Ενα βήμα παραπέρα έκανε ο άνθρωπος στον μακρύ δρόμο προς τη δημιουργία τεχνητής νοημοσύνης! Με τη βοήθεια της βιοχημείας και της γενετικής, επιστήμονες από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) δημιούργησαν στο εργαστήριο το πρώτο νευρικό δίκτυο από μόρια DNA, το οποίο μπορεί να σκεφτεί και να απαντήσει σε ερωτήσεις! Και, για την ακρίβεια, «έπαιξαν» μαζί του ένα νοητικό παιχνίδι τύπου «Μάντεψε ποιος»!
Το εξωπραγματικό επίτευγμα στην ουσία βασίζεται σε απλές αλληλεπιδράσεις μεταξύ συστοιχιών DNA, που αποτελούν μία μίμηση του τρόπου που πιθανώς «σκέφτονταν» οι πρώτοι μικροοργανισμοί, πολύ πριν η εξελικτική αλυσίδα οδηγήσει στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες δημιούργησαν τέσσερις τεχνητούς νευρώνες από 112 αλυσίδες DNA. Στη συνέχεια έπαιξαν ένα «παιχνίδι», όπου εθελοντές έπρεπε να σκεφτούν την ταυτότητα ενός επιστήμονα και να απαντήσουν σε τέσσερις απλές ερωτήσεις - μία από αυτές, για παράδειγμα, ήταν: «Είναι αυτός ο επιστήμονας Βρετανός;». Με βάση τις απαντήσεις που έδιναν, προγραμμάτιζαν μόρια DNA, τα οποία στη συνέχεια έριχναν στον δοκιμαστικό σωλήνα με το νευρικό δίκτυο. Ανάλογα με την αλληλεπίδραση που είχε κάθε φορά το δίκτυο με τα μόρια DNA, έστελνε τα αντίστοιχα νευρικά σήματα. Βρήκαν πως, σε 27 διαφορετικές απαντήσεις, κάθε φορά το νευρικό δίκτυο κατάφερνε να αναγνωρίσει ποιον επιστήμονα είχαν στο μυαλό τους οι εθελοντές!
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι συγκεκριμένοι επιστήμονες αναπτύσσουν υποτυπώδεις τεχνητές νευρικές δομές. Σε μία παλιότερη έρευνα είχαν δημιουργήσει ένα πιο στοιχειώδες δίκτυο DNA, που υπολογίζει τετραγωνικές ρίζες!
Θα αναρωτιόταν κανείς ποια είναι η χρησιμότητα όλων αυτών, εκτός από την πιθανότητα στο πολύ μακρινό μέλλον να δημιουργήσουμε, εκτός από ρομποτική τεχνητή νοημοσύνη, και βιολογική, «ζωντανή» νοημοσύνη, φέρνοντας στη ζωή πλάσματα τύπου Φρανκενστάιν. Οι ίδιοι οι επιστήμονες απαντούν πως τα συγκεκριμένα συστήματα μπορεί να γίνουν ένα είδος στρατού πληροφοριοδοτών, που θα μπορεί να λειτουργεί μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα και να διαγιγνώσκει ασθένειες!
Δίαιτα με καθημερινά το ίδιο (αγαπημένο) φαγητό
Την ανία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως «όπλο» της μία νέα δίαιτα, λένε Αμερικανοί επιστήμονες, προκειμένου να μας κοπεί η όρεξη! Φανταστείτε δηλαδή κάθε μέρα να βρίσκετε στο τραπέζι το ίδιο φαγητό, ακόμη και αν αυτό είναι το αγαπημένο σας. Σίγουρα κάποια στιγμή θα φάτε λιγότερο ή μπορεί ακόμη και να το αφήσετε άθικτο.
Ξεκινώντας από αυτό το απλό σκεπτικό, οι διατροφολόγοι από το αμερικανικό πανεπιστήμιο του Μπάφαλο πραγματοποίησαν ένα πείραμα με 32 γυναίκες. Τους ζήτησαν να κάνουν μία συγκεκριμένη δουλειά, στο τέλος της οποίας τους πρόσφεραν ένα πιάτο μακαρόνια με τυρί, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ξαναγεμίσουν το πιάτο τους όσες φορές το επιθυμούσαν.
Με τις μισές από αυτές επανέλαβαν το πείραμα μία φορά την εβδομάδα, για πέντε εβδομάδες. Στις υπόλοιπες η επανάληψη ήταν για πέντε συνεχόμενες ημέρες. Διαπίστωσαν ότι όσες έπρεπε να φάνε το συγκεκριμένο πιάτο εβδομαδιαίως στο τέλος του πειράματος κατέληξαν να τρώνε 100 θερμίδες παραπάνω. Αντίθετα, εκείνες που ακολούθησαν την καθημερινή «δίαιτα» στο τέλος των πέντε ημερών έτρωγαν 30 θερμίδες λιγότερες. Γιατί, πολύ απλά, είχαν κουραστεί από το μενού!
Οι επιστήμονες λένε τώρα πως, παρότι η έρευνα δεν αποδεικνύει κάτι πρωτότυπο, ίσως δίνει μία κατεύθυνση που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν οι διαιτολόγοι.
Το εξωπραγματικό επίτευγμα στην ουσία βασίζεται σε απλές αλληλεπιδράσεις μεταξύ συστοιχιών DNA, που αποτελούν μία μίμηση του τρόπου που πιθανώς «σκέφτονταν» οι πρώτοι μικροοργανισμοί, πολύ πριν η εξελικτική αλυσίδα οδηγήσει στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες δημιούργησαν τέσσερις τεχνητούς νευρώνες από 112 αλυσίδες DNA. Στη συνέχεια έπαιξαν ένα «παιχνίδι», όπου εθελοντές έπρεπε να σκεφτούν την ταυτότητα ενός επιστήμονα και να απαντήσουν σε τέσσερις απλές ερωτήσεις - μία από αυτές, για παράδειγμα, ήταν: «Είναι αυτός ο επιστήμονας Βρετανός;». Με βάση τις απαντήσεις που έδιναν, προγραμμάτιζαν μόρια DNA, τα οποία στη συνέχεια έριχναν στον δοκιμαστικό σωλήνα με το νευρικό δίκτυο. Ανάλογα με την αλληλεπίδραση που είχε κάθε φορά το δίκτυο με τα μόρια DNA, έστελνε τα αντίστοιχα νευρικά σήματα. Βρήκαν πως, σε 27 διαφορετικές απαντήσεις, κάθε φορά το νευρικό δίκτυο κατάφερνε να αναγνωρίσει ποιον επιστήμονα είχαν στο μυαλό τους οι εθελοντές!
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι συγκεκριμένοι επιστήμονες αναπτύσσουν υποτυπώδεις τεχνητές νευρικές δομές. Σε μία παλιότερη έρευνα είχαν δημιουργήσει ένα πιο στοιχειώδες δίκτυο DNA, που υπολογίζει τετραγωνικές ρίζες!
Θα αναρωτιόταν κανείς ποια είναι η χρησιμότητα όλων αυτών, εκτός από την πιθανότητα στο πολύ μακρινό μέλλον να δημιουργήσουμε, εκτός από ρομποτική τεχνητή νοημοσύνη, και βιολογική, «ζωντανή» νοημοσύνη, φέρνοντας στη ζωή πλάσματα τύπου Φρανκενστάιν. Οι ίδιοι οι επιστήμονες απαντούν πως τα συγκεκριμένα συστήματα μπορεί να γίνουν ένα είδος στρατού πληροφοριοδοτών, που θα μπορεί να λειτουργεί μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα και να διαγιγνώσκει ασθένειες!
Δίαιτα με καθημερινά το ίδιο (αγαπημένο) φαγητό
Την ανία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως «όπλο» της μία νέα δίαιτα, λένε Αμερικανοί επιστήμονες, προκειμένου να μας κοπεί η όρεξη! Φανταστείτε δηλαδή κάθε μέρα να βρίσκετε στο τραπέζι το ίδιο φαγητό, ακόμη και αν αυτό είναι το αγαπημένο σας. Σίγουρα κάποια στιγμή θα φάτε λιγότερο ή μπορεί ακόμη και να το αφήσετε άθικτο.
Ξεκινώντας από αυτό το απλό σκεπτικό, οι διατροφολόγοι από το αμερικανικό πανεπιστήμιο του Μπάφαλο πραγματοποίησαν ένα πείραμα με 32 γυναίκες. Τους ζήτησαν να κάνουν μία συγκεκριμένη δουλειά, στο τέλος της οποίας τους πρόσφεραν ένα πιάτο μακαρόνια με τυρί, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ξαναγεμίσουν το πιάτο τους όσες φορές το επιθυμούσαν.
Με τις μισές από αυτές επανέλαβαν το πείραμα μία φορά την εβδομάδα, για πέντε εβδομάδες. Στις υπόλοιπες η επανάληψη ήταν για πέντε συνεχόμενες ημέρες. Διαπίστωσαν ότι όσες έπρεπε να φάνε το συγκεκριμένο πιάτο εβδομαδιαίως στο τέλος του πειράματος κατέληξαν να τρώνε 100 θερμίδες παραπάνω. Αντίθετα, εκείνες που ακολούθησαν την καθημερινή «δίαιτα» στο τέλος των πέντε ημερών έτρωγαν 30 θερμίδες λιγότερες. Γιατί, πολύ απλά, είχαν κουραστεί από το μενού!
Οι επιστήμονες λένε τώρα πως, παρότι η έρευνα δεν αποδεικνύει κάτι πρωτότυπο, ίσως δίνει μία κατεύθυνση που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν οι διαιτολόγοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου