Ο Κίνδυνος του Τρομοκράτη – Μοναχικού Λύκου

Συνέντευξη του Jeffrey D. Simon στον Mark Thompson και στο Time U.S.

O Jeffrey D. Simon είναι συγγραφέας του βιβλίου «Η τρομοκρατία του Μοναχικού Λύκου: καταννοώντας την ανερχόμενη απειλή»..

Ο Mark Thompson είναι κάτοχος του Pulitzer και έχει καλύψει τον τομέα της Εθνικής Ασφάλειας στην Washington από το 1979 και για το Time από το 1994.

Δημοσίευση στο Time U.S. 27 / 02 / 2013

Μετάφραση και Απόδοση στα Ελληνικά:  Γιώργος Ανεστόπουλος

Κάποιοι λένε ότι μια Νέα Εποχή Τρομοκρατίας ανατέλλει με Πρωταγωνιστή τον «Μοναχικό Λύκο».

Από τον A. Breivik στη Νορβηγία μέχρι τον Nidal Malik Hasan  που εκτέλεσε συναδέλφους του σε Αμερικανική Στρατιωτική Βάση στις Η.Π.Α., οι «Μοναχικοί Λύκοι» απέδειξαν ότι μπορούν να είναι εξίσου επικίνδυνοι όσο και μια οργανωμένη τρομοκρατική ομάδα.

Είναι άραγε μια νέα σοβαρή απειλή την οποία καλούνται τόσο οι ΗΠΑ όσο και ο υπόλοιπος κόσμος ν’αντιμετωπίσουν;

Ο J. Simon  είναι ένας ειδικός στην τρομοκρατία με 25 χρόνια εμπειρία, συμπεριλαμβανομένης και μιας θητείας στην RAND Corp.

Το νέο του βιβλίο τιτλοφορείται: «Η τρομοκρατία του Μοναχικού Λύκου: καταννοώντας την ανερχόμενη απειλή».

Η συνέντευξη στο Battlefield Time U.S. δόθηκε τον Φεβρουάριο του 2013.

Κύριε Simon, ποιό θα επιλέγατε ως το σημαντικότερο σημείο του βιβλίου σας;

Το ότι αυτοί οι Μοναχικοί Λύκοι πρέπει να θεωρούνται ως μια δύναμη υπολογίσιμη από τη στιγμή που μπορούν να είναι εξίσου επικίνδυνοι όσο και μεγαλύτερες ομάδες και πυρήνες.

Όταν σκεφτόμαστε γύρω από την τρομοκρατία, το πρώτο που συνήθως έρχεται στο νου είναι η Αλ Κάϊντα ή παρόμοιοι τύποι ομάδων.

Ήδη, αυτό το «άτομο – τρομοκράτης» έχει αποδείξει ότι μπορεί να συγκαταλεχθεί ανάμεσα στους πιο εφευρετικούς, πρωτότυπους, καινοτόμους, δημιουργικούς και επικίνδυνους στην ιστορία της τρομοκρατίας.

Για παράδειγμα, Μοναχικοί Λύκοι ήταν υπεύθυνοι για τις πρώτες μεγάλες περιπτώσεις αεροπλάνων – βομβών, οχημάτων – βομβών, αεροπειρατίας, μόλυνσης προϊόντων και επιθέσεις άνθρακα στις ΗΠΑ.

Οι Μοναχικοί Λύκοι σκέφτονται «εκτός κάδρου» διότι εκεί ακριβώς ζουν και κινούνται. «Ονομαστικά» βρίσκονται «εκτός κάδρου». Μ’ άλλα λόγια, δεν είναι «επώνυμοι», είναι «ανώνυμοι». Είναι απλά «ιδιώτες» που έχουν να δώσουν λογαριασμό αποκλειστικά και μόνον στον εαυτό τους. Αυτό σημαίνει πως δεν υφίστανται κανενός είδους διαδικασία ομαδικής απόφασης ή «ομαδικής πίεσης» που θα «έπνιγε την δημιουργικότητα».

Αυτό επιτρέπει στους Μοναχικούς Λύκους να δρουν πάνω σε ότι μα ότι σενάριο βάλει ο νους τους.

Ακόμη περισσότερο – κι ένεκα αυτού – οι Μοναχικοί Λύκοι έχουν μικρούς ή καθόλου (έξωθεν επιβληθέντες) φραγμούς στη βία που θα χρησιμοποιήσουν.

Δεν επηρεάζονται από απομακρυσμένους υποστηρικτές (όπως πχ κάποιες οργανωμένες ομάδες) ούτε και νοιάζονται για κάποια πιθανή κυβερνητική κατάρρευση που τυχόν θ’ ακολουθήσει μια επίθεσή τους.

Κι εφόσον δουλεύουν μόνοι είναι πολύ πιο δύσκολο να ταυτοποιηθούν απ’ ότι ομάδες ή ακόμη και πυρήνες, εφόσον δεν υπάρχουν μέλη που θα συλληφθούν και θ’ αποκαλύψουν ονόματα και σχεδιασμούς.

Τι αποδείξεις υπάρχουν για το ότι όντως αυτή η «απειλή» αναπτύσσεται;

Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά γύρω μας στον κόσμο για να διαπιστώσουμε πόσο αυτή η απειλή έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια. Στη Νορβηγία πχ ένας αντιισλαμιστής Μοναχικός Λύκος, ο Anders Breivik έβαλε μια βόμβα στο Όσλο και κατόπιν ταξίδεψε σ’ ένα νησί για να σφαγιάσει δεκάδες θύματα σε μια καλοκαιρινή κατασκήνωση. Εβδομηνταεπτά άτομα πέθαναν σ’ εκείνες τις επιθέσεις.

Στις ΗΠΑ, ο ταγματάρχης Nidal Malik Hasan κατηγορείται πως σκότωσε συναδέλφους του στρατιώτες και άλλους στο Fort Hood, στο Τέξας, σε αντίποινα για τους πολέμους στο Ιρακ και στο Αφγανιστάν.

Στη Βρετανία (και ΗΠΑ) ακροδεξιά στοιχεία έχουν εμπλακεί σε πολλά περιστατικά. Έχουμε δει Μοναχικούς Λύκους να επιτίθενται παντού στον κόσμο και τις επιθέσεις αυτές να διαπράττονται από άτομα προερχόμενα από όλα τα τμήματα του πολιτικού και θρησκευτικού φάσματος.

Ο λόγος που αυτή η Απειλή αναπτύσσεται μπορεί να εντοπιστεί στον «παράγοντα Internet».

Παρ’ ότι υπήρχαν Μοναχικοί Λύκοι ακόμη και πριν την εποχή του Internet ο κυβερνοχώρος αποτέλεσε αναμφίβολα ένα θεόσταλτο δώρο για το «άτομο – Τρομοκράτη».

Το Internet οδήγησε σε μια ταχεία εξάπλωση των Μοναχικών Λύκων και επέτρεψε στον καθένα με ένα laptop ή ένα smart phone να μετατραπεί γρήγορα σε γνώστη τρομοκρατικών τακτικών, στόχων και όπλων.

Επίσης, τους παρέχει έναν «τόπο συνάντησης» για να ριζοσπαστικοποιηθούν διαβάζοντας ιστοσελίδες τρομοκρατικών ομάδων και παίρνοντας μέρος σε διαδικτυακά fora, εξτρεμιστικά chat rooms και social media.

Ποιό στοιχείο σας προκάλεσε την μεγαλύτερη έκπληξη κατά την έρευνα και συγγραφή του βιβλίου σας;

Στην πραγματικότητα είναι δύο τα στοιχεία. Το πρώτο είναι το ότι στους Μοναχικούς Λύκους αρέσει να «μιλούν πολύ». Δεν περίμενα κάτι τέτοιο όταν πρωτοξεκίνησα την έρευνα αυτού του θέματος. Στο κάτω κάτω, ένα από τα πλεονεκτήματα που έχουν οι Μοναχικοί Λύκοι έναντι των Ομάδων και Πυρήνων είναι το ότι δεν υφίσταται ο παράγοντας «επικοινωνία μεταξύ μελών» τον οποίο μπορούν να αξιοποιήσουν  οι Αρχές, οδηγούμενες έτσι στην ταυτοποίηση και σύλληψη των τρομοκρατών.

Να σημειωθεί πως οι περισσότεροι από τους Μοναχικούς Λύκους που μελέτησα δεν μπορούσαν ν’ αντισταθούν στον πειρασμό να γνωστοποιήσουν στους άλλους τις εξτρεμιστικές τους πεποιθήσεις και ενίοτε ακόμη και τις τάσεις τους να προβούν σε βίαιη επίθεση.

Και μάλιστα τα διαδίδουν αυτά μέσω Internet.

Για παράδειγμα, ο A. Breivik, ο Νορβηγός Μοναχικός Λύκος που σφαγίασε δεκάδες άτομα, δημοσίευσε ένα Μανιφέστο στο internet πριν ξεκινήσει για το βίαιο ξέσπασμά του. Έγραψε:

«...από την στιγμή που αποφασίσεις να χτυπήσεις, είναι καλύτερα να σκοτώσεις πολύ περισσότερους απ’ ότι όχι αρκετούς ή αλλιώς ρισκάρεις να απομειώσεις την επιθυμητή ιδεολογική ισχύ του πλήγματος...»

Ο Joseph Stack, που οδήγησε ένα αεροπλάνο πάνω σ’ ένα κτίριο με γραφεία του IRS στο Ωστιν του Τέξας, έγραψε στο προσωπικό του μανιφέστο λίγο πριν την επίθεση αυτοκτονίας του:

«...η βία δεν είναι μόνο η απάντηση, είναι η μόνη απάντηση...»

Αρκετοί άλλοι Μοναχικοί Λύκοι, συμπεριλαμβανομένου του ταγματάρχη Nidal Malik Hasan, του εκτελεστή του Fort Hood, αντάλλαξαν emails με εξτρεμιστές πριν τις επιθέσεις τους.

Αυτός είναι ο λόγος που στο βιβλίο μου αναφέρω το internet ως «δίκοπο μαχαίρι» για τους Μοναχικούς Λύκους. Ενώ από τη μια τους δίνει πρόσβαση σε πληροφορίες γύρω από τακτικές, στόχους, όπλα, ιδεολογίες, σκοπούς κι άλλα χρήσιμα στοιχεία, μπορεί από την άλλη να οδηγήσει τις Αρχές στο να «μάθουν γι’ αυτούς» μέσω της παρακολούθησης της διαδικτυακής τους δραστηριότητας.

Στην πραγματικότητα, είμαι πεπεισμένος ότι εαν υπήρχε internet την περίοδο του Theodore Kaczynski (the Unabomber) το 1978 – 1995 θα είχε συλληφθεί πολύ νωρίτερα. Ο Kaczynski απεγνωσμένα αναζητούσε ένα κανάλι διάδοσης των αντι-τεχνολογικών, αντι-βιομηχανικών και αντι-κοινωνικών ιδεών του. Γι’ αυτό και απαίτησε από εφημερίδες την δημοσίευση του μανιφέστου του. Πολύ απλά, θα είχε χρησιμοποιήσει το internet για να δημοσιοποιήσει τα πιστεύω του πολύ νωρίτερα στην τρομοκρατική του καριέρα (παρ’ όλη την αντιπάθειά του για την τεχνολογία). Το ίδιο σενάριο που παίχτηκε χρόνια αργότερα,  όταν ο αδερφός του τον οδήγησε στη σύλληψή του, αφ’ ότου διάβασε το μανιφέστο του σε μια εφημερίδα, μάλλον θα είχε συμβεί αμέσως με το που θα το διάβαζε στο internet. Οι επακόλουθες επιθέσεις πιθανότατα θα είχαν αποτραπεί.

Το δεύτερο στοιχείο που μου προκάλεσε έκπληξη κατά την έρευνα και συγγραφή του βιβλίου ήταν η σχετική έλλειψη γυναικών ανάμεσα στους Μοναχικούς Λύκους. Δεν περίμενα κάτι τέτοιο.

Αυτός είναι ο λόγος που σ’ ένα από τα κεφάλαια έδωσα τον τίτλο «Που είναι οι Γυναίκες;»

Έχουμε δει πολλές γυναίκες ως μέλη τρομοκρατικών ομάδων και μάλιστα ενίοτε ηγούνται κιόλας. Γιατί λοιπόν οι γυναίκες υπολείπονται των αντρών στο να «δράσουν κατά μόνας» ή να προκαλέσουν ένα τρομοκρατικό χτύπημα;

Η απάντηση εντοπίζεται στις κοινωνιολογικές και ψυχολογικές διαφορές μεταξύ αντρών και γυναικών.

Η τρομοκρατία του Μοναχικού Λύκου απαιτεί από ένα άτομο να «δρα μόνο του», να παίρνει πολλά ρίσκα και να μην έχει καμία ενοχή ή τύψη στο να σκοτώνει αθώα θύματα.

Έρευνες έχουν δείξει, παρεμπιπτόντως, ότι οι γυναίκες υπολείπονται των αντρών στο να παίρνουν ρίσκα, οι γυναίκες επιτυγχάνουν υψηλότερους δείκτες στις κοινωνικές σχέσεις και στο ανήκειν σε μια ομάδα έναντι των αντρών, οι γυναίκες αναπτύσσουν λιγότερο απ’ ότι οι άντρες διαταραχές αντικοινωνικής προσωπικότητας, οι γυναίκες είναι λιγότερο πιθανόν να σκοτώσουν έναν άγνωστο απ’ ότι οι άντρες και τέλος οι γυναίκες τείνουν περισσότερο στο να σκοτώσουν ενστικτωδώς, συναισθηματικά και παρορμητικά παρά προσχεδιασμένα.

Έχουν υπάρξει βεβαίως και κάποιες πρόσφατες περιπτώσεις γυναικών που «επιχείρησαν» στον κόσμο της τρομοκρατίας του Μοναχικού Λύκου.

Σε κάποια περίπτωση μια γυναίκα αυτοαποκαλούμενη “Jihad Jane” αποπειράθηκε να στήσει το δικό της τρομοκρατικό δίκτυο στο internet.

Σε μια άλλη περίπτωση ένας «Μαθητής Τιμής» στη Βρεττανία ριζοσπαστικοποιήθηκε αφού κατέβασε 100 βιντεοκηρύγματα ενός Ισλαμιστή Εξτρεμιστή Κληρικού και κατόπιν αποπειράθηκε να δολοφονήσει έναν Βρεττανό Βουλευτή.

Τι τμήμα αυτής της πρόκλησης είναι δουλειά της Αστυνομίας και τι του Στρατού;

Μέγα τμήμα της προσπάθειας για ανταπόκριση έναντι των επιθέσεων του Μοναχικού Λύκου και αποτροπή αυτών πέφτει στις κοινότητες επιβολής του Νόμου ταυτόχρονα στις ΗΠΑ και στις άλλες χώρες. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε επίσης δει ότι ο Μοναχικός Λύκος θέτει απειλές προς τον Στρατό, όπως στην περίπτωση του εκτελεστή του Fort Hood, μιας επίθεσης προς ένα Αμερικανικό στρατιωτικό λεωφορείο στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης τον Μάρτιο του 2011 και άλλα περιστατικά. Έχουν επίσης σημειωθεί επιθέσεις από «μοναχικά άτομα» εναντίον των ΗΠΑ και των συμμαχικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν.

Η Διεθνής συνεργασία, μαζί και ταυτόχρονα, Οργάνων επιβολής του Νόμου και Στρατιωτικών Υπηρεσιών είναι σημαντική στην αντιμετώπιση της πρόκλησης του Μοναχικού Λύκου τρομοκράτη.

Ένας από τους Μύθους γύρω από τους Μοναχικούς Λύκους που προσπαθώ να διαλύσω στο βιβλίο μου είναι πως «υπάρχουν πολύ λίγα πράγματα που μπορούν να γίνουν για να αποτραπούν οι επιθέσεις τους καθώς δουλεύουν μόνοι και συχνά πετούν κάτω από το ραντάρ».

Επιγραμματικά, μέσα από ένα συνδυασμό καινοτόμων και πρωτότυπων στρατηγικών, πιστεύω ότι είναι δυνατόν να μειωθεί ο κίνδυνος αυτών των επιθέσεων.

Μεταξύ αυτών των στρατηγικών συμπεριλαμβάνονται βελτιωμένες συσκευές ανίχνευσης πακέτων – βομβών ή επιστολών που περιέχουν σπορίδια άνθρακα. Κλειστά κυκλώματα και κάμερες σε δημόσιες θέσεις. Εξελιγμένα βιομετρικά συστήματα συμπεριλαμβανομένης της «ανάλυσης βήματος», σύστημα που αξιολογεί/εκτιμά το «πως βαδίζει» κάποιος για να προσδιορίσει εάν αυτό το άτομο ίσως μεταφέρει μια βόμβα ή άλλο όπλο. Και φυσικά, η παρακολούθηση του internet (χωρίς να παραβιάζονται ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες) για εκείνα τα άτομα που επισκέπτονται εξτρεμιστικά chat rooms, αγοράζουν υλικά κατασκευής βομβών και άλλα ύποπτα υλικά on line ή ποστάρουν ανησυχητικές απειλές και μανιφέστα.

Οι περισσότεροι Μοναχικοί Λύκοι είναι άραγε απλά «ηλίθιοι» και «αντικοινωνικοί»;

Αντικοινωνικοί, ναι.

Ηλίθιοι, όχι.

Έχουν υπάρξει κάποιοι εξαιρετικά ιδιοφυείς πλήν όμως διανοητικά ασταθείς Μοναχικοί Λύκοι όπως ο Theodore Kaczynski, ο Unabomber και ο Bruce Ivins, ο μικροβιολόγος του Fort Detrick στον οποίο η Δικαιοσύνη καταλόγισε την ευθύνη αποστολής  επιστολών με σπορίδια άνθρακα σε αρκετά μέλη του Κογκρέσο καθώς και στα media το 2001.

Ο Kaczynski είχε ένα PhD στα Μαθηματικά και ήταν νεαρός Βοηθός Καθηγητού στο Berkeley αρχές του ’60 προτού παραιτηθεί απροσδόκητα και μετοικήσει στη Mondana όπου έζησε ως ερημίτης κι έστειλε «πακέτα – βόμβες» σε όλη τη χώρα.

Ο Ivins ήταν ένας από τους επιφανέστερους διεθνώς ειδικούς στα εμβόλια άνθρακα. Ένα από τα κίνητρα της επίθεσής του ήταν για να προκαλέσει την αύξηση της χρηματοδότησης της έρευνάς του.

Ανέφερα νωρίτερα το πως οι Μοναχικοί Λύκοι κατόρθωσαν να βρεθούν ανάμεσα στους πιο «δημιουργικούς τρομοκράτες» της ιστορίας επινοώντας νέους τύπους βίας όπως «οχήματα και αεροπλάνα – βόμβες», αεροπειρατίες, μόλυνση εμπορευμάτων και επιθέσεις άνθρακα.

Ενώ είναι αλήθεια πως κάποιοι Μοναχικοί Λύκοι συνδυάζουν προσωπικού τύπου «διαμαρτυρίες» με «προβληματισμό πολιτικής ή θρησκευτικής χροιάς» αποσκοπώντας να δικαιολογήσουν τη βία τους, πολλοί απ’ αυτούς δεν είναι λιγότερο «αφοσιωμένοι στους σκοπούς» για τους οποίους μάχονται απ’ ότι οι «κανονικοί/συνήθεις τρομοκράτες».

Θα ήταν λάθος να τους δούμε ως ηλίθιους ή αδέξιους/ανίκανους.

Θα μας αναφέρετε κάποιες πιθανές/δυνητικές «μελλοντικές τακτικές» και «Στόχους» των Τρομοκρατών Μοναχικών Λύκων;

Κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμη σε μεγάλη κλίμακα είναι μια τρομοκρατική κυβερνο-επίθεση Μοναχικού Λύκου. Υπάρχουν βεβαίως πολυάριθμοι huckers Μοναχικοί Λύκοι πλην όμως, ως τώρα τουλάχιστον, δεν έχει συμβεί το χειρότερο σενάριο που πολλοί φοβούνται, όπως ας πούμε ένα σοβαρό σαμποτάζ σε κάποιες «κρίσιμες υποδομές» μέσω μιας κυβερνοεπίθεσης.

Πρέπει να τονιστεί βεβαίως, ότι ίσως είναι απλά θέμα χρόνου μέχρις ότου ένα δημιουργικό, έξυπνο και επικίνδυνο άτομο υποκινούμενο από οτιδήποτε – κυμαινόμενο σ’ ένα μεγάλο εύρος αιτιών, από πολιτικούς, κοινωνικούς, θρησκευτικούς λόγους έως εγκληματικούς ή απλά «πρόθεση αταξίας» - επιτύχει να διαπράξει την πρώτη μεγάλη τρομοκρατική κυβερνοεπίθεση.

Βεβαίως, αυτή η τακτική δείχνει να είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των Μοναχικών Λύκων από τη στιγμή που δεν χρειάζεται καν να βγουν από το σπίτι τους προκειμένου να εξαπολύσουν την κυβερνοεπίθεσή τους.

Μια άλλη καινοτόμα τακτική των Μοναχικών Λύκων τα ερχόμενα χρόνια ίσως εμπλέξει στο πεδίο την «βιοτρομοκρατία».

Ανέφερα ήδη τις επιθέσεις με «επιστολές – άνθρακα» αλλά εντέλλει αυτό δεν θεωρήθηκε ως «Μεγάλη Απειλή/επίθεση» από τη στιγμή που οι «τελικές απώλειες»  ήταν σχετικά μικρές (πέντε νεκροί).

Φυσικά, την επόμενη φορά που ένας Μοναχικός Λύκος χρησιμοποιήσει βιολογικά όπλα ίσως δεν σταθούμε τόσο τυχεροί.

Μεταξύ των πιθανών επιθέσεων που μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες απώλειες είναι κάποιος Μοναχικός Λύκος να διασπείρει σπορίδια άνθρακα από ένα αεροπλάνο χαμηλής πτήσης ή από ένα ψεκαστικό αεροσκάφος πάνω από μια πυκνοκατοικημένη περιοχή ή και απελευθερώνοντας κάποιον «βιολογικό παράγοντα» στο έδαφος μέσα από μια συσκευή ή δοχείο ψεκασμού ή ακόμη και τοποθετώντας Ρικίνη (ricin – μια βιοτοξίνη) στο σύστημα θέρμανσης, εξαερισμού ή κλιματισμού ενός κτιρίου (ΣτΜ: όντως, δύο μήνες μετά την συνέντευξη, μέσα Απριλίου 2013, η συγκεκριμένη ουσία χρησιμοποιήθηκε εντέλει σε επιστολές που εστάλησαν στον Πρόεδρο των ΗΠΑ και σε μέλη της Γερουσίας).

Αν και η διάπραξη τέτοιων επιθέσεων απαιτεί κάποιο βαθμό τεχνολογικής εξειδίκευσης, όπως ας πούμε στις «Τεχνικές Διασποράς», αυτά τα τεχνολογικά εμπόδια δεν είναι και αξεπέραστα.

Όπως άλλωστε επεσήμανε και ο πρώην Αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ Richard Danzing:

«αυτά τα εμπόδια ελαχιστοποιούνται από τη διάδοση γνώσεων, τεχνικών και εξοπλισμού».

Ειδικοί όπως εσείς επενδύουν στην υπερπροβολή της τρομοκρατικής απειλής, σωστά; Αλλιώς, δεν θα είχατε δουλειά. Πως πείθετε το Κοινό ότι μιλάτε σοβαρά γύρω από την απειλή του Μοναχικού Λύκου και ότι δεν είστε απλά ένας «Λύκος που κλαίει»;

Το Κοινό έχει κάθε δικαίωμα να στέκεται με σκεπτικισμό απέναντι στον οποιονδήποτε γράφει ότι η τρομοκρατική απειλή «αναπτύσσεται» κι «αυξάνεται» σε κάθε μορφή ή τύπο.

Δεν είχαμε αρκετές προειδοποιήσεις γύρω από την τρομοκρατία όλα αυτά τα χρόνια, συχνά ενισχυμένες από Πολιτικούς με προσωπικό ενδιαφέρον επί του θέματος, από επίσημους Κυβερνητικούς Παράγοντες, ειδικούς επί της τρομοκρατίας και άλλους;

Το Σύστημα «Χρώμα Συναγερμού» του Τμήματος Εσωτερικής Ασφάλειας φέρνει σε πολλούς νωπές μνήμες περιστατικών όπου το μόνο τους αποτέλεσμα ήταν να τρομάξουν Πολίτες για τρομοκρατικές απειλές που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν.

Παρ’ όλα αυτά, ειλικρινά πιστεύω ότι έχουμε υποεκτιμήσει τους κινδύνους που μπορούν να προέλθουν από το «Άτομο – Τρομοκράτη» για πολύ καιρό τώρα.

Υπάρχει μια «Τάση» σε πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων πολλών ειδικών επί της Τρομοκρατίας, να σκέφτονται γύρω απ’ αυτήν μόνον «με όρους Ομάδων και Πυρήνων», απορρίπτοντας τις ικανότητες/δυνατότητες – και τις εξ’ αυτών συνέπειες – του Μοναχικού Λύκου.

Ζούμε σε μια Τεχνολογική Εποχή της Τρομοκρατίας όπου βασικά δεν υπάρχει τίποτα να συγκρατήσει το άτομο που θέλει να μάθει πως να τελειοποιήσει τις απαιτούμενες δεξιότητές του/της προκειμένου να διαπράξει μια τρομοκρατική επίθεση. Πολλά άτομα επίσης ριζοσπαστικοποιούνται από μόνοι τους μέσω του internet και άλλων μέσων.

Θα ήταν λάθος να αγνοήσουμε αυτή την απειλή τη στιγμή που οι Μοναχικοί Λύκοι έχουν ήδη επιδείξει το τι είναι ικανοί να φέρουν εις πέρας και μάλιστα σε μια μεγάλη ποικιλία επιθέσεων παντού σ’ όλο τον κόσμο.

http://nation.time.com 
aegeanhawk