Γράφει ο Μιχάλης Ραμπίδης
Ο Θόδωρος Καρυπίδης κατά γενική ομολογία, είναι ένας καταξιωμένος δημοσιογράφος από τους
καλύτερους στη Δυτική Μακεδονία (Δ.Μ.) και ανένταχτος κομματικά. Είναι κάθετα αντίθετος με τον
φασισμό, αντισημιτισμό, ρατσισμό, σωβινισμό, υπερασπιστής του δικαίου και των αδυνάτων, ταυτισμένος με τις ανθρώπινες αξίες.
Η Δυτική Μακεδονία είναι η μικρότερη ελληνική περιφέρεια, με ασήμαντη πολιτική καταμετρούμενη αξία, στην εκλογή του επόμενου περιφερειάρχη. Γιατί λοιπόν τα πανελλαδικά μέσα επικοινωνίας επί μια εβδομάδα σφυροκοπούν την υποψηφιότητα Καρυπίδη;
Είναι γεγονός ότι τα κόμματα αρχικά δεν εκφράσθηκαν αρνητικά στην επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Η επίμονη εναντίωση μαζί με τις πρώτες βολές ήρθαν πρώτα από τα κεντρικά ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια τους.
Πρώτο ξεκίνησε το κανάλι που είχε τον κορμό του διαφημιστικού πακέτου των 4 εταιρειών εμπορίας
Ηλεκτρικού Ρεύματος, οι οποίες έφαγαν τα χρήματα των συνδρομητών τους και μετά πτώχευσαν.
Η αναμόχλευση της κατάληξης του ορυχείου Βεύης στον 4ο μειοδότη και η εκτενής αναφορά στις
υπέρογκες πρόσφατες αυξήσεις έως 60% στα διόδια υπέρ ‘’νταβατζήδων’’, ενόχλησε αφάνταστα μεγάλο κανάλι και εφημερίδα άλλων συμφερόντων. Οι ίδιοι ενοχλήθηκαν και με τις αναφορές στην εκμετάλλευση του ΧΥΤΑ της Δ.Μ. αφού προετοιμάζονται να ρουφήξουν ως το μεδούλι τον σκουπιδότοπο.
Η αντίσταση στο ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ (δίκτυα μεταφοράς Η/Ε) και κυρίως το φαγοπότι που θα
ακολουθήσει με τη ‘’δωρεά’’ της λεγόμενης Μικρής ΔΕΗ (αφορά το 35% των νεώτερων και κερδοφόρων παραγωγικών κομματιών της Επιχείρησης δηλ. Σταθμούς Παραγωγής Ατμοηλεκτρικούς, Υδροηλεκτρικούς, Φυσικού Αερίου, Ορυχεία κλπ) φέρνει υψηλό πυρετό στα αδηφάγα ‘’πιράνχας’’ που καραδοκούν.
Η αναφορά στον υδάτινο πλούτο της Δ.Μ. και η αντίθεση στη διάθεσή του σε διψασμένους εμπόρους του
νερού, δημιούργησε επιπρόσθετους εχθρούς που <<βγήκαν από τα ρούχα τους>>.
Τα εμπόδια για τη δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ) με εργασιακές αμοιβές και συνθήκες
μεσαίωνα, στην Περιφέρεια Δ.Μ. ενοχλούν τους λεγόμενους επενδυτές.
Η στήριξη της καθολικής αντίστασης του λαού της Δ.Μ. και η πολιτική της απήχηση, στην πρόθεση της
κυβέρνησης να κλείσει το Πανεπιστήμιο Δ.Μ. και να υποβαθμίσει την υγειονομική περίθαλψη, καθώς και
οι μύχιες σκέψεις για διάθεση του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου κ.α. σε ιδιώτες, εκνευρίζουν κυβέρνηση
και <<επενδυτές>>.
Δυσαρεστούνται οι κυβερνώντες με αναφορές για την άνιση και άδικη φορολόγηση των πολιτών, για τις
ανέγγιχτες λίστες φοροκλεπτών και παράκτιων εταιριών και την προβολή των αιτημάτων αγροτών,
μικροεπαγγελματιών κ.α. κοινωνικών ομάδων.
Η προβολή όλων των πάρα πάνω θεμάτων και όχι μόνο, από τον τηλεοπτικό σταθμό ‘’FLASH’’ και τον δημοσιογράφο Θόδωρο Καρυπίδη, η αντιμνημονιακή σταθερή στάση του, η διάθεση βήματος σε κάθε άποψη (απαγορευτικό για τα παπαγαλάκια) από κοινού με την πιθανολογούμενη εκλογή του ως
περιφερειάρχη, αποτελούν σοβαρό ανάχωμα σε προελαύνοντα φανερά και υφέρποντα συμφερόντα.
Ίσως δεν είναι ο κ Καρυπίδης ο ‘’μοναδικός’’. Απετέλεσε όμως σίγουρα την αιχμή του δόρατος απέναντι στα ‘’ πτωματοφάγα’’, εξετέθη με τον καθαρό του λόγο, δεσμεύτηκε πρόσωπο με πρόσωπο με τους ΔυτικοΜακεδόνες που δεν τους πείθουν πλέον οι ανεκπλήρωτες προεκλογικές υποσχέσεις, όταν μάλιστα έχουν στα χέρια τους ένα ισχυρό και αναμφισβήτητο δεδομένο.
Δυστυχώς και στο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ολοφάνερο ότι οι τοπικές‐περιφερειακές κομματικές του οργανώσεις (ψηφοφορία 9‐3 υπέρ Καρυπίδη) αποτελούν ιμάντα μεταφοράς των αποφάσεων του Αθηνοκεντρικού κατεστημένου προς τα κάτω και όχι πέρασμα θέσεων του λαού προς την πολιτική του ηγεσία.
Δυστυχώς ή και ευτυχώς οι δηλώσεις του Εβραίου κ Ντέιβιντ Χάρις που όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ‘’παρουσιάζουν εντυπωσιακές ομοιότητες με τις μονταζιέρες Μαξίμου και Συγγρού’’ έπεισαν ή πειθανάγκασαν την Κουμουνδούρου να αποσύρει τη στήριξή της στον κ Καρυπίδη. Το αποτέλεσμα θα φανεί προσεχώς …….