Μοναδικό...
Σύμφωνα με την αρχαιότητα στον εν λόγω Ναό, η δημιουργία του οποίου χρονολογείται 50 χρόνια πριν από τον ..Παρθενώνα,
Ο ναός βρέθηκε στο χωριό Βέστνικ, στη χερσόνησο του Ταμάν, στα βόρεια παράλια του Ευξείνου Πόντου και σύμφωνα με τους αρχαιολόγους,
Ο Νικολάι Σούνταρεφ, επικεφαλής της αποστολής Ανατολής-Βοσπόρου του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, πιστεύει ότι οι ανασκαφές θα επιβεβαιώσουν ότι το κτήριο, που αποκαλύφθηκε είναι μόνο το μέρος ενός μεγάλου λατρευτικού συγκροτήματος.
«Κατασκευασμένο με όλους τους κλασικούς αρχαιοελληνικούς κανόνες, το μεγαλειώδες για την εποχή του κτίσμα, θα μπορούσε να ανεγερθεί μόνο με τη συμμετοχή της ανώτατης εξουσίας του Βασιλείου του Βοσπόρου», σημειώνει ο επιστήμονας.
«Κατέστη αμέσως σαφές ότι αυτό το κτίριο είναι μια ασυνήθιστη δημόσια κατασκευή. Δηλαδή οικοδομήθηκε όχι με ιδιωτικούς πόρους, αλλά με χρήματα του κράτους ή της κοινότητας, με καλούς αρχιτέκτονες και λαξευτές πέτρας, με προσεκτική προσαρμογή των λίθων. Ακόμη και τώρα, είναι δύσκολο να τοποθετήσεις το μαχαίρι ανάμεσά τους. Όλα έγιναν χωρίς τη βοήθεια μεγάλων λεπίδων, που τότε δεν υπήρχαν, αλλά μικρών κοπιδιών. Πολύ προσεκτική και ποιοτική εργασία», συμπληρώνει.
Οι ανακαλύψεις τόσο του ιερού όσο και του αγάλματος της θεάς Δήμητρας η οποία απεικονίζεται να κρατά την κόρη της Περσεφόνη, επιβεβαίωσαν ότι το συγκρότημα του ναού ήταν αφιερωμένο στην αρχαία θεά της γονιμότητας και της γεωργίας.
Σύμφωνα με τους μύθους, μετά την απαγωγή της κόρης της από το θεό του κάτω κόσμου, η Δήμητρα αποσύρθηκε στη μικρή πόλη της Ελευσίνας, η οποία απέχει 22 χιλιόμετρα από την Αθήνα και έκανε τάμα ότι κανένα φύτρο δεν θα ξεμυτίσει από τη γη, εωσότου της επιστρέψουν την Περσεφόνη. Μόνο όταν επέστρεψε την κόρη της, η Δήμητρα επέτρεψε στη Γη να ανθίσει. Τα Ελευσίνια Μυστήρια γεννήθηκαν τον 15ο αιώνα π.Χ. και συμβόλιζαν την επιστροφή της Περσεφόνης.
«Τα Ελευσίνια Μυστήρια, είναι ένα είδος «εισιτήριο» στον παράδεισο του κάτω κόσμου. Πριν απ’ αυτά, οι Έλληνες αντιλαμβάνονταν τη μετά θάνατο ζωή ως μια τραγική περιπλάνηση στο ζοφερό Άδη. Αλλά τα Μυστήρια έδιναν τη δυνατότητα να βρεθείς στα Ηλύσια Πεδία, ένα είδος παραδείσου για τους νεκρούς Έλληνες, όπου οι ψυχές αιωνίως διασκεδάζουν, χορεύουν κ.λ.π.. Για το σκοπό αυτό έπρεπε να περάσεις την τελετή εξαγνισμού», επισήμανε ο κ. Σούνταρεφ.
Επιπλέον η μοναδικότητα του Ναού ενισχύεται από το γεγονός ότι είναι εγκατεστημένος στο έδαφος μιας μοναδικής νεκρόπολης, η οποία ανήκει στην προελληνική περίοδο. Τότε στη χερσόνησο του Ταμάν κατοικούσε η βαρβαρική φυλή των Σίνδων.
Τα Ελευσίνια Μυστήρια είναι ακόμα και σήμερα μία από τις πιο μυστηριώδεις και σημαντικές τελετές της αρχαιότητας. Οι επιστήμονες ως και τώρα διαφωνούν σχετικά με το πώς διεξάγονταν, καθώς η διαδικασία κρατούνταν ως επτασφράγιστο μυστικό. Οι μετέχοντες συνήθιζαν να δίνουν όρκο μη κοινοποίησης υπό το φόβο του θανάτου και οι τυχαίοι μάρτυρες σκοτώνονταν χωρίς οίκτο.
Πολλοί ιστορικοί είναι βέβαιοι ότι κατά τη διάρκεια των Μυστηρίων οι μετέχοντες βρίσκονταν υπό την επήρεια ψυχοτρόπων ουσιών και ειδικά του κυκεώνος, ένα ειδικό εκχύλισμα κριθαριού και μέντας (γλήχωνα), που βύθιζε σε βαθύτατη μυστικιστική κατάσταση.
αρχαιολογικό Ελληνικό μνημείο ανακάλυψε ο διδάκτωρ ιστορικών επιστημών Νικολάι Σούνταρεφ στη Ρωσία.
Το Ναό της θεάς Δήμητρας!
Σύμφωνα με την αρχαιότητα στον εν λόγω Ναό, η δημιουργία του οποίου χρονολογείται 50 χρόνια πριν από τον ..Παρθενώνα, διεξάγονταν τα Ελευσίνια Μυστήρια, μία από τις πιο σημαντικές τελετές της αρχαιότητας.
Ο ναός βρέθηκε στο χωριό Βέστνικ, στη χερσόνησο του Ταμάν, στα βόρεια παράλια του Ευξείνου Πόντου και σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, η σπουδαιότητά του είναι ανάλογη του παγκοσμίως γνωστού Stonehenge της Αγγλίας.
Ο Νικολάι Σούνταρεφ, επικεφαλής της αποστολής Ανατολής-Βοσπόρου του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, πιστεύει ότι οι ανασκαφές θα επιβεβαιώσουν ότι το κτήριο, που αποκαλύφθηκε είναι μόνο το μέρος ενός μεγάλου λατρευτικού συγκροτήματος.
«Κατασκευασμένο με όλους τους κλασικούς αρχαιοελληνικούς κανόνες, το μεγαλειώδες για την εποχή του κτίσμα, θα μπορούσε να ανεγερθεί μόνο με τη συμμετοχή της ανώτατης εξουσίας του Βασιλείου του Βοσπόρου», σημειώνει ο επιστήμονας.
«Κατέστη αμέσως σαφές ότι αυτό το κτίριο είναι μια ασυνήθιστη δημόσια κατασκευή. Δηλαδή οικοδομήθηκε όχι με ιδιωτικούς πόρους, αλλά με χρήματα του κράτους ή της κοινότητας, με καλούς αρχιτέκτονες και λαξευτές πέτρας, με προσεκτική προσαρμογή των λίθων. Ακόμη και τώρα, είναι δύσκολο να τοποθετήσεις το μαχαίρι ανάμεσά τους. Όλα έγιναν χωρίς τη βοήθεια μεγάλων λεπίδων, που τότε δεν υπήρχαν, αλλά μικρών κοπιδιών. Πολύ προσεκτική και ποιοτική εργασία», συμπληρώνει.
Οι ανακαλύψεις τόσο του ιερού όσο και του αγάλματος της θεάς Δήμητρας η οποία απεικονίζεται να κρατά την κόρη της Περσεφόνη, επιβεβαίωσαν ότι το συγκρότημα του ναού ήταν αφιερωμένο στην αρχαία θεά της γονιμότητας και της γεωργίας.
Σύμφωνα με τους μύθους, μετά την απαγωγή της κόρης της από το θεό του κάτω κόσμου, η Δήμητρα αποσύρθηκε στη μικρή πόλη της Ελευσίνας, η οποία απέχει 22 χιλιόμετρα από την Αθήνα και έκανε τάμα ότι κανένα φύτρο δεν θα ξεμυτίσει από τη γη, εωσότου της επιστρέψουν την Περσεφόνη. Μόνο όταν επέστρεψε την κόρη της, η Δήμητρα επέτρεψε στη Γη να ανθίσει. Τα Ελευσίνια Μυστήρια γεννήθηκαν τον 15ο αιώνα π.Χ. και συμβόλιζαν την επιστροφή της Περσεφόνης.
«Τα Ελευσίνια Μυστήρια, είναι ένα είδος «εισιτήριο» στον παράδεισο του κάτω κόσμου. Πριν απ’ αυτά, οι Έλληνες αντιλαμβάνονταν τη μετά θάνατο ζωή ως μια τραγική περιπλάνηση στο ζοφερό Άδη. Αλλά τα Μυστήρια έδιναν τη δυνατότητα να βρεθείς στα Ηλύσια Πεδία, ένα είδος παραδείσου για τους νεκρούς Έλληνες, όπου οι ψυχές αιωνίως διασκεδάζουν, χορεύουν κ.λ.π.. Για το σκοπό αυτό έπρεπε να περάσεις την τελετή εξαγνισμού», επισήμανε ο κ. Σούνταρεφ.
Επιπλέον η μοναδικότητα του Ναού ενισχύεται από το γεγονός ότι είναι εγκατεστημένος στο έδαφος μιας μοναδικής νεκρόπολης, η οποία ανήκει στην προελληνική περίοδο. Τότε στη χερσόνησο του Ταμάν κατοικούσε η βαρβαρική φυλή των Σίνδων.
Τα Ελευσίνια Μυστήρια είναι ακόμα και σήμερα μία από τις πιο μυστηριώδεις και σημαντικές τελετές της αρχαιότητας. Οι επιστήμονες ως και τώρα διαφωνούν σχετικά με το πώς διεξάγονταν, καθώς η διαδικασία κρατούνταν ως επτασφράγιστο μυστικό. Οι μετέχοντες συνήθιζαν να δίνουν όρκο μη κοινοποίησης υπό το φόβο του θανάτου και οι τυχαίοι μάρτυρες σκοτώνονταν χωρίς οίκτο.
Πολλοί ιστορικοί είναι βέβαιοι ότι κατά τη διάρκεια των Μυστηρίων οι μετέχοντες βρίσκονταν υπό την επήρεια ψυχοτρόπων ουσιών και ειδικά του κυκεώνος, ένα ειδικό εκχύλισμα κριθαριού και μέντας (γλήχωνα), που βύθιζε σε βαθύτατη μυστικιστική κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου