Κύριο μέλημα του Όθωνα, αλλά και των αντιβασιλέων του τα πρώτα χρόνια της έλευσής τους στη χώρα μας, ήταν η αποδυνάμωση της Εκκλησίας της Ελλάδος –όπως ο ίδιος ο Όθων αναφέρει σε επιστολή προς τον πατέρα του- και η απόσχιση της από την Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπερ και εγένετο βιαίως και αντικανονικώς.
Η αλήθεια είναι ότι σε εκείνους τους καιρούς η Ελλαδική Εκκλησία κατείχε μια διόλου ευκαταφρόνητη περιουσία η οποία όμως με ληστρικό τρόπο αρπάχτηκε από το κράτος λόγω της ανάπτυξης την οποία θα έπρεπε να έχει. Φυσικά η Εκκλησία βλέποντας τις ανάγκες της κοινωνίας συνεχώς παραχωρούσε και συνεχίζει να παραχωρεί εκτάσεις γης ώστε να αναγερθούν κτίρια προς όφελος του Ελληνισμού με αποτέλεσμα να της έχει μείνει σήμερα μονάχα το 4% από αυτά τα οποία τότε με τη σύσταση του Ελληνικού κράτους κατείχε, αλλά και αυτό το 4% είναι δεσμευμένο από το Ελληνικό δημόσιο. Γνωρίζω πως ακούγεται απίθανο αλλά αν παραθέσω ορισμένα από τα κτίρια που βρίσκονται στην Αθήνα και βρίσκονται μάλιστα σε παραχωρημένα εδάφη της Εκκλησίας και πολλά έχουν κτιστεί με δικά της έξοδα νομίζω ότι δεν θα έχει κανείς αμφιβολία για όσα λέγω. Λοιπόν, η Ακαδημία Αθηνών, το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, η Μαράσλειος Ακαδημία, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, η Εθνική Βιβλιοθήκη, η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, το Αρεταίειο Νοσοκομείο, το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, το Νοσοκομείο Παίδων, ο «Ευαγγελισμός» (το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας), το Αιγινήτειο, 142 Δημοτικά Γυμνάσια και Λύκεια της Αττικής και πολλά ακόμα…
Η Εκκλησία ποτέ δεν δυσανασχέτησε όταν είτε της έπαιρναν είτε παραχωρούσε την περιουσία της γιατί πολύ απλά γνώριζε ότι τούτο γίνεται για να εξυπηρετηθούν ανάγκες του λαού και πάνω απ’ όλα είναι ο λόγος των Ευαγγελίων και της διδασκαλίας του Ιησού περί της φιλανθρωπίας.
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών όλοι οι πρόσφυγες που ήρθαν ξεριζωμένοι από τις πατρογονικές τους εστίες εγκαταστάθηκαν σε γη η οποία ανήκε ως επί το πλείστον στην Εκκλησία, όλες οι προσφυγικές συνοικίες των Αθηνών (Νέα Σμύρνη, Νίκαια, Νέα Φιλαδέλφεια κ.α.) και των άλλων πόλεων χτίστηκαν σε οικόπεδα της Εκκλησίας και ελάχιστες σε οικόπεδα του κράτους.
Όταν λοιπόν παραδίδει όλα της σχεδόν τα εδάφη το μόνο που ζητά ή μάλλον το μόνο που της δίδουν είναι η μισθοδοσία του κλήρου της. Και ερωτώ εδώ, τούτο είναι παράλογο; Γιατί κατηγορούν τους ιερείς λόγω του ότι αμείβονται από το δημόσιο; Πώς θα μπορεί να συντηρεί ναούς, φιλανθρωπίες και μισθοδοσία των ιερέων χωρίς περιουσία μόνη της η Εκκλησία; Μήπως λησμονούμε τα συσσίτια τα οποία διεξάγονται καθημερινώς σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας αποκλειστικά και μόνο με την πρόνοια της Εκκλησίας και των απλών ανθρώπων που βλέπουν το έργο αυτό αλληλεγγύης το οποίο επιτελείται σιωπηλώς και χωρίς κομπασμούς;
Όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες μέσω της τηλεόρασης του θεάτρου του παραλόγου που διεξάγεται αυτές τις ημέρες για τα εδάφη της Ιεράς Μονής Πεντέλης. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος προσπαθεί να αξιοποιηθούν προς όφελος του λαού εκτάσεις της Ιεράς Μονής Πεντέλης ώστε εκεί να γίνουν φωτοβολταϊκά πάρκα, αλλά το οιονεί πλέον Ελληνικό κράτος έχει αντίθετη γνώμη γιατί λέγει πως οι εκτάσεις αυτές του ανήκουν. Φευ!!! Αυτές οι εκτάσεις ανήκουν στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και στην Ιερά Μονή Πεντέλης με νόμιμες δικαστικές αποφάσεις εδώ και χρόνια, όμως τώρα που μπορούν να αξιοποιηθούν θυμάται το κράτος ότι του ανήκουν, που δεν του ανήκουν.
Αναρωτιέμαι τώρα εγώ ο αφελής και βραδύνους, τόσα χρόνια δεν θυμήθηκε να τα διεκδικήσει καμιά Ελληνική κυβέρνηση ώστε να μην τα λυμαίνονται οι άθλιοι, όπως τους χαρακτηρίζουν πολλοί, αντιπαραγωγικοί εκκλησιαστικοί λειτουργοί; Το μόνο που έχω να δώσω ως απάντηση είναι ότι ο «Κοραϊσμός» και ο «Βαυαρισμός» στην Ελλάδα καλά κρατούν, οι ρίζες τους είναι πολύ βαθειά στο κράτος ἐν κράτει των Αθηνών και δεν αφήνουν κανένα πολιτικό να δει ότι κάθε φορά που η Ελλάδα ανέβαινε τον Γολγοθά της και τη σταύρωναν οι σύμμαχοί της ο μόνος συγκυρηναίος ήταν η Εκκλησία και κανείς άλλος. Και τούτο γιατί η Εκκλησία, είτε το Οικουμενικό Πατριαρχείο είτε η Εκκλησία της Ελλάδος, πάντοτε συμπαρεστάθη ενεργά σε κάθε δοκιμαζόμενο άνθρωπο ακόμα κι αν δεν ήταν χριστιανός γιατί πολύ απλά η αγάπη για τον κόσμο αντικατοπτρίζει την αγάπη του Χριστού προς τον άνθρωπο. Φυσικά εάν κάποιος είναι προκατειλημμένος με τις ενέργειες της Εκκλησίας ποτέ δεν πρόκειται να δει τίποτε καλό.
Είμαι σίγουρος πως όλοι μας είμαστε γνώστες όχι μόνο των συσσιτίων, τα οποία προανέφερα, αλλά και χρηματικών βοηθημάτων τα οποία αφειδώς δίδονται σε συνανθρώπους μας οι οποίοι δεν έχουν τα προς το ζην. Προ καιρού επιβλήθηκε το λεγόμενο χαράτσι μέσω της ΔΕΗ, γνωρίζετε ότι πολλοί συμπολίτες μας οι οποίοι δεν είχαν να το πληρώσουν απευθύνονταν στις Μητροπόλεις οι οποίες και το εξοφλούσαν μαζί με το σύνολο του λογαριασμού;
Ψάξτε και θα δείτε το έργο το οποίο επιτελείται νυχθημερόν. Είναι εύκολο να μεμψιμοιρούμε, αλλά αν δεν είμαστε γνώστες μιας κατάστασης είναι καλύτερα να μην εξαπολύουμε λίβελους και κατηγορίες άδικες εναντίον της Εκκλησίας. Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος παρομοιάζει πολύ χαρακτηριστικά την Εκκλησία με το ανθρώπινο σώμα και λέγει πως όπως το σώμα μας έχει τα μέλη του έτσι συμβαίνει και με την Εκκλησία, όλοι εμείς (λαϊκοί και ιερείς) αποτελούμε το σώμα της Εκκλησίας με κεφάλι το Χριστό. Αν δεν αισθανθούμε έτσι, τότε κάθε πράξη των εκκλησιαστικών λειτουργών θα φαντάζει χωρίς ουσία και νόημα.
Κοντολογίς, η Εκκλησία ό,τι έχει το δίνει και θα το δίνει πάντοτε προς όφελος και σωτηρία του λαού, ακόμα και αν αυτός ο λαός τη μισεί, τη βρίζει και την λοιδορεί.
Λάμπρος Καμπουράκης
triklopodia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου