Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Οι 7 καπεταναίοι του "ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ" και οι άβουλοι επιβάτες

Από τον Βασίλη Μπόνιο

“Αν, τελικά, οι πολιτικοί της Ελλάδας καταφέρουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, ο κόσμος της χώρας θα πεισθεί πως μπορεί να έχει ένα μέλλον με δικούς του όρους. Έτσι, οι πολιτικοί θα πάψουν
να προσποιούνται ότι υπερασπίζονται τους πολίτες που βάλλονται από τους ανάλγητους ξένους…”
έγραφαν μεταξύ άλλων σε πρόσφατο άρθρο τους οι Financial Times.

Ο πλανήτης ολόκληρος έχει πάρει χαμπάρι τα βάθος της διαφθοράς του πολιτικού προσωπικού της χώρας και σε κάθε ευκαιρία αναφέρεται, άμεσα η έμμεσα, στα τζανκιά της εγχώριας πολιτικής τάξης με την προτροπή να πάρουν οι πολίτες-ο καθένας από μας- την ζωή και την Ελλάδα στα χέρια του.

Όσο περνάει ο καιρός αυτή η διαπίστωση και κυρίως η εφαρμογή της, θα είναι μονόδρομος.

Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι η επιβίωση της οικογένειας του καθενός, των γονιών, των παιδιών, των συγγενών και φίλων μας περνάει μέσα από την ολοκληρωτική αποτέφρωση του παρόντος πολιτικού κατεστημένου.

Μια ακόμη γεύση για την σήψη αλλά και την αλαζονεία του συστήματος πήραμε μερικά 24ωρα πριν, στην ελληνική βουλή, αυτό τον Ναό του Σολομώντα, που έχει γεμίσει πάσης φύσεως εμπόρους.

Οι περίφημοι υπάλληλοι της Βουλής, αντιγράφοντας τα προνόμια της πολιτικής ελίτ-με όποιον δάσκαλο καθήσεις-έχουν φροντίσει να διατηρούν αλώβητα τα προκλητικά κεκτημένα τους με την συγ-κάλυψη της εντός του Κοινοβουλίου μολυσμένης πολιτικής τάξης.

Ναι, υπάρχουν οι εξαιρέσεις των εντίμων πολιτικών αλλά θα περιμέναμε από αυτούς και όχι από τον Κασιδιάρη να δώσουν στην δημοσιότητα τους πραγματικούς μισθούς τους. Μάταια.

Ακόμη και οι έντιμοι άνθρωποι που περνούν το κατώφλι του ελληνικού κοινοβουλίου εκτίθενται αυτοστιγμή στην ραδιενέργεια της σήψης που νοτίζει τους τοίχους και τους διαδρόμους, οι οποίοι παρ΄ ολίγο να φιλοξενούν τα πορτραίτα της ηρωικής φυλής των Σιούφι εκ Καρδίτσας.

Ο άλλοτε πρόεδρος της Βουλής έχει διορίσει μια κωμόπολη συμπολιτών του στο κοινοβούλιο την ίδια ώρα που τα παιδιά του όπως αποκάλυψε η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» κυνηγούσαν με εισπρακτικές εταιρείες τους δανειολήπτες. Ο Πολύδωρας χρειάσθηκε 24 ώρες μόνο για να διορίσει την κόρη του και ελάχιστα δευτερόλεπτα για να κάνει- κοτζάμ μαντράχαλος- μία ακόμη κωλοτούμπα και να υπερψηφίσει το Μνημόνιο ΙΙΙ. Ο Πετσάλνικος- παρ΄ολίγο πρωθυπουργός τρομάρα του- ετοίμαζε χλιδάτο resort στον Γράμμο για τους καταπονημένους συναδέλφους του.

Ανεπάγγελτοι οι περισσότεροι εθνοπατέρες μας ανέλαβαν εργολαβικά να επανδρώσουν την Δημοκρατία όταν έπεσε η χούντα και επέστρεψε ο Καραμανλής.

Άνθρωποι που δεν είχαν εργασθεί ποτέ στη ζωή τους, ώστε να αποκτήσουν μια ελάχιστη αίσθηση της αγοράς εκεί έξω, βρέθηκαν σε πόστα κλειδιά. Ακόμη και οι έχοντες καλές σπουδές στα φημισμένα κολλέγια του πλανήτη δεν χρειάσθηκε ποτέ να εργασθούν μια και τους αποκατέστησε το κόμμα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Καραμανλής ο νεότερος, έγινε πρωθυπουργός της χώρας με μόνη επαγγελματική εμπειρία κάποιες φωτοτυπίες που είχε βγάλει σαν ασκούμενος δικηγόρος στο γραφείο του Τρύφωνα Κουταλίδη. Το ίδιο και ο έτερος πολιτικός γόνος, ο Παπανδρέου, που ισχυρίζεται ότι καθάριζε τζάμια αλλά δύσκολα θα μας δείξει φωτογραφίες επί τω έργω. Ο Σαμαράς, έχοντας ανοίξει πιτσαρία- όπως απεκάλυψε στον Χατζηνικολάου- μπορεί να μην απέκτησε σπουδαία εμπειρία αλλά επειδή ο πεθερός του είναι επιχειρηματίας απέκτησε κι ο ίδιος κάποιες εμπειρικές γνώσεις του επιχειρείν και τώρα φυσάει.

Οι επιλογές του να βάλει όλους τους κολλητούς του από την Καλαμάτα σε πόστα -κλειδιά αποδεικνύουν ότι οι σπουδές στο Άμχερστ δεν πήγαν χαμένες διάολε. Άμα ο άνθρωπος είναι μπαρουτοκαπνσμένος στην ζωή ποτέ δεν χάνεται. Σημασία έχουν βέβαια και οι φίλοι από καρδιάς και βαλίτσας στο Σταθμό του Μονάχου. Πάρτε παράδειγμα τον Συμπιλίδη που με πόνο ψυχής ο Αντώνης απέσυρε την υποψήφιοτητά μετά από το κράξιμο της αρκούδας που έφαγε.

Άσχετος περί των Οικονομικών ο Βενιζέλος-όπως τον χαρακτηρίζει ο τεχνοκράτης της διαπλοκής Σημίτης στο τελευταίο του βιβλίο-καράφλιαζε με την ανεπάρκειά του τους Ευρωπαίους συνομιλητές του κι αυτοί ζητούσαν την παρουσία του Παπαδήμου-που είναι δικό τους παιδί. Μόνο που ο Βενιζέλος έχει στο παλμαρέ του την υπεράσπιση του Ανδρέα Παπανδρέου αλλά και των Τσοχατζόπουλου-Παπαντωνίου στην περίφημη επιτροπή για τα Εξοπλιστικά. Αυτά από μόνα τους ήταν αρκετά να τον κάνουν αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Η εμπλοκή του στα Μνημόνια θα καταγραφεί ιστορικά με το περίφημο χαράτσι της ΔΕΗ που έντυσε νομικά ο σύμβουλός του Αναστάσιος Μπάνος. Η μεγαλύτερη λεηλασία που έγινε ποτέ στην ακίνητη περιουσία των υπηκόων σε καιρό ειρήνης κάτι που ακόμη και ο Μακιαβέλι συνιστούσε στους ηγέτες να αποφεύγουν-ποτέ μην βάζετε χέρι στην περιουσία και στις γυναίκες των υπηκόων σας, έγραφε στον περίφημο Ηγεμόνα του.

Για τον ανεκδιήγητο Παπακωνσταντίνου της λίστας Λαγκάρντ και τους λοιπούς κονφερανσιέ του ΓΑΠ τα λόγια είναι περιττά και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποδώσεις το μεγαλείο της τιμωρίας που τους αξίζει από την τελευταία ομιλία του Στάθη Παναγούλη στη Βουλή.

Μόνο που και η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σπεύδει με βουλιμία να αγκαλιάσει τον κάθε εργατοπατέρα εκβιαστή και την ίδια ώρα υπερασπίζεται το κρατικοδίαιτο κράτος και τις συμμορίες του, είναι θολή και περίπλοκη. Τι δουλειά έχει ο ΣΥΡΙΖΑ να θέλει κρατική μια επιχείρηση όπως ο ΟΠΑΠ; Είναι το κράτος επιχειρηματίας του τζόγου; Η μήπως θέλει να τον αναθέσει στον Δραγασάκη που ξέρει καλά και σε βάθος τα Οικονομικά; Τουλάχιστο ύποπτα είναι όλα αυτά Αλέξη μου, όσο αφορά την διαχείριση του κράτους που μας υπόσχεσαι και το χειρότερο που κάνεις είναι να υπεραμύνεσαι της πατερναλιστικής πολιτικής των ηγετών των αστικών κομμάτων.

Αντί να εμφυσήσεις την αυτοπεποίθηση στον καθένα από τους συμπολίτες σου, αντί να του πεις να πάρει την ζωή στα χέρια του του ζητάς να αντικαταστήσει τους σημερινούς διαχειριστές των κρατικοδίαιτων συμμοριών με τους δικούς σου. Αυτό δεν είναι πρόταση απεγκλωβισμού αλλά τελικής αυτοκτονίας.

Καμαρώσαμε και τον φίλο μου τον Καμμένο, με τον βουλευτή υπάλληλο της Βουλής να πρωταγωνιστεί υπέρ των προνομίων των εντός του Κοινοβουλίου συναδέλφων του. Γαμώ.

Βέβαια ο Πάνος αποδεικνύεται γάτα στα Οικονομικά μια και κατάφερε ο μπαγάσας με ένα κόμμα μόλις 4 μηνών να δικαιούται 1.300.000 εκατ. Ευρώ ετήσια επιχορήγηση-αποζημίωση και με αυτά σαν υποθήκη πήγε στην αλανιάρα τράπεζα Αττικής (που αγαπούσε και ο Άκης) να πάρει 800.000 δάνειο. Έτσι κάνουν όλες, όπως ήταν και ο τίτλος της περίφημης τσόντας του Τίτο Μπρας που μοίραζε η Εσπρέσο.

Με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά σέρνει τα βήματά της η Αλέκα Παπαρήγα στην προεδρία του ΚΚΕ.

Το κόμμα του λαού γνωρίζει μέρες δόξας που μόνο ο ΠΑΟ του Αλαφούζου θα μπορούσε να ανταγωνισθεί. Παρά τα απόκρυφα οικονομικά η Τυποεκδοτική πήγε για βρούβες, το ίδιο και ο ταλαίπωρος 902. Η λατρεία της εξουσίας κρατάει την Παπαρήγα κολλημένη στην πολυθρόνα της εξουσίας φωτογραφίζοντας την ατολμία-κομματική νομιμότητα το λέμε-ένα μάτσο στελεχών τα οποία δεν έχουν την δύναμη να την ξεφορτωθούν.


Για τον Κουβέλη, αυτόν τον πολιτικό γυρολόγο κλάσεως Μίμη Ανδρουλάκη, ο οποίος ταλαντεύεται ανάμεσα στον Γρηγόρη Ψαριανό, την Μαρία Ρεπούση και τον φίλο μου τον Νίκο Τσιλιπουνιδάκη ο οποίος αντικαθιστά εκτάκτως τον Σταμάτη Μαλέλη-περαστικά-επίσης δεν υπάρχουν λόγια.


Είναι ακριβώς αυτό το προσωπικό των αστικών κομμάτων που μας έφερε ένα πρωί στη Βουλή την Χρυσή Αυγή με τα πρωτοπαλίκαρα του Μιχαλολιάκου να πουλάνε προτασία στις γριούλες με 35 ευρώ τη συνοδεία.

Όλα αυτά συμβαίνουν στην χώρα που γέννησε την Δημοκρατία κατάντησε αιώνες τώρα ατιμασμένη ζητιάνα της Ευρώπης. Ειδικά στη διάρκεια της μεταπολίτευσης το κομματικό προσωπικό της χώρας ταξίδεψε παράλληλα με τις συμμορίες των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών οι οποίοι μολύνουν τα πάντα στο πέρασμά τους.

Δεν μπορεί να διανοηθεί κανείς μας ότι οι δανειστές μας θα κάνουν το μοιραίο λάθος να δώσουν τα 31 δις μία κι έξω στην εγχώρια πολιτική τάξη, η οποία έχει ήδη διαμοιράσει ακόμη και το τελευταίο σεντ που θα απομείνει από την ανακεφαλαιοποίηση στους πάσης φύσεως βαρυποινίτες κρατικοδίαιτους «επιχειρηματίες».


Η αποτέφρωση του πολιτικού προσωπικού της χώρας και η συνειδητοποίηση ότι ο καθένας από μας πρέπει να πάρει την ζωή στα χέρια του είναι οι δύο προυποθέσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο ξεφωτο.

Πρόκειται για δύο Μνημόνια με τον εαυτό μας που πρέπει να υπογράψουμε και να υπηρετήσουμε το ταχύτερο. Διαφορετικά ας ετοιμασθούμε για απώλειες σε προσωπικό-οικογενειακό επίπεδο αλλά και εθνικές που μπορεί να οδηγήσουν ως και τον πλήρη αφανισμό του ελληνικού κράτους. 
 
triklopodia

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου