"Ο ακριβής αριθμός των πραγματικών contactees στη Γη είναι προς το παρόν 17422. Είναι διασκορπισμένοι σε όλα τα κράτη και ελάχιστοι έρχονται στη δημόσια προσοχή. Τους έχουμε αναθέσει διαφορετικά καθήκοντα και αρκετοί έρχονται σε επαφή με μας χωρίς να γνωρίζουν ότι δεν ανήκουν στη Γη ..." Σύμφωνα με τον Billy Meier η παραπάνω δήλωση είναι του Πλειάδιου εξωγήινου Ptaah, όταν επικοινώνησε μαζί του, το 1975.
Η καριέρα του Ελβετού αγρότη Billy Meier ως contactee ξεκίνησε το 1942, όταν ήταν ακόμη μόνο πέντε χρονών αγοράκι. Τότε, ανακάλυψε για πρώτη φορά ότι ο παππούς του και δάσκαλός του Semjase, ήταν μια Πλειάδεια οντότητα που ονομαζόταν στην πραγματικότητα Sfath. Μετά το θάνατο του Sfath, μια πανέμορφη γυναίκα, η Asket, ήρθε από ένα παράλληλο σύμπαν που ονομάζεται DAL και συνέχισε τις επαφές χωρίς διακοπή. Βέβαια δεν παντρεύτηκε αυτή, αλλά μια Ελληνίδα, την Καλλιόπη, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.
Ο Meier ισχυριζεται ότι οι Πλειάδες μοιάζουν πολύ με τους ανθρώπους, ζουν για 1.000 χρόνια περίπου και ο πλανήτης τους που βρίσκεται σε μια άλλη διαμόρφωση χώρου-χρόνου ονομάζεται ERRA με πληθυσμό 500 εκατομμύριων κατοίκων, μικρό μέρος μιας ομοσπονδίας 120 τρισεκατομμυρίων!
Εκτός των αναφορών του για τις συναντήσεις με τους Πλειάδειους, ο Meier, τράβηξε εκατοντάδες φωτογραφίες και δεκάδες βίντεο με ιπτάμενους δίσκους, ηχογράφησε ένα εικοσάλεπτο ντοκουμέντο με το βουητό ενός ufo, παρουσίασε ένα βιολογικό 4 μεταλλικά και 5 κρυστάλλινα εξωγήινα δείγματα, ερεύνησε πολλά αποτυπώματα προσγείωσης εξωγήινων σκαφών, επιδιώκοντας την πνευματική εξερεύνηση ταξίδεψε σε 42 χώρες σε 12 χρόνια, έγραψε βιβλία, ίδρυσε την μη κερδοσκοπική οργάνωση επιστημών ‘’Meier figu’’, ενώ περισσότεροι από 70 άνθρωποι επιβεβαίωσαν έως σήμερα τα στοιχεία του, σχετικά με την ύπαρξη των Πλειάδειων αλλά και των δίσκων τους.
Ακόμα ένας διάσημος contactee ήταν ο George Van Tassel (1910-1978), μηχανικός αεροσκαφών, που το 1947 αποφάσισε να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα μικρό δωμάτιο κάτω από τον τεράστιο βράχο ‘’Giant Rock’’ στην έρημο Mojave της California. Όπως ισχυριζόταν, ο λόγος που κατοίκησε εκεί ήταν γιατί το υλικό του βράχου λειτουργούσε σαν κεραία, η οποία τον βοηθούσε να επικοινωνεί πνευματικά με εξωγήινους πολιτισμούς. Συγκεκριμένα πίστευε ότι, η κρυσταλλική δομή του βράχου διέθετε μεγάλη δύναμη διοχέτευσης, χάρις τα πιεζοηλεκτρικά χαρακτηριστικά του. Ο βράχος στην δεκαετία του ’50 έγινε τόπος συνάντησης πολλών contactees που διοργάνωναν εκεί τις συνεδρίες τους, ενώ έφτασε στο αποκορύφωμά του το Μάιο του 1960, στο 7ο ετήσιο συνέδριο, όταν 12.000 άτομα παρακολούθησαν τον διήμερο διαλογισμό!
Τον Αύγουστο του 1952, ο Van Tassel αποκάλυψε την δεύτερη συνάντηση του με εξωγήινο διαστημόπλοιο, αφού πριν από ένα χρόνο είχε ανακοινώσει ότι είχε διακτινιστεί σε ένα τεράστιο σκάφος που ήταν σε τροχιά γύρο από τη Γη. Ο λόγος όμως της δεύτερης συνάντησης ήταν για να του δώσουν οδηγίες για ένα μηχάνημα που θα μπορούσε να αναζωογονήσει τα ανθρώπινα κύτταρα χρησιμοποιώντας τη φυσική ενέργεια που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα, το οποίο ονόμασε συσκευή "Integratron."
Η κατασκευή του Integratron προχώρησε σε οδυνηρά αργό ρυθμό, αλλά τον Ιανουάριο του 1978, το Κολλέγιο της Οικουμενικής Σοφίας, ανέφερε ότι η συσκευή ήταν 90% πλήρης. Δυστυχώς, ένα μήνα αργότερα, ο George Van Tassel απεβίωσε σε ηλικία 67 ετών και η συσκευή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Ο Van Tassel έγραψε έξι βιβλία σχετικά με τις εξώκοσμες εμπειρίες και συναντήσεις του, συμπεριλαμβανομένου του "I Rode in a Flying Saucer" και ίδρυσε τον μη αιρετικό και μη κερδοσκοπικό οργανισμό για τη θρησκευτική και την επιστημονική έρευνα, το Κολέγιο της Οικουμενικής Σοφίας (Τhe College of Universal Wisdom).
Το 2000, ένα μεγάλο κομμάτι του ‘’Giant Rock ‘’ αποκολλήθηκε αποκαλύπτοντας τον λευκό γρανίτη στο εσωτερικό του. Αυτό φυσικά δεν μείωσε τις επισκέψεις στη περιοχή, που εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να είναι τόπος έλξης των Αμερικανών contactees.
Μία ακόμα τοποθεσία που συρρέαν οι contactees ήταν το Rocky Mountain του Κολοράντο, καθώς εκεί πραγματοποιούσε κάθε καλοκαίρι συνέδριο ufo το Πανεπιστήμιο του Wyoming. Μια από τις σημαντικότερες ιστορίες που ακούστηκαν στο συνέδριο ήταν αυτή της contactee Merry Lynn Noble. Όπως παραδέχτηκε η ίδια, κάποτε ήταν εξαρτημένη από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά αλλά κατάφερε να αλλάξει τη ζωή της χάρις τη βοήθεια των πνευματικών συμβουλών που δέχθηκε τον Φεβρουάριο του 1982.
Εξαντλημένη και καταθλιπτική, επισκέφτηκε τους γονείς της στη Μοντάνα. Εκείνη τη νύχτα, εμφανίστηκε ένας ιπτάμενος δίσκος πάνω από το σπίτι και το έλουσε στο φως. Οι γονείς της Merry Lynn, έμοιαζε να αγνοούν την παρουσία του ufo, καθώς αυτή οδηγούταν πνευματικά στο σκάφος επικοινωνώντας τηλεπαθητικά με μια "παρουσία" που της έδωσε μια νέα ψυχή, με νέα ενέργεια.
Από εκείνη τη στιγμή η ζωή της άρχισε να αλλάζει προς το καλύτερο. Βρήκε μια καλή δουλειά και προσχώρησε στους Ανώνυμους Αλκοολικούς, όπου ξεπέρασε τη μανία για το ποτό και γνώρισε τον άνθρωπο που παντρεύτηκε. Για την ψυχική επαφή της με την εξωγήινη οντότητα έγραψε μια ανέκδοτη αυτοβιογραφία, την οποία παρουσίαζε σε συνέδρια.
Εκτός από τις αναφορές για την Πλειάδια φυλή, έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια και αναφορές για εξωγήινους από τον αστερισμό της Ανδρομέδας. Ο contactee Alex Collier είναι ένας από αυτούς που ισχυρίζεται ότι είχε μια σειρά εμπειριών και επαφών με την Ανδρομέδια φυλή. Πριν λίγα χρόνια, είχε δώσει συνεντεύξεις πρόσωπο με πρόσωπο με τους βετεράνους ερευνητές ufo, Paola Harris Stevens και Wendelle οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να εξετάσουν τους ισχυρισμούς του και τα στοιχεία που είχε συλλέξει και τελικώς υποστήριξαν ότι δεν βρήκαν κανένα στοιχείο της απάτης.
Κατά την περίοδο 2000-2002 σταμάτησε τη διάδοση των πληροφοριών που λάμβανε από τις εξωγήινες οντότητες, αφού (όπως αποκάλυψε χρόνια αργότερα) έγινε αποδέκτης απειλών από κρατικές υπηρεσίες.
Άγνωστο πως γνώριζε και προειδοποίησε στις 2 Ιουνίου του 2007, για το συνόλου των εμπιστευτικών συναντήσεων που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών, πολύ πριν από τις πληροφορίες που διέρρευσαν το Φεβρουάριο του 2008!
Τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του ‘40, ο George Adamski ήταν ένας από τους πιο γνωστούς ανθρώπους που δημοσιοποιούσε τις συναντήσεις και τις εμπειρίες του σχετικά με επισκέψεις εξωγήινων από το διάστημα.
Γεννήθηκε στην Πολωνία στις 17 Απριλίου του 1891 και μετανάστευσε με την οικογένεια του στη Νέα Υόρκη δύο χρόνια αργότερα. Από το 1913 έως το 1916, κατετάγη στο 13ο Ιππικό του αμερικανικού στρατού, το 1918 εργάστηκε ως ζωγράφος και διακοσμητής για την κυβέρνηση στο εθνικό πάρκο Yellowstone και το 1919 υπηρέτησε με την Εθνική Φρουρά στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Το 1940 μετακόμισε στην Καλιφόρνια, και συμμετείχε στο μυστικιστικό κίνημα γνωστό ως ‘’Το βασιλικό διάταγμα του Θιβέτ’’, όπου υιοθέτησε τους τίτλους του «καθηγητή» και του «φιλόσοφου» και μαζί με τους οπαδούς του τοποθετήθηκε τελικά στις νότιες πλαγιές του όρους Πάλομαρ, κοντά στο Αστρονομικό Παρατηρητήριο.
Στις 9 Οκτωβρίου του 1946, ο Adamski ισχυρίστηκε ότι είδε ένα τεράστιο εξωγήινο μητρικό σκάφος, πάνω από ένα καλιφορνέζικο σπίτι, ενώ στις 20 Νοεμβρίου του 1952, μαζί με έξι φίλους του σε μια εκστρατεία για να ψάξουν για ιπτάμενους δίσκους στην έρημο Mojave στην Καλιφόρνια, είχε την πρώτη του στενή επαφή.
Λίγο μετά το μεσημεριανό γεύμα, η ομάδα σαρώνοντας τους ουρανούς εντόπισε ένα γιγαντιαίο μητρικό σκάφος σε μορφή πούρου. Καθώς πλησίαζαν σε ένα καλύτερο σημείο για φωτογραφίες, μαζί με δύο από τους φίλους του κατευθύνονταν βαθύτερα στην έρημο. Ο Adamski κατάφερε να φωτογραφήσει αρκετές φορές το αντικείμενο με το φορητό του τηλεσκοπικό φακό αλλά η μανία του τον οδήγησε μόνο του ακόμα πιο βαθιά στην έρημο. Τότε εμφανίστηκε ένα σιωπηλό ασημένιο σκάφος το οποίο τον πλησίασε και απότομα εκτοξεύθηκε στο διάστημα. Λίγα λεπτά αργότερα ένα άλλο μικρότερο σκάφος εμφανίστηκε 400 μέτρα μακριά με έναν παράξενο άντρα από κάτω του. Το ανθρωποειδές ήταν περίπου 1,6 μέτρα ψηλό, με μακριά ξανθά μαλλιά και μαυρισμένο δέρμα. Φορούσε ένα καφέ μονοκόμματο κοστούμι με μια χοντρή ζώνη και κόκκινα παπούτσια. Ο Adamski χαιρέτησε το πλάσμα που έδειχνε φιλικό και οι δύο ξεκίνησαν μια κουβέντα χρησιμοποιώντας τηλεπάθεια και νοηματική γλώσσα. Το ον του ανέφερε ότι ήταν επισκέπτης από την Αφροδίτη, και το όνομά του ήταν Orthon. Ερχόταν με ένα μήνυμα για να προειδοποιήσει την ανθρωπότητα για τους κινδύνους της πυρηνικής ενέργειας και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ο Orthon αφού ενημέρωσε τον Adamski για την αποστολή του, αρνήθηκε να φωτογραφηθεί, μπήκε στο σκάφος του και εξαφανίστηκε στο διάστημα. Όλο το περιστατικό επιβεβαιώθηκε και από τους φίλους του που στέκονταν μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά.
Αμέσως μετά την επαφή, η αναγνωρισιμότητα του Adamski αυξήθηκε. Οι εφημερίδες δημοσίευαν συχνά τις φωτογραφίες του, οι οποίες δημοσιεύτηκαν το 1953 και στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Οι Ιπτάμενοι Δίσκοι έχουν προσγειωθεί’’, που έγινε μπεστ σέλερ. Στο δεύτερο βιβλίο του ‘’Μέσα από έναν Ιπτάμενο Δίσκο’’, εξέπληξε τους πάντες με τους ισχυρισμούς του για τα ταξίδια του στους εξωγήινους πολιτισμούς της Σελήνη, της Αφροδίτης και του Άρη.
Η μεγάλη στιγμή της καριέρας του ως contactee, ήρθε όταν η Βασίλισσα Juliana της Ολλανδίας και ο Πάπας Ιωάννης ΧΧΙΙΙ, τον κάλεσαν για να διαβάσουν το εξωγήινο μήνυμα που έλαβε το 1952 για τη σωτηρία της Γης!
Η φήμη του αλλά και οι ισχυρισμοί του, αρχίζουν να παρουσιάζουν ρωγμές το 1959, όταν το σοβιετικό διαστημικό σκάφος Luna 3 φωτογράφησε στην επιφάνεια της Σελήνης μόνο βράχια και ερημιά. Τελικά πέθανε στις 23 Απριλίου του 1965, σε ηλικία 73 ετών, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά η οποία δημιούργησε αναμφισβήτητα έντονες συζητήσεις, που πραγματοποιούνται ακόμα και σήμερα.
Ένας ακόμα Αμερικανός contactee που ισχυρίστηκε επαφές με ιπτάμενους δίσκους και βόλτες με εξωγήινα σκάφη, ήταν ο Daniel William Fry (1908-1992).
Στις 4 Ιουλίου του 1949, ο Fry μετά από βραδινή εορταστική εκδήλωση, στη κοντινή πόλη Las Cruces, διαπίστωσε ότι είχε χάσει το τελευταίο λεωφορείο. Έτσι αποφάσισε να περπατήσει τον δρόμο της επιστροφής μέσα στην έρημο, ελπίζοντας να σταματήσει κάποιο διερχόμενο αμάξι. Όμως, αντί για διερχόμενο αμάξι τον πλησίασε όπως ισχυρίστηκε ένα τηλεκατευθυνόμενο "πεπλατυσμένο σφαιροειδές" δέκα μέτρων! Τότε μια φωνή του ζήτησε να επιβιβαστεί στο σκάφος που προσγειώθηκε μπροστά του και προερχόταν από ένα μητρικό διαστημόπλοιο, 1.400 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη. Ο Fry επιβιβάστηκε, πετάξε πάνω από τη Νέα Υόρκη και γύρισε πίσω σε 30 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της πτήσης ο Fry υποστήριξε ότι μίλησε με την πιλοτική φωνή που ονομάζεται Alanο, η οποία του έδωσε πληροφορίες σχετικά με τη φυσική, την προϊστορία της Γης και την αρχαία Ατλαντίδα, συμπεριλαμβάνοντας τα θεμέλια του γήινου πολιτισμού.
Το 1954, θέλοντας να κατοχυρώσει τις ιστορίες του ως αληθινές, υποβλήθηκε σε εξέταση με ανιχνευτή ψεύδους, όμως απέτυχε! Την ίδια τύχη είχαν και τα φίλμ κάποιων ufo που παρουσίασε, αφού μετά από ανάλυση αποδείχθηκαν κατασκευασμένα.
Από το 1954 και μετά, ο Fry δεν το έβαλε κάτω και έδωσε δεκάδες συνεντεύξεις σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, επιμένοντας ότι οι ιστορίες του ήταν αληθινές. Επίσης, έγραψε πολλά βιβλία και συμμετείχε στις ετήσιες συνεδρίες των contactees στο Giant Rock και στο Yucca Valley της Καλιφόρνια, περίπου για τα επόμενα είκοσι χρόνια .
Ένας ακόμα διάσημος contactee της δεκαετίας του ’50 ήταν ο Τρούμαν Bethurum. Ο Τρούμαν πρωτοδιηγήθηκε την δική του επαφή με εξωγήινους το 1954, στο βιβλίο του με τίτλο ‘’Πάνω σε ένα ιπτάμενο δίσκο’’. Μια εμπειρία που ερχόταν από τον αυτοκινητόδρομο που διασχίζει την έρημο της Νεβάδα. Εκεί συνάντησε πέντε εξωγήινους, που είχαν φθάσει με ένα τεράστιο σκάφος στη Γη από έναν πλανήτη που ονομάζεται Set Clarion, που υποτίθεται ότι ήταν απαλλαγμένος από ασθένειες, πόλεμο, ή οποιονδήποτε άλλο κίνδυνο. Κυβερνήτης του σκάφους ήταν έναν θηλυκό πλάσμα που ονομαζόταν Aura Rhan, περίπου πέντε πόδια ψηλή, με λαδί δέρμα και παράξενη στολή. Τα πλάσματα μιλούσαν τέλεια Γαλλικά, πράγμα που έδειχνε ότι είχαν ξαναεπισκευθεί στο παρελθόν τον πλανήτη μας.
Ο Τρούμαν μέχρι το 1969 που τελικά απεβίωσε, έγραψε παρά πολλά βιβλία και άρθρα σε περιοδικά της εποχής, με μεγάλες επιτυχίες τα ‘’The Voice of the Planet Clarion’’ (1957), ‘’Facing Reality’’ (1958) και το ‘’The People of the Planet Clarion’’ (1970) που δημοσιεύθηκε ένα χρόνο μετά το θάνατό του.
H πανέμορφη ξανθούλα Sheila Schultz, ή αλλιώς με το αστρικό της όνομα Omnec Onec, έγινε δημόσια γνωστή με την αυτοβιογραφία της ‘’Ήρθα από την Αφροδίτη, From Venus i came" και τις δημόσιες εμφανίσεις της σε συνέδρια ufo, τηλεοπτικές συνεντεύξεις, άρθρα και διαλέξεις.
Η Onec, ισχυρίζεται ότι μετενσαρκώθηκε στο σώμα της επτάχρονης Sheila αφότου ξεψύχησε μετά από ατύχημα με λεωφορείο στη Chatanooga του Tennesee, το 1955. Μεγάλωσε μια φυσιολογική ζωή και ποτέ δεν μίλησε για την Αφροδίτη, περιμένοντας την σωστή στιγμή.
Το 1966, αποκάλυψε ότι στη πραγματικότητα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη της Αφροδίτης Teutonia. Εκεί σπούδασε στο ναό της Ιστορίας και έμαθε τα πάντα για τη μακροχρόνια παρακολούθηση της Γης αλλά και για τα είδη της ζωής σε όλους τους κατοικήσιμους πλανήτες του γαλαξία. Αν και τη δίδαξαν ότι η ανισορροπία που προκαλείται στο πλανήτη μας από τη μοναδική Σελήνη την οποία έχει, δημιουργεί χρόνια εναλλασσόμενη επιρροή στα ανθρώπινα συναισθήματα, ήθελε να κατοικήσει στη Γη και η Αδελφότητα των πλανητών την έστειλε εδώ. Το σώμα της μικρής Sheila της έδωσε την ευκαιρία να γίνει μια δασκάλα της ανιδιοτελής ψυχικής αγάπης, της δύναμης των σκέψεών, της επιτυχημένης ενεργειακής ροής, της άγνωστης ιστορίας του ηλιακού μας συστήματος, της ύπαρξης διαστάσεων παράλληλα στη φυσική πραγματικότητα, της κατανόησης των σχέσεων με το δημιουργό, την ξεχασμένη αποστολή των ανθρώπων και της επιστροφής των χαμένων δυνατοτήτων μας.
Αξέχαστη η εμφάνιση της στο πρώτο Διεθνές Συνέδριο ufo στη Νεβάδα στο 1991, με τα ασημένια τακούνια στιλέτο, το κατακόκκινο βερνίκι νυχιών αλλά και τη ακαταμάχητη νεανική της μορφή, σε ηλικία 43 ετών! [Και στη τελευταία φώτο, δείτε την στα 63 της, το 2011.] (Συνεχίζεται...)
Η καριέρα του Ελβετού αγρότη Billy Meier ως contactee ξεκίνησε το 1942, όταν ήταν ακόμη μόνο πέντε χρονών αγοράκι. Τότε, ανακάλυψε για πρώτη φορά ότι ο παππούς του και δάσκαλός του Semjase, ήταν μια Πλειάδεια οντότητα που ονομαζόταν στην πραγματικότητα Sfath. Μετά το θάνατο του Sfath, μια πανέμορφη γυναίκα, η Asket, ήρθε από ένα παράλληλο σύμπαν που ονομάζεται DAL και συνέχισε τις επαφές χωρίς διακοπή. Βέβαια δεν παντρεύτηκε αυτή, αλλά μια Ελληνίδα, την Καλλιόπη, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.
Ο Meier ισχυριζεται ότι οι Πλειάδες μοιάζουν πολύ με τους ανθρώπους, ζουν για 1.000 χρόνια περίπου και ο πλανήτης τους που βρίσκεται σε μια άλλη διαμόρφωση χώρου-χρόνου ονομάζεται ERRA με πληθυσμό 500 εκατομμύριων κατοίκων, μικρό μέρος μιας ομοσπονδίας 120 τρισεκατομμυρίων!
Εκτός των αναφορών του για τις συναντήσεις με τους Πλειάδειους, ο Meier, τράβηξε εκατοντάδες φωτογραφίες και δεκάδες βίντεο με ιπτάμενους δίσκους, ηχογράφησε ένα εικοσάλεπτο ντοκουμέντο με το βουητό ενός ufo, παρουσίασε ένα βιολογικό 4 μεταλλικά και 5 κρυστάλλινα εξωγήινα δείγματα, ερεύνησε πολλά αποτυπώματα προσγείωσης εξωγήινων σκαφών, επιδιώκοντας την πνευματική εξερεύνηση ταξίδεψε σε 42 χώρες σε 12 χρόνια, έγραψε βιβλία, ίδρυσε την μη κερδοσκοπική οργάνωση επιστημών ‘’Meier figu’’, ενώ περισσότεροι από 70 άνθρωποι επιβεβαίωσαν έως σήμερα τα στοιχεία του, σχετικά με την ύπαρξη των Πλειάδειων αλλά και των δίσκων τους.
Ακόμα ένας διάσημος contactee ήταν ο George Van Tassel (1910-1978), μηχανικός αεροσκαφών, που το 1947 αποφάσισε να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα μικρό δωμάτιο κάτω από τον τεράστιο βράχο ‘’Giant Rock’’ στην έρημο Mojave της California. Όπως ισχυριζόταν, ο λόγος που κατοίκησε εκεί ήταν γιατί το υλικό του βράχου λειτουργούσε σαν κεραία, η οποία τον βοηθούσε να επικοινωνεί πνευματικά με εξωγήινους πολιτισμούς. Συγκεκριμένα πίστευε ότι, η κρυσταλλική δομή του βράχου διέθετε μεγάλη δύναμη διοχέτευσης, χάρις τα πιεζοηλεκτρικά χαρακτηριστικά του. Ο βράχος στην δεκαετία του ’50 έγινε τόπος συνάντησης πολλών contactees που διοργάνωναν εκεί τις συνεδρίες τους, ενώ έφτασε στο αποκορύφωμά του το Μάιο του 1960, στο 7ο ετήσιο συνέδριο, όταν 12.000 άτομα παρακολούθησαν τον διήμερο διαλογισμό!
Τον Αύγουστο του 1952, ο Van Tassel αποκάλυψε την δεύτερη συνάντηση του με εξωγήινο διαστημόπλοιο, αφού πριν από ένα χρόνο είχε ανακοινώσει ότι είχε διακτινιστεί σε ένα τεράστιο σκάφος που ήταν σε τροχιά γύρο από τη Γη. Ο λόγος όμως της δεύτερης συνάντησης ήταν για να του δώσουν οδηγίες για ένα μηχάνημα που θα μπορούσε να αναζωογονήσει τα ανθρώπινα κύτταρα χρησιμοποιώντας τη φυσική ενέργεια που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα, το οποίο ονόμασε συσκευή "Integratron."
Η κατασκευή του Integratron προχώρησε σε οδυνηρά αργό ρυθμό, αλλά τον Ιανουάριο του 1978, το Κολλέγιο της Οικουμενικής Σοφίας, ανέφερε ότι η συσκευή ήταν 90% πλήρης. Δυστυχώς, ένα μήνα αργότερα, ο George Van Tassel απεβίωσε σε ηλικία 67 ετών και η συσκευή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Ο Van Tassel έγραψε έξι βιβλία σχετικά με τις εξώκοσμες εμπειρίες και συναντήσεις του, συμπεριλαμβανομένου του "I Rode in a Flying Saucer" και ίδρυσε τον μη αιρετικό και μη κερδοσκοπικό οργανισμό για τη θρησκευτική και την επιστημονική έρευνα, το Κολέγιο της Οικουμενικής Σοφίας (Τhe College of Universal Wisdom).
Το 2000, ένα μεγάλο κομμάτι του ‘’Giant Rock ‘’ αποκολλήθηκε αποκαλύπτοντας τον λευκό γρανίτη στο εσωτερικό του. Αυτό φυσικά δεν μείωσε τις επισκέψεις στη περιοχή, που εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να είναι τόπος έλξης των Αμερικανών contactees.
Μία ακόμα τοποθεσία που συρρέαν οι contactees ήταν το Rocky Mountain του Κολοράντο, καθώς εκεί πραγματοποιούσε κάθε καλοκαίρι συνέδριο ufo το Πανεπιστήμιο του Wyoming. Μια από τις σημαντικότερες ιστορίες που ακούστηκαν στο συνέδριο ήταν αυτή της contactee Merry Lynn Noble. Όπως παραδέχτηκε η ίδια, κάποτε ήταν εξαρτημένη από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά αλλά κατάφερε να αλλάξει τη ζωή της χάρις τη βοήθεια των πνευματικών συμβουλών που δέχθηκε τον Φεβρουάριο του 1982.
Εξαντλημένη και καταθλιπτική, επισκέφτηκε τους γονείς της στη Μοντάνα. Εκείνη τη νύχτα, εμφανίστηκε ένας ιπτάμενος δίσκος πάνω από το σπίτι και το έλουσε στο φως. Οι γονείς της Merry Lynn, έμοιαζε να αγνοούν την παρουσία του ufo, καθώς αυτή οδηγούταν πνευματικά στο σκάφος επικοινωνώντας τηλεπαθητικά με μια "παρουσία" που της έδωσε μια νέα ψυχή, με νέα ενέργεια.
Από εκείνη τη στιγμή η ζωή της άρχισε να αλλάζει προς το καλύτερο. Βρήκε μια καλή δουλειά και προσχώρησε στους Ανώνυμους Αλκοολικούς, όπου ξεπέρασε τη μανία για το ποτό και γνώρισε τον άνθρωπο που παντρεύτηκε. Για την ψυχική επαφή της με την εξωγήινη οντότητα έγραψε μια ανέκδοτη αυτοβιογραφία, την οποία παρουσίαζε σε συνέδρια.
Εκτός από τις αναφορές για την Πλειάδια φυλή, έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια και αναφορές για εξωγήινους από τον αστερισμό της Ανδρομέδας. Ο contactee Alex Collier είναι ένας από αυτούς που ισχυρίζεται ότι είχε μια σειρά εμπειριών και επαφών με την Ανδρομέδια φυλή. Πριν λίγα χρόνια, είχε δώσει συνεντεύξεις πρόσωπο με πρόσωπο με τους βετεράνους ερευνητές ufo, Paola Harris Stevens και Wendelle οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να εξετάσουν τους ισχυρισμούς του και τα στοιχεία που είχε συλλέξει και τελικώς υποστήριξαν ότι δεν βρήκαν κανένα στοιχείο της απάτης.
Κατά την περίοδο 2000-2002 σταμάτησε τη διάδοση των πληροφοριών που λάμβανε από τις εξωγήινες οντότητες, αφού (όπως αποκάλυψε χρόνια αργότερα) έγινε αποδέκτης απειλών από κρατικές υπηρεσίες.
Άγνωστο πως γνώριζε και προειδοποίησε στις 2 Ιουνίου του 2007, για το συνόλου των εμπιστευτικών συναντήσεων που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών, πολύ πριν από τις πληροφορίες που διέρρευσαν το Φεβρουάριο του 2008!
Γεννήθηκε στην Πολωνία στις 17 Απριλίου του 1891 και μετανάστευσε με την οικογένεια του στη Νέα Υόρκη δύο χρόνια αργότερα. Από το 1913 έως το 1916, κατετάγη στο 13ο Ιππικό του αμερικανικού στρατού, το 1918 εργάστηκε ως ζωγράφος και διακοσμητής για την κυβέρνηση στο εθνικό πάρκο Yellowstone και το 1919 υπηρέτησε με την Εθνική Φρουρά στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Το 1940 μετακόμισε στην Καλιφόρνια, και συμμετείχε στο μυστικιστικό κίνημα γνωστό ως ‘’Το βασιλικό διάταγμα του Θιβέτ’’, όπου υιοθέτησε τους τίτλους του «καθηγητή» και του «φιλόσοφου» και μαζί με τους οπαδούς του τοποθετήθηκε τελικά στις νότιες πλαγιές του όρους Πάλομαρ, κοντά στο Αστρονομικό Παρατηρητήριο.
Στις 9 Οκτωβρίου του 1946, ο Adamski ισχυρίστηκε ότι είδε ένα τεράστιο εξωγήινο μητρικό σκάφος, πάνω από ένα καλιφορνέζικο σπίτι, ενώ στις 20 Νοεμβρίου του 1952, μαζί με έξι φίλους του σε μια εκστρατεία για να ψάξουν για ιπτάμενους δίσκους στην έρημο Mojave στην Καλιφόρνια, είχε την πρώτη του στενή επαφή.
Λίγο μετά το μεσημεριανό γεύμα, η ομάδα σαρώνοντας τους ουρανούς εντόπισε ένα γιγαντιαίο μητρικό σκάφος σε μορφή πούρου. Καθώς πλησίαζαν σε ένα καλύτερο σημείο για φωτογραφίες, μαζί με δύο από τους φίλους του κατευθύνονταν βαθύτερα στην έρημο. Ο Adamski κατάφερε να φωτογραφήσει αρκετές φορές το αντικείμενο με το φορητό του τηλεσκοπικό φακό αλλά η μανία του τον οδήγησε μόνο του ακόμα πιο βαθιά στην έρημο. Τότε εμφανίστηκε ένα σιωπηλό ασημένιο σκάφος το οποίο τον πλησίασε και απότομα εκτοξεύθηκε στο διάστημα. Λίγα λεπτά αργότερα ένα άλλο μικρότερο σκάφος εμφανίστηκε 400 μέτρα μακριά με έναν παράξενο άντρα από κάτω του. Το ανθρωποειδές ήταν περίπου 1,6 μέτρα ψηλό, με μακριά ξανθά μαλλιά και μαυρισμένο δέρμα. Φορούσε ένα καφέ μονοκόμματο κοστούμι με μια χοντρή ζώνη και κόκκινα παπούτσια. Ο Adamski χαιρέτησε το πλάσμα που έδειχνε φιλικό και οι δύο ξεκίνησαν μια κουβέντα χρησιμοποιώντας τηλεπάθεια και νοηματική γλώσσα. Το ον του ανέφερε ότι ήταν επισκέπτης από την Αφροδίτη, και το όνομά του ήταν Orthon. Ερχόταν με ένα μήνυμα για να προειδοποιήσει την ανθρωπότητα για τους κινδύνους της πυρηνικής ενέργειας και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ο Orthon αφού ενημέρωσε τον Adamski για την αποστολή του, αρνήθηκε να φωτογραφηθεί, μπήκε στο σκάφος του και εξαφανίστηκε στο διάστημα. Όλο το περιστατικό επιβεβαιώθηκε και από τους φίλους του που στέκονταν μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά.
Αμέσως μετά την επαφή, η αναγνωρισιμότητα του Adamski αυξήθηκε. Οι εφημερίδες δημοσίευαν συχνά τις φωτογραφίες του, οι οποίες δημοσιεύτηκαν το 1953 και στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Οι Ιπτάμενοι Δίσκοι έχουν προσγειωθεί’’, που έγινε μπεστ σέλερ. Στο δεύτερο βιβλίο του ‘’Μέσα από έναν Ιπτάμενο Δίσκο’’, εξέπληξε τους πάντες με τους ισχυρισμούς του για τα ταξίδια του στους εξωγήινους πολιτισμούς της Σελήνη, της Αφροδίτης και του Άρη.
Η μεγάλη στιγμή της καριέρας του ως contactee, ήρθε όταν η Βασίλισσα Juliana της Ολλανδίας και ο Πάπας Ιωάννης ΧΧΙΙΙ, τον κάλεσαν για να διαβάσουν το εξωγήινο μήνυμα που έλαβε το 1952 για τη σωτηρία της Γης!
Η φήμη του αλλά και οι ισχυρισμοί του, αρχίζουν να παρουσιάζουν ρωγμές το 1959, όταν το σοβιετικό διαστημικό σκάφος Luna 3 φωτογράφησε στην επιφάνεια της Σελήνης μόνο βράχια και ερημιά. Τελικά πέθανε στις 23 Απριλίου του 1965, σε ηλικία 73 ετών, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά η οποία δημιούργησε αναμφισβήτητα έντονες συζητήσεις, που πραγματοποιούνται ακόμα και σήμερα.
Ένας ακόμα Αμερικανός contactee που ισχυρίστηκε επαφές με ιπτάμενους δίσκους και βόλτες με εξωγήινα σκάφη, ήταν ο Daniel William Fry (1908-1992).
Στις 4 Ιουλίου του 1949, ο Fry μετά από βραδινή εορταστική εκδήλωση, στη κοντινή πόλη Las Cruces, διαπίστωσε ότι είχε χάσει το τελευταίο λεωφορείο. Έτσι αποφάσισε να περπατήσει τον δρόμο της επιστροφής μέσα στην έρημο, ελπίζοντας να σταματήσει κάποιο διερχόμενο αμάξι. Όμως, αντί για διερχόμενο αμάξι τον πλησίασε όπως ισχυρίστηκε ένα τηλεκατευθυνόμενο "πεπλατυσμένο σφαιροειδές" δέκα μέτρων! Τότε μια φωνή του ζήτησε να επιβιβαστεί στο σκάφος που προσγειώθηκε μπροστά του και προερχόταν από ένα μητρικό διαστημόπλοιο, 1.400 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη. Ο Fry επιβιβάστηκε, πετάξε πάνω από τη Νέα Υόρκη και γύρισε πίσω σε 30 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της πτήσης ο Fry υποστήριξε ότι μίλησε με την πιλοτική φωνή που ονομάζεται Alanο, η οποία του έδωσε πληροφορίες σχετικά με τη φυσική, την προϊστορία της Γης και την αρχαία Ατλαντίδα, συμπεριλαμβάνοντας τα θεμέλια του γήινου πολιτισμού.
Το 1954, θέλοντας να κατοχυρώσει τις ιστορίες του ως αληθινές, υποβλήθηκε σε εξέταση με ανιχνευτή ψεύδους, όμως απέτυχε! Την ίδια τύχη είχαν και τα φίλμ κάποιων ufo που παρουσίασε, αφού μετά από ανάλυση αποδείχθηκαν κατασκευασμένα.
Από το 1954 και μετά, ο Fry δεν το έβαλε κάτω και έδωσε δεκάδες συνεντεύξεις σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, επιμένοντας ότι οι ιστορίες του ήταν αληθινές. Επίσης, έγραψε πολλά βιβλία και συμμετείχε στις ετήσιες συνεδρίες των contactees στο Giant Rock και στο Yucca Valley της Καλιφόρνια, περίπου για τα επόμενα είκοσι χρόνια .
Ένας ακόμα διάσημος contactee της δεκαετίας του ’50 ήταν ο Τρούμαν Bethurum. Ο Τρούμαν πρωτοδιηγήθηκε την δική του επαφή με εξωγήινους το 1954, στο βιβλίο του με τίτλο ‘’Πάνω σε ένα ιπτάμενο δίσκο’’. Μια εμπειρία που ερχόταν από τον αυτοκινητόδρομο που διασχίζει την έρημο της Νεβάδα. Εκεί συνάντησε πέντε εξωγήινους, που είχαν φθάσει με ένα τεράστιο σκάφος στη Γη από έναν πλανήτη που ονομάζεται Set Clarion, που υποτίθεται ότι ήταν απαλλαγμένος από ασθένειες, πόλεμο, ή οποιονδήποτε άλλο κίνδυνο. Κυβερνήτης του σκάφους ήταν έναν θηλυκό πλάσμα που ονομαζόταν Aura Rhan, περίπου πέντε πόδια ψηλή, με λαδί δέρμα και παράξενη στολή. Τα πλάσματα μιλούσαν τέλεια Γαλλικά, πράγμα που έδειχνε ότι είχαν ξαναεπισκευθεί στο παρελθόν τον πλανήτη μας.
Ο Τρούμαν μέχρι το 1969 που τελικά απεβίωσε, έγραψε παρά πολλά βιβλία και άρθρα σε περιοδικά της εποχής, με μεγάλες επιτυχίες τα ‘’The Voice of the Planet Clarion’’ (1957), ‘’Facing Reality’’ (1958) και το ‘’The People of the Planet Clarion’’ (1970) που δημοσιεύθηκε ένα χρόνο μετά το θάνατό του.
H πανέμορφη ξανθούλα Sheila Schultz, ή αλλιώς με το αστρικό της όνομα Omnec Onec, έγινε δημόσια γνωστή με την αυτοβιογραφία της ‘’Ήρθα από την Αφροδίτη, From Venus i came" και τις δημόσιες εμφανίσεις της σε συνέδρια ufo, τηλεοπτικές συνεντεύξεις, άρθρα και διαλέξεις.
Η Onec, ισχυρίζεται ότι μετενσαρκώθηκε στο σώμα της επτάχρονης Sheila αφότου ξεψύχησε μετά από ατύχημα με λεωφορείο στη Chatanooga του Tennesee, το 1955. Μεγάλωσε μια φυσιολογική ζωή και ποτέ δεν μίλησε για την Αφροδίτη, περιμένοντας την σωστή στιγμή.
Το 1966, αποκάλυψε ότι στη πραγματικότητα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη της Αφροδίτης Teutonia. Εκεί σπούδασε στο ναό της Ιστορίας και έμαθε τα πάντα για τη μακροχρόνια παρακολούθηση της Γης αλλά και για τα είδη της ζωής σε όλους τους κατοικήσιμους πλανήτες του γαλαξία. Αν και τη δίδαξαν ότι η ανισορροπία που προκαλείται στο πλανήτη μας από τη μοναδική Σελήνη την οποία έχει, δημιουργεί χρόνια εναλλασσόμενη επιρροή στα ανθρώπινα συναισθήματα, ήθελε να κατοικήσει στη Γη και η Αδελφότητα των πλανητών την έστειλε εδώ. Το σώμα της μικρής Sheila της έδωσε την ευκαιρία να γίνει μια δασκάλα της ανιδιοτελής ψυχικής αγάπης, της δύναμης των σκέψεών, της επιτυχημένης ενεργειακής ροής, της άγνωστης ιστορίας του ηλιακού μας συστήματος, της ύπαρξης διαστάσεων παράλληλα στη φυσική πραγματικότητα, της κατανόησης των σχέσεων με το δημιουργό, την ξεχασμένη αποστολή των ανθρώπων και της επιστροφής των χαμένων δυνατοτήτων μας.
Αξέχαστη η εμφάνιση της στο πρώτο Διεθνές Συνέδριο ufo στη Νεβάδα στο 1991, με τα ασημένια τακούνια στιλέτο, το κατακόκκινο βερνίκι νυχιών αλλά και τη ακαταμάχητη νεανική της μορφή, σε ηλικία 43 ετών! [Και στη τελευταία φώτο, δείτε την στα 63 της, το 2011.] (Συνεχίζεται...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου