Προ μερικών ημερών, πληροφορηθήκαμε όλοι από τις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις ότι ένας νεαρός ποδοσφαιριστής, κατά την ώρα της πραγματοποιούμενης κατά το πρόγραμμα προπονήσεώς του μαζί με την ομάδα, σε ανοικτό γήπεδο, και ενώ εκεί έβρεχε πολύ και έπεφταν κεραυνοί, και όπως ευρέως ειπώθηκε «δολοφονήθηκε» ο νεαρός από έναν κεραυνό, ακόμα δε ότι ο νεαρός στην ατυχία του πέθανε,γιατί του έτυχε να βληθεί από πεσόντα επάνω του κεραυνό. Ιδιαίτερα δε στο κανάλι της Κρατικής Τηλεόρασης, κάποιος εμφανιζόμενος εκεί στη συζήτηση ως ειδικός πραγματογνώμων και ως πλήρως γνώστης των αιτίων που προκάλεσαν το συμβάν, διευκρίνησε στη δημοσιογράφο και με πολύ απόλυτα μάλιστα τρόπο, ότι οι κεραυνοί έτσι πίπτουν στο έδαφος, και καμιά φορά και επάνω σε άτομα, ακολουθούντες την οδό την πλέον εύκολη για εκείνους, στο δρόμο τους για τη Γή.
Τούτο δε επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια, ακόμα και σε ένα άλλο κανάλι, από έναν άλλον τέτοιο κύριο που εμφανιζόταν επίσης ως απόλυτα ειδικός εν προκειμένω, αναφέροντας ότι πρέπει όλοι τότε να τρέχουν κάτω από ξύλινα σκέπαστρα.
Με τη παρούσα παρέμβασή μου έρχομαι να καταγγείλω ότι η τέτοια επίσημη μάλιστα πληροφόρηση, δεν είναι μόνο απόλυτα ψευδής, αλλά ταυτόχρονα είναι και άκρως επικίνδυνη και «δολοφονική» θα προσέθετα, για όλον αυτόν τον κοινό κόσμο που στο διάβα του βρίσκεται κάποια στιγμή σε ύπαιθρο όπου πίπτουν κεραυνοί, ακριβώς όπως και για όλους τους αθλούμενους υπό οιαδήποτε μορφή στα γήπεδα, που τους θέτει άμεσα σε κίνδυνο, και τους καθοδηγεί πολύ λανθασμένα στην αντιμετώπιση των κεραυνών. Όλοι μας έχουμε δεί ποδοσφαιρικούς αγώνες υπό βροχή!!
Με δεδομένο ότι κανείς μέχρι σήμερα «πραγματικά ειδικός» για τη περίπτωση- Διπλ. Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ή / και αρμόδιος Καθηγητής Πολυτεχνείου- δεν προέβη σε κάποια δήλωση, παρεμβαίνοντας για να διορθώσει εκείνες τις προηγούμενες τέτοιες, είμαι τώρα υποχρεωμένος, τουλάχιστον μέσω της εφημερίδος σας,- και ή ιστοσελίδας σας, - να επισημάνω προς πάντες-πρωτίστως δε και στους εν κινδύνω ευρισκομένους κάθε στιγμή, τις ημέρες του χειμώνα ποδοσφαιριστές μας, και γενικά νέους αθλούμενους σε ανοικτά γήπεδα- τα παρακάτω σημεία, ήτοι:
1.- Στην Ανωτάτη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του κάθε Πολυτεχνείου, οι Καθηγητές διδάσκουν, και οι φοιτητές μαθαίνουν για τους κεραυνούς, ότι αυτοί μεταφέρουν στη πτώση τους προς τη Γη, τεράστια ποσότητα Ηλεκτρικά Φορτία. Στο σημείο δε όπου ο κάθε κεραυνός αγγίζει το έδαφος, το ηλεκτρικό αυτό φορτίο διοχετεύεται προς τον πέριξ χώρο, ακριβώς όπως κάνει και μία οιαδήποτε πέτρα που πέφτει σε ήρεμα νερά, δηλαδή κατά ομοκέντρους κύκλους που αναπτύσσονται στο γενικότερο χώρο του εδάφους,με τον καθένα τους να βρίσκεται σε ολοένα και πιο φθίνον δυναμικό, όσον απομακρυνόμαστε από το σημείο της πτώσεως.
Τούτο σημαίνει ότι στο κάθε σημείο του εδάφους όπου πατάμε σε κάθε βήμα μας, το δυναμικό ( δηλαδή η τάση του ρεύματος) είναι διαφορετική. Δηλαδή υφίσταται τότε από τους κεραυνούς μια διαφορά τάσεως μεταξύ των δύο βημάτων μας, εκείνο που οι Ηλεκτρολόγοι-Μηχανικοί αποκαλούμε «Βηματική Τάση», που λόγω του μεγέθους των διαχεομένων φορτίων, μπορεί να είναι και αυτή η διαφορά τάσεως τεράστια, οπωσδήποτε δε είναι πάνω από τα ολίγα Voltπου σκοτώνουν! Στη προκειμένη περίπτωση, προκειμένου να αποφευχθεί ο θάνατος από αυτή τη «Βηματική Τάση», οι ενδεικνυόμενες οδηγίες είναι να μη φεύγουμε μακριά τρέχοντας, ή με κανονικά βήματα, ή έστω και μικρότερα ακόμα, αλλά να χοροπηδάμε, να φεύγουμε με μικρά αλματάκια, για να αποφύγουμε την ηλεκτροπληξία.!!
2.- Στη περίπτωση του θανόντος νεαρού ποδοσφαιριστή, θεωρείται απόλυτα βέβαιο ότι η ηλεκτροπληξία του έγινε από τη «Βηματική Τάση», γιατί εάν έπεφτε επάνω του ο κεραυνός, εκείνος θα καιγόταν ολόκληρος!Τα ίδια ισχύουν στη περίπτωση που κοπεί κάποιο καλώδιο της ΔΕΗ.
3.-Με τα παραπάνω επιστημονικά δεδομένα που εξέθεσα, εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς ότι όλοι οι ανοικτοί χώροι άθλησης ή/και ποδοσφαίρου, δεν θα πρέπει να λειτουργούν στη διάρκεια που πέφτουν κεραυνοί, διακοπτόμενης τότε και σε αυτό το διάστημα της λειτουργίας των. Τούτο γιατί εφόσον η άγνοια, το συμφέρον, η ιδιοτέλεια, και τόσα άλλα πολλά συνεχίσουν να επικρατούν- μαζί και με άλλα τέτοια κακά- στο χώρο μας, πιστεύω ότι είναι πανεύκολο και επιβεβλημένο όπως εμείς οι υπόλοιποι πολίτες, αντί να εξακολουθούμε να παραμένουμε «Απαθείς», αφήνοντες τα παιδιά μας σε αυτόν τον άμεσο κίνδυνο ηλεκτροπληξίας, να σπεύσουμε να κάνουμε και αυτό το καλό στο τόπο μας.
Δυστυχώς για πατρίδα μας, αλλά και για τον καθένα μας, εμείς οι Έλληνες διστάζουμε ή και δεν θέλουμε ακόμα να αντιληφθούμε κάτι πολύ κρίσιμο στη ζωή μας- που οι άλλοι λαοί γύρω μας το έχουν ήδη από πολλού χρόνου ενστερνισθεί- και εξακολουθούμε τις ίδιες κακές για όλους μας τακτικές ζωής.
Το χειρότερο μάλιστα, ενώ αγαπούμε τα παιδιά μας, τους κληρονομούμε εξ ιδιοσυγκρασίας, όλα εκείνα τα πολύμορφα κακά που δεν έχουμε το σθένος- αλλάζοντες τη νοοτροπία μας- να τα αντιμετωπίσουμε! Τουλάχιστον εν ζωή ακόμα, ας προσπαθήσουμε να σώσουμε σήμερα και τα αθλούμενα παιδιά μας! Η Αλήθεια βέβαια ....βλάπτει! Αλλά πρέπει να λέγεται!
Με τιμή
Δημήτρης Ν. Καλατζόπουλος
Ηλεκτρολόγος-Μηχανικός
Διπλ. Πολυτεχνείου
