Το μυστήριο του σπόρου ΖΕΑ!

Πρώτα έμαθα ότι η γνωστή Monsanto παρεμβαίνει ωμά στον τρόπο λειτουργίας της αγροτικής παραγωγής της Γαλλίας και επιβάλλει στην Γαλλία σπόρους μίας χρήσης!Ψάχνοντας λίγο διάβασα, κυρίως στην ιστοσελίδα Agricoltura bio, www.tecnicidellaprevenzione.com, ότι η Monsanto έχει αναπτύξει ιδιαίτερους σπόρους σπόρους σίτου και σόγιας γενετικά τροποποιημένους, οι οποίοι έχουν την ιδιότητα να αντέχουν σ’ ένα φυτοκτόνο πολύ ανθεκτικό, το εξ ίσου γνωστό μας Roundup, που χρησιμοποιείται για τα παράσιτα.


Οι πολύ ανθεκτικοί υπερ-σπόροι πωλούνται μόνο μαζί με το Roundup, σε μία συσκευασία!


Λίγο αργότερα άρχισα ν’ ακούω για τον εκπληκτικό και ανθεκτικό σπόρο ζέα, τον αρχαιότερο, που τον εξαφάνισαν και μάλιστα ο Ελευθέριος Βενιζέλος! Κάτι δεν πήγαινε καλά σ’ αυτή την ιστορία. Χωρίς να είμαι βιολόγος, γεωπόνος ή γιατρός άρχισα να σκέφτομαι… και χωρίς να τρώω ζέα.


Λες να θέλουν να περάσουν τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους στους Έλληνες βαπτίζοντας τους ζέα; Υπερβολικά καχύποπτη σκέψη αλλά τώρα ξέρω, από αλλού το περιμένεις και από αλλού σου έρχεται. Άρχισα. λοιπόν, ν’ ανασύρω από τη μνήμη μου πληροφορίες που είχα από παλιά, αναζήτησα όλα τα ανάλογα λήμματα στο Greek English Lexicon των Liddell & Scott και σε αρχαία κείμενα. Στο τέλος αποφάσισα το αποτέλεσμα της μικρής μου αναζήτησης να το μοιραστώ μαζί σας, μήπως κι όλοι μαζί φθάσουμε στη λύση του μυστηρίου της ζέας.


Το αρχαίο λιμάνι Ζέα ήταν κυρίως πολεμικό, ναύσταθμος και όχι εμπορικό, συνεπώς η θεωρία ότι πήρε την ονομασία του από την εξαγωγή ζέας μάλλον δεν ισχύει. Όμως, δίπλα του υπάρχει ένα Μητρώον, ιερό της Μεγάλης Μητέρας Φύσης (Ρέα, Ήρα, Δήμητρα). Η Ήρα-Διώνη είναι αδελφή και σύζυγος του Δία, το θηλυκό μισό του. Ζευς -ζειν, μοιάζει η πιο λογική προέλευση του αρχαιότατου αυτού σπόρου και της περιοχής του ιερού.

Ο Διοσκουρίδης στο Περί ύλης ιατρικής, 3, 74, 1-2, γράφει: Λιβανωτίς-δισσύ, η μεν κάρπιμος, υπ’ ενίων δε ζέα ή καμψάνεμα καλουμένη ης ο καρπός κάχρυ καλείται, φύλλα δε έχει μαράθω, όμοια, πλατύτερα δε και παχύτερα…


Η ζέα είναι δημητριακό όπως ο σίτος (πυρός, σπυρός) και η κρίθη (Hordeum vulgare). Ζέα ή όλυρα ή κέγχρος, κάχρυ, κοινώς το κεχρί (Panicum miliaceum). Ο σίτος ή πύρος Triticum vulgare, η ζέα ή κέγχρος Panicum miliaceum, αγγλικά ο σίτος wheat και το κεχρί beard wheat εύκολα μπορεί κάποιος να μπερδευτεί.


Το κεχρί είναι πράγματι σπόρος παλαιότατος. Τον γνωρίζουμε ως τροφή των πουλιών, αγγελιαφόρων των θεών. Μάλιστα ο κέγχρος ονομάζεται και σόργο (!!!!!). Δεν ήξερα ότι ήταν τροφή και των αλόγων, των φτερωτών ίσως, όπως ο Πήγασος; Πάντως ζέα ονομάζεται ο ουρανίσκος του στόματος των ίππων και αυτό εξηγεί πολλά. Ο ίππος είναι σύμβολο του Ποσειδώνα, κύρια θεότητα των Μινυών την “ εποχή των Πυραμίδων” (επισήμως 2800 – 1800 π.Χ.). Κεχρίας είναι επίθετο του Ποσειδώνα και όνομα ενός γιου του. Ο Κεχρίας έδωσε τ’ όνομα του στις Κεχρεές, ανατολικό λιμάνι της Κορίνθου. Είναι ονομασία πολλών θέσεων όπως της θέσης της Πυραμίδας των Κεχρεών, του Ελληνικού, στην περιοχή του Άργους! Είναι επίσης το πρώτο συνθετικό της λέξης κεχριμπάρι, δηλαδή το ήλεκτρο (ρετσίνι, αλλά και κράμα χρυσού και αργύρου).


Υποθέτω ότι το triticum monococcum και το triticum dicoccum (emmer wheat ή farro) είναι είδη του triticum vulgare. Δηλαδή το triticum dicoccum είναι είδος σίτου, όχι ζέας. Είναι πιθανό ο “ νέος” σπόρος της Monsanto, μέσα από τη σύγχιση γύρω από τ’ όνομα της ζέας, να κυκλοφορήσει ως ζέα ή ζειά!


Καλά, τότε εμείς θα αρχίσουμε να τρώμε κεχρί!

filologos10.wordpress.com