Μία ωραία ιστορία για το κλείσιμο του ΙΓΜΕ, τα ευρήματά του στη Θράκη και έναν συγγενή ανώτατου στελέχους της κυβέρνησης Παπανδρέου...
Μια από τις πλουσιότερες κοιτασμολογικές περιφέρειες της Ευρώπης, με βεβαιωμένα μεταλλευτικά αποθέματα στρατηγικών ορυκτών, όπως είναι ο χρυσός, ο άργυρος, το νικέλιο, ο χαλκός, ο μόλυβδος κι ο ψευδάργυρος συνολικής αξίας 20 δισ. ευρώ, είναι η....
ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης.
Το ότι έχει παρθεί η απόφαση να κλείσει το ΙΓΜΕ, είναι γνωστό σε όλους. Αν και φυσιολογικά -αφού η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς εκκαθάρισης του πλούτου της- το συγκεκριμένο κρατικό Ινστιτούτο θα έπρεπε να παραμείνει ανοιχτό, προκειμένου να παρακολουθεί και να συμβουλεύει τους εκκαθαριστές του ορυκτού πλούτου της χώρας, αλλά και να προστατεύει την περιουσία των Ελλήνων πολιτών που ενδέχεται να δεχθούν επιθέσεις απώλειας (απαλλοτριώσεις) της περιουσίας τους.
Η ευαίσθητη εθνικά περιοχή της Θράκης είναι γνωστό πως έχει μεγάλα κοιτάσματα σε ορυκτό πλούτο. Κοιτάσματα όπως χρυσού, χαλκού, μολύβδου και ψευδαργύρου, σιδήρου και μαγγανίου, μολύβδου και βολφραμίου, καθώς επίσης και στρατηγικής σημασίας ορυκτών όπως ουρανίου και λιγνίτη, καθιστούν ιδιαίτερα προσοδοφόρα την Αν. Μακεδονία και Θράκη για τις εταιρείες εξόρυξης ορυκτών. Όλα αυτά τα κοιτάσματα έχουν βρεθεί και έχουν χαρτογραφηθεί από έρευνες του ΙΓΜΕ. Μέσα σε αυτά προστέθηκε και ένα κοίτασμα ζεολίθων.
Το συγκεκριμένο ορυκτό αποτελεί (ή μπορεί να αποτελέσει) μία σημαντικότατη πηγή εσόδων για το Ελληνικό Κράτος, το οποίο όμως όπως πάντα αδρανεί... Επισημαίνουμε πως (σύμφωνα με την μελέτη του ΙΓΜΕ) το κοίτασμα αυτό μπορεί να αποδώσει (στο ελάχιστο) έσοδα αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ...
Δεν φάνηκε όμως να αδρανεί το ίδιο και συγγενής ανώτατου στελέχους της σημερινής κυβέρνησης, ο οποίος (όπως πληροφορηθήκαμε) επισκέφθηκε το ΙΓΜΕ Αν. Μακεδονίας και Θράκης και ζήτησε να του παραδοθούν οι σχετικές μελέτες συγκεκριμένου και μεγάλου κοιτάσματος που βρέθηκε στον Έβρο. Η απάντηση που πήρε ο "ενδιαφερόμενος επενδυτής" ήταν σαφέστατη και περιεκτικότατη. "Δεν γίνεται να δοθούν οι έρευνες και οι μελέτες του ΙΓΜΕ σε κανέναν άλλον παρά στο αρμόδιο υπουργείο. Οι ιδιώτες δεν έχουν κανένα δικαίωμα πρόσβασης ή και αίτησης απόκτησης των μελετών που διεξάγει το ΙΓΜΕ"...
Ο συγγενής αποχώρησε και όλως τυχαίως (ποιός είπε πως στην ζωή αυτή δεν υπάρχουν συμπτώσεις;) την επομένη ημέρα ανακοινώθηκε το κλείσιμο του ΙΓΜΕ (υπενθυμίζουμε πως είναι υπηρεσία στρατηγικής σημασίας για την οικονομία της χώρας). Σίγουρα η επίσκεψη του "συγγενούς" αποτελεί σκάνδαλο με το οποίο θα έπρεπε να ασχοληθεί ο πολιτικός κόσμος της χώρας. Μήπως κάποιοι "δικοί" μας, αποφάσισαν να συνεχίσουν το φάγωμα εν μέσω κρίσης και να πραγματοποιήσουν την φράση του Γιώργου Παπανδρέου "θα κάνουμε την κρίση ευκαιρία";
Αναρωτιόμαστε, τι θα συμβεί τελικά στο αρχείο του ΙΓΜΕ μετά το κλείσιμό του; Σε τίνος τα χέρια θα βρεθεί, εάν βρεθεί, μετά το κλείσιμό του; Δεν θα πρέπει κάποια διακομματική επιτροπή να αναλάβει την δημοσιοποίηση - γνωστοποίηση του περιεχομένου των επί δεκαετιών ερευνών που έγιναν (με τα χρήματα του Ελληνικού λαού) από το ΙΓΜΕ; Δεν θα πρέπει να μάθουν οι Έλληνες πολίτες τι βρίσκεται στο υπέδαφος (στα σπλάχνα) της πατρίδας μας; Υπάρχουν εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) αναφορές των κατά τόπους διευθυντών του ΙΓΜΕ, οι οποίες ΠΡΕΠΕΙ να γνωστοποιηθούν στους Έλληνες πολίτες. Οποιαδήποτε απόκρυψη θα αποτελέσει σοβαρό κίνητρο για στοιχειοθέτηση σύνταξης αγωγής κατά όλων εκείνων που θα εμπλακούν στο ξεπούλημα δημόσιας γης και φυσικά του ορυκτού πλούτου που κρύβεται σε αυτήν (χρησιμοποιούμε την λέξη "κρύβεται" επειδή γνωρίζουμε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ πως συνταχθείσες μελέτες των περιφερειακών τμημάτων του ΙΓΜΕ που απεστάλησαν στις εκάστοτε κυβερνήσεις, δεν αξιοποιήθηκαν ΠΟΤΕ, αλλά αρχειοθετήθηκαν...!). Τέλος, δεν θα πρέπει να βρεθεί ποιός ήταν αυτός ο "συγγενής" του ανώτατου στελέχους της σημερινής κυβέρνησης και ποιόν ακριβώς ρόλο έχει αυτός ο πολιτικός στο συγκεκριμένο θέμα;
Τι είναι ο ζεόλιθος;
Σίγουρα θα αναρωτιέστε τι ακριβώς είναι ο ζεόλιθος. Πρόκειται λοιπόν για ένα φυσικό πορώδες υλικό με τεράστια ιοντοανταλλακτική ικανότητα χάρη στην οποία μπορεί να καθαρίζει τον οργανισμό δεσμεύοντας μέταλλα και οργανικές ενώσεις. Το όνομά του το πήρε από τα αρχαία Ελληνικά, Ζέω = βράζω και Λίθος = πέτρα. Η χρήση του μάλιστα είναι διαδεδομένη σε όλη την Ασία καθώς χρησιμοποιείται 800 χρόνια τώρα στην παραδοσιακή ιατρική για την συνολική υγεία και ευεξία. Στις ΗΠΑ περιλαμβάνεται από τον FDA τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων στην λίστα των Γενικώς Αναγνωρισμένων ως Ασφαλών (GRAS) και θεωρείται ότι είναι «γενικώς ασφαλές». Σύμφωνα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα πλούσια πηγή εξαιρετικού ζεόλιθου είναι όλη η περιοχή της Θράκης, η καθαρότητα του οποίου αγγίζει το 95% , που τον κατατάσσει στην κορυφαία ποιότητα παγκοσμίως. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί κυρίως στο εξωτερικό αλλά και στη χώρα μας ο ζεόλιθος μπορεί να βρει αρκετές εφαρμογές αλλά το μεγάλο του ατού είναι η χρήση του, έπειτα από κατάλληλη επεξεργασία, σαν φυσικό συμπλήρωμα της ανθρώπινης διατροφής.
Ο ελληνικός φυσικός ζεόλιθος έχει την ικανότητα δέσμευσης βακτηρίων, αερίων, ανόργανων, οργανικών και οργανομεταλλικών ενώσεων, ρυθμίζει προς το ουδέτερο το ph των υδάτων και εμπλουτίζει τα ύδατα με οξυγόνο. Η ορυκτολογική σύσταση και οι φυσικοχημικές ιδιότητες καθιστούν τον ελληνικό φυσικό ζεόλιθο το καταλληλότερο υλικό για πολυάριθμες και πολύμορφες περιβαλλοντικές, βιομηχανικές, κτηνοτροφικές και αγροτικές εφαρμογές.
Η κατεργασία αστικών λυμάτων καθώς και βιομηχανικών και γεωργικών υγρών αποβλήτων με ζεόλιθο θα έχει ως αποτέλεσμα τη δέσμευση επιβλαβών ουσιών και αέριων φάσεων, τη βελτίωση της διαύγειας και γενικότερα τη βελτίωση της ποιότητας των νερών πριν αυτά εισρεύσουν σε λίμνες, ποτάμια και θάλασσες. Ο ζεόλιθος έχει τη δυνατότητα να φιλτράρει το νερό συγκρατώντας μέταλλα και οργανικές ενώσεις, γι’ αυτό και τοποθετείται σε φίλτρα νερού.
Ο ελληνικός ζεόλιθος θα μπορούσε να λύσει και το πρόβλημα της ρύπανσης σε λίμνες όπως η Κορώνεια. Η ρίψη του ζεόλιθου στα νερά της λίμνης θα έχει ως αποτέλεσμα τη δέσμευση επιβλαβών ουσιών, τη βελτίωση της διαύγειας του νερού, τη ρύθμιση του ph του νερού προς το ουδέτερο, τον εμπλουτισμό του νερού σε οξυγόνο, τη μείωση της αφθονίας των βακτηρίων, βελτιώνοντας έτσι τη διαβίωση των οργανισμών στο υδάτινο οικοσύστημα. Επιπλέον η ανάμιξη του ζεόλιθου στην παραλίμνια ζώνη θα έχει ως αποτέλεσμα τη δέσμευση επιβλαβών ουσιών, τη ρύθμιση του ph της παραλίμνιας λάσπης στο ουδέτερο.