Η παγκοσμιοποίηση έφερε πολλές αλλαγές σε πολλά επίπεδα. Οι περισσότερες (αν όχι όλες) ήταν σε βάρος του απλού ανθρώπου και σε όφελος του κεφαλαίου, με την ευρύτερη έννοιά του. Ωφελήθηκαν δηλαδή οι τράπεζες και το 1%, για το οποίο φωνάζουν τόσο καιρό τρώγοντας και ξύλο πλέον, αυτοί που συμμετέχουν στο Occupy Wall Street.
Σύμφωνα με το άρθρο 37 του Συντάγματος, ο πρόεδρος της Δημοπρασίας, δίνει την εντολή σε αρχηγό κοινοβουλευτικού κόμματος ή, αν δεν υπάρχει αυτός, σε μέλος του κόμματος που υποδεικνύει η κοινοβουλευτική ομάδα. Σε περίπτωση αποτυχίας αναθέτει στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του Αρείου Πάγου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου το σχηματισμό Κυβέρνησης, όσο το δυνατόν ευρύτερης αποδοχής, για να διενεργήσει εκλογές και διαλύει τη Βουλή.
Ο Παπατέτοιος δεν καλύπτει καμμία από τις παραπάνω προϋποθέσεις. Καλύπτει όμως αυτό που...
είπαμε στην αρχή, την εξέλιξη της Χούντας. Όσοι χάρηκαν με την "ανάδειξη" του Παπατέτοιου στη θέση του πρωθυπουργού, ας το έχουν υπόψη τους αυτό. Ότι έχουμε μια νέα συνταγματική εκτροπή, μετά τις πολλές που είδαμε την τελευταία διετία από τον "αντιεξουσιαστή" ΓΑΠα.
Ο νέος πρωθυπουργός, λογικό και αναμενόμενο, δεν θα ενδιαφερθεί αν οι άνεργοι ξεπεράσουν το ένα εκατομμύριο. Αντιθέτως, θα ενδιαφερθεί να σωθούν οι χρεωκοπημένες τράπεζες με νέα κεφάλαια. Τα οποία θα τα κρατήσουν οι τράπεζες και δεν θα τα διοχετεύσουν στην πραγματική οικονομία. Βέβαια, αυτό θα απαιτήσει τεράστια κεφάλαια. Οπότε είναι βέβαιο ότι θα πάρει νέα μέτρα, που θα επιβαρύνουν (πάλι) αυτούς που επιβάρυναν μέχρι σήμερα και που θα οδηγήσουν την ύφεση σε "νέα υψηλά".
Το πρόβλημα για τον Παπατέτοιο είναι ότι στο τέλος δεν θα μπορεί να πει "μα γιατί δεν τρώνε ψωμί;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου