Συγκρεκριμένα ο Διοικητής Chris Ferguson και ο πιλότος Doug Hurley επισκεύασαν τον βασικό υπολογιστή του Atlantis – General Purpose Computer (GPC) 4, που χθες τη νύχτα... δυσλειτούργησε και χρειάστηκε να μεταφερθούν οι λειτουργίες του σε έναν άλλο από τους τέσσερις υπολογιστές GPC του διαστημικού λεωφορείου.

Οι δύο αστροναύτες έχουν φορτώσει το software στη μονάδα και «προστέθηκε στο κοινό σετ των GPC ενώ λειτουργεί ομαλά με την επεξεργασία των δεδομένων σε εξέλιξη».

Η NASA δήλωσε: «Ο Σταθμός Ελέγχου εκτιμά την ‘απόρριψη’ δεδομένων από τον υπολογιστή του Atlantis που μεταδόθηκε νωρίτερα για να καταλάβει πως υπήρξε το σφάλμα της Πέμπτης. Οι υπολoγιστές GPC 1, 2 & 4 είναι σε ‘λειτουργία’ και ο GPC 3 σε ‘standby’. Και οι τέσσερις από τους υπολογιστές επεξεργάζονται δεδομένα.»

Η υπηρεσία περιγράφει τον GPC ως «αργό» και με «περιορισμένη μνήμη σε σύγκριση με σύγχρονους υπολογιστές σπιτιού», ειδικά «με αποθηκευτική χωρητικότητα ενός megabyte».

Τρέχει σε » με 1.4 εκατομμύρια εντολές το δευτερόλεπτο». Από την άλλη, εύλογα, η NASA σημειώνει πως «κανείς δεν τοποθετεί τον πιο μεγάλο και σύγχρονο desktop υπολογιστή σε μια μηχανή που δονείται σαν ένα παλιό φορτηγό σε δρόμο κατεστραμμένο και την ίδια ώρα έχει την απαίτηση να φέρει το διαστημικό σκάφος σε τροχιά και πίσω με ασφάλειας».

Το software στους υπολογιστές GPC είναι έτσι απλό και ανθεκτικό με τη NASA να λέει πως το βασικό software πτήσης περιέχει κάπου 400.000 γραμμές κώδικα ενώ συγκριτικά το λειτουργικό Windows έχει εκατομμύρια γραμμές source code.»

Αυτό το απλό σύστημα πρέπει να λαμβάνει και να επεξεργάζεται δεδομένα από «μυριάδες αισθητήρες» μέσω 24 input/output συνδέσμων και να τους υποβάλει σε «πολύπλοκους μαθηματικούς αλγόριθμους για να αποφασίσει πότε να κινήσει τις τρεις βασικές μηχανές στην εκτόξευση και το πόσο o πτέρυγες και άλλα στοιχεία ελέγχου θα χρησιμοποιηθούν στην προσγείωση αλλά και πόσο και πότε οι προωθητήρες θα ενεργοποιηθούν στο διάστημα για το ραντεβού με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μεταξύ άλλων».