ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣτΕ

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με σειρά αποφάσεων της (228-232/2014) έκρινε ότι επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος επιβάλλουν το πληθυσμιακό κριτήριο, που έχει τεθεί για την χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας φαρμακείων και ότι το κριτήριο αυτό είναι Συνταγματικό.

Συγκεκριμένα, στο ΣτΕ είχαν προσφύγει φαρμακοποιοί από διάφορες περιφέρειες της χώρας και ζητούσαν να ακυρωθούν αποφάσεις των τοπικών νομαρχιακών οργάνων, με τις οποίες απορρίφθηκαν αιτήσεις ίδρυσης φαρμακείων.

Οι αιτήσεις αυτές απορρίφθηκαν, καθώς δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις του πληθυσμιακού κριτηρίου για την ίδρυση των φαρμακείων.Δηλαδή, δεν τηρούσαν την αναλογία μεταξύ πληθυσμού και αριθμού φαρμακείων στον ίδιο Δήμο.

Στις αποφάσεις τους οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ότι τα φαρμακεία δεν αποτελούν αμιγώς εμπορικές επιχειρήσεις, αλλά ιδιότυπα καταστήματα στα οποία συνδυάζεται η υπεύθυνη επιστημονική δραστηριότητα και η κοινωνική αποστολή με την εμπορική εκμετάλλευση.

Ακόμη, αναφέρεται στις αποφάσεις ότι για τη λειτουργία των φαρμακείων υπάρχει έντονο κρατικό ενδιαφέρον, λόγω της ζωτικής σπουδαιότητας τους για το κοινωνικό σύνολο και για το λόγο αυτό το κράτος εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα των φαρμακείων και μάλιστα υπό συνθήκες λειτουργίας εκτός όρων ελεύθερου ανταγωνισμού.

Επίσης, στις αποφάσεις του  ΣτΕ  αναφέρεται ότι «η ορθολογική και ισόρροπη κατανομή των φαρμακείων σε όλη τη χώρα, προκειμένου να εξασφαλίζεται ο άμεσος και με ποιοτικά εχέγγυα εφοδιασμός του συνόλου του πληθυσμού με τα αναγκαία φάρμακα, αποτελούν επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι δικαιολογούν την επιβολή περιορισμών, όχι μόνο στην άσκηση, αλλά και στην πρόσβαση στο επάγγελμα του φαρμακοποιού».

Εξάλλου, οι δικαστές σημειώνουν ότι το πληθυσμιακό κριτήριο επιβλήθηκε προς εξυπηρέτηση σκοπών, οι οποίοι συνιστούν επιτακτικούς σκοπούς δημοσίου συμφέροντος και επιβλήθηκε στα πλαίσια του άρθρου 21 του Συντάγματος, που αποσκοπεί στην μέριμνα της υγείας των πολιτών και του άρθρου 22 προβλέπει την μέριμνα του κράτους για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων.

Τέλος, αναφέρεται στις αποφάσεις του ΣτΕ ότι ούτε το επίμαχο κριτήριο προσκρούει στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και στην Συνταγματικά κατοχυρωμένη προσωπική και οικονομική ελευθερία.