Συχνά το άγχος για μια εγκυμοσύνη μετατρέπεται σε άγχος για επαφή κάτω από συνθήκες κατά τις οποίες τα ερωτικά παιχνίδια τα αντικαθιστούν θερμόμετρα και τεστ ωορρηξίας, ενώ η ερωτική πρωτοβουλία γίνεται καταναγκασμός.
Μοιραία λοιπόν προκύπτουν προβλήματα, καθώς ο άνδρας καλείται να πετύχει στύση συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, ενώ η γυναίκα ούτε που θέλει να ακούσει για σεξ παρά μόνο τις γόνιμες ημέρες, αφού η σύλληψη είναι αυτοσκοπός.
Μια πρόσφατη μελέτη (Fertility Sterility, 2010) έδειξε πως 40% των γυναικών που επισκέφθηκαν ιατρείο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής αντιμετώπιζε κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα. Τα προβλήματα που αναφέρθηκαν περισσότερο ήταν η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία και η δυσκολία διέγερσης.
Οσον αφορά στους άνδρες, μελέτη σε 100 υπογόνιμα ζευγάρια έδειξε πως 1 στους 10 αντιμετώπιζε κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία. Το πιο συχνό πρόβλημα ήταν η δυσκολία επίτευξης ή διατήρησης της στύσης, καθώς και η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία .
Η σχέση μεταξύ των σεξουαλικών προβλημάτων και της δυσκολίας σύλληψης μπορεί να είναι αμφίδρομη. Οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες πιθανόν να είναι η αιτία για τις δυσκολίες σύλληψης. Επίσης, η προσπάθεια για να συλλάβει η γυναίκα μπορεί να είναι αιτία για σεξουαλικές δυσλειτουργίες.
Οι ειδικοί συμβουλεύουν τα ζευγάρια να πάψουν να βλέπουν το θέμα της σύλληψης ως αυτοσκοπό και να αποκαταστήσουν τη σεξουαλική τους ζωή, κάτι που θα αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι της αντιμετώπισης της υπογονιμότητας
Οι ψυχολογικές επιπτώσεις που συχνά συνοδεύουν τη διάγνωση και τη θεραπεία της υπογονιμότητας είναι το έντονο άγχος, η μειωμένη αυτοεκτίμηση, ακόμα και συμπτώματα κατάθλιψης. Επίσης οι δυσκολίες για τη σύλληψη συχνά οδηγούν σε εντάσεις στη σχέση του ζευγαριού και οι επαναλαμβανόμενες αποτυχημένες προσπάθειες δημιουργούν επιπρόσθετη ψυχολογική επιβάρυνση. Τα παραπάνω αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τη μείωση της σεξουαλικής διάθεσης και ικανοποίησης και την εμφάνιση σεξουαλικών δυσλειτουργιών.
Η αποκατάσταση της σεξουαλικής ζωής του ζευγαριού θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αντιμετώπισης της υπογονιμότητας. Μάλιστα, μελέτη (2001) έδειξε πως ζευγάρια που διατηρούν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα κατά τη διάρκεια θεραπείας υποβοηθούμενης αναπαραγωγής όχι μόνο διαχειρίζονται καλύτερα το πρόβλημα αλλά έχουν και σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες να συλλάβει η γυναίκα.
Μοιραία λοιπόν προκύπτουν προβλήματα, καθώς ο άνδρας καλείται να πετύχει στύση συγκεκριμένη ημέρα και ώρα, ενώ η γυναίκα ούτε που θέλει να ακούσει για σεξ παρά μόνο τις γόνιμες ημέρες, αφού η σύλληψη είναι αυτοσκοπός.
Μια πρόσφατη μελέτη (Fertility Sterility, 2010) έδειξε πως 40% των γυναικών που επισκέφθηκαν ιατρείο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής αντιμετώπιζε κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα. Τα προβλήματα που αναφέρθηκαν περισσότερο ήταν η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία και η δυσκολία διέγερσης.
Οσον αφορά στους άνδρες, μελέτη σε 100 υπογόνιμα ζευγάρια έδειξε πως 1 στους 10 αντιμετώπιζε κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία. Το πιο συχνό πρόβλημα ήταν η δυσκολία επίτευξης ή διατήρησης της στύσης, καθώς και η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία .
Η σχέση μεταξύ των σεξουαλικών προβλημάτων και της δυσκολίας σύλληψης μπορεί να είναι αμφίδρομη. Οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες πιθανόν να είναι η αιτία για τις δυσκολίες σύλληψης. Επίσης, η προσπάθεια για να συλλάβει η γυναίκα μπορεί να είναι αιτία για σεξουαλικές δυσλειτουργίες.
Οι ειδικοί συμβουλεύουν τα ζευγάρια να πάψουν να βλέπουν το θέμα της σύλληψης ως αυτοσκοπό και να αποκαταστήσουν τη σεξουαλική τους ζωή, κάτι που θα αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι της αντιμετώπισης της υπογονιμότητας
Οι ψυχολογικές επιπτώσεις που συχνά συνοδεύουν τη διάγνωση και τη θεραπεία της υπογονιμότητας είναι το έντονο άγχος, η μειωμένη αυτοεκτίμηση, ακόμα και συμπτώματα κατάθλιψης. Επίσης οι δυσκολίες για τη σύλληψη συχνά οδηγούν σε εντάσεις στη σχέση του ζευγαριού και οι επαναλαμβανόμενες αποτυχημένες προσπάθειες δημιουργούν επιπρόσθετη ψυχολογική επιβάρυνση. Τα παραπάνω αποτελούν πρόσφορο έδαφος για τη μείωση της σεξουαλικής διάθεσης και ικανοποίησης και την εμφάνιση σεξουαλικών δυσλειτουργιών.
Η αποκατάσταση της σεξουαλικής ζωής του ζευγαριού θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αντιμετώπισης της υπογονιμότητας. Μάλιστα, μελέτη (2001) έδειξε πως ζευγάρια που διατηρούν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα κατά τη διάρκεια θεραπείας υποβοηθούμενης αναπαραγωγής όχι μόνο διαχειρίζονται καλύτερα το πρόβλημα αλλά έχουν και σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες να συλλάβει η γυναίκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου