Η Δήμητρα Γκαλονάκη, δημοσιογράφος από το πρακτορείο ειδήσεων ΗΝ-ΩΝ, μιλάει αποκλειστικά στο www.koutipandoras.gr για τη ‘’κόντρα’’ με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, την πολιτική κατάσταση στη χώρα και την ανελευθερία έκφρασης του Τύπου αλλά και του κόσμου: «Βενιζέλος και δημοκρατία έχουν πάρει διαζύγιο. Ο τρόπος που διοικεί στο υπουργείο Οικονομικών έχει τα χαρακτηριστικά διαχείρισης τσάρου. Η συμπεριφορά του είναι αυτή και απέναντί μας, στους δημοσιογράφους. Έχει αυτοκρατορικές τάσεις, σε υποτιμάει και θέλει να σου επιβάλλει τις απόψεις του, πράγμα που εγώ δε μπορώ να το ανεχτώ».
Η δημοσιογράφος ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει θέμα προσωπικής κόντρας αλλά είναι θέμα σύκρουσης ρόλων: «Δεν προσωποποιώ το θέμα με το Βενιζέλο. Θα φύγει αυτός, θα έρθει κάποιος άλλος. Δεν είναι προσωπική κόντρα. Εγώ προσπαθώ να κάνω σωστά τη δουλειά μου. Πάντως, αν διαβάσει κανείς πίσω από τις λέξεις, θα καταλάβει ότι αυτό που έλεγε ο Βενιζέλος ήταν εκείνη τη στιγμή, «μη με εκθέτεις. Μας βλέπουν από έξω, από το εξωτερικό. Έχω αναλάβει ένα ρόλο και πρέπει να τον φέρω εις πέρας».
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Δήμητρα Γκαλονάκη δεν πήρε απάντηση σε ερώτηση που έκανε προς τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο. Το Σεπτέμβριο του 2011 Βενιζέλος και Γκαλονάκη είχαν συγκρουστεί, όταν η δημοσιογράφος του έκανε ερώτηση για το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων με τα νέα μέτρα, τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα αλλά και για το ενδεχόμενο εκλογών με τα ερωτήματα να μένουν αναπάντητα.
Μερικούς μήνες αργότερα, στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου για το PSI , η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η δημοσιογράφος απευθυνόμενη στον κ. Βενιζέλο, τον ρώτησε με ποιο τρόπο θα αναπληρωθούν τα χρήματα του κουρέματος και αν δε τη φοβάται να απαντήσει, φέρνοντάς τον σε χαρακτηριστική αμηχανία. Ο υπουργός Οικονομικών απέφυγε να απαντήσει και έδωσε το λόγο σε κάποιον άλλο.Δείτε το βίντεο εδώ:http://www.koutipandoras.gr
Το πάρε-δώσε και το αλσιβερίσι είναι δεδομένο με τους πολιτικούς και οι δημοσιογράφοι φοβούνται μη χάσουν τη δουλειά τους. Από τους 5000 δημοσιογράφους, οι 2500 είναι άνεργοι. Είναι αυταπάτη ότι έχουμε την ελευθερία να εκφραζόμαστε. Πολλοί συνάδελφοι δεν έχουν διέξοδο. Από τη μία το καταλαβαίνω αλλά από την άλλη, το έχω πει πολλές φορές: Οι δημοσιογράφοι που κάνουν πίσω και δεν αντιστέκονται, θα το πληρώσουν πολύ ακριβά. Ο δημοσιογράφος όμως μένει, οι πολιτικοί φεύγουν».
Όσον αφορά το κομμάτι των δημοσιογράφων που συμμετέχει σε αυτό το αλσιβερίσι, η Δήμητρα Γκαλονάκη λέει ότι δεν είναι μεγάλο και μπορεί να αντιμετωπιστεί. Πρέπει να κλείσουν τα κανάλια και οι εφημερίδες που προπαγανδίζουν με ψέματα. Να αναγκαστούν να κατεβάσουν ρολά, να γίνει ανατροπή. Αν αυτό γίνει σωστά, είναι θέμα συντονισμού που πρέπει να αρχίσει από την Ένωση συνακτών, όπως υποστηρίζει η ίδια. Οι 5,10,20 μεγαλοδημοσιογράφοι που είναι μέσα σε αυτό το σύστημα και λειτουργούν με το καθεστώς αυτό είναι λίγοι ενώ ο κορμός της δημοσιογραφίας είναι οι πολλοί. Ο κορμός αυτός είναι ταλαιπωρημένος, είναι εργάτης.
Και μετά τις εκλογές, θα συνεργαστούν, οπότε επιστρέφουμε στα παλιό πολιτικό σκηνικό με νέο πρόσωπο. Η προεκλογική ανακατανομή δυνάμεων με μετεκλογική συνεργασία παλιών και νέων κομμάτων δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Υπάρχουν λύσεις στο πρόβλημα της κρίσης για τη χώρα αλλά δεν προβάλλονται. Ήδη κάποιοι πανεπιστημιακοί συζητούν μεταξύ τους κάποιες λύσεις, έχουν ένα σχέδιο αλλά δεν προβάλλεται. Μια καλή λύση θα ήταν, όπως λέει η ίδια, να βρεθεί η χρυσή τομή. Να ακούσουμε τους Έλληνες οικονομολόγους και να καταλήξουμε. Μεταξύ τους μπορεί να έχουν διαφορετικές απόψεις αλλά όλοι συγκλίνουν σε κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Αυτή θα είναι η αρχή, το θεμέλιο. Το σημείο που ταυτίζονται οι απόψεις όλων αυτών των Ελλήνων καθηγητών και οικονομολόγων θα είναι το σημείο εκκίνησης και αναφοράς για να βγούμε από την κρίση.
Η Δήμητρα Γκαλονάκη έχει πληρώσει το τίμημα της ελευθερίας του λόγου της αλλά συνεχίζει. «Δε μιλάω εκ του ασφαλούς. Έχω απολυθεί πάρα πολλές φορές στη ζωή μου. Έχω βρεθεί στο στόχαστρο από κάποιους αλλά κοιμάμαι καλά τα βράδια. Επέλεξα το δύσκολο δρόμο. Έχω δουλέψει πολύ στη ζωή μου και προσπαθώ να το κάνω σωστά. Για αυτό πιστεύω ότι στο μόνο που θα έπρεπε να λογοδοτεί κάποιος, είναι στην Αλήθεια».
koutipandoras
Η δημοσιογράφος ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει θέμα προσωπικής κόντρας αλλά είναι θέμα σύκρουσης ρόλων: «Δεν προσωποποιώ το θέμα με το Βενιζέλο. Θα φύγει αυτός, θα έρθει κάποιος άλλος. Δεν είναι προσωπική κόντρα. Εγώ προσπαθώ να κάνω σωστά τη δουλειά μου. Πάντως, αν διαβάσει κανείς πίσω από τις λέξεις, θα καταλάβει ότι αυτό που έλεγε ο Βενιζέλος ήταν εκείνη τη στιγμή, «μη με εκθέτεις. Μας βλέπουν από έξω, από το εξωτερικό. Έχω αναλάβει ένα ρόλο και πρέπει να τον φέρω εις πέρας».
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Δήμητρα Γκαλονάκη δεν πήρε απάντηση σε ερώτηση που έκανε προς τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο. Το Σεπτέμβριο του 2011 Βενιζέλος και Γκαλονάκη είχαν συγκρουστεί, όταν η δημοσιογράφος του έκανε ερώτηση για το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων με τα νέα μέτρα, τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα αλλά και για το ενδεχόμενο εκλογών με τα ερωτήματα να μένουν αναπάντητα.
Μερικούς μήνες αργότερα, στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου για το PSI , η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η δημοσιογράφος απευθυνόμενη στον κ. Βενιζέλο, τον ρώτησε με ποιο τρόπο θα αναπληρωθούν τα χρήματα του κουρέματος και αν δε τη φοβάται να απαντήσει, φέρνοντάς τον σε χαρακτηριστική αμηχανία. Ο υπουργός Οικονομικών απέφυγε να απαντήσει και έδωσε το λόγο σε κάποιον άλλο.Δείτε το βίντεο εδώ:http://www.koutipandoras.gr
Η Ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα
Το θέμα της Ελευθερίας του Τύπου όμως για την κ. Γκαλονάκη είναι μεγαλύτερο και ευρύτερο, αφού η σύγχυση που δημιουργείται στον κόσμο- από την παραπληροφόρηση ή την ελλιπή ενημέρωση από τα Μέσα- είναι μεγάλη: «Το PSI απέτυχε. Το πραγματικό ποσοστό στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο κάτω. Θα πάμε για 3ο πακέτο στήριξης. Από τον Ιούνιο αγριεύει πολύ η κατάσταση, θα αυξηθεί η φορολογία και αυτό δεν το λέει κανείς στον κόσμο αλλά πώς να το πει; Υπάρχει ένα ζήτημα εδώ, η Ελευθερία του Τύπου. Στόχος είναι η φίμωση της δημοσιογραφίας μέσω των ιδιοκτητών καναλιών και εφημερίδων για να μην ειπωθεί η αλήθεια.Το πάρε-δώσε και το αλσιβερίσι είναι δεδομένο με τους πολιτικούς και οι δημοσιογράφοι φοβούνται μη χάσουν τη δουλειά τους. Από τους 5000 δημοσιογράφους, οι 2500 είναι άνεργοι. Είναι αυταπάτη ότι έχουμε την ελευθερία να εκφραζόμαστε. Πολλοί συνάδελφοι δεν έχουν διέξοδο. Από τη μία το καταλαβαίνω αλλά από την άλλη, το έχω πει πολλές φορές: Οι δημοσιογράφοι που κάνουν πίσω και δεν αντιστέκονται, θα το πληρώσουν πολύ ακριβά. Ο δημοσιογράφος όμως μένει, οι πολιτικοί φεύγουν».
Όσον αφορά το κομμάτι των δημοσιογράφων που συμμετέχει σε αυτό το αλσιβερίσι, η Δήμητρα Γκαλονάκη λέει ότι δεν είναι μεγάλο και μπορεί να αντιμετωπιστεί. Πρέπει να κλείσουν τα κανάλια και οι εφημερίδες που προπαγανδίζουν με ψέματα. Να αναγκαστούν να κατεβάσουν ρολά, να γίνει ανατροπή. Αν αυτό γίνει σωστά, είναι θέμα συντονισμού που πρέπει να αρχίσει από την Ένωση συνακτών, όπως υποστηρίζει η ίδια. Οι 5,10,20 μεγαλοδημοσιογράφοι που είναι μέσα σε αυτό το σύστημα και λειτουργούν με το καθεστώς αυτό είναι λίγοι ενώ ο κορμός της δημοσιογραφίας είναι οι πολλοί. Ο κορμός αυτός είναι ταλαιπωρημένος, είναι εργάτης.
Η πολιτική στη χώρα
Η πολιτική κατάσταση στη χώρα είναι μείζον ζήτημα και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο. Για την κ. Γκαλονάκη βιώνουμε μια περίοδο πολιτικού φασισμού, έχουμε φτάσει σε μια διαφορετικής μορφής 21η Απριλίου. Υπάρχει μια συντεταγμένη πολιτική από την Ευρώπη την οποία οι Έλληνες πολιτικοί ακολουθούν κατά γράμμα. Ο συνδικαλιστικός εγκλωβισμός και οι πολιτικές ανάγκες και τα συμφέροντα οδήγησαν σε ένα φθαρμένο σύστημα που καταρρέει. Ακόμα και τα νέα πολιτικά μορφώματα που δημιουργούνται αυτό τον καιρό, θα απορροφήσουν τον κόσμο που δε θα ψηφίσει τα 2 μεγάλα κόμματα.Και μετά τις εκλογές, θα συνεργαστούν, οπότε επιστρέφουμε στα παλιό πολιτικό σκηνικό με νέο πρόσωπο. Η προεκλογική ανακατανομή δυνάμεων με μετεκλογική συνεργασία παλιών και νέων κομμάτων δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Υπάρχουν λύσεις στο πρόβλημα της κρίσης για τη χώρα αλλά δεν προβάλλονται. Ήδη κάποιοι πανεπιστημιακοί συζητούν μεταξύ τους κάποιες λύσεις, έχουν ένα σχέδιο αλλά δεν προβάλλεται. Μια καλή λύση θα ήταν, όπως λέει η ίδια, να βρεθεί η χρυσή τομή. Να ακούσουμε τους Έλληνες οικονομολόγους και να καταλήξουμε. Μεταξύ τους μπορεί να έχουν διαφορετικές απόψεις αλλά όλοι συγκλίνουν σε κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Αυτή θα είναι η αρχή, το θεμέλιο. Το σημείο που ταυτίζονται οι απόψεις όλων αυτών των Ελλήνων καθηγητών και οικονομολόγων θα είναι το σημείο εκκίνησης και αναφοράς για να βγούμε από την κρίση.
Η Δήμητρα Γκαλονάκη έχει πληρώσει το τίμημα της ελευθερίας του λόγου της αλλά συνεχίζει. «Δε μιλάω εκ του ασφαλούς. Έχω απολυθεί πάρα πολλές φορές στη ζωή μου. Έχω βρεθεί στο στόχαστρο από κάποιους αλλά κοιμάμαι καλά τα βράδια. Επέλεξα το δύσκολο δρόμο. Έχω δουλέψει πολύ στη ζωή μου και προσπαθώ να το κάνω σωστά. Για αυτό πιστεύω ότι στο μόνο που θα έπρεπε να λογοδοτεί κάποιος, είναι στην Αλήθεια».
koutipandoras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου