών υψηλής ενέργειας. Το μεγαλύτερο και ισχυρότερο από αυτά είναι οεπιταχυντής Ζ (Z-accelerator). Ο επιταχυντής αυτός είναι κατά βάση μία ισχυρή πηγή ακτινοβολίας Roentgen (ακτίνες χ). Το μεγαθήριο αυτό χρησιμοποιεί εξαιρετικά ισχυρό ηλεκτρικό ρεύμα της τάξης των 20 εκατομμυρίων Ampere, ώστε να εξατμίζει μία δέσμη από 100 με 400 «σύρματα» και να δημιουργεί έτσι ιονισμένο πλάσμα. Η απόδοση δε του accelerator Z φτάνει την ασύλληπτη τιμή των 290.000 Gigawatt.
Επειδή όμως τα ισχυρά αυτά ηλεκτρικά φορτία παράγουν ταυτόχρονα πολύ ισχυρά μαγνητικά πεδία, το πλάσμα συμπυκνώνεται έντονα σε κάθετη διεύθυνση.
Μπορεί βέβαια να επιτυγχάνονται αυτές οι τεράστιες τιμές μόνο για μερικά εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου, όμως εκείνη τη χρονική στιγμή παράγεται “ενεργειακός κεραυνός” ο οποίος είναι 1000 φορές πιο ισχυρός και κατά 20.000 φορές ταχύτερος από ένα κεραυνό στη φύση.
Η επίσημη χρήση αυτής της γιγαντιαίας συσκευής είναι η μελέτη της μεταφοράς ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας μέσα από πυκνότητες και θερμοκρασίες, οι οποίες εμφανίζονταν μέχρι πρότινος μόνο σε υπόγειες πυρηνικές δοκιμές. Επιπλέον λέγεται πως εξυπηρετεί τη μελέτη της σταθερότητας της ύλης, όταν αυτή εκτίθεται σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.
Εδώ τίθεται πλέον το ερώτημα, αν αυτή η εγκατάσταση «μελετά» και την σταθερότητα του γήινου φλοιού. Σύμφωνα με την Grazyna Fosar και τον Franz Bludorf, ο Ζ-accelerator δεν ενδείκνυται για χρήση ως «φορητό» όπλο, καθώς βρίσκεται μέσα σε μία αίθουσα 23.000 τ.μ., όμως ο Στρατός έχει στη διάθεση του μία ανάλογη, αλλά μικρότερη συσκευή. Στο ίδιο το Sandia National Laboratories κατασκευάστηκε μία μικρότερη γεννήτρια ηλεκτρομαγνητικού παλμού, η οποία φέρει την ονομασία HERMES (High Energy Radiation Megavolt Electron Source).
Τα όπλα HERMES έχουν τη δυνατότητα να παράγουν ενεργειακούς κεραυνούς με απόδοση ισχύος 13 Terawatt (αντιστοιχεί σε 13.000 GW) για διάρκεια 29 νάνοδευτερολέπτων, μέχρι 8 φορές την ημέρα και μέχρι τέσσερις φορές μέσα σε μία εβδομάδα. Αυτή τη στιγμή «κυκλοφορεί» το μοντέλο HERMES III. Το προηγούμενο μοντέλο, το HERMES II, είχε χρησιμοποιηθεί κατά τις επιχειρήσεις του στρατού στην «καταιγίδα της ερήμου» το 1991, όπως αναφέρεται σε έκθεση του Defense News του 1992. Σίγουρα δεν χρησιμοποιήθηκε για την πρόκληση σεισμού στο Ιράκ, είναι όμως γνωστό πως χρησιμοποιήθηκαν όπλα ενεργειακών ακτινοβολιών για την εξουδετέρωση των ραντάρ και των συστημάτων επικοινωνίας του Ιρακινού Στρατού.
Παρόμοια οπλικά συστήματα EMP πρέπει να είχαν χρησιμοποιηθεί και στο Κόσοβο για τη διακοπή των επικοινωνιών, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS.
Το ότι δεν έγινε χρήση αυτών για πρόκληση σεισμών, δεν σημαίνει πως δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Απλά δεν εφαρμόστηκαν για αυτό το σκοπό. Σύμφωνα πάντα με τη γερμανίδα φυσικό Grazyna Fosar, τα όπλα EMP αυτής της εμβέλειας:
Μπορούν να προκαλέσουν άμεσα και χωρίς καμία δυσκολία σεισμούς. Η μόνη προϋπόθεση είναι να είναι στραμμένα απευθείας πάνω στις αντίστοιχες γραμμές ορίων των τεκτονικών πλακών.
Πιθανότερη όμως θεωρείται η πρόκληση σεισμών ως δευτερογενής επίδραση. Το υψηλά συμπυκνωμένοιονισμένο πλάσμα που παράγουν τέτοια όπλα έχει τη δυνατότητα να δεσμεύει στην ατμόσφαιρα αρνητικά φορτισμένη «εξωτική ύλη» αρνητικής μάζας παράγοντας έτσι τεχνητές περιοχές «κενού», οι οποίες αποσταθεροποιούν τη βαρύτητα και ευνοούν το συνδυασμό φυσικών δυνάμεων. Αυτές με τη σειρά τους είναι πολύ ισχυρές πηγές ακτινοβολίας της συχνότητας ELF. Έτσι επιστρέφουμε και πάλι στις τεχνολογίες του Τέσλα.
Σε πολλούς σεισμούς των τελευταίων ετών, και ιδιαίτερα σε αυτούς της Νέας Γουινέας, της Τουρκίας, αλλά και στο καταστροφικό τσουνάμι του Δεκέμβρη του 2004, πριν τις σεισμικές δονήσεις παρατηρήθηκαν περίεργες φωτεινές λάμψεις στην ατμόσφαιρα, οι οποίες επισήμως δεν μπορούσαν να εξηγηθούν. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Τουρκίας, αυτές οι φωτεινές εμφανίσεις βρισκόταν σε άμεση σχέση με πολεμικά πλοία που βρισκόταν αραγμένα στο λιμάνι και από τα οποία προήλθαν προφανώς οι ενεργειακοί κεραυνοί.
Με τα παραπάνω γίνεται τελικά σαφές πως οι σεισμοί στην εποχή μας βρίσκονται στην υπηρεσία πολιτικών και στρατιωτικών δυνάμεων. Επίσημα βέβαια οι τεχνολογίες που εφαρμόζουν δεν στοχεύουν στην πρόκληση σεισμών. Όμως ακόμη και αν κάποιοι σεισμοί είναι «παρενέργεια» της χρήσης αυτών των όπλων, παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα:
Πως παραδίδουν τόσο εύκολα οι επιστήμονες στα χέρια του Στρατού, όπλα που κάνουν τη βόμβα της Χιροσίμα να μοιάζει παιχνιδάκι μπροστά τους, δίχως να λαμβάνονται υπόψη οι τεράστιας έκτασης επιπτώσεις τους;
Πηγές:
* House of Representatives Space Preservation Act HR2977 IH
* Grazyna Fosar & Franz Bludorf, «Terra Incognita»
* Grazyna Fosar & Franz Bludorf, «Zaubergesang-Frequenzen zur Wetter- und Gedankenkontrolle»
*Dr. Rosalie Bertell “Planet Earth: The Latest Weapon of War”www.cheniere.com η ιστοσελίδα του Thomas Bearden
Συγγραφή: Απρίλιος 2007
“ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ”, εκδ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ)
Δήλωση του Υπουργού Άμυνας William Cohen, σε διάσκεψη ενάντια στην τρομοκρατία τον Απρίλιο του 1997, την οποία διοργάνωσε ο πρώην γερουσιαστής Sam Nunn. Αναφερόμενος στην ενημέρωση ειδήσεων DoD, επιβεβαίωσε ότι μερικά έθνη του κόσμου κατέχουν τα νέα ηλεκτρομαγνητικά όπλα και τα χρησιμοποιούν για να προκαλέσουν τους σεισμούς, να «κατασκευάσουν» τον καιρό και το κλίμα, και να προκαλέσουν ηφαιστειακές εκρήξεις. Διάσκεψη σχετικά με την τρομοκρατία, τα όπλα μαζικής καταστροφής, και της αμερικανικής στρατηγικής, Πανεπιστήμιο της Γεωργίας, Αθήνα, 28 Απριλίου, 1997.
[3] Directed Energy Directorate
[4] υπήρξε Αξιωματικός της KGB
[5] CTBT: Comprehensive Nuclear-Test-Ban Treaty Organization
[6] Terra Incognita, Grazyna Fosar & Franz Bludorf
[7] το περιστατικό περιγράφεται στο βιβλίο Terra Incognita της γερμανίδας φυσικού Grazyna Fosar
[8] «Πλανήτης Γη: το πιο πρόσφατο πολεμικό όπλο»
[9] Βλέπε και HAARP Projekt στην ενότητα «Καταστροφικές συχνότητες»
[10] Ιονόσφαιρα ονομάζεται η περιοχή της ατμόσφαιρας που εκτείνεται από τα 50 μέχρι τα 373 μίλια πάνω από την επιφάνεια της Γης.
[11] Washington Times, Μάρτιος 1992
[12] αναφέρεται σε γεγονότα που περιγράφει στο άρθρο του «The Earth as a Weapon in 21st Century of Wars» ο Rahab S. Hawa
[13] House of Representatives Space Preservation Act HR2977 IH
[14] Άρθρο της ρωσικής εφημερίδας «Πράβντα» του 2003
[15] Υποσημείωση από αναφορά του Πενταγώνου, που αναφέρεται σε κείμενο της Fosar
[16] DEW=Directed Energy Weapons
[17] HPM = High power microwaves
[18] Η γενικότερη φιλοσοφία αυτών των όπλων είναι, πως δεν επιδιώκουν να σκοτώσουν, αλλά απλώς να θέσουν εκτός μάχης ή να περιορίσουν τον αντίπαλο, παρόλο που «κατά λάθος» μπορούν να γίνουν και θανατηφόρα.
[19] Οι επιστήμονες της Sandia ονομάζουν μάλιστα τον Z-accelerator και «τελικό βήμα για τον αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης», μιας και από το 1998 είχαν επιτύχει την παραγωγή θερμοκρασίας 1,8 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου, ο οποία φυσικά δεν απείχε πολύ από τη θερμοκρασία των 2 εκ. βαθμών Κελσίου που είναι απαραίτητη για την ανάφλεξη πυρηνικής σύντηξης.)
[20] Και αυτές οι τεχνολογίες είναι προεκτάσεις των ανακαλύψεων του Τέσλα, ο οποίος είχε καταφέρει την πρόκληση τεχνητών κεραυνών σε πειράματα του στο Colorado Springs, περισσότερα από 100 χρόνια πριν τη σημερινή εποχή.
“ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ” -ΕΚΔ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ 2007
