«Η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να παίξει το χαρτί της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης έναντι της Ελλάδας και να δείξει τη θέλησή της να καταπολεμήσει την κερδοσκοπία» αναφέρει η κυρία Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξή της, παραμονές των εσωκομματικών εκλογών για το χρίσμα των γάλλων σοσιαλιστών, η κυρία Ρουαγιάλ επιτίθεται στις συντηρητικές κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας για τη στάση τους έναντι της Ελλάδας, τις χαρακτηρίζει «ανίκανες» για το γεγονός ότι δεν μπορούν να λάβουν γρήγορες και συντονισμένες αποφάσεις, ότι έχουν οδηγήσει την Ευρώπη στην άβυσσο, τη στιγμή που αποκηρύττουν την αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, ζητεί εδώ και τώρα μεταρρύθμιση του χρηματοοικονομικού τομέα και σημειώνει ότι θα πρέπει να πούμε στους χρηματοδότες που κερδοσκόπησαν εις βάρος της Ελλάδας «ποτέ ξανά». Τονίζει ότι θα ήταν τρομερό το να εξέλθει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, ότι το σοκ θα ήταν ιδιαίτερα βίαιο για την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων και αναφέρει ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη το ευρώ και το ευρώ έχει ανάγκη την Ελλάδα. Δηλώνει παρούσα για την κούρσα της διαδοχής στο Σοσιαλιστικό Κόμμα και όσον αφορά τον κ. Ντομινίκ Στρος-Καν λέει απλώς «να τον αφήσουμε στην ησυχία του, έχει άλλες προτεραιότητες» , αποκλείοντας τη συμμετοχή του στις εσωκομματικές εκλογές: «Το πρόγραμμα των γαλλικών εκλογών για την προεδρία δεν υποτάσσεται στο πρόγραμμα του αμερικανικού συστήματος δικαιοσύνης» αναφέρει με νόημα.
- «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»; Ισχύει ακόμη αυτή η φράση με όσα συμβαίνουν στις μέρες μας στην Ελλάδα;
«Σοσιαλισμός ενάντια στη βαρβαρότητα. Ετσι θα χαρακτήριζα την τιτάνια μάχη που δίνουν γενναία οι έλληνες σοσιαλιστές, στην πρώτη γραμμή των οποίων βρίσκεται ο φίλος μου Γιώργος Παπανδρέου. Η βαρβαρότητα ανήκει στους μεγάλους χρηματοδότες που σε διάστημα μερικών μηνών οδήγησαν στον διαμελισμό του ελληνικού κοινωνικού συστήματος. Η οικονομική ανάπτυξη έχει σηκώσει μεσίστια σημαία και οι τιμές αυξάνονται. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε το κουράγιο να αναλάβει το τιμόνι και να προσπαθήσει να οδηγήσει το σκάφος της Ελλάδας μακριά από τη θύελλα. Οι σοσιαλιστές αποτελούν το τελευταίο οχυρό ενάντια στη βαρβαρότητα των αγορών για πολλούς μικροκαταθέτες που φοβούνται ότι θα δουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους να εξαφανίζονται, για όλους τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που κινδυνεύουν να δουν την επιχείρησή τους να καταδικάζεται σε “θάνατο” και για όλους τους πολίτες που βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη να φθίνει». - Το σχέδιο της γαλλικής κυβέρνησης για τη συμμετοχή των τραπεζών στη διάσωση της Ελλάδαςτο θεωρείτε εφικτό ή πιστεύετε ότι θα έπρεπε να γίνουν περισσότερα;
«Η γαλλική κυβέρνηση προτείνει στις τράπεζες να επανεπενδύσουν εθελοντικά το 50% των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν. Κυριολεκτικά μιλάμε για “μετακύλιση” του προβλήματος. Το μόνο που κάνουμε είναι να μεταθέτουμε στο 2013 αυτό που θα μπορούσαμε να διορθώσουμε από τώρα με ισορροπημένες λύσεις που θα μοιραστούν η κυβέρνηση και ο ιδιωτικός τομέας. Ο Φρανσουά Μιτεράν έλεγε ότι “ώρες-ώρες, η πολιτική δράση είναι σαν το νυστέρι του χειρουργού, δεν αφήνει χώρο στην αβεβαιότητα”. Τίποτε δεν είναι λιγότερο αληθές για την Ελλάδα στις μέρες μας. Θα ήθελα ένα παγκόσμιο και οριστικό σχέδιο δράσης, διότι ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από την Ελλάδα υπάρχουν επίσης η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Ιταλία και ακόμη και η Γαλλία».
- Πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να επιτύχει την έξοδο από την κρίση, και πώς; «Ναι, πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός θα έχει το σθένος να πραγματοποιήσει τις αναγκαίες δομικές μεταρρυθμίσεις για να ξεπεράσει τη θύελλα. Πιστεύω ότι το καθήκον των εταίρων της Ελλάδας είναι να συνοδεύσουν αυτή την έξοδο από την κρίση με τρία μέτρα-σταθμούς. Η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να αποφασίσει να παίξει το χαρτί της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προχωρώντας σε μια επείγουσα αναδιάταξη των διαρθρωτικών ταμείων. Τα διαρθρωτικά ταμεία αντιστοιχούν στο 7% του ελληνικού ΑΕΠ, αλλά συχνά είτε χρησιμοποιούνται λίγο είτε καθόλου. Πρέπει να μπορέσουμε να παράσχουμε στην ελληνική κυβέρνηση τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει αυτά τα ταμεία για να εκκινήσει εκ νέου την οικονομία. Οι ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να δείξουν τη θέλησή τους να καταπολεμήσουν την κερδοσκοπία. Η απαγόρευση της κερδοσκοπίας πρέπει να στοχεύει πρωτίστως τα όργανα που κερδοσκοπούν στα χρέη των κρατών. Τα Credit Default Swaps (CDS) είναι ασφάλιστρα κινδύνου που αγοράζουν οι κάτοχοι του ελληνικού χρέους για να προστατευθούν από το ενδεχόμενο χρεοκοπίας. Είναι απαραίτητα. Οι κερδοσκόποι όμως αποφάσισαν να αγοράσουν μαζικά CDS για να τα ξαναπουλήσουν έπειτα σε όποιον προφέρει τα περισσότερα την ώρα που δεν διαθέτουν παρά ένα κλάσμα του ελληνικού χρέους! Πρέπει να απαγορεύσουμε σε κερδοσκόπους που δεν έχουν αγοράσει ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου να αγοράζουν CDS. Δεν παίζουμε με το μέλλον των κρατών».
- Με ποιον τρόπο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς να θεωρηθεί από τις αγορές πιστωτικό γεγονός;
«Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν συμφέρον να επιμεριστούν τις δανειακές υποχρεώσεις τους. Τα ευρωπαϊκά κράτη οφείλουν να χρησιμοποιήσουν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό χρηματοοικονομικής σταθερότητας και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να προτείνουν ένα σχέδιο μαζικών εξαγορών των χρεών των χωρών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Κάθε τράπεζα, κράτος ή επενδυτής θα μπορούσε να παρουσιαστεί σε ένα και μοναδικό ταμείο και να ζητήσει να ανταλλάξει το ελληνικό, ιρλανδικό ή ισπανικό χρέος με ευρωομόλογα. Οι ομολογίες θα ανταλλάσσονται μέσω της αγοράς (με μια έκπτωση περίπου 40% στην περίπτωση των ελληνικών ομολόγων). Σε αντάλλαγμα, οι επενδυτές θα αποκτήσουν ευρωομόλογα, δηλαδή ομολογίες οι οποίες θα έχουν εκδοθεί από μια επί τούτου Αρχή, το Ευρωπαϊκό Ταμείο, το οποίο θα επιφορτιστεί με το έργο να εκδίδει το δημόσιο χρέος στο όνομα του συνόλου των κρατώνμελών. Αυτές οι ομολογίες θα είναι έτσι πιο αξιόπιστες απ΄ ό,τι τα ελληνικά ή τα ελληνικά ομόλογα και θα απολαμβάνουν λιγότερο υψηλούς τόκους. Αυτό το πρόγραμμα πρέπει να αφορά όλα τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, διότι η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα υπό πίεση».
- Πώς κρίνετε τη στάση της ελληνικής αντιπολίτευσης, που ψήφισε «όχι» στο νομοσχέδιο για το Μεσοπρόθεσμο;
«“Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για το θάρρος του όταν δεν έχουμε βρεθεί ποτέ σε κίνδυνο” έλεγε ο γάλλος συγγραφέας Λα Ροσφουκό. Καθώς παρακολουθώ την κατάσταση από το εξωτερικό, μου είναι δύσκολο να κρίνω υποθέσεις της εσωτερικής πολιτικής, ακόμη και σε μια σύμμαχο χώρα. Πιστεύω πάντως ότι είναι κρίμα που η αντιπολίτευση στην Ελλάδα δεν υιοθετεί μια πιο εποικοδομητική νοοτροπία που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να είναι πιο ισχυρή στις διάφορες διαπραγματεύσεις, πόσω μάλλον που αυτή η καταστροφική κατάσταση της οικονομίας υπήρχε πριν από την άνοδο αυτής της κυβέρνησης στην εξουσία. Ομολογώ ότι μου είναι επίσης δύσκολο να κατανοήσω τη συνοχή της επιχειρηματολογίας της αντιπολίτευσης που από τη μια μεριά λέει ότι πρέπει να λάβουμε μέτρα για να βγει η χώρα από την κρίση αλλά από την άλλη πλευρά επικρίνει κάθε ρεαλιστική πρόταση για να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο».
- Πώς χαρακτηρίζετε όσα έχουμε ακούσει σχετικά με την πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την επιστροφή στη δραχμή;
«Αυτό θα ήταν τρομερό για τον ελληνικό λαό. Η έξοδος από την ευρωζώνη θα σήμαινε για την Ελλάδα επιστροφή στη δραχμή και τεράστια υποτίμηση του νομίσμα τός της. Το σοκ θα ήταν ιδιαίτερα βίαιο για την αγοραστική δύναμη της πλειονότητας των πολιτών και πιστεύω ότι είναι καθήκον μιας σοσιαλιστικής κυβέρνησης να αποτρέψει το ενδεχόμενο να υποφέρει περισσότερο ο ελληνικός λαός. Είναι επικίνδυνο να πιστεύουμε ότι το όφελος της ανταγωνιστικότητας όσον αφορά τις εξαγωγές, το οποίο θα προκύψει από μια πιθανή υποτίμηση, θα μπορούσε να εκκινήσει εκ νέου την ελληνική οικονομία. Και δεν μπορώ να φανταστώ ούτε για ένα λεπτό ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να οικοδομούμε μια Νομισματική Ενωση αφήνοντας στην άκρη κράτη όταν αυτά αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν πρέπει πλέον να εκφραστεί με μία και μοναδική φράση, αλλά να μετατραπεί σε πράξεις. Η Ελλάδα έχει ανάγκη το ευρώ και το ευρώ έχει ανάγκη την Ελλάδα».
- Σε εποχές κρίσης στην ευρωζώνη, οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές μοιάζουν να μην έχουν πραγματική πρωτοβουλία. Γιατί διατηρούν αυτή τη στάση αναμονής, υποστηρίζοντας συχνά θέσεις των συντηρητικών οι οποίες συνοδεύονται από σκληρά μέτρα; Εχουν χάσει την ταυτότητά τους οι σοσιαλιστές με την οικονομική κρίση;
«Οι σοσιαλιστές είναι κυβέρνηση μόνο σε μια μειοψηφία ευρωπαϊκών χωρών και δυστυχώς έχουν ελάχιστη επιρροή στη θέση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι δύο κύριες δυνάμεις της ευρωζώνης, η Γαλλία και η Γερμανία, έχουν συντηρητικές κυβερνήσεις που δεν παύουν να αποκηρύττουν την αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Η ανικανότητά τους να πάρουν γρήγορες και συντονισμένες αποφάσεις μάς έχει οδηγήσει στην άβυσσο, την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου ήδη από το 2009. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οποίοι κυριαρχούνται από τους συντηρητικούς με τον Ζαν Κλοντ-Τρισέ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έδειξαν και εκείνοι μια τρομακτική έλλειψη ηγεσίας. Οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές θα προσέλθουν στις κάλπες το 2012 στη Γαλλία, το 2013 στην Ιταλία και το 2014 στη Γερμανία. Θα μπορούσε να γίνει μια ανατροπή προς όφελος της προόδου και προς μια μεγαλύτερη αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών της ζώνης του ευρώ. Στο επίπεδο των ευρωπαίων σοσιαλιστών υπάρχει συναίνεση που καθιστά τη μεταρρύθμιση του χρηματοοικονομικού τομέα θεμελιώδη δείκτη της ταυτότητάς μας. Θέλουμε να πούμε στους μεγάλους χρηματοδότες που κερδοσκόπησαν στο ελληνικό χρέος, στους οίκους αξιολόγησης και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή: “Ποτέ ξανά!”».
- Πιστεύετε ότι η Ελλάδα πρέπει να πουλήσει δημόσια αγαθά (ίσως και νησιά) για να σωθεί;
«Το πλάνο που έχει επιβάλει στην Ελλάδα το ΔΝΤ δίνει έμφαση στις αποκρατικοποιήσεις, οι οποίες αποτελούν βραχυπρόθεσμη λύση. Οι αποκρατικοποιήσεις, κυρίως του συστήματος ηλεκτροδότησης, των σιδηροδρόμων, της ύδρευσης, των μεταφορών και των τηλεφωνικών εταιρειών, υπολογίζεται ότι μπορούν να αποφέρουν 50 δισ. ευρώ. Αυτή η λύση έρχεται να ξεπουλήσει την κοινή κληρονομιά των Ελλήνων την ώρα που η κρίση απαιτεί πολύ βαθύτερες δομικές μεταρρυθμίσεις: οι ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας υπολογίζονται σε περισσότερα από 140 δισ. ευρώ, μόνο για την περίοδο 2012-2014. Οι ευρωπαίοι ηγέτες φέρουν την ευθύνη αυτού του ξεπουλήματος, η απουσία ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής αλληλεγγύης αναγκάζει την κυβέρνηση να πραγματοποιήσει αυτά τα σχέδια αποκρατικοποιήσεων. Τώρα που το κακό έχει γίνει, κάνω έκκληση στους ευρωπαίους ηγέτες αυτή η διαδικασία να μην καταλήξει σε τραγωδία».
- Πιστεύετε ότι ήρθε η ώρα να αναλάβουν την εξουσία οι γάλλοι σοσιαλιστές; Θα είστε υποψήφια για τη διαδοχή;
«Η γαλλική Αριστερά βρίσκεται αντιμέτωπη με μια καθοριστική στιγμή στην ιστορία της. Ολα μπορεί να ανατραπούν. Ο κόσμος της Αριστεράς και του Σοσιαλιστικού Κόμματος βιώνει μια ασταμάτητη επιθυμία να συσπειρωθεί για να δείξει στη Γαλλία και στην Ευρώπη έναν άλλον δρόμο για την έξοδο από την κρίση, βασισμένο στην οικολογική μεταλλαγή και σε μια κοινωνία στην οποία οι πολίτες θα μπορούν και πάλι να έχουν εμπιστοσύνη. Παντού στη χώρα οι πλάνες για ζητήματα που σχετίζονται με την εξουσία φαίνονται να έχουν καταβαραθρωθεί. Θέλω να γίνω φορέας αυτής της επαναφοράς στην πραγματικότητα και να δείξω το 2012 ότι είναι δυνατή και μια άλλη πολιτική. Το 2012 θα μετατρέψω αυτή την ελπίδα για νίκη σε νίκη της ελπίδας».
- «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»; Ισχύει ακόμη αυτή η φράση με όσα συμβαίνουν στις μέρες μας στην Ελλάδα;
«Σοσιαλισμός ενάντια στη βαρβαρότητα. Ετσι θα χαρακτήριζα την τιτάνια μάχη που δίνουν γενναία οι έλληνες σοσιαλιστές, στην πρώτη γραμμή των οποίων βρίσκεται ο φίλος μου Γιώργος Παπανδρέου. Η βαρβαρότητα ανήκει στους μεγάλους χρηματοδότες που σε διάστημα μερικών μηνών οδήγησαν στον διαμελισμό του ελληνικού κοινωνικού συστήματος. Η οικονομική ανάπτυξη έχει σηκώσει μεσίστια σημαία και οι τιμές αυξάνονται. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε το κουράγιο να αναλάβει το τιμόνι και να προσπαθήσει να οδηγήσει το σκάφος της Ελλάδας μακριά από τη θύελλα. Οι σοσιαλιστές αποτελούν το τελευταίο οχυρό ενάντια στη βαρβαρότητα των αγορών για πολλούς μικροκαταθέτες που φοβούνται ότι θα δουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους να εξαφανίζονται, για όλους τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που κινδυνεύουν να δουν την επιχείρησή τους να καταδικάζεται σε “θάνατο” και για όλους τους πολίτες που βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη να φθίνει». - Το σχέδιο της γαλλικής κυβέρνησης για τη συμμετοχή των τραπεζών στη διάσωση της Ελλάδαςτο θεωρείτε εφικτό ή πιστεύετε ότι θα έπρεπε να γίνουν περισσότερα;
«Η γαλλική κυβέρνηση προτείνει στις τράπεζες να επανεπενδύσουν εθελοντικά το 50% των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν. Κυριολεκτικά μιλάμε για “μετακύλιση” του προβλήματος. Το μόνο που κάνουμε είναι να μεταθέτουμε στο 2013 αυτό που θα μπορούσαμε να διορθώσουμε από τώρα με ισορροπημένες λύσεις που θα μοιραστούν η κυβέρνηση και ο ιδιωτικός τομέας. Ο Φρανσουά Μιτεράν έλεγε ότι “ώρες-ώρες, η πολιτική δράση είναι σαν το νυστέρι του χειρουργού, δεν αφήνει χώρο στην αβεβαιότητα”. Τίποτε δεν είναι λιγότερο αληθές για την Ελλάδα στις μέρες μας. Θα ήθελα ένα παγκόσμιο και οριστικό σχέδιο δράσης, διότι ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από την Ελλάδα υπάρχουν επίσης η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Ιταλία και ακόμη και η Γαλλία».
- Πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να επιτύχει την έξοδο από την κρίση, και πώς; «Ναι, πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός θα έχει το σθένος να πραγματοποιήσει τις αναγκαίες δομικές μεταρρυθμίσεις για να ξεπεράσει τη θύελλα. Πιστεύω ότι το καθήκον των εταίρων της Ελλάδας είναι να συνοδεύσουν αυτή την έξοδο από την κρίση με τρία μέτρα-σταθμούς. Η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να αποφασίσει να παίξει το χαρτί της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προχωρώντας σε μια επείγουσα αναδιάταξη των διαρθρωτικών ταμείων. Τα διαρθρωτικά ταμεία αντιστοιχούν στο 7% του ελληνικού ΑΕΠ, αλλά συχνά είτε χρησιμοποιούνται λίγο είτε καθόλου. Πρέπει να μπορέσουμε να παράσχουμε στην ελληνική κυβέρνηση τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει αυτά τα ταμεία για να εκκινήσει εκ νέου την οικονομία. Οι ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να δείξουν τη θέλησή τους να καταπολεμήσουν την κερδοσκοπία. Η απαγόρευση της κερδοσκοπίας πρέπει να στοχεύει πρωτίστως τα όργανα που κερδοσκοπούν στα χρέη των κρατών. Τα Credit Default Swaps (CDS) είναι ασφάλιστρα κινδύνου που αγοράζουν οι κάτοχοι του ελληνικού χρέους για να προστατευθούν από το ενδεχόμενο χρεοκοπίας. Είναι απαραίτητα. Οι κερδοσκόποι όμως αποφάσισαν να αγοράσουν μαζικά CDS για να τα ξαναπουλήσουν έπειτα σε όποιον προφέρει τα περισσότερα την ώρα που δεν διαθέτουν παρά ένα κλάσμα του ελληνικού χρέους! Πρέπει να απαγορεύσουμε σε κερδοσκόπους που δεν έχουν αγοράσει ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου να αγοράζουν CDS. Δεν παίζουμε με το μέλλον των κρατών».
- Με ποιον τρόπο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς να θεωρηθεί από τις αγορές πιστωτικό γεγονός;
«Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν συμφέρον να επιμεριστούν τις δανειακές υποχρεώσεις τους. Τα ευρωπαϊκά κράτη οφείλουν να χρησιμοποιήσουν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό χρηματοοικονομικής σταθερότητας και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να προτείνουν ένα σχέδιο μαζικών εξαγορών των χρεών των χωρών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Κάθε τράπεζα, κράτος ή επενδυτής θα μπορούσε να παρουσιαστεί σε ένα και μοναδικό ταμείο και να ζητήσει να ανταλλάξει το ελληνικό, ιρλανδικό ή ισπανικό χρέος με ευρωομόλογα. Οι ομολογίες θα ανταλλάσσονται μέσω της αγοράς (με μια έκπτωση περίπου 40% στην περίπτωση των ελληνικών ομολόγων). Σε αντάλλαγμα, οι επενδυτές θα αποκτήσουν ευρωομόλογα, δηλαδή ομολογίες οι οποίες θα έχουν εκδοθεί από μια επί τούτου Αρχή, το Ευρωπαϊκό Ταμείο, το οποίο θα επιφορτιστεί με το έργο να εκδίδει το δημόσιο χρέος στο όνομα του συνόλου των κρατώνμελών. Αυτές οι ομολογίες θα είναι έτσι πιο αξιόπιστες απ΄ ό,τι τα ελληνικά ή τα ελληνικά ομόλογα και θα απολαμβάνουν λιγότερο υψηλούς τόκους. Αυτό το πρόγραμμα πρέπει να αφορά όλα τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, διότι η Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα υπό πίεση».
- Πώς κρίνετε τη στάση της ελληνικής αντιπολίτευσης, που ψήφισε «όχι» στο νομοσχέδιο για το Μεσοπρόθεσμο;
«“Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για το θάρρος του όταν δεν έχουμε βρεθεί ποτέ σε κίνδυνο” έλεγε ο γάλλος συγγραφέας Λα Ροσφουκό. Καθώς παρακολουθώ την κατάσταση από το εξωτερικό, μου είναι δύσκολο να κρίνω υποθέσεις της εσωτερικής πολιτικής, ακόμη και σε μια σύμμαχο χώρα. Πιστεύω πάντως ότι είναι κρίμα που η αντιπολίτευση στην Ελλάδα δεν υιοθετεί μια πιο εποικοδομητική νοοτροπία που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να είναι πιο ισχυρή στις διάφορες διαπραγματεύσεις, πόσω μάλλον που αυτή η καταστροφική κατάσταση της οικονομίας υπήρχε πριν από την άνοδο αυτής της κυβέρνησης στην εξουσία. Ομολογώ ότι μου είναι επίσης δύσκολο να κατανοήσω τη συνοχή της επιχειρηματολογίας της αντιπολίτευσης που από τη μια μεριά λέει ότι πρέπει να λάβουμε μέτρα για να βγει η χώρα από την κρίση αλλά από την άλλη πλευρά επικρίνει κάθε ρεαλιστική πρόταση για να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο».
- Πώς χαρακτηρίζετε όσα έχουμε ακούσει σχετικά με την πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την επιστροφή στη δραχμή;
«Αυτό θα ήταν τρομερό για τον ελληνικό λαό. Η έξοδος από την ευρωζώνη θα σήμαινε για την Ελλάδα επιστροφή στη δραχμή και τεράστια υποτίμηση του νομίσμα τός της. Το σοκ θα ήταν ιδιαίτερα βίαιο για την αγοραστική δύναμη της πλειονότητας των πολιτών και πιστεύω ότι είναι καθήκον μιας σοσιαλιστικής κυβέρνησης να αποτρέψει το ενδεχόμενο να υποφέρει περισσότερο ο ελληνικός λαός. Είναι επικίνδυνο να πιστεύουμε ότι το όφελος της ανταγωνιστικότητας όσον αφορά τις εξαγωγές, το οποίο θα προκύψει από μια πιθανή υποτίμηση, θα μπορούσε να εκκινήσει εκ νέου την ελληνική οικονομία. Και δεν μπορώ να φανταστώ ούτε για ένα λεπτό ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να οικοδομούμε μια Νομισματική Ενωση αφήνοντας στην άκρη κράτη όταν αυτά αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν πρέπει πλέον να εκφραστεί με μία και μοναδική φράση, αλλά να μετατραπεί σε πράξεις. Η Ελλάδα έχει ανάγκη το ευρώ και το ευρώ έχει ανάγκη την Ελλάδα».
- Σε εποχές κρίσης στην ευρωζώνη, οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές μοιάζουν να μην έχουν πραγματική πρωτοβουλία. Γιατί διατηρούν αυτή τη στάση αναμονής, υποστηρίζοντας συχνά θέσεις των συντηρητικών οι οποίες συνοδεύονται από σκληρά μέτρα; Εχουν χάσει την ταυτότητά τους οι σοσιαλιστές με την οικονομική κρίση;
«Οι σοσιαλιστές είναι κυβέρνηση μόνο σε μια μειοψηφία ευρωπαϊκών χωρών και δυστυχώς έχουν ελάχιστη επιρροή στη θέση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι δύο κύριες δυνάμεις της ευρωζώνης, η Γαλλία και η Γερμανία, έχουν συντηρητικές κυβερνήσεις που δεν παύουν να αποκηρύττουν την αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Η ανικανότητά τους να πάρουν γρήγορες και συντονισμένες αποφάσεις μάς έχει οδηγήσει στην άβυσσο, την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου ήδη από το 2009. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οποίοι κυριαρχούνται από τους συντηρητικούς με τον Ζαν Κλοντ-Τρισέ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έδειξαν και εκείνοι μια τρομακτική έλλειψη ηγεσίας. Οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές θα προσέλθουν στις κάλπες το 2012 στη Γαλλία, το 2013 στην Ιταλία και το 2014 στη Γερμανία. Θα μπορούσε να γίνει μια ανατροπή προς όφελος της προόδου και προς μια μεγαλύτερη αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών της ζώνης του ευρώ. Στο επίπεδο των ευρωπαίων σοσιαλιστών υπάρχει συναίνεση που καθιστά τη μεταρρύθμιση του χρηματοοικονομικού τομέα θεμελιώδη δείκτη της ταυτότητάς μας. Θέλουμε να πούμε στους μεγάλους χρηματοδότες που κερδοσκόπησαν στο ελληνικό χρέος, στους οίκους αξιολόγησης και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή: “Ποτέ ξανά!”».
- Πιστεύετε ότι η Ελλάδα πρέπει να πουλήσει δημόσια αγαθά (ίσως και νησιά) για να σωθεί;
«Το πλάνο που έχει επιβάλει στην Ελλάδα το ΔΝΤ δίνει έμφαση στις αποκρατικοποιήσεις, οι οποίες αποτελούν βραχυπρόθεσμη λύση. Οι αποκρατικοποιήσεις, κυρίως του συστήματος ηλεκτροδότησης, των σιδηροδρόμων, της ύδρευσης, των μεταφορών και των τηλεφωνικών εταιρειών, υπολογίζεται ότι μπορούν να αποφέρουν 50 δισ. ευρώ. Αυτή η λύση έρχεται να ξεπουλήσει την κοινή κληρονομιά των Ελλήνων την ώρα που η κρίση απαιτεί πολύ βαθύτερες δομικές μεταρρυθμίσεις: οι ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας υπολογίζονται σε περισσότερα από 140 δισ. ευρώ, μόνο για την περίοδο 2012-2014. Οι ευρωπαίοι ηγέτες φέρουν την ευθύνη αυτού του ξεπουλήματος, η απουσία ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής αλληλεγγύης αναγκάζει την κυβέρνηση να πραγματοποιήσει αυτά τα σχέδια αποκρατικοποιήσεων. Τώρα που το κακό έχει γίνει, κάνω έκκληση στους ευρωπαίους ηγέτες αυτή η διαδικασία να μην καταλήξει σε τραγωδία».
- Πιστεύετε ότι ήρθε η ώρα να αναλάβουν την εξουσία οι γάλλοι σοσιαλιστές; Θα είστε υποψήφια για τη διαδοχή;
«Η γαλλική Αριστερά βρίσκεται αντιμέτωπη με μια καθοριστική στιγμή στην ιστορία της. Ολα μπορεί να ανατραπούν. Ο κόσμος της Αριστεράς και του Σοσιαλιστικού Κόμματος βιώνει μια ασταμάτητη επιθυμία να συσπειρωθεί για να δείξει στη Γαλλία και στην Ευρώπη έναν άλλον δρόμο για την έξοδο από την κρίση, βασισμένο στην οικολογική μεταλλαγή και σε μια κοινωνία στην οποία οι πολίτες θα μπορούν και πάλι να έχουν εμπιστοσύνη. Παντού στη χώρα οι πλάνες για ζητήματα που σχετίζονται με την εξουσία φαίνονται να έχουν καταβαραθρωθεί. Θέλω να γίνω φορέας αυτής της επαναφοράς στην πραγματικότητα και να δείξω το 2012 ότι είναι δυνατή και μια άλλη πολιτική. Το 2012 θα μετατρέψω αυτή την ελπίδα για νίκη σε νίκη της ελπίδας».
«ΑΦΗΣΤΕ ΗΣΥΧΟ ΤΟΝ ΣΤΡΟΣ-ΚΑΝ»
- Πιστεύετε ότι ο Ντομινίκ Στρος-Καν, μετά τις δικαστικές εξελίξεις που υπήρξαν στην υπόθεσή του με την καμαριέρα, θα μπορούσε να είναι υποψήφιος στις εκλογές των σοσιαλιστών για το προεδρικό χρίσμα;
«Πιστεύω ότι πρέπει να αφήσουμε τον Ντομινίκ Στρος-Καν στην ησυχία του. Νομίζω ότι με δεδομένο όσα πέρασε έχει άλλες προτεραιότητες. Πρέπει να πάρει τον χρόνο του και έπειτα να δηλώσει με ηρεμία τι σκοπεύει να κάνει. Το πρόγραμμα των γαλλικών εκλογών για την προεδρία δεν υποτάσσεται στο πρόγραμμα του αμερικανικού συστήματος δικαιοσύνης. Η ευθύνη των σοσιαλιστών είναι να είναι έτοιμοι ώστε να επιτύχουν την αλλαγή το 2012, προς τα αριστερά».
Συνέντευξη στον Ν. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου