Έχουν περάσει 780 χιλιάδες χρόνια από την τελευταία αντιστροφή των μαγνητικών πόλων, γι ‘αυτό και μπορεί να καθυστερήσει η επόμενη αντιστροφή. Μήπως όμως τότε θα μας βομβαρδίσει μια θανατηφόρα ακτινοβολία από το διάστημα, καθώς θα μειωθεί η προστατευτική μαγνητική ασπίδα της Γης;
Επιστήμονες που μελετούν ένα από τα πιο μυστηριώδη φυσικά φαινόμενα, υποστηρίζουν ότι η αναστροφή της πολικότητας φαίνεται να συμβαίνουν κατά ομάδες, υποδεικνύοντας έτσι κάποιο είδος «μνήμης» των προηγούμενων εκδηλώσεων.
Οι επιστήμονες λένε τώρα ότι οι μαγνητικοί πόλοι της Γης ήταν κάποτε κοντά στον ισημερινό, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει αινιγματικές αλλαγές στο μαγνητισμό των βράχων πριν από εκατομμύρια χρόνια.
Οι μαγνητικοί πόλοι της Γης ευθυγραμμίζονται περίπου κατά μήκος του ίδιου άξονα περιστροφής της. Οι γεωλόγοι έχουν υποθέσει ότι αυτό συνέβαινε και στο παρελθόν, έτσι χρησιμοποίησαν ηφαιστειακά πετρώματα, που όταν σχηματίστηκαν κράτησαν σαν αποτύπωμα την κατεύθυνση και την ένταση του τότε μαγνητικού πεδίου της Γης. Ο σκοπός τους ήταν να βρουν το αρχικό γεωγραφικό πλάτος των βράχων αλλά και να εντοπίσουν τις ηπειρωτικές κινήσεις κατά τη διάρκεια των τελευταίων δισεκατομμυρίων ετών, που έχουν δημιουργήσει ένα παζλ για τα πετρώματα στη Βόρεια Αμερική και την Ανατολική Ευρώπη. Και στις δύο αυτές περιοχές, φαίνεται να υπάρχουν βράχοι που ήταν μεν στον ισημερινό, μεταξύ 550 και 600 εκατομμυρίων ετών πριν, αλλά και κοντά στους πόλους για την εν λόγω χρονική περίοδο.
Το αντιφατικό αυτό συμπέρασμα φαίνεται να υποστηρίζει ότι υπάρχουν βράχια που μεταφέρθηκαν από τους πόλους προς τον ισημερινό αρκετές φορές μέσα σε 50 εκατομμύρια χρόνια, γεγονός που σημαίνει ότι οι αρχαίοι ήπειροι κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα στην επιφάνεια, περισσότερα από 45 εκατοστά το χρόνο – ήτοι με διπλάσια ταχύτητα από την ταχύτητα των τεκτονικών πλακών – και στη συνέχεια αντιστρέφεται με μια εξίσου απίθανη ταχύτητα. Η οποία είναι πάρα πολύ γρήγορη για να εξηγηθεί με το φαινόμενο που ονομάζεται αληθινή πολική περιπλάνηση, και κατά την οποία ολόκληρος ο φλοιός της Γης και ο μανδύας αναπροσανατολίζονται, και κινούνται σε διαφορετική γεωγραφική περιοχή προς το βόρειο πόλο.
Με την έρευνα αυτή οι ειδικοί επιστήμονες Alexandra Abrajevitch στο Πανεπιστήμιο Kochi στην Ιαπωνία και Rob Van der Voo του Πανεπιστημίου του Michigan προτείνουν ότι ο μαγνητικός πόλος μετατοπίστηκε κατά 90 μοίρες, έτσι ώστε να βρεθεί κατά μήκος του ισημερινού.
Το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας προκαλείται από την κίνηση του λιωμένου σιδήρου που ρέει γύρω από ένα υπέρθερμο, στερεό πυρήνα σιδήρου. Κάποιες μεταβολές στο πάχος, το ιξώδες και την αγωγιμότητα του εξωτερικού πυρήνα κατά το παρελθόν, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια τέτοια μεταγωγή θερμότητας που να προκάλεσε την στροφή των μαγνητικών πόλων.
Επιστήμονες που μελετούν ένα από τα πιο μυστηριώδη φυσικά φαινόμενα, υποστηρίζουν ότι η αναστροφή της πολικότητας φαίνεται να συμβαίνουν κατά ομάδες, υποδεικνύοντας έτσι κάποιο είδος «μνήμης» των προηγούμενων εκδηλώσεων.
Οι επιστήμονες λένε τώρα ότι οι μαγνητικοί πόλοι της Γης ήταν κάποτε κοντά στον ισημερινό, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει αινιγματικές αλλαγές στο μαγνητισμό των βράχων πριν από εκατομμύρια χρόνια.
Οι μαγνητικοί πόλοι της Γης ευθυγραμμίζονται περίπου κατά μήκος του ίδιου άξονα περιστροφής της. Οι γεωλόγοι έχουν υποθέσει ότι αυτό συνέβαινε και στο παρελθόν, έτσι χρησιμοποίησαν ηφαιστειακά πετρώματα, που όταν σχηματίστηκαν κράτησαν σαν αποτύπωμα την κατεύθυνση και την ένταση του τότε μαγνητικού πεδίου της Γης. Ο σκοπός τους ήταν να βρουν το αρχικό γεωγραφικό πλάτος των βράχων αλλά και να εντοπίσουν τις ηπειρωτικές κινήσεις κατά τη διάρκεια των τελευταίων δισεκατομμυρίων ετών, που έχουν δημιουργήσει ένα παζλ για τα πετρώματα στη Βόρεια Αμερική και την Ανατολική Ευρώπη. Και στις δύο αυτές περιοχές, φαίνεται να υπάρχουν βράχοι που ήταν μεν στον ισημερινό, μεταξύ 550 και 600 εκατομμυρίων ετών πριν, αλλά και κοντά στους πόλους για την εν λόγω χρονική περίοδο.
Το αντιφατικό αυτό συμπέρασμα φαίνεται να υποστηρίζει ότι υπάρχουν βράχια που μεταφέρθηκαν από τους πόλους προς τον ισημερινό αρκετές φορές μέσα σε 50 εκατομμύρια χρόνια, γεγονός που σημαίνει ότι οι αρχαίοι ήπειροι κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα στην επιφάνεια, περισσότερα από 45 εκατοστά το χρόνο – ήτοι με διπλάσια ταχύτητα από την ταχύτητα των τεκτονικών πλακών – και στη συνέχεια αντιστρέφεται με μια εξίσου απίθανη ταχύτητα. Η οποία είναι πάρα πολύ γρήγορη για να εξηγηθεί με το φαινόμενο που ονομάζεται αληθινή πολική περιπλάνηση, και κατά την οποία ολόκληρος ο φλοιός της Γης και ο μανδύας αναπροσανατολίζονται, και κινούνται σε διαφορετική γεωγραφική περιοχή προς το βόρειο πόλο.
Με την έρευνα αυτή οι ειδικοί επιστήμονες Alexandra Abrajevitch στο Πανεπιστήμιο Kochi στην Ιαπωνία και Rob Van der Voo του Πανεπιστημίου του Michigan προτείνουν ότι ο μαγνητικός πόλος μετατοπίστηκε κατά 90 μοίρες, έτσι ώστε να βρεθεί κατά μήκος του ισημερινού.
Το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας προκαλείται από την κίνηση του λιωμένου σιδήρου που ρέει γύρω από ένα υπέρθερμο, στερεό πυρήνα σιδήρου. Κάποιες μεταβολές στο πάχος, το ιξώδες και την αγωγιμότητα του εξωτερικού πυρήνα κατά το παρελθόν, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια τέτοια μεταγωγή θερμότητας που να προκάλεσε την στροφή των μαγνητικών πόλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου