Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

O ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθεροποίησης ή πώς η Goldman Sachs έκανε την Ευρώπη αιχμάλωτή της

Γνωρίζετε πραγματικά τι είναι και τι σημαίνει για τα κράτη-μέλη της ΕΕ το ESM, την ίδρυση του οποίου θα επικυρώσουν τον Ιούλιο 2012; Αν όχι, διαβάστε το άρθρο αυτό και θα καταλάβετε, συν τοις άλλοις, ότι αυτοί που μιλούν για αναδιαπραγματεύσεις κ.λπ. δεν έχουν ιδέα του τι γίνεται στον κόσμο

Τίτλος πρωτοτύπου: The European Stabilization Mechanism, Or How Goldman Sachs Captured Europe  της Ellen Brown*
Μετάφραση: Εμμανουήλ Σαρίδης

Το πραξικόπημα της Goldman Sachs που απέτυχε στην Αμερική έχει σχεδόν πετύχει στην Ευρώπη - ένα διαρκές, αμετάκλητο, αδιαφιλονίκητο πακέτο διάσωσης για τις τράπεζες, που θα πληρώνουν οι φορολογούμενοι.

Τον Σεπτέμβριο του 2008 ο Henry Paulson, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, κατάφερε να αποσπάσει απο το Κονγκρέσο 700 δισεκατομμύρια δολλάρια για την διάσωση των τραπεζών. Αλλά για να το επιτύχει, έπρεπε να πέσει στα γόνατα και να απειλεί με την κατάρρευση ολόκληρου του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και την επιβολή του στρατιωτικού νόμου, και το πακέτο διάσωσης ήταν πλέον μια υπόθεση χρόνου. Η συνηγορία του Paulson για ένα μόνιμο ταμείο διάσωσης - το Troubled Asset Relief Program ή TARP - καταψηφίστηκε όμως από το Κογκρέσο και τελικά απορρίφθηκε.

Τον Δεκέμβριο 2011 ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Mario Draghi, πρώην αντιπρόεδρος της Goldman Sachs στην Ευρώπη, ήταν σε θέση να εγκρίνει ένα πακέτο διάσωσης 500 δισεκατομμυρίων ευρώ για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, χωρίς να ζητηθεί η άδεια απο κανέναν. Και τον Ιανουάριο 2012 πέρασε μέσα στη νύχτα και χωρίς καμμία αναφορά στον Τύπο ένα μόνιμο χρηματοδοτικό πρόγραμμα, ο λεγόμενος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (European Stability Mechanism - ESM). Το ESM επιβάλλει ένα ανοιχτό χρέος στις κυβερνήσεις των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), βάζοντας τους ευρωπαίους φορολογούμενους στην μέγκενη, δηλαδή υποχρεώνοντάς τους να πληρώνουν ότι ζητήσει ο οποιοσδήποτε Ευρωκράτης επιστάτης του ESM.

Το πραξικόπημα των τραπεζιτών θριάμβευσε στην Ευρώπη φαινομενικά χωρίς αντίσταση. Το ESM επευφημήθηκε από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, τους πιστωτές και την «αγορά», γιατί αυτό σήμαινε, ότι οι επενδυτές θα εξακολούν να αγοράζουν κρατικά ομόλογα. Όλα στο βωμό των απαιτήσεων των πιστωτών, γιατί πού αλλού θα πάνε τα χρήματα απο τα εξοντωτικά χρέη των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης;

Υπάρχει και μια άλλη εναλλακτική λύση για τη σκλαβιά του χρέους προς τις τράπεζες. Πρώτα όμως ας ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στο φαύλο υπογάστριο του ESM και στην αθόρυβη εξαγορά της ΕΚΤ απο την Goldman. . . .
 
Η σκοτεινή Πλευρά του ESM

Το ESM είναι ένας μόνιμος θεσμός διασωσης που θα αντικαταστήσει το προσωρινό European Financial Stability Facility (Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) και τον European Financial Stabilization Mechanism (Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) μόλις επικυρωθεί απο τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης που αντιπροσωπεύουν το 90% των κεφαλαιακών δεσμεύσεων, κάτι που αναμένεται να συμβεί τον Ιούλιο του 2012. Τον Δεκέμβριο 2011 ένα βίντεο με τον τίτλο  “The shocking truth of the pending EU collapse!” ("Η συγκλονιστική αλήθεια για την αναμενόμενη κατάρρευση της ΕΕ!", που δημοσιευθηκε αρχικά από το YouTube στα γερμανικά και δίνει μια αποκαλυπτική ματιά για το ESM, αξίζει να αναφερθεί εδώ εκτενέστερα. Το βίντεο αναφέρει:

Η ΕΕ σχεδιάζει μια νέα συνθήκη που ονομάζεται Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ή ESM: μια συνθήκη του χρέους. . . . Το εγκεκριμένο μετοχικό κεφάλαιο θα είναι 700 δισ. ευρώ. Ερώτηση: Γιατί 700 δισ.; [Πιθανή απάντηση: Απλώς μιμήθηκε τα 700 δισ. δολλάρια που αγόρασε το Κογκρέσο των ΗΠΑ το 2008.]. . . .

[Άρθρο 9]: ". . . Μέλη του ESM υποχρεώνονται αμετάκλητα και άνευ όρων να καταβάλουν σε κάθε ζήτηση όποιοδήποτε κεφάλαιο τους ζητηθεί. . . εντός επτά ημερών από την παραλαβή της εν λόγω ζήτησης". . . Αν το  ESM χρειάζεται χρήματα, έχουν επτά ημέρες για να τα πληρώσουν. . . . Αλλά τι σημαίνει "άνευ όρων και αμετάκλητα"; Τι θα συμβεί, αν θα έχουμε ένα νέο κοινοβούλιο, που δεν θα θέλει να καταβάλει χρήματα στο ESM; . . . .

[Άρθρο 10]: «Το Διοικητικό Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει να αλλάξει το ποσό του κεφαλαίου και να τροποποίησει αναλόγως το άρθρο 8". Ερώτηση:. . . 700 δισεκατομμύρια είναι μόνο η αρχή; Μπορεί το ESM να εφοδιάζει το ταμείο με όσο χρήμα θέλει και όποτε θέλει; Και εμείς θα είμασταν υποχρεωμένοι, σύμφωνα με το άρθρο 9 να πληρώνουμε αμετάκλητα και άνευ όρων;

[Άρθρο 27, γραμμές 2-3]: "Τα ακίνητα, η χρηματοδότηση και τα περιουσιακά στοιχεία του  ESM. . . έχουν ασυλία από κάθε μορφή δικαστικής διαδικασίας. . . ". Ερώτηση: Άρα, το πρόγραμμα του ESM μπορεί να μας κάνει μήνυση, αλλά εμείς δεν μπορούμε να την προσβάλουμε στο δικαστήριο;

[Άρθρο 27, γραμμή 4]: "Τα ακίνητα, η χρηματοδότηση και τα περιουσιακά στοιχεία του ESM . . . χαίρουν ασυλίας από κάθε έρευνα, επίταξη, κατάσχεση, απαλλοτρίωση, ή οποιαδήποτε άλλη μορφή κατάσχεσης, λήψη ή αποκλεισμό από καθε εκτελεστική, δικαστική, διοικητική ή νομοθετική πράξη". Ερώτηση.:. . . Σημαίνει αυτό, ότι ούτε οι κυβερνήσεις μας, ούτε τα νομοθετικά μας σώματα, ούτε οι δημοκρατικοί μας νόμοι έχουν κάποιο αντίκτυπο στην οργάνωση ESM; Αυτό είναι ένα αρκετά ισχυρό συμβόλαιο!

[Άρθρο 30]: "Οι διοικητές, αναπληρωτές διοικητών, διευθυντές, αναπληρωτές, ο διευθύνων σύμβουλος και τα μέλη του προσωπικού θα έχουν ασυλία από νομικές διαδικασίες σε σχέση με τις πράξεις τους. . . και το απαραβίαστο για τα επίσημα έγγραφα και ντοκουμέντα τους". Ερώτηση: Έτσι όλοι, όσοι συμμετέχουν στο ESM είναι στο απυρόβλητο; Δεν μπορεί να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τίποτε; . . . Η Συνθήκη καθιερώνει μια νέα διακυβερνητική οργάνωση, στην οποία είμαστε υποχρεωμένοι να μεταφέρουμε απεριόριστα περιουσιακά στοιχεία εντός επτά ημερών απο τότε που θα ζητηθούν, μια οργάνωση, που μπορεί να μας μηνύσει, αλλά είναι απρόσβλητη από κάθε μορφή δίώξεως και της οποίας οι διευθυντές απολαμβάνουν την ίδια ασυλία. Δεν υπάρχουν ανεξάρτητοι αξιολογητές και δεν ισχύουν οι ισχύοντες νόμοι; Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να αναλάβουν κάποια δράση εναντίον της; Οι εθνικοί προϋπολογισμοί των κρατών της Ευρώπης βρίσκονται στα χέρια ενός απλού, μη εκλεγμένου διακυβερνητικού οργανισμού; Αυτό είναι το μέλλον της Ευρώπης; Αυτή είναι η νέα ΕΕ - μια Ευρώπη που στερείται απο κυρίαρχες δημοκρατίες;

Το χταπόδι της Goldman έπιασε αιχμάλωτη την ΕΚΤ

Τον περασμένο Νοέμβριο, χωρίς τυμπανοκρουσίες και αναφορές στον Τύπο, ο πρώην Exec της Goldman, Mario Draghi, αντικατέστησε τον Jean-Claude Trichet ως επικεφαλής της ΕΚΤ. Ο  Draghi δεν έχασε καιρό να κάνει με τις τράπεζες αυτό που είχε αρνηθεί να κάνει η ΕΚΤ με τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών, πλουσιοπάροχα χρήματά σε πολύ φτηνές τιμές. Ο γάλλος μπλόγκερ Simon Thorpe αναφέρει:

Στις 21. Δεκεμβρίου η ΕΚΤ "δάνεισε" 489 δισεκατομμύρια ευρώ στις ευρωπαϊκές τράπεζες με έναν εξαιρετικά γενναιόδωρο τόκο απο μόλις 1% για 3 χρόνια. Λέω "δάνεισε", αλλά στην πραγματικότητα δούλευαν μόνο τα πιεστήρια. Η ΕΚΤ δεν έχει χρήματα για να δανείσει. Έχει και πάλι μια ποσοτική ανεπάρκεια.

Τα χρήματα καταβροχθίσθηκαν σχεδόν αμέσως απο 523 τράπεζες. Σκέτη τρέλα. Η ΕΚΤ ήλπιζε, ότι οι τράπεζες θα έκαναν με το χρήμα αυτό κάτι χρήσιμο - όπως π.χ. να δανείσουν χρήματα στους Έλληνες, οι οποίοι πληρώνουν σήμερα 18% στις αγορές ομολόγων για να πάρουν χρήματα. Όμως δεν υπήρχε απολύτως καμμία δέσμευση. Άν οι τράπεζες αποφασίσουν να δώσουν μπόνους με τα χρήματα, αυτό είναι εντάξει. Ή να τα μεταφέρουν απλά σε φορολογικούς παραδείσους.

Με ένα επιτόκιο 18%, διπλασιάζεται το χρέος σε τέσσερα μόλις χρόνια. Αυτό είναι το δυσβάστακτο βάρος των τόκων και όχι το ίδιο το χρέος, που παραλύει την Ελλάδα και άλλες χώρες που χρωστάν. Ο Thorpe προτείνει μια εύλογη λύση:

Γιατί να μην δανείζουν τα χρήματα κατ' ευθείαν στην ελληνική κυβέρνηση; Ή στην πορτογαλική κυβέρνηση, που σήμερα χρειάζεται να δανείζονται χρήματα με 11,9%; Ή στην ουνγγρική κυβέρνηση, που πληρώνει σήμερα 8,53%. Ή στην ιρλανδική κυβέρνηση, που πληρώνει σήμερα 8,51%; Ή στην ιταλική κυβέρνηση, η οποία είναι υποχρεωμένη να πληρώνει 7,06%;

Το εμπόδιο σ' αυτή την εναλλακτική λύση είναι, ότι το άρθρο 123 της Συνθήκης της Λισαβόνας δεν επιτρέπει στην ΕΚΤ να δανείζει στις κυβερνήσεις. Ο Thorpe λέει:

Κατα την γνώμη μου το άρθρο 123 είναι για να αποτρέπει στις εκλεγμένες κυβερνήσεις να παραγγέλνουν στις Κεντρικές Τράπεζες την εκτύπωση χρήματος για υπερβολικές δαπάνες. Αυτό, είπαν, είναι γιατί η ΕΚΤ πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τις κυβερνήσεις. Εντάξει. Αλλά αυτό που έχουμε σήμερα είναι ένα εκατομμύριο φορές χειρότερο. Η ΕΚΤ είναι τώρα εντελώς στα χέρια του τραπεζικού τομέα. "Θέλουμε μισό δισεκατομμύριο πραγματικά φθηνό χρήμα!", λένε. ΟΚ, κανένα πρόβλημα. Ο Mario είναι εδώ για να μας βοηθήσει. Και δεν χρειάζεται να συμβουλεύεται κανέναν. Όμως τη στιγμή που η ΕΚΤ το έχει ανακοινώσει, το  χρήμα έχει ήδη εξαφανιστεί.

Τελικά, αν η ΕΚΤ εργάζονταν υπό την εποπτεία των εκλεγμένων κυβερνήσεων, θα είχαμε κάποια επιρροή όταν εκλέγουμε κυβερνήσεις. Όμως, η δέσμη των μέσων εξουσίας που έχουν πλέον πάρει στα βρώμικα χέρια τους, βρίσκεται πλέον εκτός ελέγχου.

Η Goldman Sachs και οι οικονομικοί τεχνοκράτες έχουν αναλάβει την διακυβέρνηση του ευρωπαϊκού πλοίου. Η δημοκρατία εξαφανίσθηκε από το παράθυρο, όλα γίνονται για να κρατιέται η κεντρική τράπεζα μακριά από τις "καταχρήσεις" της κυβέρνησης. Ωστόσο κυβέρνηση είναι οι άνθρωποι - ή θα έπρεπε να είναι. Η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση που εκπροσωπεί τους λαούς. Οι Ευρωπαίοι που ξεγελάστηκαν και παραιτήθηκαν απο την αγαπημένη τους δημοκρατία αλυσοδέθηκαν απο μια συμμορία αδιστακτων οικονομικών πειρατών, και ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι πάει και πολύ πίσω.

Αντί να επικυρώσουν την δρακόντεια συνθήκη ESM, οι Ευρωπαίοι θα έκαναν καλύτερα να ενημερωθούν για την κατάργηση του άρθρου 123 της Συνθήκης της Λισαβόνας. Μετα η ΕΚΤ θα μπορούσε να δώσει πιστώσεις απευθείας στις κυβερνήσεις των κρατών μελών της. Εναλλακτικά, οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θα μπορούσε να αποκαταστήσουν την οικονομική τους ανεξαρτησία αναβιώνοντας τις κρατικές κεντρικές τους τράπεζες και να τις χρησιμοποιήσουν για την έκδοση πιστώσεων προς όφελος του έθνους τους και ουσιαστικά χωρίς την παρεμβολή ξένων ενδιαφερόντων. Αυτό δεν είναι μια νέα ιδέα, αλλά έχει χρησιμοποιηθεί ιστορικά με πολύ καλό αποτέλεσμα, π.χ. στην Αυστραλία απο την Commonwealth Bank της Αυστραλίας και στον Καναδά, μέσω της Τράπεζας του Καναδά.

Σήμερα η έκδοση χρήματος και πιστώσεων έχει γίνει το ιδιωτικό δικαίωμα των βαμπίρ εισοδηματιών, οι οποίοι το χρησιμοποιούν για να απορροφούν τη ζωογόνο δύναμη των οικονομιών. Το δικαίωμα αυτό πρέπει να επιστραφεί στις κυρίαρχες κυβερνήσεις. Η πιστοληπτική ικανότητα θα πρέπει να αποτελεί ένα δημόσιο αγαθό, που θα διανέμεται και θα διαχειρίζεται προς όφελος του λαού.

Για να βάλετε την υπογραφή σας σε μια επιστολή προς τους βουλευτές που εμποδίζουν την επικύρωση του ESM, κάντε κλικ εδώ.

* Η Ellen Brown είναι δικηγόρος και πρόεδρος της Public Banking Institute, PublicBankingInstitute.org .  Σο "Web of Debt", το τελευταίο απο τα έντεκα βιβλία της, δείχνει πώς ένα ιδιωτικό καρτέλ έχει σφετεριστεί την εξουσία, κάνοντας χρήματα από τους ίδιους τους ανθρώπους, και πως οι άνθρωποι μπορούν να τα πάρει πίσω. Ιστοσελίδες της είναι WebofDebt.com και EllenBrown.com .

 www.globalresearch.ca/index.php
 http://www.berlin-athen.eu

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου