Καιρός να βρω κι εγώ ένα θύμα. Δέχεστε κε Χατζηδάκη;

Της Κέζας Λώρη. Καιρός να βρω κι εγώ ένα θύμα. Αναζητώ λοιπόν διαμέρισμα, αγορασμένο με στεγαστικό δάνειο, το οποίο θα μεταβιβαστεί στο όνομά μου κομπλέ σε κυριότητες και ο πωλητής θα συνεχίσει να πληρώνει τις δόσεις μέχρι την εξόφληση της κατοικίας.

Θα προτιμούσα ο πωλητής να είναι πολιτικός και συγκεκριμένα να έχει διατελέσει ή να διατελεί τώρα, αυτή τη στιγμή, υπουργός Ανάπτυξης. Λοιπόν, δέχεται ο κ. Κωστής Χατζηδάκης να μου δώσει το σπίτι στο Ψυχικό και να αναλάβει εκείνος τα βάρη;

Αν στραβομουτσουνιάζει με τη γενναιόδωρη προσφορά μου θα πρέπει να εξηγήσει με ποια λογική θα δώσει την Εγνατία Οδό σε επενδυτή αφού πρώτα πασάρει στο Δημόσιο, δηλαδή στους φορολογούμενους, δάνεια ύψους 600 εκατομμυρίων.

Θα αλλάξω λίγο το αίτημά μου, για να μην τον φέρω σε δύσκολη θέση τον κ. Χατζηδάκη. Ας παραχωρήσει το σπίτι του για 40 χρόνια, δηλαδή όσα χρόνια προβλέπεται να παραχωρηθεί η Εγνατία σε ιδιώτη, σύμφωνα πάντα με την απόφαση της διυπουργικής επιτροπής αποκρατικοποιήσεων και αναδιαρθρώσεων. Ιδού τι σκαρφίστηκαν για να δελεάσουν τους επενδυτές.

Χωρίζουν την εταιρεία της Εγνατίας Οδού, κρατούν για το κράτος τις υποχρεώσεις και μεταφέρουν την εκμετάλλευση της οδού στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου. Ο ιδιώτης λοιπόν αναλαμβάνει τη λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση του άξονα. Θα έχει έσοδα από τα διόδια, από τους σταθμούς εξυπηρέτησης και από την εκμετάλλευση των παρόδιων χώρων που έχουν απαλλοτριωθεί και ανήκουν στην εταιρία.

Παραμένει ασαφές το οικονομικό αντάλλαγμα. Πόσα θα δώσει ο ιδιώτης για να αναλάβει την Εγνατία Οδό;

Να θυμίσουμε ότι το κόστος για το έργο ανέρχεται στα 5 δισ. ευρώ, υπολογίζοντας την κατασκευή, τις μελέτες, τα υπαλληλικά, τις απαλλοτριώσεις. Τα 3,2 δισ. είναι ευρωπαϊκά, τα υπόλοιπα προέρχονται από εθνικούς πόρους και δάνεια.

Να θυμίσουμε επίσης ότι υπάρχουν εκκρεμότητες στην ολοκλήρωση του έργου (ανισόπεδοι κόσμοι σε Καστοριά, Σέρρες, μεθοριακοί σταθμοί στον Προμαχώνα και την Κρυσταλλοπηγή) αλλά αυτά δεν αφορούν τον επενδυτή ο οποίος δεν μπλέκεται στο κατασκευαστικό κομμάτι όμως έχει λαμβάνειν από την επέκταση του έργου. Αυτό καταλαβαίνουμε διαβάζοντας ότι θα μεταβιβαστούν «όλα τα υφιστάμενα και μελλοντικά περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, εμπράγματα δικαιώματα και κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα και άυλα δικαιώματα».

Για να ολοκληρώσω την πρότασή μου προς τον υπουργό: θα ήθελα να αλλάξει τα πλακάκια του μπάνιου, να βάψει, να σενιάρει το σπίτι και να πληρώσει όλους του φόρους που αφορούν το ακίνητο μελλοντικά. Σταματώ εδώ τον λαϊκισμό_ φέρομαι απαίσια.

 Πρέπει επιτέλους να μπω στη λογική της διχοτομημένης καλής και κακής τράπεζας, πρέπει να κατανοήσω τους μηχανισμούς της οικονομίας όπως τους κατανοεί η κυβέρνηση. Αν λοιπόν κατάλαβα καλά, όταν θα καλώ κόσμο στο σπίτι που θα μου παραχωρήσει ο κ. Χατζηδάκης, θα πρέπει να πληρώνω τα κρασιά από την τσέπη μου.




ΤΟ ΒΗΜΑ