Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Προ των πυλών το τέλος της... παντοκρατορίας της βενζίνης ;

Του Δημήτρη Δελεβέγκου
Υγραέριο και ντίζελ, εάν δεν ανταγωνίζονται ευθέως τη συμβατική βενζίνη, φαίνεται να λειτουργούν ως όχι αμελητέας ποσότητας κίνητρα για τη μη κατάθεση των πινακίδων κυκλοφορίας στην Εφορία, λόγω των αυξημένων φέτος κατά 10% τελών, αλλά και της αύξησης του κόστους κατοχής και συντήρησης Ι.Χ. Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε τεχνολογίας παρουσιάζει το «Κ».

Πετρελαιοκίνηση
Κατ΄ αρχάς, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η άρση της απαγόρευσης πετρελαιοκίνητων αφορά οχήματα τεχνολογίας Euro 5 και Euro 6, που κυκλοφορούν από τον Σεπτέμβριο του 2009 και θα βγουν στους δρόμους από το φθινόπωρο του 2014, αντίστοιχα. Πρόκειται, δηλαδή, για νέας γενιάς, αντιρρυπαντικής τεχνολογίας Ι.Χ. και αυτή είναι η βασική αιτία για την οποία τα ντι-ζελοκίνητα είναι, κατά μέσο όρο, από 2.500 έως 4.000 ευρώ ακριβότερα. Οι ενδιαφερόμενοι έχουν τη δυνατότητα μετατροπής βενζινοκίνητου οχήματος σε πετρελαιοκίνητο, ωστόσο η διαδικασία είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα και, εν τέλει, κρίνεται ασύμφορη, σύμφωνα με μηχανικούς.

Σημαντικό πλεονέκτημα  του πετρελαιοκινητήρα είναι η χαμηλότερη τιμή του ντίζελ κίνησης σε σχέση με τη βενζίνη, με τη διαφορά να ανέρχεται σήμερα στα 10 ευρωλεπτά. Ωστόσο, η τιμή του ντίζελ διαγράφει αυξητική πορεία και είναι αντίστοιχη της συνεχώς αυξανόμενης ζήτησης. Από την άλλη, οι οδηγοί «αποζημιώνονται», λόγω της χαμηλότερης, από 20% έως 50%, κατανάλωσης καυσίμου, της υψηλότερης απόδοσης των πετρελαιοκινητήρων, των αραιότερων επισκέψεων στα συνεργεία και των φθηνότερων τελών κυκλοφορίας, μέχρι και 230 ευρώ, ανά έτος, σε σύγκριση με τα βενζινοκίνητα Ι.Χ.

Την ίδια στιγμή, με τη νοθεία πετρελαίου θέρμανσης με κίνησης ή ναυτιλίας να παραμένει ανεξέλεγκτη και παρά το γεγονός ότι οι πετρελαϊκές εταιρείες εγγυώνται την παραγωγή υψηλής ποιότητας καυσίμου, οι ειδικοί συστήνουν στους οδηγούς να προτιμούν «επιλεγμένα» πρατήρια καυσίμων. Και όχι άδικα, καθώς, σε περίπτωση βλάβης της αντλίας πετρελαίου, το κόστος επισκευής υπολογίζεται στα 1.500 ευρώ. Πόσο χρονικό διάστημα απαιτείται μέχρι την απόσβεση; Κατά προσέγγιση, ένας χρόνος, ανάλογα του αριθμού των διανυομένων χιλιομέτρων και, άρα, της ποσότητας καυσίμου που εξοικονομήθηκε.

Υγραεριοκίνηση
Ολοένα και περισσότεροι οδηγοί καταφεύγουν στην εγκατάσταση συστήματος υγραεριοκίνησης, που είναι μια σχετικά εύκολη και χαμηλού κόστους διαδικασία. Το κόστος τοποθέτησης συστήματος υγραερίου (LPG) κοστίζει από 800 έως 2.500 ευρώ και εξαρτάται από τον τύπο του κινητήρα και την ιπποδύναμη του αυτοκινήτου. Έχει υπολογιστεί ότι το όφελος λόγω υγραεριοκίνησης ανέρχεται περίπου στα 1.400 ευρώ τον χρόνο για έναν οδηγό που διανύει 15.000 χιλιόμετρα ετησίως, με το χρονικό διάστημα της απόσβεσης να μην ξεπερνά τους 10 μήνες. Παράλληλα, λόγω της ευρωπαϊκής οδηγίας, μέχρι το 2019 η τιμή του υγραερίου θα ανέρχεται στο ήμισυ αυτής της βενζίνης, χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι η τιμή του υγραερίου δεν θα ενισχύεται όσο αυξάνεται η αξία της βενζίνης.



Η διαδικασία μετατροπής ολοκληρώνεται περίπου εντός δύο ημερών, σε εξειδικευμένα συνεργεία. Μετά την εγκατάσταση συστήματος υγραερίου, το όχημα περνά από ΚΤΕΟ και, ως υγραεριοκίνητο πλέον, δηλώνεται στην αρμόδια για τις άδειες κυκλοφορίας αυτοκινήτων Νομαρχία. Η τοποθέτηση της κυλινδρικής φιάλης μπορεί να γίνει είτε στον χώρο των αποσκευών είτε στη ρεζέρβα, με τον σχετικό εξοπλισμό να διακρίνεται σε τέταρτης και πέμπτης γενιάς. Η διαφορά μεταξύ των δύο κατηγοριών είναι  ποιοτική και σχετίζεται με το είδος του συστήματος ψεκασμού υγραερίου.

Το ντεπόζιτο υγραερίου είναι απόλυτα ασφαλές, διαθέτει ισχυρότερα τοιχώματα ακόμα και από αυτά των δεξαμενών βενζίνης και γι΄ αυτό δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος, ακόμα και σε περίπτωση σφοδρού τροχαίου ατυχήματος. Το κύκλωμα τροφοδοσίας στο όχημα είναι κλειστού τύπου και δεν περνά από τον χώρο των επιβατών. Είναι κατάλληλα εφοδιασμένο με ειδικές βαλβίδες ασφαλείας, που διακόπτουν την παροχή υγραερίου σε ενδεχόμενη διαρροή.

Βενζίνη
Σε αντιπαράθεση με το πετρέλαιο και το υγραέριο, η βενζινοκίνηση συναντά πλέον μικρό αριθμό υποστηρικτών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η χρήση του «παραδοσιακού» καυσίμου προκρίνεται για μετακινήσεις εντός των αστικών κέντρων, καθώς, σε περίπτωση που τα διανυόμενα χιλιόμετρα είναι λίγα, η απόσβεση είτε του ντίζελ είτε του υγραερίου είναι πιο αργή. Βέβαια, μεγάλο «ατού» της βενζινοκίνησης αποτελεί η «ελευθερία επιλογής» σημείων ανεφοδιασμού, δεδομένου ότι ο αριθμός των πρατηρίων υγραερίου παραμένει ακόμη περιορισμένος, ενώ το ρίσκο σοβαρής βλάβης του κινητήρα λόγω νοθείας είναι πολύ μικρότερο συγκριτικά με αυτό των πετρελαιοκίνητων Ι.Χ. Οι ενδιαφερόμενοι διαθέτουν, επίσης, απεριόριστη ποικιλία μοντέλων, όσο και μεγάλο εύρος τιμών.


* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου