Η Κοίμηση της Θεοτόκου

Η Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι μία από τις σημαντικότερες εορτές της εκκλησίας μας η οποία γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε ολόκληρη την Ελλάδα τις 15 Αυγούστου.
Λόγω της μεγάλης σημασίας της, αποτελεί μία από τις επίσημες αργίες και πολλές φορές ονομάζεται επίσης «ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ»
Σύμφωνα λοιπόν με την παράδοση, η Παναγία μας, πληροφορήθηκε η ίδια, από άγγελο Κυρίου για το γεγονός του επικείμενου θανάτου της, τρεις ημέρες πριν.
Ο Άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε μπροστά της και της είπε:

«Αυτά λέγει ο Υιός σου: Είναι καιρός να παραλάβω τη μητέρα Μου κοντά Μου. Γι' αυτό να μην ταραχθείς, αλλά δέξου το μήνυμα με ευφροσύνη, επειδή μεταβαίνεις σε ζωή αθάνατη».

Φεύγοντας ο Άγγελος, έδωσε στην Παναγία ένα κλαδί φοίνικα, και εκείνη δέχτηκε με ανακούφιση τα όσα της είπε, διότι ο πόθος της να βρεθεί και πάλι δίπλα στον αγαπημένο της υιό, ήταν πολύ μεγάλος.
Η Παναγία αποδέχτηκε αμέσως το θέλημα του Θεού και ανέβηκε για να προσευχηθεί στο όρος των Ελαιών, κάτι που συνήθισε άλλωστε να κάνει πολύ συχνά.
Τότε όμως συνέβη ένα θαύμα παράδοξο.
Τα δέντρα δίπλα από τα οποία περνούσε, έκλιναν την κορυφή τους σαν να ήθελαν να τις αποδώσουν τιμές, σαν να ήταν έμψυχα και να διέθεταν ανθρώπινη λογική.
Η Παναγία προσευχήθηκε για αρκετή ώρα και όταν επέστρεψε στην οικία της, ενημέρωσε με ηρεμία όλους τους γνωστούς και γείτονες για το γεγονός του θανάτου της που επρόκειτο να συμβεί σε τρεις ημέρες.
Στην συνέχεια ετοίμασε ότι ήταν απαραίτητο για τον ενταφιασμό της.
Οι παραβρισκόμενες γυναίκες, στο άκουσμα του λυπηρού γεγονότος, άρχισαν να θρηνούν και να παρακαλούν την Παναγία να μην φύγει και τις αφήσει μόνες και ορφανές.
Η Παναγία όμως της βεβαίωσε, ότι αφού μετασταθεί στους Ουρανούς, Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ, ΤΟΣΟ ΑΥΤΕΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Την ώρα της Κοίμησης της Θεοτόκου, μετά από τρεις ημέρες, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, διότι βρισκόταν σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι μια νεφέλη τους άρπαξε από τα μέρη που βρισκόταν και τους έφερε αμέσως κοντά της!
Μαζί με τους Αποστόλους ήρθε και ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο Απόστολος Τιμόθεος και οι λοιποί θεόσοφοι ιεράρχες. Όλοι αυτοί, μόλις έμαθαν την αιτία για την οποία συνάχθηκαν αιφνιδίως και παραδόξως, έλεγαν στην Θεοτόκο:

«όσο σε βλέπαμε, Δέσποινα, να ζεις και να μένεις στον κόσμο, παρηγορούμεθα σαν να βλέπαμε τον Υιόν σου. Επειδή όμως τώρα με τη βουλή του Υιού σου και Θεού μεταβαίνεις στα ουράνια, γι' αυτό καθώς βλέπεις θρηνούμε και δακρύζουμε, αν και από την άλλη χαιρόμαστε για όσα θαυμαστά σου έγιναν».

Τότε η Παναγία τους αποκρίθηκε:

«Μαθητές του Υιού μου και Θεού, μην κάνετε πένθος και λύπη τη χαρά μου».

Το νεκρό σώμα της Παναγίας τοποθετήθηκε στον τάφο της Γεσθημανής.
Μετά όμως από τρεις ημέρες, καινούρια έκπληξη περίμενε τους παραβρισκόμενους. Ο τάφος ήταν κενός!
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΕΤΕΣΘΗ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ!
Η γιορτή του «δεκαπενταύγουστου» είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους Έλληνες διότι σαν άνθρωποι αισθανόμαστε ένα διαφορετικό «δέσιμο» με την Παναγία, καθότι ήταν και αυτή ένας απλός άνθρωπος σαν και όλους εμάς, πριν καταφέρει μέσω της προσωπικής της προσπάθειας και του αγώνα της, όχι μόνο να αγιοποιηθεί αλλά και να καταστεί ΘΕΟΤΟΚΟΣ.
Στο πρόσωπό της συμβολίζεται το πρότυπο της μητρότητας, με οποία κάθε γυναίκα μπορεί πολύ εύκολα να ταυτιστεί.
Η Παναγία, αποτελεί την παρηγοριά σε κάθε πρόβλημα και κάθε πόνο μας.
Δεν είναι τυχαίο ότι η πρώτη κουβέντα που θα βγει από το στόμα μας, μόλις παρουσιαστεί στην ζωή μας κάποιο πρόβλημα, είναι το «ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΒΟΗΘΑ»!
Τον Δεκαπενταύγουστο, με αφορμή το γεγονός της Κοίμησης της Θεοτόκου, διεξάγονται τα μεγαλύτερα πανηγύρια και δεδομένου ότι οι περισσότεροι από εμάς βρισκόμαστε σε περίοδο διακοπών, η συμμετοχή του κόσμου είναι τεράστια.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα και προσμονή μέσα σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, μέσα σε κάθε εκκλησία ακόμα και στο πιο απομακρυσμένο ορεινό χωριό.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες εκκλησίες οι εορτασμοί των οποίων ξεχωρίζουν: Η Παναγία Σουμελά στην Ημαθία, η Μεγαλόχαρη της Τήνου και η Εκατονταπυλιανή στην Πάρο.
Πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται στις εκκλησίες και ψάλλει το εξής τροπάριο:

Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε,
Γεθσημανή τω χωρίω, κηδεύσατέ μου το σώμα,
και συ Υιέ και Θεέ μου, παράλαβέ μου το πνεύμα
Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Αγνή
και Αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,
την μετάστασιν δοξάζουσαι την σην
Αξιόν εστι, μεγαλύνειν Σε την Θεοτόκον
την τιμιωτέραν των Χερουβίμ
και ενδοξοτέραν των Σεραφείμ.
Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη ταφή Σου προσφέρουσι Παρθένε.
Κατελθών ο Πετρος, εν τω Σω μνημείω, ευσχήμως Σε κηδεύει.
Μυροφόροι άμα, συν τοις Αποστόλοις, ύμνοις Σοι θρηνωδούσι.
Και σε μεσίτριαν έχω προς τον φιλάνθρωπον Θεόν
μη μου ελέγξη τας πράξεις ενώπιον των αγγέλων•
παρακαλώ σε Παρθένε βοήθησόν μοι εν τάχει".

astrology.gr

apocalypsejohn