«Ο Αβραμόπουλος χάρισε βιβλίο στο Νίμιτς που λέει ότι το όνομα Μακεδονία ανήκει μόνο στην Ελλάδα»

Σκόπια.

«Όταν ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, προωθεί ένα βιβλίο που το δωρίζει στον μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς, το οποίο έχει χαρακτηρίσει ως σημαντικό εργαλείο, για τη διεκδίκηση του ονόματος για τα ελληνικά συμφέροντα, τότε καθίσταται υποχρεωτική η ανάγνωσή του.

Ο τίτλος είναι «European Cartography and Politics: The Case of Macedonia» και οι συγγραφείς είναι ο Έλληνας υπουργός Περιβάλλοντος και γνωστός χαρτογράφος Ευάγγελος Λιβιεράτος και η ευρωβουλευτής και καθηγήτρια αρχαιολογίας Χρυσούλα Παλιαδέλη.

Στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου  ο Αβραμόπουλος είχε δηλώσει ότι άλλο είναι ο εθνικισμός και άλλη η ιστορική αλήθεια».

Η ελληνική ιστορική αλήθεια είναι γραμμένη σε 140 σελίδες και προωθείται στο Μάθιου Νίμιτς. Το Dnevnik προσπάθησε να επικοινωνήσει με τη συγγραφέα  ευρωβουλευτή Χρυσούλα Παλιαδέλη αλλά δεν έλαβε απάντηση. Η σιωπή της δηλώνει ότι ο βιβλίο ‘μιλάει δυνατά και καθαρά’ και έτσι δεν υπάρχει καμία ανάγκη για συζήτηση.

Πράγματι, ο σκοπός των δύο συγγραφέων μέσα από τις γραμμές του βιβλίου, που θα μπορούσαν να ενταχθούν και σε ένα κύριο άρθρο, λένε ότι η Ελλάδα προσφέρει μια οπτική η χαρτογραφική απόδειξη ότι η περιοχή των Σκοπίων, που διατείνεται ότι ανήκει στη γεωγραφική Μακεδονία, είναι πολύ διαφορετική από εκείνη της αρχαίας Μακεδονίας.

Η Παλιαδέλη μέσα από τους χάρτες περιγράφει την ιστορία της χώρας από την αρχαιότητα μέχρι τον 19^ο αιώνα και ρίχνει νέο φως στη διεθνή συζήτηση και όπως λέει  με σπάνιες ιστορικές πληροφορίες για περίπλοκα ζητήματα.

Ο τίτλος του βιβλίου δεν είναι τυχαίος- εκτός από τη συλλογή χαρτών έχει σελίδες με πολιτικό περιεχόμενο. Φυσικά, μια τέτοια πράξη αποσκοπεί να προωθήσει την ελληνική άποψη στην ιστορική διαφορά  αφού έχει γραφεί από δύο Έλληνες αξιωματούχους και προωθείται από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών για να κερδίσει βάρος.

Το θέμα είναι ότι το παρουσιάζουν στο Μάθιου Νίμιτς, αλλά και σε άλλους,  και μέσα από τα παλαιότερα χαρτογραφικά σχέδια παρουσιάζεται η Μακεδονία ως ελληνική.

Ως εκ τούτου οι δύο συγγραφείς, σύμφωνα με τις κόκκινες γραμμές της Αθήνας (όνομα με γεωγραφικό καθοριστικό παράγοντα)  δεν γράφουν για τη διένεξη του ονόματος της χώρας μας αλλά για τη διαφορά της χρήσης του όρου Μακεδονία, που γίνεται κατανοητό ότι αποτελεί μια ελληνική προσπάθεια αμφισβήτησης του ονόματος της χώρας μας που δεν πρέπει να περιέχει τον όρο ‘Μακεδονία’.

Ξεκινούν από τους χάρτες του Πτολεμαίου , που ο καθένας που θα πάρει το βιβλίο θα διαπιστώσει ότι μέσα στους αιώνες η Μακεδονία ήταν δεμένη μόνο με την Ελλάδα.

Πιο κάτω το σλαβικό δημοσίευμα σημειώνει:

Οι συγγραφείς του βιβλίου αναφέρουν τον ποταμό Βαρδάρη ή όπως λένε, από την εποχή του Ομήρου ήταν γνωστός ως Αξιός. Χάρτες από τον 16^ο και μετά λένε ότι ο ποταμός ονομάζεται «Μπαρντάρε, Μπαρντάρο ή Βαρντάρε». 

Επι πλέον το βιβλίο εξηγεί ότι «μετά τη συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913, το όνομα Βαρδάρης χρησιμοποιείται για να καθορισθεί η νότια επαρχία ‘Κράλστβοτο Γιουγκοσλάβια’, και ονομάζεται  ως Βαρντάρσκα Μπανόβινα (1924-1941) και συνορεύει με τη Βουλγαρία στα ανατολικά, στα νότια με την Ελλάδα και δυτικά με την Αλβανία.

«Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο μέρος της επαρχίας, αφαιρώντας ένα μέρος από τα βόρεια, πήρε το όνομα της ‘Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας’ και έγινε μέρος  της СФРЈ (ΣΟΔΓ). Αυτή η περιοχή που καταλαμβάνει ένα πολύ μικρό τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας, ανακήρυξε την ανεξαρτησία του το 1991, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με το διεθνή όνομα ‘ Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας’, αναφέρει το δημοσίευμα του Dnevnik, το οποίο υπογράφεται από την Ивана Kостовска.

echedoros-a.gr