Η Βουλγαρο-Σκοπιανή Διένεξη

Ο Γερμανός, πρώην διπλωμάτης, Claus Shramayer, σε συνέντευξή του  στην Deutsche Welle, την περασμένη εβδομάδα,  καταδίκασε σθεναρά τη θέση της Σόφιας προς τα Σκόπια.

Στις θέσεις του Γερμανού διπλωμάτη, δίνει απάντηση ο γνωστός Βούλγαρος πολιτικός επιστήμονας  Ογκνιάν Μίντσεφ -Огнян Минчев.

 «Σε συνέντευξή του ο κ. Shramayer χρησιμοποίησε φράσεις και λέξεις οι οποίες είναι απαράδεκτες για έναν διπλωμάτη και πολιτικό αναλυτή», επισημαίνει ο Minchev και προσθέτει:

«Νομίζω ότι όροι όπως «νευροπάθεια», «σοβινισμός», «στενός χοντροκέφαλος επαρχιωτισμός», τους οποίους χρησιμοποιεί ο  Shramayer  για τη δημόσια πολιτική της Βουλγαρίας προς τα Σκόπια, είναι εκφράσεις που αποφεύγονται ακόμα και από εντελώς ανεξάρτητους παρατηρητές, όταν πρόκειται για σοβαρή ανάλυση και πολιτική τοποθέτηση σε ένα θέμα.

Ως παρατηρητής της βουλγαρικής πολιτικής έναντι των Σκοπίων επί σχεδόν 20 χρόνια, μπορώ να πω το εξής:

«Όσον αφορά τα Σκόπια, η Βουλγαρία είχε μια οκνηρή και αδρανή πολιτική στάση, σύμφωνα με την οποία οι Σλάβοι των Σκοπίων είναι αδέλφια μας και ό, τι πρέπει να κάνουμε το κάθε τι για να τους υποστηρίζουμε.

Εκτός από τις πολλές θετικές πολιτικές πράξεις, όπως η αναγνώριση της  πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας, με το όνομα «Μακεδονία» το 1991, καθώς το διμερές πρωτόκολλο το 1999, επίσης, υποστηρίξαμε τα Σκόπια κατά την κρίση του 2001. Ήταν στα πλαίσια ότι το κράτος των Σκοπίων είναι ο πλησιέστερος γείτονάς μας και οι κάτοικοι τους ήταν οι πιο κοντινοί άνθρωποί μας. Με αυτήν την άποψη δεν μπορεί κανείς να μας κατηγορήσει για παραβίαση των συμφερόντων τους.

Η Βουλγαρία δεν πρέπει να αντιδρά συναισθηματικά

«Φυσικά, αντιλαμβάνομαι ότι η θέση αυτή είναι πολύ αμφιλεγόμενη.

Πρώτον, επειδή είναι πατερναλιστική, με βάση το τεκμήριο της πατριαρχικής πατερναλιστικής προστασίας των Σκοπίων από τη Σόφια.

 Και δεύτερον, επειδή μια τέτοια πολιτική είναι ανεπαρκής, καθώς καμία χώρα δεν μπορεί να προεξοφλήσει θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις, αφού εξαρτώνται από τη συμπεριφορά του άλλου.

Μια τέτοια στάση, όμως, λύνει τα χέρια σε ένα μέρος της πολιτικής η οποία θεωρείται επωφελής, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα της Βουλγαρίας στην υπόθεση.

Έτσι, όταν η Σόφια ψήφισε για να καθυστερήσουν οι συνομιλίες για ένταξη στην ΕΕ της ΠΓΔΜ,  αυτό εξηγείται από την  αρνητική στάση της κυβέρνησης των Σκοπίων.

Νομίζω ότι η βουλγαρική πολιτική δεν θα πρέπει να καθοδηγείται από τα συναισθήματα, το τεκμήριο της ταυτότητας και της οικειότητας, αλλά με ρεαλιστικές εκτιμήσεις του βουλγαρικού εθνικού συμφέροντος.

Όταν οι τόκοι μας συμπίπτουν με τα Σκόπια, εμείς υποστηρίζουμε τη χώρα.

Ωστόσο, όταν το ενδιαφέρον αυτό είναι διαχωρισμένο, κάνουμε ό, τι είναι απαραίτητο για να ευθυγραμμίσουμε τις θέσεις τους, αλλά όχι με κάθε κόστος και  πάντα προς το συμφέρον της Βουλγαρίας, ", δήλωσε ο πολιτικός επιστήμονας.

Δεν είναι όλοι ριζοσπάστες στη Βουλγαρία

"Έτσι με την άποψη αυτή,  η θέση του κ. Shramayer ακούγεται παράξενα», λέει ο Μίντσεφ και προσθέτει:

 "Στη Βουλγαρία υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι, που μετριούνται στα  δάχτυλα του ενός χεριού, που παραδοσιακά εντείνουν αρνητική εκστρατεία προπαγάνδας για τα Σκόπια, φθάνοντας στις τελικές δηλώσεις σχετικά την ταυτότητά τους, την παρουσία ή απουσία του λεγόμενου «μακεδονικού» έθνους, κλπ.

Μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους είχαν πρόσβαση στη θεσμική θέση του βουλγαρικού κράτους, αλλά η αντίληψή τους για τα Σκόπια, να πω ότι  είναι σαφές, ποτέ δεν καθόρισαν την θέση της Βουλγαρίας προς τα Σκόπια. Αυτός είναι ο λόγος που πιστεύω ότι δεν ήταν σωστός ο κ. Shramayer να αντιμετωπίζει παρόμοιες μορφές, καθώς και κάθε ριζοσπαστισμό στη βουλγαρική θέση για τα Σκόπια», δήλωσε ο Μίντσεφ.

Η διαφορά για  τον εορτασμό της 3η Μαρτίου

Ο Klaus Shramayer υποστηρίζει ότι η Βουλγαρία πρέπει να εγκαταλείψει την εθνική εορτή της για να μην προσβάλει τα Σκόπια και την εθνική ταυτότητα τους.

Εξηγεί μάλιστα ότι η ίδια η Βουλγαρία είχε κάνει μια εντατική συζήτηση κατά πόσο η 3η Μαρτίου θεωρείται εθνική εορτή στη χώρα και η συζήτηση δεν αφορούσε τότε τα Σκόπια.

Ο Βούλγαρος πολιτικός επιστήμονας προσθέτει ότι η η 3η Μαρτίου είναι εξαιρετικά σημαντική ημερομηνία για τη βουλγαρική ιστορία, ως αποτέλεσμα που υπογράφηκε στον Άγιο Στέφανο –(Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου περί Μεγάλης Βουλγαρίας), ανεξάρτητα από τις επακόλουθες αλλαγές στη συνέχεια, που είχε στόχο να ξαναγεννηθεί η Βουλγαρία ως κράτος και έθνος.

Τα ρεαλιστικά στοιχεία της άρνησής μας

Σε σχέση με τη βουλγαρική θέση για την έναρξη των διαπραγματεύσεων για ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ, ο Μίντσεφ τόνισε ότι η θέση αυτή πρέπει να έχει ρεαλιστικά στοιχεία.

«Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε στους εταίρους της ΕΕ, ότι η αντίθεση στην ένταξη των Σκοπίων γίνεται αποκλειστικά και μόνο λόγω της εκστρατείας προπαγάνδας στα Σκόπια και λόγω ζημιών στην ιστορική μας ταυτότητα.

Οι χρεώσεις αυτές δεν αφορούν ένα συγκεκριμένο γεγονός που απαιτείται σε τέτοιες περιπτώσεις για να αποδειχθεί η κακή πίστη.

Μάλλον η Βουλγαρία πρέπει να υποβάλει τα προβλήματα που συνδέονται με την ανεπαρκή επεξεργασία των ανθρώπων που εξέφρασαν τη βουλγαρική ταυτότητα τους ή που κατέχουν διαβατήρια της Βουλγαρίας στα Σκόπια - μιλάμε για απολύσεις, διώξεις, παράνομες συλλήψεις, κατάσχεση αντικειμένων και εγγράφων. Όλα αυτά είναι συγκεκριμένα παραδείγματα που μπορούν να εμφανιστούν στους εταίρους μας ως πραγματική απόδειξη των αδικιών από την σκοπιανή κυβέρνηση, στη Βουλγαρία. Υπάρχουν επίσης στοιχεία που δείχνουν εσκεμμένη στάση απέναντι στις βουλγαρικές εταιρείες και επιχειρηματίες στα Σκόπια, η οποία δημιουργεί σκόπιμα διοικητικά και μερικές φορές νομικά προβλήματα», δήλωσε ο Μίντσεφ, προσθέτοντας ότι επειδή αυτή είναι απαράδεκτη πρακτική στην ΕΕ, υπάρχει μια τέτοια στάση στα Σκόπια που πρέπει να σταματήσει αυτές τις πρακτικές, πριν εισαχθεί στο προτελευταίο στάδιο της προετοιμασίας για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το πρόβλημα με τη «μακεδονική» ταυτότητα

Οι προπαγανδιστικές εκστρατείες των Σκοπίων εναντίον της Βουλγαρίας, δήλωσε ο Μίντσεφ πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τη Σόφια.

 "Μέσω αυτής της εκστρατείας οι σκοπιανές αρχές συσσωρεύουν πραγματικά, επιχειρήματα ταυτότητας. Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της "δεύτερης" ταυτότητας τους, στην τότε Γιουγκοσλαβία, ήταν θεμελιωμένη η σλαβική προέλευση τους, παρόλο που τα μεσαιωνικά ερείσματά τους ήταν αμφιλεγόμενα.

Σήμερα, αυτή η ταυτότητα άλλαξε και αναζητήθηκε μία άλλη που συνδέεται με την αρχαιότητα και φθάνει μέχρι και σε παλαιοντολογικά επιχειρήματα.

Είναι προφανές ότι μία τέτοια ταυτότητα  έχει πολύ ασταθείς βάσεις, απομακρύνεται όμως από την προηγούμενη έκφραση της ταυτότητας που ήταν η βουλγαρική ταυτότητα του σλαβικού πληθυσμού της περιοχής Βαρντάρκσας, τώρα επιχειρείται επίτευξη συναίνεσης σχετικά με την ταυτότητα των 'Μακεδόνων’, λέει ο Μίντσεφ.

«Δεν μπορούμε να το ανεχθούμε αυτό για πάντα, αλλά δεν πρέπει να αντιδράσουμε συναισθηματικά και να προσπαθήσουμε με ρεαλιστικό τρόπο να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας σε αυτό το πλαίσιο», καταλήγει ο Μίντσεφ, διευθυντής του Ινστιτούτου για Περιφερειακών και Διεθνών Σπουδών.

 

echedoros-a.gr