ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ του Μιχάλη Ραμπίδη

  Η τοποθέτηση του Π.τ.Δ Προκόπη Παυλόπουλου στο δείπνο που παρέθεσε στο Προεδρικό Μέγαρο στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα είχε «άρωμα» Καραμανλισμού και στοιχεία προσφώνησης ενός μορφωμένου και συγκροτημένου πολιτικού. Αυτά φυσικά τα χαρίσματα δεν τα απέκτησε τώρα στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Ήταν βασικά χαρακτηριστικά του γνωρίσματα από πριν, για τα οποία πιστεύω και τον επέλεξαν και τον ψήφισαν (πλην Κυριάκου) στην προεδρία της δημοκρατίας.

  Η προσφώνηση του προέδρου πρέπει να είναι «ευαγγέλιο» στους αρχηγούς κομμάτων, στους βουλευτές και σε όλους τους πολιτικούς. Όμως για να είναι πρέπει να απαντηθούν τα εύλογα ερωτήματα:

  -Ποιοι από τους πολιτικούς αρχηγούς πιστεύουν στην λαϊκή κυριαρχία και ποιοι προσκυνούν την παγκοσμιοποίηση;

  - Ποιοι πιστεύουν ότι ο Ελληνικός λαός δεν έχει ευθύνη της 7χρονης κατρακύλας (μαζί τα φάγαμε), αλλά οι λάθος πολιτικές; Και ποιοι ακόμα πιστεύουν ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο;

  - Ποιοι σέβονται τον πρόσφυγα (τους δικούς μας παππούδες) και τον αντιμετωπίζουν με όρους δικαιοσύνης; Ποιοι έχουν το σθένος να ομολογήσουν ενώπιος-ενωπίω ότι αιτία της προσφυγιάς στην Ελλάδα είναι ο πόλεμος (ο κάθε πόλεμος) στη Συρία;

  - Ποιοι τολμούν να πούνε στον πλανητάρχη (βασικά στο σύστημα) που ακροβόλισε ΝΑΤΟικά στρατεύματα στα κράτη που βρίσκονται στα δυτικά ευρωπαϊκά σύνορα της Ρωσίας (στο μαλακό της υπογάστριο) και επιμένει να εξοπλίσει τις χώρες της Βαλτικής με πυρηνική ομπρέλα, ότι σε αντίθεση μ’ αυτές τις ψυχροπολεμικές πολιτικές, πρέπει να συνεργασθούν με τη Ρωσία;

  Αυτά τα ερωτήματα στην προσφώνησή του ο πρόεδρος έβαλε και θα μπορούσε να τους θέσει κι άλλα δύσκολα και οι παρόντες και απόντες πολιτικοί αρχηγοί να καταπιούν τη γλώσσα τους   ….