Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Ο Νικηταράς είχε πει, ενώ ζητιάνευε, στον πρέσβη: "Απολαμβάνω την ελεύθερη πατρίδα! Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη..."

Ο Νικηταράς είχε πει, ενώ ζητιάνευε, στον πρέσβη: "Απολαμβάνω την ελεύθερη πατρίδα! Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη..." Η φτώχεια του σχεδόν τυφλού πλέον στρατηγού ήταν τόση, ώστε δεν είχε χρήματα ούτε για να αγοράσει ψωμί για την άρρωστη γυναίκα του- εκείνος μπορούσε να αντέξει την πείνα περισσότερο. Το χειρότερο ήταν πως τον είχαν ξεχάσει όλοι. Ακόμα κι στρατηγός Μακρυγιάννης που πριν τον είχε βοηθήσει.
Κι ας διαδιδόταν η κατάστασή του από στόμα σε στόμα.
Η περιπέτεια του ήρωα έφθασε στα αυτιά πρέσβη Μεγάλης Δύναμης, ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνησή του.
Έτσι κάποια στιγμή απεσταλμένος της πρεσβείας βρέθηκε στη θέση που ζητιάνευε ο στρατηγός.
Μόλις ο Νικηταράς τον αντιλήφθηκε ποιος ήταν, μάζεψε αμέσως το απλωμένο του χέρι!
**Τι κάνετε στρατηγέ μου; Ρώτησε ο απεσταλμένος.
**Απολαμβάνω την ελεύθερη πατρίδα! Απάντησε περήφανα ο ήρωας.
**Μα εδώ την απολαμβάνετε καθισμένος στο δρόμο;
**Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά αλλά εγώ έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πώς περνάει ο κόσμος αντέτεινε ο περήφανος Νικηταράς.
Είδε και απόειδε ο ξένος και γύρισε να φύγει χαιρετώντας ευγενικά. Φεύγοντας όμως, άφησε να του πέσει ένα πουγκί με χρυσές λίρες ώστε να μην προσβάλει τον πάμφτωχο στρατηγό.
Ο Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγκί το ψηλάφισε και φώναξε στον ξένο.
**Σου έπεσε το πουγκί σου. Πάρτο για να μην το βρει κανείς και το χάσεις!
«Μπροστά πάει ο Νικηταράς, πίσω ο Κολοκοτρώνης»
Ο Νικηταράς (Νικήτας Σταματελόπουλος) είναι μια εξέχουσα και ηρωϊκή φυσιογνωμία του επαναστατικού αγώνα του 21. Ανιψιός του Θ. Κολοκοτρώνη ήταν ευρύτερα γνωστός σαν δεξί του χέρι. Η δημώδης μούσα μάλιστα έλεγε:
«Μπροστά πάει ο Νικηταράς, πίσω ο Κολοκοτρώνης».
Γεννήθηκε το 1787 στο χωριό Μεγάλη Αναστάσοβα (Αναστασίτσα) Μεσσηνίας, αλλά καταγόταν από το χωριό Τουρκολέκα της Φαλαισίας (του Ν. Αρκαδίας). Ο πατέρας του ήταν ο κλέφτης Σταματέλος Τουρκολέκας και η μητέρα του η Σοφία Καρούτσου, αδελφή της γυναίκας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Λόγω της καταγωγής του υπέγραφε με το όνομα Τουρκολέκας ή Τουρκολακιώτης.
Ο Νικηταράς υπήρξε μαθητής του καπετάν Ζαχαριά (Ζαχαρία Μπρμπιτσιώτη . Ο Ζαχαριάς μπορεί να έφυγε από τη ζωή αλλ' άφησε πίσω του φύτρα από τη σπορά που έκανε. Υπήρξε ο Δάσκαλος της Κλεφτουριάς. Οι κορυφαίοι πολεμιστές του '21, ο Μητροπέτροβας, ο Κολοκοτρώνης, ο Νικηταράς και άλλοι υπήρξαν μαθητές του.
Πάμπτωχος στον Πειραιά
Υστερα από αυτά πήρε την οικογένειά του και ήρθε στον Πειραιά, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Στα χρόνια αυτά ευτύχησε να τύχει κάποιας αναγνώρισης... Μετά την Επανάσταση του 1843 ονομάστηκε υποστράτηγος, ενώ μετά την συνταγματική εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1847 διορίστηκε γερουσιαστής, διορίστηκε μέλος της Γερουσίας θέση που του επέφερε μια πενιχρή σύνταξη το μοναδικό πόρο της ζωής του. Τότε υπαγόρευσε τα απομνημονεύματά του στους Τερστέτη και Σούτσο.
Ο Σταματελόπουλος ή πιο γνωστός Νικηταράς, ήρωας από τους λίγους της Επαναστάσεως του 1821, πέθανε στην «ψάθα» ζητιανεύοντας στα σοκάκια του Πειραιά.
Η αρμόδια αρχή που χορηγούσε τις θέσεις στους επαίτες, είχε ορίσει για τον ήρωα - επαίτη μια θέση κοντά στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε να επαιτεί κάθε Παρασκευή!
Τότε δεν υπήρχε ούτε η εκκλησία,(χτίστηκε το 1892), ούτε το Γηροκομείο (χτίστηκε το 1891), και είναι απορίας άξιο ποιοι περνούσαν από εκεί, από τους οποίους ζητιάνευε, αφού ο Πειραιάς δεν είχε τόσο αναπτυχθεί.
Μια άλλη πληροφορία αναφέρει ότι του σημερινού ναού της Ευαγγελίστριας προυπήρχε άλλος μικρός ναός, όπως στον Προφήτη Ηλία, αλλά δεν εξακριβώθηκε.

 goodstory


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου