Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Τουρκολόγος
Ἐνῶ στήν Τουρκία σπάει ὅλα τά ρεκόρ εἰσιτηρίων ἡ κινηματογραφική ἐπιτυχία, «Φατίχ 1453», ἡ ὁποία ὅμως ἔχει κατηγορηθεῖ ἀκόμα καί ἀπό Τούρκους ἱστορικούς γιά μεγάλες ἱστορικές ἀνακρίβειες, ἄνοιξε γιά ἄλλη μία φορά σέ δημόσια συζήτηση τό ζήτημα τοῦ τάφου τοῦ Μωάμεθ τοῦ Πορθητῆ καί ὅλων τῶν πιθανῶν μυστηρίων πού κρύβονται ἐκεῖ καί τά ὁποία γιά πολλούς ἀποτελοῦν μεγάλο ταμπού γιά τήν ἴδια τήν ὕπαρξη τῆς Τουρκίας.
Σέ μία σημαντική συνέντευξή του στήν τουρκική ἐφημερίδα Χουριέτ, στίς 15 Ἀπριλίου 2012, ὁ Τοῦρκος συγγραφέας, Ahmet Umit, παρουσιάζοντας τό νέο του βιβλίο μέ τόν τίτλο, «Νά σκοτώσεις τόν Σουλτάνο», ἕνα ἱστορικό μυθιστόρημα πού ἀναφέρεται στήν ζωή τοῦ Μωάμεθ τοῦ Πορθητῆ, δηλώνει ὅτι ὑπάρχει ἀνάγκη νά ἀνοιχτεῖ ἐπιτέλους ὁ τάφος του γιά νά ἐρευνηθεῖ τί ἀκριβῶς ἔγινε μέ τόν θάνατό του. Σύμφωνα μέ τόν συγγραφέα τοῦ ἔργου, «Σκοτώνοντας τόν Σουλτάνο», ὁ Μωάμεθ ὁ Πορθητής κατά πάσα πιθανότητα δέν πέθανε μέ φυσιολογικό τρόπο, ἀλλά δηλητηριάστηκε.
Τό γεγονός αὐτό γιά τόν Ahmet Umit ἔχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί ἄν ἀποδειχτεῖ ὅτι ἔγινε ἔτσι, τότε, ὅπως ὑποστήριξε ὁ Τοῦρκος συγγραφέας, θά καταρρεύσει ἕνα μεγάλο ταμπού γιά τήν ἴδια τήν ὕπαρξη τῆς Τουρκίας. Μάλιστα ὁ Ahmet Umit χαρακτήρισε «ἱστορικό λεκέ» τόν δηλητηριασμό τοῦ Φατίχ καί δέν δίστασε νά ζητήσει ἀκόμα καί ἱστολογική ἐξέταση γιά νά ἐξακριβωθεῖ ἡ πραγματική αἰτία θανάτου του.
Νά σημειωθεῖ ὅτι ὁ τάφος τοῦ Μωάμεθ τοῦ Πορθητῆ κρατεῖται ἑρμητικά κλειστός καθώς στό παρελθόν εἶχαν κυκλοφορήσει ἔντονες φῆμες ὅτι ἄν ἀνοιχτεῖ θά ἀποκαλυφτεῖ ὅτι ὁ Φατίχ, τουλάχιστον στό τέλος τῆς ζωῆς του, εἶχε ἀσπαστεῖ τήν Ὀρθοδοξία καί ἴσως....
γι’ αὐτόν τόν λόγο τόν εἶχαν δηλητηριάσει. Ὁ πρῶτος πού μίλησε ἀποκαλυπτικά γιά τό θέμα αὐτό ἦταν ἕνας μεγάλος Τοῦρκος πολιτικός καί ποιητής, ὁ Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί καί τό γεγονός αὐτό ἀναφέρει ὁ Τοῦρκος συγγραφέας, Ρεσάτ Ἐκρέμ Κότσου στό βιβλίο του, «Ὀθωμανοί ἡγεμόνες»,. Ἡ ἀπαγορευμένη αὐτή μαρτυρία εἶναι ἄκρως ἀποκαλυπτική γιά τήν πραγματική θρησκευτική ταυτότητα τοῦ μεγάλου Φατίχ τῶν Ὀθωμανῶν, τοῦ Μωάμεθ τοῦ Πορθητῆ.
Γράφει λοιπόν τό βιβλίο: «Τήν ἐποχή τοῦ Ἀμπντούλ Χαμίτ τοῦ Β΄, στίς ἀρχές τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα, εἶχε σπάσει ἕνας μεγάλος ἀγωγός νεροῦ στή συνοικία τοῦ μεγάλου τεμένους τοῦ Πορθητοῦ, τό Φατίχ. Τό Φατίχ εἶχε οἰκοδομηθεῖ μεταξύ τῶν ἐτῶν 1463 καί 1470, πάνω στά ἐρείπια τῆς κατεδαφισμένης ἀπό τούς Ὀθωμανούς ἐκκλησίας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, κάτω ἀπό τήν ὁποία βρίσκονται θαμμένοι πολλοί βυζαντινοί βασιλεῖς. Στήν ἐκκλησία αὐτή ὁ Γεννάδιος εἶχε ἐγκαταστήσει τό Πατριαρχεῖο κατόπιν ἄδειας τοῦ Μωάμεθ μετά τήν ἅλωση. Τό 1454 ὁ Πατριάρχης ἐγκατέλειψε οἰκιοθελῶς τήν ἐκκλησία, ἐπειδή μέσα σέ αὐτή εἶχε βρεθεῖ τό πτῶμα ἑνός Τούρκου καί φοβήθηκε μήπως κατηγορηθοῦν οἱ Ἕλληνες γιά τό ἔγκλημα.
Τήν κατασκευή τοῦ τζαμιοῦ εἶχε ἀναλάβει ὁ Ἕλληνας ἀρχιτέκτονας, Χριστόδουλος, πού φρόντισε ὅμως νά διατηρήσει τά θεμέλια της κατεδαφισμένης ἐκκλησίας. Κατά τήν ἐπισκευή ὅμως τοῦ χαλασμένου ἀγωγοῦ, ὁ Ἀμπντούλ Χαμίτ ἔδωσε ἐντολή νά ἀνοιχτεῖ ὁ τάφος τοῦ Μωάμεθ πού βρίσκονταν δίπλα στό τζαμί, γιά νά διαπιστωθοῦν τυχόν ζημιές καί νά ἐπισκευαστοῦν. Ὁ τάφος λοιπόν ἀνοίχτηκε καί σέ βάθος τριῶν μέτρων βρέθηκε μία σιδερένια καταπακτή ἀπό ὅπου μία πέτρινη σκάλα ὁδηγοῦσε στήν ὑπόγεια αἴθουσα τῆς βυζαντινῆς ἐκκλησίας. Ἐκεῖ βρέθηκε ὁ μαρμάρινος τάφος πού βρίσκονταν τό ταριχευμένο πτῶμα τοῦ Μωάμεθ, ὁλόιδιο μέ τό πορτρέτο πού εἶχε φιλοτεχνήσει ὁ Ἰταλός ζωγράφος Μπελίνι, πέντε μῆνες πρίν ἀπό τόν θάνατο τοῦ Πορθητῆ. Τό γεγονός αὐτό καί μόνο γιά πολλούς ἀποτελεῖ τή μεγαλύτερη ἀπόδειξη ὅτι ὁ Μωάμεθ θέλησε νά ταφεῖ σάν χριστιανός καί βυζαντινός βασιλιάς, ἐν μέσω τῶν ἄλλων βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων».
Ὁ σουλτάνος Ἀμπντούλ Χαμίτ, πού γιά λόγους πολιτικούς τήν ἐποχή ἐκείνη εἶχε ἐγκαταλείψει τό μπεκτασισμό, (δηλαδή τό αἱρετικό Ἰσλάμ), τόν ὁποῖο ἀκολουθοῦσε καί ἀσπάστηκε τόν σουνιτισμό, δηλαδή τό ὀρθόδοξο Ἰσλάμ, κυριεύτηκε ἀπό πανικό καί ἔδωσε ἐντολή νά σφραγιστεῖ ἀμέσως ὁ τάφος τοῦ Μωάμεθ.
Τά παραπάνω συνέβησαν πρίν ἀπό τό 1908 καί ἔκτοτε ὁ τάφος τοῦ Μωάμεθ δέν ξανανοιξε. Γι’ αὐτό καί σήμερα εἶναι ἀδύνατο νά ἀποδειχτεῖ αὐτή ἡ μαρτυρία τοῦ Μπεγιατλί. Ἀποτελεῖ ὅμως μαρτυρία ἐπιφανοῦς Τούρκου, ἡ ὁποία δέν ἐξυπηρετεῖ κάποιες σκοπιμότητες καί δέν εἶχε λόγους νά παρουσιάζει τόν Μωάμεθ Χριστιανό. Σήμερα τό μέρος ἐκεῖνο εἶναι ἀπαγορευμένο καί δέν ἐπιτρέπεται σέ κανένα, εἴτε ἀρχαιολόγο εἴτε θρησκευτικό ἀρχηγό νά τό πλησιάσει, ἐπιτείνοντας ἔτσι τό μυστήριο γιά τούς βυζαντινούς βασιλικούς τάφους ἀλλά καί γιά τούς τάφους τῶν σουλτάνων τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας.
Εἶναι γεγονός ὅτι παρόμοιες μέ αὐτήν μαρτυρίες ἔχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς στήν Τουρκία, ἀλλά χωρίς νά δοθοῦν γιά εὐνόητους λόγους μεγάλη ἔκταση. Χαρακτηριστικό ὅμως εἶναι ὅτι στίς 19 Δεκεμβρίου 1996, τό ἑβδομαδιαῖο περιοδικό, μεγάλης κυκλοφορίας, στήν Τουρκία, «Ἀκτουέλ», τοῦ συγκροτήματος τῆς γνωστῆς ἐφημερίδας, «Σαμπάχ», εἶχε κυκλοφορήσει μέ τόν ἑξῆς ἐντυπωσιακό τίτλο:
«Ὁ Πορθητής ἦταν Χριστιανός;» καί ἀπό κάτω εἶχε τόν ὑπότιτλο: «Οἱ ἱστορικοί δέν μπόρεσαν μέχρι σήμερα νά λύσουν αὐτό τό μυστήριο, 540 χρόνια ἀπό τόν θάνατο τοῦ μεγάλου Φατίχ».
enromiosini.gr
tritosaggelos.blogspot.com
Τό γεγονός αὐτό γιά τόν Ahmet Umit ἔχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί ἄν ἀποδειχτεῖ ὅτι ἔγινε ἔτσι, τότε, ὅπως ὑποστήριξε ὁ Τοῦρκος συγγραφέας, θά καταρρεύσει ἕνα μεγάλο ταμπού γιά τήν ἴδια τήν ὕπαρξη τῆς Τουρκίας. Μάλιστα ὁ Ahmet Umit χαρακτήρισε «ἱστορικό λεκέ» τόν δηλητηριασμό τοῦ Φατίχ καί δέν δίστασε νά ζητήσει ἀκόμα καί ἱστολογική ἐξέταση γιά νά ἐξακριβωθεῖ ἡ πραγματική αἰτία θανάτου του.Νά σημειωθεῖ ὅτι ὁ τάφος τοῦ Μωάμεθ τοῦ Πορθητῆ κρατεῖται ἑρμητικά κλειστός καθώς στό παρελθόν εἶχαν κυκλοφορήσει ἔντονες φῆμες ὅτι ἄν ἀνοιχτεῖ θά ἀποκαλυφτεῖ ὅτι ὁ Φατίχ, τουλάχιστον στό τέλος τῆς ζωῆς του, εἶχε ἀσπαστεῖ τήν Ὀρθοδοξία καί ἴσως....
γι’ αὐτόν τόν λόγο τόν εἶχαν δηλητηριάσει. Ὁ πρῶτος πού μίλησε ἀποκαλυπτικά γιά τό θέμα αὐτό ἦταν ἕνας μεγάλος Τοῦρκος πολιτικός καί ποιητής, ὁ Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί καί τό γεγονός αὐτό ἀναφέρει ὁ Τοῦρκος συγγραφέας, Ρεσάτ Ἐκρέμ Κότσου στό βιβλίο του, «Ὀθωμανοί ἡγεμόνες»,. Ἡ ἀπαγορευμένη αὐτή μαρτυρία εἶναι ἄκρως ἀποκαλυπτική γιά τήν πραγματική θρησκευτική ταυτότητα τοῦ μεγάλου Φατίχ τῶν Ὀθωμανῶν, τοῦ Μωάμεθ τοῦ Πορθητῆ.
Γράφει λοιπόν τό βιβλίο: «Τήν ἐποχή τοῦ Ἀμπντούλ Χαμίτ τοῦ Β΄, στίς ἀρχές τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα, εἶχε σπάσει ἕνας μεγάλος ἀγωγός νεροῦ στή συνοικία τοῦ μεγάλου τεμένους τοῦ Πορθητοῦ, τό Φατίχ. Τό Φατίχ εἶχε οἰκοδομηθεῖ μεταξύ τῶν ἐτῶν 1463 καί 1470, πάνω στά ἐρείπια τῆς κατεδαφισμένης ἀπό τούς Ὀθωμανούς ἐκκλησίας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, κάτω ἀπό τήν ὁποία βρίσκονται θαμμένοι πολλοί βυζαντινοί βασιλεῖς. Στήν ἐκκλησία αὐτή ὁ Γεννάδιος εἶχε ἐγκαταστήσει τό Πατριαρχεῖο κατόπιν ἄδειας τοῦ Μωάμεθ μετά τήν ἅλωση. Τό 1454 ὁ Πατριάρχης ἐγκατέλειψε οἰκιοθελῶς τήν ἐκκλησία, ἐπειδή μέσα σέ αὐτή εἶχε βρεθεῖ τό πτῶμα ἑνός Τούρκου καί φοβήθηκε μήπως κατηγορηθοῦν οἱ Ἕλληνες γιά τό ἔγκλημα.
Τήν κατασκευή τοῦ τζαμιοῦ εἶχε ἀναλάβει ὁ Ἕλληνας ἀρχιτέκτονας, Χριστόδουλος, πού φρόντισε ὅμως νά διατηρήσει τά θεμέλια της κατεδαφισμένης ἐκκλησίας. Κατά τήν ἐπισκευή ὅμως τοῦ χαλασμένου ἀγωγοῦ, ὁ Ἀμπντούλ Χαμίτ ἔδωσε ἐντολή νά ἀνοιχτεῖ ὁ τάφος τοῦ Μωάμεθ πού βρίσκονταν δίπλα στό τζαμί, γιά νά διαπιστωθοῦν τυχόν ζημιές καί νά ἐπισκευαστοῦν. Ὁ τάφος λοιπόν ἀνοίχτηκε καί σέ βάθος τριῶν μέτρων βρέθηκε μία σιδερένια καταπακτή ἀπό ὅπου μία πέτρινη σκάλα ὁδηγοῦσε στήν ὑπόγεια αἴθουσα τῆς βυζαντινῆς ἐκκλησίας. Ἐκεῖ βρέθηκε ὁ μαρμάρινος τάφος πού βρίσκονταν τό ταριχευμένο πτῶμα τοῦ Μωάμεθ, ὁλόιδιο μέ τό πορτρέτο πού εἶχε φιλοτεχνήσει ὁ Ἰταλός ζωγράφος Μπελίνι, πέντε μῆνες πρίν ἀπό τόν θάνατο τοῦ Πορθητῆ. Τό γεγονός αὐτό καί μόνο γιά πολλούς ἀποτελεῖ τή μεγαλύτερη ἀπόδειξη ὅτι ὁ Μωάμεθ θέλησε νά ταφεῖ σάν χριστιανός καί βυζαντινός βασιλιάς, ἐν μέσω τῶν ἄλλων βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων».
Ὁ σουλτάνος Ἀμπντούλ Χαμίτ, πού γιά λόγους πολιτικούς τήν ἐποχή ἐκείνη εἶχε ἐγκαταλείψει τό μπεκτασισμό, (δηλαδή τό αἱρετικό Ἰσλάμ), τόν ὁποῖο ἀκολουθοῦσε καί ἀσπάστηκε τόν σουνιτισμό, δηλαδή τό ὀρθόδοξο Ἰσλάμ, κυριεύτηκε ἀπό πανικό καί ἔδωσε ἐντολή νά σφραγιστεῖ ἀμέσως ὁ τάφος τοῦ Μωάμεθ.
Τά παραπάνω συνέβησαν πρίν ἀπό τό 1908 καί ἔκτοτε ὁ τάφος τοῦ Μωάμεθ δέν ξανανοιξε. Γι’ αὐτό καί σήμερα εἶναι ἀδύνατο νά ἀποδειχτεῖ αὐτή ἡ μαρτυρία τοῦ Μπεγιατλί. Ἀποτελεῖ ὅμως μαρτυρία ἐπιφανοῦς Τούρκου, ἡ ὁποία δέν ἐξυπηρετεῖ κάποιες σκοπιμότητες καί δέν εἶχε λόγους νά παρουσιάζει τόν Μωάμεθ Χριστιανό. Σήμερα τό μέρος ἐκεῖνο εἶναι ἀπαγορευμένο καί δέν ἐπιτρέπεται σέ κανένα, εἴτε ἀρχαιολόγο εἴτε θρησκευτικό ἀρχηγό νά τό πλησιάσει, ἐπιτείνοντας ἔτσι τό μυστήριο γιά τούς βυζαντινούς βασιλικούς τάφους ἀλλά καί γιά τούς τάφους τῶν σουλτάνων τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας.
Εἶναι γεγονός ὅτι παρόμοιες μέ αὐτήν μαρτυρίες ἔχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς στήν Τουρκία, ἀλλά χωρίς νά δοθοῦν γιά εὐνόητους λόγους μεγάλη ἔκταση. Χαρακτηριστικό ὅμως εἶναι ὅτι στίς 19 Δεκεμβρίου 1996, τό ἑβδομαδιαῖο περιοδικό, μεγάλης κυκλοφορίας, στήν Τουρκία, «Ἀκτουέλ», τοῦ συγκροτήματος τῆς γνωστῆς ἐφημερίδας, «Σαμπάχ», εἶχε κυκλοφορήσει μέ τόν ἑξῆς ἐντυπωσιακό τίτλο:
«Ὁ Πορθητής ἦταν Χριστιανός;» καί ἀπό κάτω εἶχε τόν ὑπότιτλο: «Οἱ ἱστορικοί δέν μπόρεσαν μέχρι σήμερα νά λύσουν αὐτό τό μυστήριο, 540 χρόνια ἀπό τόν θάνατο τοῦ μεγάλου Φατίχ».
enromiosini.gr
tritosaggelos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου